Η βάπτιση του Αρχέλαου μας!

Έχω υποσχεθεί εδώ και μέρες φωτογραφίες και περιγραφή της βάπτισης του Αρχέλαου και απόφαση να στρωθώ στην καρέκλα και να αρχίσω δεν έπαιρνα. Μέχρι που συνειδητοποίησα ότι πλησιάζουν τα γενέθλιά του σε λίγες μέρες και εντάξει, ας τελειώνουμε με το θέμα βάπτιση να πιάσουμε το επόμενο 🙂

Σας τα έχω ξαναπεί: η οργάνωση τέτοιων σημαντικών γεγονότων με αγχώνει. Με σκοτώνει. Δεν ξέρω πού να το αποδώσω, πάντως δεν το έχω το θέμα ΚΑΘΟΛΟΥ. Δηλαδή μπορει να λιποθυμήσω προσπαθώντας να αποφασίσω τι γλυκό θα έχει η βάπτιση. Τέτοιο χάλι. Ίσως γιατί απλά ΔΕΝ μπορώ να αποφασίσω ανάμεσα σε πολλές ωραίες ιδέες. Δεν μπορώ να διαλέξω. Έτσι λοιπόν πήγα κλαψουρίζοντας στις φίλες μου και τους είπα «Μπουχου, θέμα μουστάκι, κάντε ό,τι θέλετε, εγώ δεν μπορώ, όχι, μην με ρωτάτε«

Το ίδιο είπα και στη νονά μας Λήδα και στο νονό Θανάση. Το μόνο που τους ζήτησα είναι να διαλέξουν κάτι απλό. Δεν μου αρέσουν τα πολύ φορτωμένα ρούχα στα μωράκια.

Η βάπτιση έγινε στον Ιερό Ναό Αγίου Φανουρίου στο Κορωπί. Επιλέξαμε την εκκλησία, γιατί είναι κυριολεκτικά δίπλα στον παιδότοπο Image που θα κάναμε το πάρτι μετά το μυστήριο.

Η εκκλησία είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ. ΠΑ-ΝΕ-ΜΟΡ-ΦΗ. Έχει έναν υπέροχο προαύλιο χώρο (δυστυχώς δεν φαίνεται στις φωτο) και τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά είναι υπέροχη.

Όταν κλείσαμε ημερομηνία, ο πάτερ μας είπε ότι μπορούμε να στολίσουμε, το μόνο που μας παρακαλεί είναι να μην βάλουμε μπαλόνια, γιατί «είναι μυστήριο και όχι πάρτι«, όπως μας είπε όταν τον ρωτήσαμε γιατί. Όχι ότι θα βάζαμε μπαλόνια, αλλά μας έφαγε η περιέργεια γιατί όχι στα μπαλόνια συγκεκριμένα.

Τελικά αποφασίσαμε να ΜΗΝ στολίσουμε τίποτα. Άλλωστε ο ναός δεν χρειαζόταν κανένα επιπλέον στολίδι. Kαι εκτός αυτού σας τα έχω ξαναπεί, τότε με τη βάπτιση της Αθηνάς: προτιμώ να επενδύσω σε κάτι που θα μείνει στους καλεσμένους, παρά στη διακόσμηση που κρατά μια ώρα και μεταξύ μας… λίγοι την βλέπουν! (εκτός αν είναι σούπερ ντούπερ υπερπαραγωγή και φυσικά σου φτάνει το μπάτζετ)

Το θέμα που επιλέξαμε ήταν το… μουστάκι! Ήταν μια σκέψη του νονού Θανάση ένα βράδυ που τρώγαμε σνίτσελ, θαρρώ 😛 Ο παππούς Αρχέλαος είχε χαρακτηριστικό μουστάκι. Και ο παππούς Αργύρης έχει μουστάκι! Ε, έτσι αποφασίσαμε να τιμήσουμε τα μουστάκια, χαχα!

Όσοι, βέβαια, λάμβαναν την πρόσκληση (την οποία στείλαμε facebookικά και δεν τυπώσαμε παρά ελάχιστες για τους μεγαλύτερους που δεν μπαίνουν στο Facebook -ακόμα!) απορούσαν τι στο καλό θα πει «Ένα μωρό, ένα μουστάκι, μία βάπτιση». Ε στη βάπτιση πια τους λύθηκε η απορία!

Το προσκλητήριο το έφτιαξα με τα αυθεντικά χαρτοκοπτικά του παππού Αρχέλαου. Είναι χειροποίητοι τίτλοι για μια ιδιωτική ταινία που είχε φτιάξει ο Αρχέλαος από τις διακοπές της οικογένειας ένα καλοκαίρι πριν πολλαααα χρόνια (θα θυμάστε στις ταινίες του παλιού κινηματογράφου πώς ήταν πολλές φορές οι τίτλοι, έτσι; Ε ο παππούς Αρχέλαος είχε φτιάξει, να φανταστείτε, πολλούς τίτλους για ταινίες της Φίνος Φιλμς)

Οι μπομπονιέρες!

Μπομπονιέρες για τους μεγάλους κάναμε στον Σύλλογο Αμυμώνη! Στο εργαστήριό τους η χρυσοχέρα Πέννυ Στούμπου μάς έδειξε υπέροχα δείγματα δουλειάς, σε κάποια από τα οποία μάλιστα συμμετέχουν και τα ίδια τα παιδιά της Αμυμώνης!

Της εξηγήσαμε ότι θέλαμε κάτι απλό, μας ετοίμασε τρία δείγματα και αποφασίσαμε με μια φωνή το σχέδιο που ήταν όπως το είχαμε φανταστεί. Απλό, μα παιχνιδιάρικο ταυτόχρονα. Με μία κονκάρδα «μουστάκι» που μένει άνετα για αναμνηστικό στους καλεσμένους!

Ευχαριστούμε πολύ την υπέροχη Αμυμώνη και ελπίζουμε να βάλαμε έστω και ένα μικρό λιθαράκι στο σημαντικό της έργο!

Μπορείτε να δείτε κάποια από τα σχέδια του εργαστηρίου στη Facebook σελίδα του συλλόγου (και όσες σκέφτεστε ότι θα θέλατε να κάνετε και εσείς κάτι αντίστοιχο, αλλά «φοβάστε» μήπως οι μπομπονιέρες δεν είναι τόσο όμορφες όσο αυτές του εμπορίου, σας πληροφορώ ότι θα εκπλαγείτε με την ποιότητα δουλειάς!)

Οι παιδικές μπομπονιέρες ήταν υπέροχα μαξιλαράκια-μουστάκια (το υπέροχα είναι μικρή λέξη!) φτιαγμένα με αγάπη από τη Μαρίνα Βογδανίδου του Δημιουργούμε Μαζί!

Η Μαρίνα είναι μια ταλαντούχα δημιουργός (και μαμά μιας μικρής κουκλίτσας) και πραγματικά λατρεύω κάθε τι που φτιάχνει. Το όνομα «Δημιουργούμε Μαζί» μόνο τυχαία δεν προέκυψε, γιατί είναι πραγματικά ο άνθρωπος εκείνος που θα κάτσει και θα ακούσει κάθε σου σκέψη και θα προσπαθήσει να κάνει το καλύτερο δυνατό.

Μαρίνα, δεν έχω λέξεις να σε ευχαριστήσω! Και να πω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δημιούργησες βασικά με μια μαμά που σου είπε «Θέμα μουστάκι, κάνε ότι νομίζεις, σε εμπιστεύομαι, δεν μπορώ, αγχώνομαι» και τα πήγες ΤΕΛΕΙΑ!

Ε και θα το πω: είσαι η απόλυτη βασίλισσα των μαξιλαριών!

Τα γλυκάκια μας ήταν γεμιστά μπισκότα με επικάλυψη ζαχαρόπαστας και κρεμώδη μουστακάκια! Κάποια είχαν και χρωματιστά σοκολατένια καραμελάκια μέσα.

Κατέφτασαν από τη Λάρισα κατευθείαν από τα χεράκια της Νίκης Καβαδάτου του sketiglyka.gr

Νίκη, σε ευχαριστώ που ήσουν κοντά μας σε ακόμα μία χαρά μας (μακάρι να ήσουν και κυριολεκτικά, αλλά τι να κάνουμε που γινόσουν νονά την ίδια μέρα)!

Tα παιδάκια ξετρελάθηκαν (και όχι μόνο τα παιδάκια, τώρα που ξαναφέρνω τις εικόνες στο μυαλό μου! Γκουχ, γκουχ!!)

Το τραπέζι με τη λεμονάδα προέκυψε ως ιδέα λίγες μέρες πριν τη βάπτιση. Αρχικά σκεφτόμασταν να μοιράσουμε τις μπομπονιέρες στο πάρτι, οπότε μας φάνηκε ωραία ιδέα να δροσιστούν οι καλεσμένοι μας πριν ξαναμπούν στα αυτοκίνητα και πάνε παραπέρα. Τελικά μοιράσαμε και τις μπομπονιέρες και τα μπισκότα στην εκκλησία και είχαμε και το φανταστικό τραπέζι με σπιτική λεμονάδα που έφτιαξε η φίλη μας Σοφία Σοφιανίδου (Mama’s Prints και όχι μόνο!)

Διαλέξαμε μαζί με τη Σοφία τα ποτηράκια (πλαστικά σαμπάνιας για τους μεγάλους και χάρτινα με ριγέ καλαμάκια για τα παιδιά). Στα ριγέ καλαμάκια η Σοφία πέρασε μουστάκια που τύπωσε και έκοψε και τα έκανε φανταστικά! Έβαλε και τη φοβερή μουστακο-γιρλάντα και μπήκε και το τραπέζι στο θέμα.

Το τραπέζι στόλιζαν λεμόνια, βάζα και μπουκάλια με λεμονάδα, στικς με μουστάκια (αυτά τα είχαμε και στο πάρτι και ετσι έχουμε πολλές μουστακωτές φωτογραφίες) και μια κορνίζα αφιερωμένη στον Αρχελάκο μας!

Σοφία μου, σου χρωστάω και εσένα τεράστια ευγνωμοσύνη γιατί σου είπα «Μπορούμε να το κάνουμε;» και μου είπες «Άστο πάνω μου» και εγώ το άφησα και έγινε και όλοι έχουν να λένε για την υπέροχη λεμονάδα και το πόσο τέλεια ιδέα ήταν! Και χωρίς να μας βγει και ο κούκος αηδόνι (όπως συνηθίζεται!)!

Την επιλογή των βαπτιστικών του Αρχέλαου την ανέλαβε όπως σας έγραψα και πριν η νονά Λήδα (χωρίς το σύζυγο νονό Θανάση, άντρες!!). Επέλεξε το Happy Hippie, το τέταρτο παιδάκι της Μαριέττας Χατζηπαναγιωτίδου (γιατί έχει και άλλα τρία, κανονικά παιδάκια :D) 

Η δουλειά του Happy Hippie είναι γνωστή και αγαπημένη! Ε φυσικά πήραν το θέμα «μουστάκι» και το απογείωσαν! Τι να πούμε; Για τα φοβερά μαρτυρικά μουστάκια; Για το κουτί; Για τη λεπτομέρεια μουστάκι μέχρι και στο μπουκάλι του λαδιού;

Τα ρούχα μας δεν είχα μουστάκια, αλλά ήταν ένα υπέροχο ναυτικο σύνολο που άψογα ταιριάζει σε ένα ναυτάκι σαν τον Αρχέλαο (που φορούσε και μουστάκι-πιπίλα)

Ευχαριστούμε την ομάδα του Happy Hippie για τις υπέροχες δημιουργίες της και τη νονά και το νονό μας που διάλεξαν τα καλύτερα για τον Αρχέλαό μας!

O σταυρός ήταν εξίσου υπέροχος!

(μπορείτε να δείτε φωτογραφίες των βαπτιστικών μας και στη Facebook σελίδα Happy Hippie)

Θα ήθελα εδώ να γράψω δυο λόγια για το μυστήριο…

Δεν θα έλεγα πως είμαι άνθρωπος της εκκλησίας. Σέβομαι όσους πιστεύουν βαθιά και τηρούν τις παραδόσεις, όμως εμένα δεν μου έχει γίνει -ακόμα- αυτό το «κλακ».

Ε λοιπόν, η εμπειρία μας από τη βάπτιση του Αρχέλαου ήταν τόσο υπέροχη που δεν γίνεται να μην πω ένα τεράστιο μπράβο στους ιερείς και να ευχηθώ να ακολουθήσουν ΟΛΟΙ το παράδειγμά τους.

Πριν το μυστήριο ερωτηθήκαμε αν θέλουμε να βουτήξουν και το κεφάλι του μωρού στο νερό ή απλά να ρίξουν νερό με το χέρι. Τους είπα ότι αν δουν ότι το μωρό δεν έχει πρόβλημα, ας τον βουτήξουν. Αλλιώς όχι.

Μας ρώτησαν αν πιστεύουμε ότι κάνει ζέστη για να ανοίξουν τον κλιματισμό να είναι εντάξει οι καλεσμένοι.

Ρώτησαν το νονό αν θέλει να γίνει ΟΛΟΚΛΗΡΟ το μυστήριο ή η… σύντομη έκδοση. Ο νονός είπε «Μια φορά βαπτίζεται ο Αρχέλαος, ας το κάνουμε κανονικα» (αυτό βέβαια το μάθαμε κατόπιν μυστηρίου, χαχα) και έτσι συνειδητοποιήσαμε ότι στις βαπτίσεις που πάμε, 9 στις 10 φορές μάλλον γίνονται όλα σε short version! Ένα θα σας πω: ακούστηκε ΤΡΕΙΣ φορές το Σύμβολο της Πίστεως, μία από το νονό, μία από τη νονά και μία και από τους δυο μαζί. Θεωρώ πολύ σωστό ότι μας ρώτησαν και παρότι ξεπεράσαμε τη μία ώρα σε διάρκεια ήταν ένα μυστήριο που το ένιωθες!

Σε όλη τη διάρκεια όλοι ήταν ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΙ, μας εξηγούσαν τα πάντα, μόνο thumbs up που δεν μας έκαναν που το μωρό μας δεν έκλαψε.

Τι να πω; Βγήκα από την εκκλησία με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Μακάρι, το ξαναλέω, να ήταν ΟΛΟΙ οι ιερείς και οι άνθρωποι στις εκκλησίες έτσι.

Σας ευχαριστούμε!

Και μετά από το μυστήριο, τις λεμονάδες και τις μπομπονιέρες… ΠΑΡΤΙ!!

Στον αγαπημένο μας παιδότοπο Image είχαμε γιορτή!

Ο ιδιοκτήτης Ηλίας Ντόβας είχε αναλάβει την απλή (κατόπιν εντολής Ολίβιας) και υπέροχη διακόσμηση (σε ευχαριστούμε, Ηλία μου!!), οι ψησταριές ετοίμαζαν πυρετωδώς σουβλάκια, κεμπάμπ και μπιφτέκια, οι πατάτες και οι σαλάτες εκεί και αυτές, φάγαμε και ήπιαμε και διασκεδάσαμε παρέα με τον Tweety (επιλογή της Αθηνάς!) Ο «Άστο πάνω μου!» Ηλίας είχε επίσης τη θεϊκή ιδέα να κεράσουμε μετά το φαγητό ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ, ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΙ ΛΙΩΝΩ παστάκια από το ζαχαροπλαστείο Σουρλαντζής. Ευτυχώς πήραμε μπόλικα, γιατί τα τρώγαμε όλοι δυο δυο θαρρώ! (καλά, εγώ έφαγα και άλλα την επόμενη μέρα, συν ένα κιλό η ζυγαριά, αλλά τέτοια γεύση δεν την προσπερνάς, δεν την προσπερνάς)

Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα πάρτι με επίκεντρο τα παιδιά μας! Άλλωστε αυτά αξίζουν τα καλύτερα, έτσι δεν είναι;

(πολύ ωραία το περιέγραψε και η Νανά Παλαιτσάκη το σκηνικό, ελπίζω όλοι οι καλεσμένοι μας να έχουν ίδια γνώμη!)

Τη φωτογράφιση ανέλαβε ο Ηλίας Νικολαϊδης που είναι φίλος μας και τον υπερευχαριστούμε! Και ο αγαπημένος φίλος του Μάνου και σπουδαίος τηλε-άνθρωπος, Ηλίας Τανιμανίδης (τρεις Ηλίες; Πώς το πετύχαμε;;;) ανέλαβε τη βιντεοσκόπηση (υπόσχομαι και βίντεο σύντομα!!)

Και κάπως έτσι, περάσαμε όμορφα, όμορφα!

Ο Αρχέλαος ενα υπέροχο μωρό, δεν έκλαψε παρά νιαούρισε για λίγα δευτερόλεπτα (όταν του μπήκε μια χοντρή στάλα λάδι στο ματάκι του, ψυχή μου!), κούκλος με τα βαπτιστικά του!

Η νονά και ο νονός μας (και ο γιος τους Άγγελος!) υπέρχοι και στοργικοί -όλοι είχαν να το λένε! Σας αγαπάμε πολύ και σας ευχαριστούμε που γίνατε πνευματικοί γονείς του παιδιού μας!!

Χαθήκαμε σε αγκαλιές και χαμόγελα των φίλων και συγγενών που βρέθηκαν στη χαρά μας και πιστεύω πως περάσαμε όλοι υπέροχα!

Δεν ήταν βάπτιση υπερπαραγωγή, όμως ήταν μια βάπτιση που έγινε με ΤΕΡΑΣΤΙΑ αγάπη και δουλειά ΥΠΕΡΟΧΩΝ ανθρώπων (ευχαριστώ σας είπα;;) Α! Και με μια αγχωμένη μαμά. Και έναν χαλαρό μπαμπά! 😀