Είμαι 24 ετών, ανύπαντρη μητέρα και έχω μια κορούλα 6 ετών. Όταν ήμουν στα 17 μου γέννησα… Και ο σύντροφός μου με παράτησε για χατήρι της μαμάς του… Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου αυτή η οικογένεια μου έκανε πόλεμο και όλο εντάσεις είχαμε γιατί δεν ήθελαν το παιδί. Οι δικοί μου ήταν δίπλα μου από την αρχή και μου έλεγαν «Μην στεναχωριέσαι, εμείς είμαστε εδώ«
Πέρασαν τα χρόνια, αυτός άφαντος, ούτε αναγνωρίζει τίποτα στο παιδί.
Πριν τρία χρόνια γνώρισα έναν καταπληκτικό άνθρωπο, ο οποίος αγαπάει τη μικρή μου, λες και είναι δική του. Παντρευτήκαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε άλλο ένα παιδάκι. Αυτός λαχταράει να κάνουμε παιδί γιατί τα αγαπάει πολύ… Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: έχει αδύναμο σπέρμα και πρέπει να κάνουμε εξωσωματική.
Γιατί αυτός ο άνθρωπος που θέλει τόσο πολύ ένα παιδί να ταλαιπωρείται και ο άλλος που το παράτησε, μπορεί; Δεν είναι λίγο άδικο αυτό;
Αυτή είναι η ιστορία μου… Τα είπα βέβαια με συντομία…
μαμά Ν.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κούκλα μου να μη στενοχωριέσαι καθόλου! Ναι, αυτό που ρωτάς είναι άδικο, αλλά θα δεις που τελικά θα ξαναγίνεις μανούλα με τον άντρα που αγαπάς. Κι εμείς είχαμε τέτοιο πρόβλημα, μεταξύ άλλων, και δεν άντεχα κι εγώ την αδικία... τώρα που έχω μωράκι (δεν χρειάστηκε εξωσωματική που αναφέρεις, καμιά φορά η λύση είναι ευκολότερη) λέω "μα γιατί στενοχωριόμουν τόσο τότε?". Κοίτα να χαρείς τον άντρα σου που τόσο αγαπάς γιατί είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα έχετε ανάμεσά σας ένα τσιλιμπιθράκι =)
Δεν ειναι αδικο γιατι εχεις ενα υπεροχο παιδακι και να το χερεσε και παντα να εχει την υγεια του.Με λιγη προσπαθεια και ηρεμια μπορει να τα καταφερετε.Μια φιλη μου που ειχε ακριβος το ιδιο προβλημα εκανε εξοσωματικη εκανε ενα κοριτσακι και ξαφνικα μια μερα ανακαλυπτει οτι ειναι ξανα εγκυος η χαρα της δεν περιγραφετε μην το βαζετε κατο ο Θεος ειναι μεγαλος και μπορει να σας χαρισει ενα παιδακι ακομα σου ευχομαι τα καλητερα και παντα να ειστε αγαπημενοι με τοη υπεροχο ανθρωπο που βρηκες.
Να προσθέσω και κάτι ακόμα σε αυτά που λένε και οι υπόλοιπες κοπέλες: αδύναμο σπέρμα δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να κάνει παιδί φυσιολογικά. Ναι, έχει μειωμένες πιθανότητες, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί να πάρει πολύ περισσότερο καιρό προσπαθειών. Παντρεύτηκα στα 24 μου κι εγώ και είχαμε ελεύθερη επαφή με τον άνδρα μου. Όταν πέρασε ένας χρόνος και τίποτα, κάποιοι μου είπαν να πάμε σε γιατρούς να το ψάξουμε. Με έβαλαν σε σκέψεις, αλλά τελικά δεν πήγα. Ο πνευματικός μου μου είπε πως αυτό που βλέπει είναι ότι οι άνθρωποι έχουν γίνει τρομερά ανυπόμονοι, όταν θέλουν κάτι το θέλουν εκείνη τη στιγμή, τελεία και παύλα! Και αυτό εκμεταλλεύονται και όλες οι κλινικές εξωσωματικών και να σου ρέει το χρήμα. Δε λέω, κάποιοι όντως μπορεί να το έχουν ανάγκη, αλλά όντας νέα κι εγώ και πιστεύοντας ότι το καλύτερο για εμένα δε θα είναι αυτό που θέλω εγώ αλλά αυτό που θα θέλει ο Θεός για εμένα (δεν έχω και μαγική σφαίρα να ξέρω τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον άλλωστε) αποφάσισα να περιμένω και να το αφήσω πάνω του. Άσε που αν κάναμε εξετάσεις και όντως ο άνδρας μου είχε αδύναμο σπέρμα, τότε με το άγχος που θα προστεθόταν συν τη στεναχώρια του (let's face it, είναι πληγή για τον ανδρισμό τους να τους λένε κάτι τέτοιο) σιγά μην έμενα ποτέ έγκυος! Σούπερ καλά σχεδιασμένο το έχουν όλο το σύστημα για να καταλήξεις εκεί! Πήρε 2 1/2 χρόνια αλλά πλέον έχουμε ένα γλυκήτατο μπεμπάκι 9 μηνών. Και, όπως είπα και στη name*, ποτέ δεν αποκλείσαμε και την υιοθεσία!
Γλυκια μου μην το σκεφτεσαι ετσι. Κατ' αρχην ειναι τυχερος γιατι γνωρισε εσενα κι εχει αποκτησει ηδη ενα παιδακι, το δικο σου. Ειναι τυχερος γιατι γνωρισε εσενα που εισαι διατεθειμενη να κανεις εξωσωματικη για να νιωσει κι αυτος τη χαρα να γινει και βιολογικος πατερας ενος παιδιου. Βεβαια κι εσυ εισαι πολυ τυχερη γιατι βρηκες εναν ανθρωπο να αγαπησει πραγματικα κι εσενα και το παιδι σου. Οσο για τη διαδικασια που σε περιμενει θα σου διηγηθω την ιστορια μου για να σου δωσω κουραγιο. Με τον αντρα μου θελαμε τρια παιδια απο τη μερα που γνωριστηκαμε. Μετα το γαμο αρχισαμε τις προσπαθειες και μετα απο εναν αποτυχημενο χρονο ανακαλυψαμε οτι πρεπει να κανουμε εξωσωματικη με σπερμα δοτη, γιατι του αντρα μου ηταν μηδενικο!!!! Απιστευτο σοκ!!! Τελικα με την τριτη εξωσωματικη αποκτησαμε τον πρωτο μας γιο και μετα απο αλλες δυο προσπαθειες αποκτησαμε αλλα δυο διδυμα αγορακια. Καταφεραμε τελικα να εκπληρωσουμε και το ονειρο μας για τρια παιδια! Και δεν εχει σημασια το πως, μονο το αποτελεσμα μετραει. Σου ευχομαι ολοψυχα καλη επιτυχια και να θυμασαι οτι πατερας δεν ειναι αυτος που γενναει αλλα αυτος που αγαπαει και μεγαλωνει ενα παιδι κι απο τα λεγομενα σου κατσλαβα οτι ο συντροφος σου ειναι ηδη ενας παναξιος πατερας!