Είμαι 24 ετών, ανύπαντρη μητέρα και έχω μια κορούλα 6 ετών. Όταν ήμουν στα 17 μου γέννησα… Και ο σύντροφός μου με παράτησε για χατήρι της μαμάς του… Σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου αυτή η οικογένεια μου έκανε πόλεμο και όλο εντάσεις είχαμε γιατί δεν ήθελαν το παιδί. Οι δικοί μου ήταν δίπλα μου από την αρχή και μου έλεγαν «Μην στεναχωριέσαι, εμείς είμαστε εδώ«
Πέρασαν τα χρόνια, αυτός άφαντος, ούτε αναγνωρίζει τίποτα στο παιδί.
Πριν τρία χρόνια γνώρισα έναν καταπληκτικό άνθρωπο, ο οποίος αγαπάει τη μικρή μου, λες και είναι δική του. Παντρευτήκαμε και αποφασίσαμε να κάνουμε άλλο ένα παιδάκι. Αυτός λαχταράει να κάνουμε παιδί γιατί τα αγαπάει πολύ… Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: έχει αδύναμο σπέρμα και πρέπει να κάνουμε εξωσωματική.
Γιατί αυτός ο άνθρωπος που θέλει τόσο πολύ ένα παιδί να ταλαιπωρείται και ο άλλος που το παράτησε, μπορεί; Δεν είναι λίγο άδικο αυτό;
Αυτή είναι η ιστορία μου… Τα είπα βέβαια με συντομία…
μαμά Ν.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κούκλα μου να μη στενοχωριέσαι καθόλου! Ναι, αυτό που ρωτάς είναι άδικο, αλλά θα δεις που τελικά θα ξαναγίνεις μανούλα με τον άντρα που αγαπάς. Κι εμείς είχαμε τέτοιο πρόβλημα, μεταξύ άλλων, και δεν άντεχα κι εγώ την αδικία... τώρα που έχω μωράκι (δεν χρειάστηκε εξωσωματική που αναφέρεις, καμιά φορά η λύση είναι ευκολότερη) λέω "μα γιατί στενοχωριόμουν τόσο τότε?". Κοίτα να χαρείς τον άντρα σου που τόσο αγαπάς γιατί είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα έχετε ανάμεσά σας ένα τσιλιμπιθράκι =)
Δεν ειναι αδικο γιατι εχεις ενα υπεροχο παιδακι και να το χερεσε και παντα να εχει την υγεια του.Με λιγη προσπαθεια και ηρεμια μπορει να τα καταφερετε.Μια φιλη μου που ειχε ακριβος το ιδιο προβλημα εκανε εξοσωματικη εκανε ενα κοριτσακι και ξαφνικα μια μερα ανακαλυπτει οτι ειναι ξανα εγκυος η χαρα της δεν περιγραφετε μην το βαζετε κατο ο Θεος ειναι μεγαλος και μπορει να σας χαρισει ενα παιδακι ακομα σου ευχομαι τα καλητερα και παντα να ειστε αγαπημενοι με τοη υπεροχο ανθρωπο που βρηκες.
Να προσθέσω και κάτι ακόμα σε αυτά που λένε και οι υπόλοιπες κοπέλες: αδύναμο σπέρμα δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να κάνει παιδί φυσιολογικά. Ναι, έχει μειωμένες πιθανότητες, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί να πάρει πολύ περισσότερο καιρό προσπαθειών. Παντρεύτηκα στα 24 μου κι εγώ και είχαμε ελεύθερη επαφή με τον άνδρα μου. Όταν πέρασε ένας χρόνος και τίποτα, κάποιοι μου είπαν να πάμε σε γιατρούς να το ψάξουμε. Με έβαλαν σε σκέψεις, αλλά τελικά δεν πήγα. Ο πνευματικός μου μου είπε πως αυτό που βλέπει είναι ότι οι άνθρωποι έχουν γίνει τρομερά ανυπόμονοι, όταν θέλουν κάτι το θέλουν εκείνη τη στιγμή, τελεία και παύλα! Και αυτό εκμεταλλεύονται και όλες οι κλινικές εξωσωματικών και να σου ρέει το χρήμα. Δε λέω, κάποιοι όντως μπορεί να το έχουν ανάγκη, αλλά όντας νέα κι εγώ και πιστεύοντας ότι το καλύτερο για εμένα δε θα είναι αυτό που θέλω εγώ αλλά αυτό που θα θέλει ο Θεός για εμένα (δεν έχω και μαγική σφαίρα να ξέρω τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον άλλωστε) αποφάσισα να περιμένω και να το αφήσω πάνω του. Άσε που αν κάναμε εξετάσεις και όντως ο άνδρας μου είχε αδύναμο σπέρμα, τότε με το άγχος που θα προστεθόταν συν τη στεναχώρια του (let's face it, είναι πληγή για τον ανδρισμό τους να τους λένε κάτι τέτοιο) σιγά μην έμενα ποτέ έγκυος! Σούπερ καλά σχεδιασμένο το έχουν όλο το σύστημα για να καταλήξεις εκεί! Πήρε 2 1/2 χρόνια αλλά πλέον έχουμε ένα γλυκήτατο μπεμπάκι 9 μηνών. Και, όπως είπα και στη name*, ποτέ δεν αποκλείσαμε και την υιοθεσία!
Γλυκια μου μην το σκεφτεσαι ετσι. Κατ' αρχην ειναι τυχερος γιατι γνωρισε εσενα κι εχει αποκτησει ηδη ενα παιδακι, το δικο σου. Ειναι τυχερος γιατι γνωρισε εσενα που εισαι διατεθειμενη να κανεις εξωσωματικη για να νιωσει κι αυτος τη χαρα να γινει και βιολογικος πατερας ενος παιδιου. Βεβαια κι εσυ εισαι πολυ τυχερη γιατι βρηκες εναν ανθρωπο να αγαπησει πραγματικα κι εσενα και το παιδι σου. Οσο για τη διαδικασια που σε περιμενει θα σου διηγηθω την ιστορια μου για να σου δωσω κουραγιο. Με τον αντρα μου θελαμε τρια παιδια απο τη μερα που γνωριστηκαμε. Μετα το γαμο αρχισαμε τις προσπαθειες και μετα απο εναν αποτυχημενο χρονο ανακαλυψαμε οτι πρεπει να κανουμε εξωσωματικη με σπερμα δοτη, γιατι του αντρα μου ηταν μηδενικο!!!! Απιστευτο σοκ!!! Τελικα με την τριτη εξωσωματικη αποκτησαμε τον πρωτο μας γιο και μετα απο αλλες δυο προσπαθειες αποκτησαμε αλλα δυο διδυμα αγορακια. Καταφεραμε τελικα να εκπληρωσουμε και το ονειρο μας για τρια παιδια! Και δεν εχει σημασια το πως, μονο το αποτελεσμα μετραει. Σου ευχομαι ολοψυχα καλη επιτυχια και να θυμασαι οτι πατερας δεν ειναι αυτος που γενναει αλλα αυτος που αγαπαει και μεγαλωνει ενα παιδι κι απο τα λεγομενα σου κατσλαβα οτι ο συντροφος σου ειναι ηδη ενας παναξιος πατερας!
name* μπράβο για την εμψύχωση! της έκανες την καρδιά περιβόλι!
Είμαι η name* . Να δεις τί περιβόλι είναι η καρδιά των ιδρυματοποιημένων παιδιών. Να εμψυχώσουμε, ναι. Αλλά όχι η εμψύχωση αυτή να κάνει κάποιους -που καρφί δεν τους καίγεται για εσένα και για εμένα- να πλουτίζουν χωρίς όριο και άλλους να τους καταδικάζει. Θα ήταν ευχής έργον αν κάποιος ξέρει να μας πει τί γινόταν πρίν την εξωσωματική σχετικά με τα ποσοστά υιοθεσιών. Κι ας σκεφτούμε: πρέπει να φτάσουμε τα 40 μας, μετά από απανωτές αποτυχημένες προσπάθειες κι ένα σώμα ταλαιπωρημένο από τις "θεραπείες" για να πάρουμε χαμπάρι ότι άλλο δρόμο οφείλαμε να είχαμε διαλέξει. Αυτός της καρδιάς, κι όχι του εγωιστικού γονιδίου, για να το πω απλά. Όλες συγχαίρουμε τις "μαμάδες της καρδιάς", αλλά τελικά τρέχουμε για εξωσωματικές. Αν αυτό δεν είναι υποκρισία, τότε τί είναι; Ως πολλαπλά παθούσα, από τη μία καταλαβαίνω τη λαχτάρα για το δικό σου παιδί, από την άλλη καταλαβαίνω πόσο εγωκεντρικό είναι. Τόσο απλά. Αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις.
Προσωπικά συμφωνώ μαζί σου. Και όχι μόνο υιοθεσία, αλλά και ανάδοχοι γονείς θα μπορούσαν να γίνουν! Δεν το έχω αποκλείσει και για μένα ακόμα, παρ'όλο που έχω ήδη μία μπεμπούλα. Τόσα παιδάκια, το μόνο που ζητάνε είναι λίγη αγάπη και φροντίδα, πώς γίνεται να τους γυρνάμε την πλάτη μας, είτε έχουμε είτε δεν έχουμε παιδιά. Η γονεϊκή αγάπη δεν πρέπει να έχει όρια ούτε προϋποθέσεις!
Name* έχεις δικό σου παιδάκι αν επιτρέπεται? Ιωάννα απ'ότι διαβάζω έχεις ένα παιδάκι, να το χαίρεσαι. Εφόσον όμως έχεις γεννήσει ένα παιδάκι ξέρεις τι? 'Οποιος είναι έξω απ'τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει. Την άποψη "καλύτερα υιοθεσία παρά εξωσωματική" μπορώ να τη πάρω στα σοβαρά ΜΟΝΟ από μια γυναίκα που δεν έχει κάνει δικό της μωρό, της βρίσκουν προβλήματα υπογονιμότητας και λέει "όχι, εγώ καλύτερα θα υιοθετήσω".
Ιωάννα δεν ήθελα να γίνω απιθετική απέναντί σου! Απ'ό,τι διαβάζω μάλιστα έχεις περάσει κι εσύ από τέτοια φάση και ξέρεις... οπότε όσως καταλάβεις τι εννοώ!
ναι βρε κοριτσια, αν εχουμε μια γλυκια κουβεντα ας την πουμε, τί το όφελος στα αρνητικά? Αυτά θα τα ακούσει κι από πολλές άλλες πλευρές . (όχι δεν κρυβομαστε πισω απ το δαχτυλο μας, απλα εμψυχώνουμε η μία την άλλη, για να σας προλαβω...)
Αν αρχίσουμε τα "είναι άδικο" δεν καταλήγουμε πουθενά. Παράδειγμα: δεν είναι άδικο να μένουν τόσα παιδιά στα αζήτητα των ιδρυμάτων ενώ υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν μια καλή (καλύτερη) ζωή; Αυτό, πόσο άδικο είναι; Οι γονείς του πατέρα το βλέπουν απ΄τη δική τους πλευρά, γι΄αυτό και γι΄αυτό σου έκαναν πόλεμο. Φαντάζομαι ότι δεν πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερός σου κι ούτε να ήταν έτοιμος να γίνει συνειδητά πατέρας με όλες τις ευθύνες που συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση ζωής. Γονείς είναι και τα όνειρά τους για το παιδί τους μπορεί να ήταν διαφορετικά απ΄τα δικά σου για τον εαυτό σου. Στον στενό μου κύκλο, από τις 7 φίλες μου οι 4 έχουν προβεί σε εξωσωματική. Μία μόνο είδε αποτέλεσμα με την πρώτη προσπάθεια. Οι υπόλοιπες ταλαιπωρήθηκαν και στέγνωσαν οικονομικά με απανωτές προσπάθειες. Μία απέκτησε πρόβλημα υγείας που την ταλαιπωρεί μέχρι σήμερα. Τέσσερα ή και παραπάνω παιδιά θα μπορούσαν σήμερα να είχαν οικογένεια γιατί όλες οι φίλες πληρούν τις προδιαγραφές για να υιοθετήσουν. Κάποια στιγμή, μία το σκέφτηκε. Αυτό που την έκανε πίσω είναι η μεγάλη διάρκεια αναμονής. Και ο άντρας της, ο οποίος ήθελε να δει τον εαυτό του σε μικρογραφία. Και δεν είσαι πια ανύπαντρη μητέρα :)
ΜΗΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ
Αδικη ειναι γενικα η ζωη...αλλα μην το βαζεις κατω ολα θα γινουν οπως τα θελετε με υπομονη κ αγαπη!!!!
EINAI AΔΙΚΟ ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΔΙΚΙΕς....ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΛΕΤΕ ΚΑΤΩ...ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ!!!!!!!!!!!<3