Δεν εχει σημασια το πως με λενε, ουτε βεβαια ξερω γιατι θελω να σας αφηγηθω την ιστορια μου… Ειμαι σχεδον 34 και διαβαζοντας την ιστορια καποιας κοπελας που εχει χασει την μητερα της, θελησα να σας κανω γνωστο πως υπαρχει και μια αλλη μεριδα παιδιων: αυτα που χανουν τους γονεις τους πολλες φορες…. που ζουν καθε φορα ενα μικρο θανατο!!!!
Η μητερα μου πασχει (με διαγνωση απο τοτε που γεννηθηκα) απο διπολικη διαταραχη ή αλλιως μανιοκαταθλιψη. Πολλα χρονια…. Πολλες δυστυχως ασχημες ιστοριες…. Ψυχιατρεια, φαρμακα…. και η μαμα μου παντα σε μανια μαζι μου!
Ποτε δεν καταλαβα γιατι… ενω οταν ηταν σε ελεγχομενη κατασταση ηταν ολα πολυ ομορφα!! Μια στοργικη και δοτικη μανα για μενα και τον αδερφο μου… Λατρεια μεγαλη με τον γιο μου, μα παντα οταν ερχοταν εκεινη η κακια στιγμη, εγω ημουν αυτη που εφταιγε για ολα!!! Και εγω καθε φορα… ζουσα εναν μικρο θανατο!!! Πενθουσα για τα χαμενα παιδικα μου χρονια… για την μανα που ηθελα αλλα δεν ειχα ποτε… και παλι γινομουν το μικρο κοριτσι που εμενε μονο του…
Οι γονεις μου χωρισαν οταν εγω ημουν 3 και ο αδερφος μου 1 ετους μολις. Βλεπετε αμεσως φανηκε το προβλημα της. Σε καμια περιπτωση δεν συμφωνω στην επιλογη του πατερα μου και των δικων του, ισως αν τοτε την ειχαν στηριξει, τα πραγματα να ηταν καλυτερα για ολους…
Και καπως ετσι ξεκιναει ο Γολγοθας μου. Ορφανοτροφειο, δευτερος γαμος και για τους δυο γονεις, ξυλοδαρμοι απο την μητρια μου, ναρκωτικα για τον αδερφο μου… και ενα σωρο λαθη απ’ ολους εις βαρος μας! Και μεσα σ’ ολα αυτα, μια μανα αρρωστη… που ξεσπα, θυμωνει, καταριεται ακομα και τα ιδια τα παιδια της!! Ναι… Η λογικη μου το ξερει… η ψυχη μου ομως πως να μην πονα;
Παρολα αυτα, το 2007 παντρευτηκα… καταφερα να βρω τον ανθρωπο που μου προσφερει οτι στερηθηκα, αγαπη και ασφαλεια!! Εχουμε ενα αγορακι 4,5 χρονων και ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι!!!
Εμενα ομως παντα θα μου λειπει η μανα μου… πριν λίγες ημερες ειχαμε την τελευταια υποτροπη της, μετα απο αρκετα χρονια… Δεν μου μιλα! Μου τα ειπε ολα πανω στην κριση της… λογια που και εναν τοιχο θα εσπαγαν…
Ενας χαμος!!!!! Λογια, φασαριες, απειλες!!! Ομως τωρα δεν ειμαι μονη μου, τι να κανω; Ο αντρας μου και ολοι απεξω το βλεπουν με την λογικη… αστην, μην ασχολεισαι!!! Μπορω; Το παιδι μου; Τι θα του πω; Τιποτα… Δεν θα θελα ποτε να πληγωθει, ειναι η γιαγια του!!!!
Ειπε πως θα φυγει απο την Αθηνα…. παλι ενας μικρος θανατος για μενα!!!!! Και μετα τι; Παλι απο το μηδεν!!!!! Πληγες που δεν κλεινουν κι ας ξερεις πως ειναι αρρωστη… ειναι η μανα σου!!!
Παρακαλω τον Θεο να ειναι καλα, δεν θα αποφασισω ομως ποτε για το τι με ποναει λιγοτερο…. Κοντα της και αρρωστη ή μακρια της και καλα;
Ευχομαι να μπορεσω να γινω για το παιδι μου, η μανα που ηθελα και στερηθηκα να εχω!!!! Του δινω ολη μου την αγαπη και αυτην που εγω δεν πηρα!!!! Ελπιζω μια μερα να τον καμαρωσω σωστο ανθρωπο!
Γιε μου σ’ αγαπω οσο τιποτα αλλο!!!! Οσο για τον αντρα μου…. τον ευχαριστω που με αγαπαει γι αυτο που ειμαι!!! Ετσι πληγωμενη αλλα γεματη αγαπη!!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
se katalavaino pernaw ki ego paromoia me tin dikia mou,twra eispratw tis ktares pou eiha ypostei apo mikri,olo ton eayto tis skeftete,ki eh ok ai typseis otan tis antimilaw,ypomoni kai megalose esy diaforetika opws esy ksereis to aggeloudi sou...
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ Κ ΣΕ ΣΕΝΑ...
ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ....ΟΣΟ ΘΕΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΔΕΙΞΕ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ...ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ...ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!!
σου αξιζουν συγχαρητηρια εχεις πολυ δυναμη μεσα σου σε καταλαβαινω γιατι και εγω περναω σχεδον τον ιδιο γολγοθα ....με εχει κουρασει με εχει παρει απο κατω ..αλλα ΟΧΙ δεν θα το αφησω θα τα σβυσω ολα απο το μυαλο μου ασχολησου με νεες παρεες κανε οτι δεν υπαρχουν τα ατομα που σε πονουν ξερω ειναι δυσκολο αλλα κατα καιρους ριχτο λιγο εξω μην σκεφτεσε ουτε να μιλας γι αυτα τα ατομα ετσι θα περνεις μια ανασα λιγο κουραγιο για να προχωρας στην ζωη σου ..το μωρο χρειαζετε μια χαρουμενη μαμα ανεμελη γελαστη μπορεις δωστου την ζησε μονο γι αυτοοοοοοοο το χρειαζετε και το αξιζει.....
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ......
καλη μου, κατ'αρχας σου αξιζουν συγχαρητηρια που καταφερες να φτιαξεις τη ζωη σου μεσα απο αυτο το δυσκολο περιβαλλον που σε μεγαλωσε. Να θυμασαι οτι αυτα που σου λεει η μητερα σου δε στα λεει η ιδια...στα λεει η αρρωστια της. Αν δεν το εχεις ηδη κανει, θα σου ελεγα να αναζητησεις και εσυ η ιδια στηριξη στις καταλληλες δομες - να μοιραστεις τα προβληματα σου με ανθρωπους που εχουν τη γνωση να σε συμβουλευσουν και να σε βοηθησουν, να βρεθεις μαζι με γυναικες που εχουν περασει τις ιδιες καταστασεις...Ευχομαι καλη δυναμη και ολα να πανε καλα με την οικογενεια σου
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ!!!!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΩΣ ΕΓΩ ΤΑ "ΚΑΤΑΦΕΡΑ"....ΠΡΙΝ ΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ,ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΕΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΙΣΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!!!!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!
Να ξερες ποσο σε νοιωθω...εμενα πασχει απο ζαχαρο και πανω στις κρισεις να δεις τι ακουω...κι ολα αυτα ξαφνικα,ενω ηταν παντα "αετος" για μενα,την θαυμαζα την στηριζα,ακομα κι αν συχνα πυκνα ημασταν κοκκινο πανι η μια για την αλλη...Τωρα τι να κανω?εχει γινει "μια αλλη" ημασταν ταυτοχρονα νοσοκομειο πριν λιγο καιρο,εγω πολυ σοβαρα σε σχεση με εκεινη (παραλιγο να χασω την ζωη μου)και στο τηλεφωνο αντι να με ρωταει πως ειμαι...μου εξηγουσε τα δικα της προβληματα...ποση απογοητευση...ανασφαλεια...και τοσα αλλα...πως να νοιωσω?εισαι τυχερη που εισαι παντρεμενη..εχεις το στηριγμα σου,καλο κουραγιο σου ευχομαι και να προσεχεις τον εαυτο σου κυριως για το αγγελουδι σου.
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ....ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ!!!!
και η μητερα μου ειναι διπολικη αλλα αυτη το παρουσιασε οταν εγω ημουν 8 ετων τις εσκασε 2 χρονια μετα το θανατο του πατερα μου,περασαμε και εμεις δυσκολα αλλα για καλη μας τυχη υπηρχε πισω οι οικογενεια της και σταθηκαν ολοι σε ολους μας,πλεον εχει χρονια να κανει κρισεις λιγα ελαφρα σκαμπανεβασματα που τα καταλαβενει απο μονη της και παει γιατρο με την θεληση της, ξερεις οτι τα λογια που σου λεει δεν τα εννοει και οταν ερχετε στα λογικα της αν της το πεις δεν θα το πιστεψει οτι τα ειπε.
ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ,ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ,ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΟ!!!ΕΙΣΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ!!!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ!!!!!