Μεγαλώνοντας πλάι σε μια μαμά με διπολική διαταραχή
Δεν εχει σημασια το πως με λενε, ουτε βεβαια ξερω γιατι θελω να σας αφηγηθω την ιστορια μου… Ειμαι σχεδον 34 και διαβαζοντας την ιστορια καποιας κοπελας που εχει χασει την μητερα της, θελησα να σας κανω γνωστο πως υπαρχει και μια αλλη μεριδα παιδιων: αυτα που χανουν τους γονεις τους πολλες φορες…. που ζουν καθε φορα ενα μικρο θανατο!!!!
Η μητερα μου πασχει (με διαγνωση απο τοτε που γεννηθηκα) απο διπολικη διαταραχη ή αλλιως μανιοκαταθλιψη. Πολλα χρονια…. Πολλες δυστυχως ασχημες ιστοριες…. Ψυχιατρεια, φαρμακα…. και η μαμα μου παντα σε μανια μαζι μου!
Ποτε δεν καταλαβα γιατι… ενω οταν ηταν σε ελεγχομενη κατασταση ηταν ολα πολυ ομορφα!! Μια στοργικη και δοτικη μανα για μενα και τον αδερφο μου… Λατρεια μεγαλη με τον γιο μου, μα παντα οταν ερχοταν εκεινη η κακια στιγμη, εγω ημουν αυτη που εφταιγε για ολα!!! Και εγω καθε φορα… ζουσα εναν μικρο θανατο!!! Πενθουσα για τα χαμενα παιδικα μου χρονια… για την μανα που ηθελα αλλα δεν ειχα ποτε… και παλι γινομουν το μικρο κοριτσι που εμενε μονο του…
Οι γονεις μου χωρισαν οταν εγω ημουν 3 και ο αδερφος μου 1 ετους μολις. Βλεπετε αμεσως φανηκε το προβλημα της. Σε καμια περιπτωση δεν συμφωνω στην επιλογη του πατερα μου και των δικων του, ισως αν τοτε την ειχαν στηριξει, τα πραγματα να ηταν καλυτερα για ολους…
Και καπως ετσι ξεκιναει ο Γολγοθας μου. Ορφανοτροφειο, δευτερος γαμος και για τους δυο γονεις, ξυλοδαρμοι απο την μητρια μου, ναρκωτικα για τον αδερφο μου… και ενα σωρο λαθη απ’ ολους εις βαρος μας! Και μεσα σ’ ολα αυτα, μια μανα αρρωστη… που ξεσπα, θυμωνει, καταριεται ακομα και τα ιδια τα παιδια της!! Ναι… Η λογικη μου το ξερει… η ψυχη μου ομως πως να μην πονα;
Παρολα αυτα, το 2007 παντρευτηκα… καταφερα να βρω τον ανθρωπο που μου προσφερει οτι στερηθηκα, αγαπη και ασφαλεια!! Εχουμε ενα αγορακι 4,5 χρονων και ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι!!!
Εμενα ομως παντα θα μου λειπει η μανα μου… πριν λίγες ημερες ειχαμε την τελευταια υποτροπη της, μετα απο αρκετα χρονια… Δεν μου μιλα! Μου τα ειπε ολα πανω στην κριση της… λογια που και εναν τοιχο θα εσπαγαν…
Ενας χαμος!!!!! Λογια, φασαριες, απειλες!!! Ομως τωρα δεν ειμαι μονη μου, τι να κανω; Ο αντρας μου και ολοι απεξω το βλεπουν με την λογικη… αστην, μην ασχολεισαι!!! Μπορω; Το παιδι μου; Τι θα του πω; Τιποτα… Δεν θα θελα ποτε να πληγωθει, ειναι η γιαγια του!!!!
Ειπε πως θα φυγει απο την Αθηνα…. παλι ενας μικρος θανατος για μενα!!!!! Και μετα τι; Παλι απο το μηδεν!!!!! Πληγες που δεν κλεινουν κι ας ξερεις πως ειναι αρρωστη… ειναι η μανα σου!!!
Παρακαλω τον Θεο να ειναι καλα, δεν θα αποφασισω ομως ποτε για το τι με ποναει λιγοτερο…. Κοντα της και αρρωστη ή μακρια της και καλα;
Ευχομαι να μπορεσω να γινω για το παιδι μου, η μανα που ηθελα και στερηθηκα να εχω!!!! Του δινω ολη μου την αγαπη και αυτην που εγω δεν πηρα!!!! Ελπιζω μια μερα να τον καμαρωσω σωστο ανθρωπο!
Γιε μου σ’ αγαπω οσο τιποτα αλλο!!!! Οσο για τον αντρα μου…. τον ευχαριστω που με αγαπαει γι αυτο που ειμαι!!! Ετσι πληγωμενη αλλα γεματη αγαπη!!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Προσωπικα θα σου έλεγα μακριά κι αγαπημένες, μακριά και δημιουργικά, μακριά και κοντά στο παιδάκι σου που σε έχει απόλυτη ανάγκη! Καλή δύναμη
Arxika na zitisw sugnwmi gia ta greeklish alla vriskomai ekswteriko auti ti stigmi k den uparxoun ellinika sto pliktrologio. Eimai 27 etwn simera k exw dipoliki mitera.Pistevw oti palevei me tin astheneia apo polu mikri ilikia alla i diagnwsi egine to 2007 otan emfanistikan ta prwta epeisodia manias.Den iksera k den katalava apo pou mas irthe...Nomiza oti auto itan oti xanw ton mono diko mou anthrwpo pou exw dipla mou.Oi dikoi mou xwrisan otan imoun 7,o pateras mou alkoolikos k afantos.Exw mia mikri adelfoula tin opoia uperlatrevw k pasxei apo noitiki usterisi,simera einai 15.Genika eimai dunato atomo,me kanane oi katastaseis diladi,k den mou aresei na klaigomai alla uparxoun kapoies stigmes pou apla "prepei" na ta peis kapou...Pleon zoume xwrista egw Ellada k i mitera mou me ti mikri sto ekswteriko.Hrtha na tis episkeftw k niwthw tromeres tupseis giati metraw tis meres pou tha gurisw stin Ellada sto spitaki mou sti zwi mou k stin isuxia mou.Akougetai polu egwistiko k skliro alla einai i alitheia.Me ponaei na vlepw ti mitera mou etsi,me ponaei pou arpazetai sunexws mazi mou,me ponaei na vlepw auti ti kapote toso dunamiki gunaika pou toso thaumaza otan me megalwne moni tis na ti vlepw na einai arnitiki sta panta k na kleinetai ston eauto tis mesa se ena spiti oli mera,me ponaei otan me antimetwpizei san antipalo,me ponaei na zw sunexws me enan fovo mi kopsei tin agwgi pou pairnei k kanei kako ston eauto tis.Ekane to 2010 mia apopeira autoktonias k otan tis zitisa na mou uposxethei oti den tha to ksanakanei i apantisi itan "oxi".Kata kairous stamataei apo moni tis tin agwgi pou pairnei me apotelesma na erthei i stigmi tis ekriksis k na kataliksei gia alli mia fora se kapoio psuxiatreio.Akoma k simera isxurizetai oti den xreiazetai ta farmaka k oti einai kalutera xwris auta.Einai upervolika kleisti k opoios k an epixeirisei na milisei gia to provlima mazi tis kataligei se tsakwmo k ustera sti mavri lista...Xairomai pou diavasa edw oti uparxoun atoma pou milane anoixta gia to ti tous sumvainei k prospathoun na zisoun me auto k to apodexontai.Makari na itan etsi k i mitera mou k na afine ta atoma pou tin agapane na einai dipla tis k na ti voithisoun.Tha ithela toso polu na mporousa na milisw anoixta mazi tis xwris na arpaxtei mazi mou,pistevw tha mas voithouse k tis duo auto.Den exw kanei diki mou oikogeneia k enw twra niothw oti exw vrei ton katallilo anthrwpo fovamai para polu.Fovamai mi vrethoun ta paidia mou stin idia thesi k ustera fovamai mipws k den mporesw na dothw oloklirwtika sti diki mou oikogeneia ap ti stigmi pou exw mia mitera dipoliki k mia adelfoula me noitiki usterisi.Poios me xreiazetai perisotero?Euxomai polles stigmes xaras k dunami se olous.
Η ελπιδοφορα πλευρα για τους ασθενεις με διπολικη διαταραχη Προσωπικα μαχομαι 36 χρονια τη μανιοκαταθλιψη.Αυτα τα χρονια εζησα καλα,δημιουργησα,εκανα οικογενεια,δουλειες,αγωνιστηκα , παλεψα με την αρρωστια και τη νικησα.Μεγαλωσα ενα γιο που σημερα ειναι 24 χρονων και ειναι περηφανος για τη μανα του.Η μανιοκαταθλιψη παλευεται,μπορεις οταν την αποδεχτεις να ζησεις εσυ και οι γυρω σου καλα μ'αυτην,αρκει να υπαρχει οικογενεια,αγαπη,προνοια,αποσυλοποιηση.Να εκλειψει ο ρατσισμος και τελος το περισσευμα του μυαλου μας ειναι το προβλημα,οχι η ελειψη του,γι αυτο και γεννηθηκαν ανα την ιστορια τοσες μεγαλες ιδιοφυιες μ'αυτην. Επιτελους μιληστε ελευθερα.Μια αρρωστια ειναι κι αυτη.
Εγώ έκανα το λάθος να παντρευτώ γυναίκα με μανιοκατάθλιψη. Χόρτασα ξύλο, προσβολές, απειλές με μαχαίρι και όπλο, οικονομική εξαθλίωση, εξευτελισμούς και τελικά κέρατο. Όλα λέει τα κάνει πάνω στα νεύρα της αλλά με αγαπάει. Όλα τα ανέχτηκα ακόμη και στο κέρατο την συγχώρεσα επανειλλημένως. Όμως δεν πήγαινε άλλο. Να σε κερατώνει και να λέει ότι δεν έκανε τίποτα ενώ την έπιασες στα πράσα πάει πολύ. Ο Θεός ας την λυπηθεί. Εγώ δεν αντέχω άλλο. 17 χρόνια είναι αρκετά. Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω για το καλό της θα ήταν να πάω σε εισαγγελέα και να μπει σε ψυχιατρικό ίδρυμα για να έχει μια ελπίδα να μπει σε σειρά με την θεραπεία της. Αλλά μόνον εγώ το θέλω και κανείς από το σόϊ της. Ας ζήσουν αυτοί μαζί της έτσι. Εγώ κατέστρεψα τη ζωή μου μαζί της. Ευτυχώς ήμουν αρκετά σώφρων και δεν έκανα παιδιά μαζί της. Αλλά όχι τόσο ώστε να απομακρυνθώ εγκαίρως.
είμαι 39 ετών πατέρας δύο παιδιών..γιατρός στο επάγγελμα..είμαι διπολικός εδώ και πάρα πολλά χρόνια..το ίδιο και ο πατέρας μου...πέρασα άσχημα παιδικά χρόνια , αν και η μητέρα μου πέρασε ακόμη χειρότερα.. θα ήθελα να σας πω κάποια πράγματα τα οποία έχω διαπιστώσει και με τις δύο ιδιότητες μου..πρώτα πρώτα να σας βεβαιώσω ότι δεν μεταδίδεται από γεννιά σε γεννιά...δεν είναι γενετική πάθηση.. δεύτερον να σας βεβαιώσω ότι πάρα πολλοί πάσχοντες ,όπως και πολλά από τα άτομα απο το περιβάλλον τους , χρησιμοποιούν την πάθηση αυτή ως δικαιολογία... Η αλήθεια είναι διαφορετική..για τον πάσχοντα είναι μια καθημερινή αγωνία και ένας καθημερινός γολγοθάς...για αυτούς που το παλεύουν τουλάχιστον.. ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΟΜΩΣ.. το γιατί εγώ είμαι διπολικός δεν το γνωρίζω...ξέρω με βεβαιότητα όμως , ότι αυτό που διέλυσε την εύθραυστη ισορροπία που υπήρχε μέσα , ήταν η συμπεριφορά του πατέρα μου.. αν ήταν η μητέρα μου διπολική και όχι ο πατέρας μου, δεν θα τα είχα καταφέρει... ο διπολικός είναι σαν τον φούρνο που έχει χαλάσει ο θερμοστάτης του..άλλα φαγητά τα καίει και άλλα τα αφήνει άψητα.. μπορείς όμως να το ελέγξεις...ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ.. τις φάσεις μανίας μου τις χρησιμοποιώ δημιουργικά...την κατάθλιψη την περιμένω να έρθει..ξέρω σε τι είμαι ευαίσθητος και τα αποφεύγω.. ακόμα και αν το επεισόδιο έρθει , βασίζομαι σε όσα έχω πετύχει, τους ανθρώπους που έχω βοηθήσει και κυρίως στα παιδιά μου..αν χρειαστεί και στα φάρμακα..τα παιδιά μου μεγαλώνουν ομαλά..μέχρι τώρα..δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι..για το μέλλον..όσον αφορά τον πατέρα μου , η επαφή του με εμένα και τα παιδιά μου περιορίζεται στις στιγμές που εγώ κρίνω ότι είναι λειτουργικός..προσπάθησε να με θυματοποιήσει στην αρχή , να με κάνει να νιώσω ενοχές..όταν είδε ότι είμαι σταθερός στους κανόνες που είχα θέσει , υποχώρησε..δέχτηκε ακόμα να πάρει και φαρμακευτική αγωγή.. έτσι είμαστε όλοι κερδισμένοι..εκείνος νιώθει λίγο καλύτερα με τον εαυτό του.. η μητέρα μου που έχει υποφέρει τόσο πολύ δίπλα του , βρήκε επιτέλους λίγη γαλήνη στη ζωή της.. τα παιδιά μου βλέπουν τον παππού τους και μαθαίνουν ότι μπορεί να τους διδάξει..όσο για μένα όταν έρχεται το σκοτάδι στην ψυχή μου και ο θάνατος φαντάζει λύτρωση, αντλώ δύναμη από όλα όσα έχω πετύχει, μικρά και μεγάλα , και περιμένω το επόμενο γεγονός που θα πυροδοτήσει την φάση μανίας μου και θα μου επιτρέψει να προχωρήσω μπροστά..κοπιώδης αγώνας η πάλη με τον εαυτό σου , αλλά αξίζει τον κόπο..πιστέψτε με.. Όσο για την κυρία που απατούσε τον σύζυγο της...αυτό δεν ήταν απότοκο της ασθένειας της..κακός χαρακτήρας , χειριστικός και εγωκεντρικός , όσο και αδιάφορος.. "κοιτάξτε με είμαι άρρωστη, συγχωρήστε μου τα πάντα.."...
συγκλονιστικό, κατάθεση ψυχής, σας σέβομαι απόλυτα κύριε...
Πιστευω οτι αν ολοι οι διπολικοι καταλαβαιναν οσα εσεις σε λιγα χρονια ισως δεν υπηρχε αυτη η ασθενεια!! Συγχαρητηρια. Αξιζετε καθε σεβασμο...
ειμαι 37 ετων...εχω διπολικη διαταραχη...ετσι ειπαν οι γιατροι ...απο τα 21 μου χρονια...μια χαρα με στηριξε το περιβαλον μου...οι γονεις και η αδερφη μου...εχω κανει 3 αποπειρες αυτοκτονιας ανεπιτυχως οπως καταλαβαινει κανεις...ηθελα πολυ να πεθανω και ενιωθα αγαλιαση στην ιδεα οτι θα λυτρωνομουν απο ολη αυτην την ταλαιπωρια που περνουσα...τωρα τα τελευταια 3 χρονια ειμαι μια χαρα χωρις κανενα επεισοδιο...και γενικα βρησκομαι σε μια αρκετα ικανοποιητικη ψυχολογια θα ελεγα..οσο κρατησει καλα θα ειναι...αλλα νομιζω οτι καποια στιγμη θα με ξαναεπισκεφτει καποιο επεισοδιο...αν και το απευχομαι βεβαια...ειμαι μονος στην ζωη...εργενης...και βασικα ετσι θα μεινω συνειδητα...εκτος και ημουν σιγουρος οτι τα παιδια που θα εφερνα στον κοσμο θα ηταν υγειη...ποσες ειναι οι πιθανοτητες οταν εισαι διπολικος να φερεις στον κοσμο παιδια που θα νοσισουν και εκεινα..??..νομιζω οτι αν κανω παιδια θα εχουν τις διπλασιες πιθανοτητες να νοσισουν και αυτα..απο οτι αν ημουν υγειης..!!ετσι δεν ειναι..??..αλλα διαβαζω εδω ολοι κανουν παιδια αβερτα και δεν τρεχει και τιποτα...και μετα τρεχουν ολοι μαζι και δεν φτανουν...ετσι νομιζω εγω...δηλαδη να κανω παιδια να διαιωνισω την αρρωστια μου και την παλαβωμαρα μου...αν ειναι ετσι..αστο καλυτερα..καλυτερα γεροντοπαληκαρο..μα ουτε πρωτος ουτε και τελευταιος...ειμαι σκληρος μαλλον αλλα βασικα ειμαι σκληρος πρωτα με τον εαυτο μου...και δεν μου πεφτει λογος τι κανει ο καθενας...μια χαρα περναει κανεις παντως και με διπολικη διαταραχη δεν ειναι και τοσο τραγικα τα πραγματα...οπως τα περιγραφουν τα αλλα παιδια εδω μεσα...ναι πονας...αλλα ο πονος σε κανει και ανθρωπο...