Δεν έχει σημασία ούτε ποια είμαι, ούτε που είμαι… δεν έχει σημασία γιατί η αλήθεια για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετική. Η αλήθεια είναι αυτή που βιώνει μέσα του, αυτή που έχει πλαστεί από τα βιώματά του, αυτή που ορίζει το είναι του.
Δεν ξέρω γιατί γράφω αυτό το κείμενο. Είναι λίγο λύτρωση, λίγο αίσθημα ευθύνης σαν μία ενήλικη προς ένα παιδί που ΜΠΟΡΕΙ να βιώσει τα ίδια. Αυτό που ξέρω είναι ότι θέλω, τελειώνοντας αυτό το κείμενο, να δράσουμε όλοι ώστε κανένα παιδί να ΜΗΝ βιώσει τα ίδια.
Γεννήθηκα με ένα εκ γενετής ελάττωμα. Ελάττωμα που, από ιατρικής άποψης δεν ήταν σοβαρό, παρότι δημιουργούσε αισθητικό πρόβλημα και σε κάποιες πτυχές της ζωής και πρακτικό. Στο ελάττωμα αυτό ήρθε να προστεθεί και το υπέρβαρο και τα σιδεράκια στα δόντια και η πρόωρη ανάπτυξη. Συνταγή Michelin για μαρτυρικά παιδικά χρόνια δηλαδή.
Τα σχολικά μου χρόνια τα πέρασα μέσα στην απόρριψη. Απόρριψη από τα ίδια τα παιδιά. Κοροϊδία ανελέητη από τα παιδικά ως και τα εφηβικά χρόνια. Απόρριψη από πρώτους έρωτες, απόρριψη από ομάδες ολόκληρες παιδιών, απόρριψη στα ομαδικά παιχνίδια. Παρατσούκλια… ουυυυ ένα σωρό….
Απόρριψη από δασκάλους. Μην το προσπαθήσεις αυτό, δεν θα μπορέσεις να χειριστείς την μπάλα. Μην προσπαθήσεις το άλλο, δεν θα μπορείς να χειριστείς το μουσικό όργανο. Ας μην σε περιλάβουμε καλύτερα σε αυτή την οργάνωση γιατί δεν σε θέλουν τα παιδιά (δεν το έλεγαν αλλά χαζή δεν ήμουν, το έβλεπα μόνη μου)
Απόρριψη (όχι… λάθος λέξη, δεν με απέρριψαν ποτέ απλά ποτέ δεν με αποδέχθηκαν και πάντα ήθελαν να με αλλάξουν) από τους γονείς. Παρά την μεγάλη αγάπη που μου είχαν, στην προσπάθεια τους να με κάνουν τόσο τέλεια σε όλα τα άλλα ώστε να «χαθεί» το πρόβλημα, ασκούσαν τόση πίεση ώστε να γίνω μία χρυσή μετριότητα, ένας ανασφαλής άνθρωπος που φοβόταν την προσπάθεια… βλέπετε είχα κουραστεί από παιδί να προσπαθώ να πείσω ότι έχω δικαίωμα να προσπαθήσω ακόμη και να αποτύχω.
Απόρριψη από επίδοξους εραστές/συντρόφους… Φαινόταν στα μάτια τους μόλις αντίκρυζαν το ελάττωμα. Δεν μπορούσαν να κρυφτούν και απλά έφευγαν…. ένας δε με σάλτο μορτάλε από το κρεβάτι. Είχαμε γνωριστεί μόλις λίγες ώρες πριν και σε ημισκόταδο.
Μετά από τρεις απόπειρες αυτοκτονίας, άπειρα ψυχοφάρμακα και ατελείωτες ώρες ψυχοθεραπείας θέλω να σας πω την δική μου αλήθεια με την ελπίδα ότι θα γίνει και δική σας.
Ναι, δεν γεννιόμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι. Δεν έχουμε τα ίδια χαρίσματα και κάποιοι μπορεί να υπολειπόμαστε βιολογικά. Έχουμε όμως το ίδιο δικαίωμα στην προσπάθεια και στην συμμετοχή. Έχουμε το ίδιο δικαίωμα και στην επιτυχία αλλά και στην αποτυχία.
Δεν ζητάμε ειδική μεταχείριση. Ούτε καν ίση. Απλά ισότιμη.
Ναι κοιτάμε, όλοι οι άνθρωποι, πολλές φορές, μόνο την επιφάνεια. Σκάψτε λίγο πιο βαθιά, που ξέρετε… μπορεί και να βρείτε θησαυρό.
Όχι, τα βιώματά μου δεν με έκαναν πιο δυνατή. Με έκαναν αδύναμη, άβουλη και με μία διακαή επιθυμία να με αγαπάνε. Και όχι δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να με αγαπούν. Απλά δεν έμαθα ποτέ να αγαπώ τον εαυτό μου και έτσι αυτό το κενό θέλω να μου το καλύπτουν οι άλλοι.
Θα σταματήσω εδώ αν και απότομα. Άλλωστε δεν είμαι συγγραφέας. Σκόρπιες αλήθειες μου απλά αποτυπώνω.
Σκεφτείτε όμως το εξής: Η δική σας αλήθεια, για όλα τα παιδιά του παρόντος και τους ανθρώπους του μέλλοντος, ποια είναι;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
η μητερα του αντρα μου ειχε μια φυσιολογικη κυηση και ενα μωρο χωρις κανενα προβλημα στης 5/8/78 γεννησε στο μητερα υστερα απο σχεδον μια μερα με σπασμενα νερα με τον γυναικολογο της σε διακοπες οποτε με αναπληρωτη γυναικολογο αν το διατυπωνω σωστα . ηρθε στον κοσμο με φυσιολογικο τοκετο και με την λεγομενη βεντουζα χωρις υγρα .οταν ο γιατρος τραβηξε επειτα το μωρο τραβηχτηκε και απο το δεξι χερι ο κεντρικος τενωντας ,οταν διαπιστωθηκε απο τους γονεις οι γιατροι τους χαθησυχασαν οτι δεν ηταν κατι σοβαρο .να μην τα πολυ λεω αυτοι οι ανθρωποι ετρεχαν στην βουλγαρια πληρωσαν απιστευτα χρηματα για να μπορεσει να διορθωθει εστω και λιγο 'εκεινοι' ηθελαν να πιστευουν βεβαια σε καλυτερα αποτελεσματα'. μου εχει μιλησει για τα παιδικα του χρονια για τη κοροιδεια που εχει αντιμετωπιση και πολλα αλλα τα οποια ομως τα εχει αποδεκτει και λεει ετσι ειμαι δεν μπορω να αλλαξω ,εχει καταφερει στην ζωη του να οδηγαει να δουλευει να εχει ανοιξει μαγαζι με αλουμινια να εχει φιλους και το σημαντικοτερο να εχει δημιουργησει την δικια του οικογενεια που τον αγαπαει για αυτο που ειναι και εξωτερικα και εσωτερικα .ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΚΑΡΔΙΑ λοιπον εχω να πω εγω . να αγαπαμε τους ανθρωπους γι αυτο που ειναι να αποδεχομαστε τους ανθρωπους οπως ειναι να μαθουμε να μην κοροιδευουμε να εξηγουμε στα παιδια μας για ανθρωπους μη τελειους να δινυμε αγαπη για να μπορουν και εκεινοι να συνεχισουν και να μπορεσουν να κανουν πραγματα στην ζωη τους χωρι ςνα αισθανονται μειονεκτικοι. σας κουρασα συγνωμη .
Dora δεν εχω την προθεση αν επιτεθώ σε σένα αλλά ατο σχόλιο σου..Νομίζω οτι είσαι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου.Η κοπέλα εξέφρασε τον ρατσισμό που βίωσε λόγω ενός αισθητικού προβλήματος και εσυ της λές έμμεσα οτι η μητέρα της έπρεπε να την σκοτώσει και οτι ήταν εγωίστρια που της εδωσε ζωή?Δηλαδή αυτο τώρα γιατί της το είπες για να την ενθαρρύνεις και να της δώσεις κουράγιο?..Ειλικρινά ...και οσο για τις υπόλοιπες αναγνώστριες ελευθερία λόγου λετε ναι δεν διαφωνώ , να λέμε την γνώμη μας ναι δεν διαφωνώ αλλά να προσέχουμε και τι λέμε...Μη τα μπερδεύουμε αυτο ειναι άνιση κατακραυγή...εγώ το σχόλιο σου Dora το βρίσκω πραγματικά απαράδεκτο...Και πιθανώς να ήσουν και εσυ απο εκείνα τα παιδιά που χλευάζουν το διαφορετικό και περιθωριοποιούν έναν διαφορετικό τους συμμαθητή..Δεν λέμε σε εναν ανθρωπο έμμεσα οτι καλύτερα θα ηταν να τον σκοτώνανε ...Πραγματικα δεν μπορώ να το χωνέψω...Ελευθερία λόγου και μη πω..... .Κοπελα μου που έγραψες το κείμενο.... Κανένας σε αυτόν τον κόσμο δεν αξίζει αυτα που έζησες εσύ. Γράφεις τέλεια που σημαίνει οτι πάρα τη διαφορετικότητα σου κατα τα άλλα πρέπει να την αποδεχτείς και να συνειδητοποιήσεις οτι εισαι πολυ καλλιεργημένο άτομο. Και ειναι αλήθεια που λένε πως ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς..Ολοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή να είμαστε ευτυχισμένοι και τίποτα και κανένας δεν μπορεί να μας το στερήσει ουτε καν ο ιδιος μας ο εαυτός. Να γραφτείς σε κάποιο συμβουλιο (εχουν οι εκκλησιες κυρίως) και να παρέχεις εθελοντικά την βοήθεια σου σε ανθρώπους που έχουν αναγκη και εκει θα δεις πως ολα αυτα τα οποια βιώνεις και στεναχωριόσουν δεν ηταν τιποτα μπροστά σε αυτα που βιώνουν άλλοι συνάνθρωποι.Και η εκκλησία έχει την δυνατοτητα να σε κάνει να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να προσφέρεις στους άλλους τα πραγματικά σου χαρίσματα που τα έχεις θάψει κάτω απο μία μάσκα θλίψης.Μην το κάνεις αυτό . Ποιος σου εγγυάται οτι όλοι οι άλλοι ειναι καλύτεροι απο σένα? Κανείς.. μόνο ο ιδιος σου εαυτός οπότε βάλτου τις φωνές και απόδειξε του οτι τα εκ γεννεθής αισθητικά χαρακτηριστικά δεν έχουν καμία σχέση με το ίδιο το άτομο και να του δειξεις ποιά πραγματικά είσαι για να μπορέσουν να το δουν και οι άλλοι ...Οταν το καταφέρεις αυτό θα καταλάβεις πως δεν έιναι τυχαίο που ο Θεος σου έδωσε 3 ευκαρίες να ζήσεις .Ισως δεν είναι τυχαίο που οι απόπειρες σου απέτυχαν.Κάποιος ή κάτι σου φωνάζει πως σε έχει ανάγκη και έχεις πολά ακόμη να δώσεις..Μη τα παρατάς λοιπόν.Υπάρχουν ένα σωρό αλλοι συλλογοι που θα μπορουσες να συμμετέχεις...Κάνε μια κίνηση που θα σε βγαλει απο την καθημερινοτητα σου και θα σου ανοιξει τους οριζοντες να δεις τι άλλο υπαρχει στη ζωή και οτι δεν εισαι μόνη σου..Πραγματικά...Σου ευχομαι ότι καλύτερο και πιστεψε σε σενα γιατι ειλικρινα κανενας δεν ειναι άξιος να κρίνει τον άλλο για την διαφορετικότητα του .Ειναι τέλειως υποκειμενικό οπότε ο καθένας ας κοιτάει τα δικά του ελλατώματα και ας μην ασχολειτε με τον άλλον.Αυτοι που ασχολουνται ειναι μονο οι κομπλεξικοι οποτε δεν αξιζει τον κοπο να θυσιασεις μια ζωη για αυτους...
κορίτσια μέχρι τώρα δεν έχω δει ένα κείμενο που να μιλάει για θρησκείες! εκεί θέλω να δω πως θα εκφραστείτε γαι το ρατσισμό και τι μηνύματα θα γραφτούν!!!! φιλάκια!!! xxxxx :)
Γέροντος Πα'ι'σιου Αγιορειτου : Λόγοι Δ΄ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ (ενδεικτικά σελ..76-78) "Πόσες χιλιάδες έμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως......." Κάπου είχα διαβάσει (συγνώμη αλλα δεν θυμάμαι όμως που και ποιος το είπε) ότι καλύτερα να τα γεννήσετε, να τα βαφτίσετε και μετά να τα σκοτώσετε. Μπορεί να ακούγεται σκληρό αλλα η εκτρωση είναι πιο βάναυση...... εγωισμό κρύβει αυτός ο φόνος τελικά γιατί ΑΥΤΟΙ οι γονείς αποζητούν με την πράξη αυτή να γεννήσουν το τέλειο και υγιές παιδί και να ζήσουν ΑΥΤΟΙ το μεγαλείο της μητρότητας (όπως ειπώθηκε παραπάνω)...όχι οι άλλοι που επιλέγουν να το φέρουν στη ζωή και τους καταθέτω το θαυμασμό μου.....πόσοι από εμάς αλήθεια θα αντέχαμε να υπηρετούμε έναν τέτοιο άγγελο για μια ζωή;
Γενικά διαφωνώ με την ιδέα της έκτρωσης για πολλούς λόγους. Αλλά ειναι δυνατόν να στηριζεις αυτή την άποψη με το να λες μην το κάνετε δεν εχει βαφτιστεί ακόμα; Αυτο γιατί ειναι πρόβλημα; Βαφτιστε το κ μετά σκοτώστε το;;;;;; Πλάκα μας κανεις έτσι; Εγώ που επέλεξα να μη βαφτίσω το παιδί μου σε τι θα υπολοιπεται των αλλων; Ο φόνος ειναι τεράστιο αδίκημα είτε εισαι θρήσκος είτε όχι. Κανεις δεν εχει το δικαίωμα να σου άφαιρεσει τη ζωή οποία κ αν ειναι τα πιστεύω σου! Να τι γλυκιές ψυχές .....σκότωσε το αφού πρώτα το βαφτίσεις!!!αν ειναι δυνατόν