Η οικογένεια του άντρα μου είναι κτητική με το μωρό μου…
Εχω ενα γιο 7 μηνων και το προβλημα μου ειναι η οικογενεια του αντρα μου… Δεν θελω να τον πειραζουν και γενικα μου τη «δινουν», γιατι ειναι πολυ κτητικοι με το μωρο.
Για παράδειγμα, ο πεθερος μου τον λεει «Γιε μου«, η κουνιαδα μου εχει κανει τατουαζ το ονομα του και άλλα πολλά…
Δεν ξερω τι μου συμβαινει και πως θα το ξεπερασω…
Παντως οποτε ερχονται επισκεψη, το βραδυ δεν μπορω να κοιμηθω, επειδη σκεφτομαι αυτα που εχουν προηγηθει κι απο τα νευρα μου με πιανει το ξημερωμα…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Έχετε ξεφυγει μερικες μου φαινεται εντελως. Σας ενοχλει που αγαπουν τα παιδια σας? Ειστε εντελως ανασφαλεις και προφανως λιγες για αυτο νιωθετε ετσι. Δεν σας φταινε αλλοι.... Υπαρχει και η αλλη λυση βεβαια να κλεισετε τα μωρα σας σε μια γυαλα και να τα βλεπετε μονο εσεις. Οτι να ναι.....
ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ,ΟΚ,ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΌΥΔΕΝΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΙΝΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ.ΟΜΩΣ,ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΆΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ.ΕΓΩ ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΜΟΥ,ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΚΔΗΛΩΤΙΚΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ.ΝΑ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ,ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΑΚΕΥΟΥΝ,ΝΑ ΤΗΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΙΆΥΤΗΝΗΣ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ....ΕΚΕΙΝΟΙ,ΟΜΩΣ,ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΝΙΑΔΑΣ ΜΟΥ,ΕΧΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΆΥΤΑ.ΟΚ.ΕΧΩ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ ΠΑΡΌΛΑ ΑΥΤΑ.ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΩ ΚΑΜΙΑ ΚΑΚΙΑ.ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ,ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΚΙΩΝΩ.ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ...Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ.ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ.ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΌΛΟΥΣ.ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΓΥΡΩ ΣΑΣ...ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΆΥΤΟ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ....
καλησπερα...απο δικη μου εμπειρια...ειχα κ εχω πολλα θεματα με τα πεθερικα, εχασα στιγμες απο το μωρο μου(ενα αγορακι 2χρονων)γιατι ασχολιομουν μονο μ'αυτους κ χαλουσα τη ζαχαρενια μου....θα σου ελεγα να προσπαθησεις να το αποβαλλεις γιατι κανεις κακο σε σενα στο παιδι κ στον αντρα σου...οι αλλοι περνανε καλα...εσυ;;;ο καιρος περναει τοσο γρηγορα...μην χαλιεσαι κ ζησε αυτες τις στιγμες...οσο ξεψιριζουμε τα πραγματα τοσο χαλιομαστε...κ χαλας κ την γαληνη του σπιτιου σου...να σου ζησει το μωρακι σου!!!κ να το χαρεις κ ασε κ αυτους να το χαρουν δεν πειραζει...το αγαπουν!!!!ποτε δεν θα το αγαπησουν οπως εσυ ομως!!!αυτο να το θυμασε οποτε σε χαλανε....φιλακια!!!!!
γλυκια μου και εγω στο πρωτο ετσι ειμουν .καθως μεγαλοναι η κορη μου αλλαξα ,αλλοστε το παιδακι θα αγαπαει και τους παπουδες του ,τωρα στο δευτερο ειναι διαφορετικα.αλλαξε και μολις ερχονται τα πεθερικα σου να τους τον δεινεις να τον βλεπουν ,αγαπη δωσε να παρεις,θα μεγαλοσει καλητερα το παιδι γιατι οταν μεγαλοσει οτι μαθει απο σενα θα σου δωσει.λιγη χαρα θελουν να γεινεις καλητερη και απο κορη και θα δεις ολα στο σπιτι θα ειναι καλα.φταιει και η κουραση και ολα μας φταινε.φιλια
Το γιατρο τον ρωτησες;