Αντίο άγγελέ μου
Η ιστορία μου αρχίζει και τελειώνει με τον ήχο που κάνει ο δίσκος από το πικ απ όταν εχει τελειώσει και γεμίζει το χώρο με το απόλυτο τίποτα… Δεν είναι παρα μόνο λίγες ώρες που εχουμε επιστρέψει σπίτι και επιτέλους καταφέρνω να κοιμηθω…Ξυπνάω και νομίζω ότι όλα είναι όπως πρίν… Τίποτα ποτέ δεν θα ναι το ίδιο…
Παρασκευή 31 Μαΐου, ραντεβού στο γιατρό για το καθιερωμένο μας υπέρηχο… Η καρδούλα σου έχει ξαφνικά σταματήσει να χτυπάειμόλις στις 18 εβδομάδες… Όλες γεμάτες όνειρα για το μέλλον μας μαζί σου… Δεν με χωράει ο τόπος… Θρηνώ…
Τρέχουμε στο μαιευτήριο και αρχίζει ο Γολγοθάς μου… πρέπει να γεννηθείς… Θρηνω… Μετά από 24 ωρες πόνου γεννιέσαι εσυ, γιέ μου, μικρέ μου και παντοτινέ μου αγγελε… Η κάθε ώρα πονου για μένα πολύτιμη… Σφραγίζεις για πάντα το είναι μου και είμαι σίγουρη ότι ο Θεούλης μια μέρα θα μας ενώσει στον Παράδεισο, αγόρι μου…
Θρηνω για το τώρα, για τις στιγμές που δεν θα ζήσουμε ποτέ, για το όνειρο που έμεινε στη μέση… Γεννιέσαι άψυχο 1 Ιουνίου και μαζί σου παίρνεις και τη δική μου ψυχή, άγγελέ μου…
Γιατι Θεέ μου; Γιατι;
Καλό κατευόδιο γιε μου,
Θα σ’ αγαπώ για πάντα…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εχω περασει τα ιδια 25 εβδομαδων κυηση ενα κοριτσακι στης 3/8/2013 ποσο σε καταλαβαινω και ποσο θρηνω γιαυτο το μωρακι...αυτος ο πονος δε θα σβησει ποτε το νιωθω!!!!
1.1.2004 piga gia na gennisw kai asteieyomenos o giatros mou leei 8es na genni8ei prin to kainourio etos i meta......gero paidi giatre tou apantaw kai as er8ei opote 8elei....to katalava apo to vlema tou ...gennisa to prwi ena nekro agoraki fysiologika ....tote o megalos mou itan 5 etwn kai epita ekana ta didima .......ka8e xrono eimai rakos aytes tis meres,,,plisiazoun............upomoni
εχω χασει 3 πριν λιγα χρονια τωρα εχω δυο υπεροχες κορες 2.5 χρονων κ 9.5 μηνων καθε εμποδιο ειναι για καλο τελικα
Eίμαστε πολλές τελικά εδώ μέσα που χάσαμε μωράκια σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Εγώ έχασα ένα αγοράκι στις 3/11/11 όταν ήμουν 22 εβδομάδων και ένα ακόμα αγοράκι στις 15/3/13 όταν ήμουν 30 εβδομάδων. Πραγματικά νομίζω πως αν δεν είχα τον τρίχρονο γιο μου δεν ξέρω πως θα ήμουν τώρα... Κουράγιο μόνο σου εύχομαι. Ο χρόνος θα απαλύνει τον πόνο σου.
Σε νιώθω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου. Στις 2 Μαϊου 2012 έχασα το αγοράκι μου στην 24 η εβδομάδα εγκυμοσύνης. Λίγο αίμα είχα δει 29 Απριλίου, πήγα στο γιατρό 30 Απριλίου.....και......... η καρδούλα του είχε σταματήσει ήδη από μια εβδομάδα. Γολγοθάς και για εμένα η συνέχεια.... ίσως κάποια στιγμή σας τα πω. Τώρα;;; Τώρα είμαι 12 ημερών λεχώνα και κρατάω αγκαλιά ένα υπέροχο αντράκι, που μαζί με την αδερφούλα του, συμπληρώνει την ευτυχία μας. Μην απογοητεύεσαι.... ξέρω τώρα θρηνείς..... και αυτό είναι καλό. Σιγά, σιγά θα πάρεις δύναμη και θα προχωρήσεις και πολύ σύντομα ο άγγελός σου θα στείλει ένα άλλο αγγελούδι στη ζωή σας.
Το ίδιο κι εγώ. 3 Ιουνίου 2011, στις 19 εβδομάδες, κοριτσάκι. Είναι πολύ δύσκολο. Όμως... θα περάσει ο καιρός, θα ξαναπροσπαθησεις και όλα θα βρουν τον δρόμο τους ξανά.... Τώρα δεν το πιστεύεις, σε λίγο καιρό θα νιώσεις καλύτερα. Κάθε εμπόδιο για καλό....πίστεψε με που είμαι ομοιοπαθούσα... να προσεχεις..φιλιά
Έχασα και εγώ το πρώτο μου μωρακι 29 εβδομάδων. Αγοράκι από ομφάλιο λώρο. Γέννησαν φυσιολογικά με πόνους φρικτούς επι 3 μέρες. Έκλαψα και κλαίω ακόμα....όταν γύρισα σπίτι μου είπε μια φιλη μου μια συμβουλή: μείνε γρήγορα έγκυος έτσι και έγινε.Ακριβώς μετά από ένα χρόνο γέννησαν αγοράκι φυσιολογικά και με γεννά που δεν πρόλαβα να καταλάβω τι έγινε 7 και κατι με έπιασαν οι πόνοι 8:40 εφτασα στο νοσοκομείο 8:50ειχα γεννήσει. Ήταν η ανταμοιβή της Παναγίας μας και του Χριστού για όλη την ταλαιπωρία. Ψηλά το κεφάλι δεν θα ξεχάσουμε πότε αλλά πρέπει να θυμόμαστε και να συνεχίζουμε.... Δύναμη και υπομονή......
και ο δικοσ μ αγγελοσ ο γλυκοσ μ ειναι στον ουρανο !τον γεννησα φυσιολογικα 20 εβδομαδων και ηθελα μονο να τον αγγιξω μια στιγμη!!!ειναι παντα στην ψυχη μ μεσα και καποια στιγμη θα ανταμωσουμε!!!!
den exo logia otan fevgoyn apo konda mas mora ,paidia k neoi anthropoi..moy kanei ediposi poses polles ipopsifies miteres alles gia proti k alles gia defteri fora viosan ta disaresta.thelo na doso koyragio k dinami se oles,legondas apla pos isos den einai afti i xeiroteri stigmi tis zois sas,poso eironiko moy fenetai mono poy to grafo...distixos ekei ekso iparxoyn nees miteres poy xanoyn paidia apla apo ena distixima,apla se kati ligotero apo ena lepto stamata i zoi toys..xoris proidopoiisi,xoris na prolavoyn to adio,xoris logo k aitia ...min psaxnete me ti logiki,to mono vevaio einai oti kamia mitera den fadazetai na xanei eikosi eton paidi igiestato apla apo ena atixima. tolmo loipon na to anafero ,oxi gia epideiksi ponoy, alla gia na thimaste oti pada o theos einai megalos k sigoyra meta ton thrino ,erxetai i evlogia ..kali dinami se oles tis miteres
k εγω στις 1 ιουνιου γεννησα τον δικο μου αγγελουδι στην 24 εβδομαδα!εζησε μονο 2,3 ωρεσ κ αν τελικα επιβιωνε θα ειχα ενα εντελως αναπηρο παιδακι!!!!η απωλεια ειναι τεραστια αλλα νιωθω καλυτερα γιατι πιστευω οτι εχω στειλει κ εγω ενα αγγελουδι διπλα στην ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ κ οτι ΟΟΟΟΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ!!!παρε τον χρονο σου κ πατα γερα στα ποδια σου,εχε πιστη κ μας βλεπω να ξαναακουμε καρδουλα σε 1 τριμηνο!!!!!!κ πιστεψε με ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ!!!!!
Δεν μπορεις να βρεις λογια σε τετοιες περιπτωσεις.. ελπιζω συντομα να ερθει ενα αστερι να φωτισει την ζωη σου..
Την 1η Φεβρουαρίου 2011 έχασα την κορούλα μου στη γέννα με κίνδυνο να χάσω και εγώ η ίδια τη ζωή μου και να αφήσω το μεγαλύτερο παιδάκι μου, 2,5 χρονών τότε, ορφανό. Σήμερα είμαι ξανά έγκυος 5 μηνών και τρέμει η ψυχή μου για το παιδάκι που κουβαλάω μέσα μου. Σε καταλαβαίνω τόσο -μα τόσο πολύ. Απο τότε δεν υπάρχει μέρα που να μην την σκεφτώ έστω για μερικά δευτερόλεπτα, κάθε μερα. Ευτυχώς Θεε μου είχα το αγοράκι μου και στάθηκα γρήγορα στα πόδια μου για χάρη του και μόνο. Τη στιγμή που ένιωθα να χάνω τον κόσμο το μικρό του χεράκι με κράτησε στη ζωή και να που τώρα μια νέα ζωούλα ετοιμάζεται να φωτίσει τη ζωή μας. Σου εύχομαι να γιατρέψεις τις πληγές σου το συντομότερο δυνατό. Κι αν τώρα νιώθεις πως δε μπορείς, προσπάθησε τουλάχιστον για εκείνο το μωράκι που κάποια στιγμή θα έρθει στη ζωή σου και θα φέρει πάλι το χαμόγελο στα χείλη σου. Πίστεψε με, κάθε φορά που κοιτάζω το μωρό μου στον υπέρηχο λέω "πέρασα τραγικά αλλά χαλάλι.... αυτό το παιδάκι ήταν γραφτό να έρθει στον κόσμο". Και όσο περίεργο κι αν ακούγεται δε νιώθω αγωνία. Η μεγάλη τύχη, όπως και η μεγάλη ατυχία συμβαίνουν ελάχιστες φορές στη ζωή μας. Οτι σου πήρε ο Θεός, όπως είπε και η Μόσχα παραπάνω, θα στο δώσει πάλι πίσω. Απλώς πίστεψέ το. Σου ευχομαι απο καρδιάς ότι καλύτερο....
Λυπάμαι παρά Πόλυ για αυτό που σου συμβαίνει. Μπορω να καταλάβω πως νιώθεις. Δουλεύω σε ένα χώρο που εκτός απο χαρά προσφέρει και πολλές λύπες.. Εχω κλαψει για γυναίκα που έχει χασει το παιδί της και ας μου ήταν άγνωστη. Πριν ένα χρόνο έχασα και εγώ την δικιά μου ελπίδα....... Ηταν πολυ μικρό,μόλις 8 εβδομάδων... Αλλά ο πόνος που μου άφησε μεγάλος.... Δεν θα σου πω κουράγιο και τα σχετικά.... Γιατί θα θύμωσεις....και θα έχεις δίκιο και εγω έτσι αντιδρούσαν. Θα σου πω μόνο ότι έχεις κάθε δικαίωμα καινα κλαψεις και να φωναξεις... Να πενθησεις για αυτο που εχασες... Εγω μετά απο ένα χρόνο που προσπαθούσα να μείνω έγκυος τα κατάφερα... Ημουν τόσο ευτιχησμενη , είχα αρχίσει και έκανα όνειρα.... Και πόσο Πόλυ πονεσα και έκλαψα και κλαίω ακόμα και τώρα... Σήμερα κλείσω ένα χρόνο απο την αποβολή μου και ακόμα πονάει...ακόμα έχω το κενό στην καρδιά μου... Απλά σου εύχομαι να μείνεις ξανά έγκυος και γρήγορα...και απλά υπομονή...
Κουράγιο κοπέλα μου, το έχω περάσει κι εγώ στην 12 εβδομάδα όμως, έχασα το κοριτσάκι μου και οι εξετάσεις που κάναμε μετά δεν έδειξαν καν το γιατί. Τον πρώτο καιρό ήμουν πολύ άσχημα, το είχα μάθει Μεγάλη Τρίτη, έκανα απόξεση μεγάλη Παρασκευή και κατηγόρησα τον Θεο που μου πήρε τον άγγελό μου έκανα χρόνια να ξαναπάω στην εκκλησία. Κλείστηκα στο σπίτι, είπα σε όλους τους φίλους να μην με παίρνουν, πως εγώ θα επικοινωνήσω όταν νοιώσω έτοιμη και για μήνες δεν μίλαγα ουσιαστικά με κανέναν. Τώρα έχω δυο παιδάκια ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι,και ο άντρας μου με θεωρεί υπερβολική αλλά ποτέ δεν ξεχνάω κι αυτό το παιδάκι που τώρα είναι στον ουρανό, και για κακή μου τύχη επειδή ήταν έγγυος παράλληλα και μια φίλη μου, κάθε φορά που βλέπω την μικρή της αναρωτιέμαι πως να ήταν το δικό μου παιδί άραγε. Είναι ένας πόνος που για καμμία μαμά δεν φεύγει ποτέ, ακόμη κι αν δεν κράτησε στην αγγαλιά της το μωρό της, υπάρχουν όμως και πολλές στιγμές χαράς που σε περιμένουν στο μέλλον, άλλα παιδάκια που θα γεννηθούν και θα γεμισουν την ζωή σου με χρώμα, γέλιο και χαρά και θα τους δώσεις όλη σουν την αγάπη. Κουράγιο.
Ανθή μου όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε οτι η φύση προνοεί και οτι ίσως να ήταν καλύτερα που έγιναν έτσι τα πράγματα τώρα , θα βρίσκαμε περισσότερη γαλήνη στην ψυχή μας και θα το δεχόμασταν καλύτερα...Σκέψου να είχαμε γεννήσει το αγγελούδι μας και όπως έχει συμβεί δυστυχώς σε πολλές μανούλες , να το χάναμε από κάποιο σοβαρό πρόβλημα στην καρδούλα μετα απο τρεις τέσσερις μέρες που θα το φέρναμε στον κόσμο...Δεν μπορώ να φανταστώ τον πόνο...θα είχα τρελαθεί. Η δασκάλα της Κατερίνας οταν της ειπα οτι έχασα το παιδί μου με ταρακούνησε οταν είπε οτι το παιδί σου είναι εδώ, ειναι μεσα στην τάξη της και σε χρειάζεται οσο ποτε...Κ μετα σκέφτηκα οτι αν πάθει κάτι η Κατερίνα, που ειχα την τυχη να την γεννησω υγιη, να την αγκαλιάσω, να την βλέπω να μεγαλώνει ,που εχουμε περάσει στιγμές και στιγμές, ειλικρινά θα πεθάνω και θα τρελαθω...Δεν ξέρω πότε θα βρώ την γαλήνη μέσα μου, ειμαι ανάμεσα στη γη και στον ουρανο..Πρέπει όμως να ειμαι δυνατή για το παιδί μου κ τον άνδρα μου, τον αγαπημενο μου! Ειλικρινά δεν περιμένα οτι θα χει συμβει σε τόσες μανούλες...Νομιζα οτι ειμαι η μόνη...Πόση θλίψη...Σας ευχαριστω και παλι όλες τις γλυκειές μανούλες...
δυστυχως δεν υπαρχουν λογια για να περιγραψεις αυτο το συναισθημα... δεν μου εχει συμβει προσωπικα αλλα σε ατομα πολυ κοντινα μου... καθε φορα αγκαλιαζω τα παιδακια μου και παρακαλαω το θεο να τα εχει καλα. η συμβουλη μου ειναι παντως να προσπαθησεις οσο το δυνατον πιο γρηγορα να κανεις αλλο παιδακι οχι οτι θα ξεχασεις ποτε αυτο που εφυγε η θα το σβησεις απο τη μνημη σου αλλα σιγουρα θα σου μαλακωσει τον πονο και θα καλυψει το κενο που νιωθεις αυτη τη στιγμη. κουραγιο κοριτσι μου.... και σου ευχομαι ολοψυχα να κρατησεις πολυ συντομα ενα γερο παιδακι στην αγκαλια σου.
Γιατι να μας συμβαινουν τετοια πραγματα? Γιατι μας παιρνει τα ψυχουλακια μας? Γιατι? Και γω μ'αυτον τον πονο ζω εδω και 5 μηνες,εχασα το κοριτσακι μου στην 37 εβδομαδα.. εκει που περιμενα να το γεννησω,να το κρατησω στην αγκαλια μου ξαφνικα σταματησε η καρδουλα της..δεν υπαρχουν λογια παρηγοριας..παρε δυναμη απο το παιδακι που ηδη εχεις και προχωρα δυστυχως δεν μπορουμε να τα φερουμε πισω..κουραγιο..
Καλο κουραγιο και δυναμη κοπελα μου!!!
Γεννησα το μωρο μου 29.12.2009 στη 39η εβδομαδα. Με κοιταξε την ωρα που τον ειχα αγκαλια αλλα δεν μου ειπε ποτε πως ηταν και η τελευταια. Μετα απο 8ωρες εφυγε απο κοντα μου.ποναω καθε μερα ομως κοριτσι μου κουραγιο και πιστη να εχεις. Οτι μας παιρνει το ξαναστελνει πισω. 23.12.2010 ηρθε στη ζωη μας παλι. Ακριβως μετα απο 1 χρονο. Μην αφηνεις να σε παρει απο κατω...μη ψαχνεις το γιατι...μη σταματησεις να παλευεις και θα δεις που θα δικαιωθεις...η παιδικη χαρα του παραδεισου δυστηχως ειναι μεγαλη...κουραγιο
Αλεξάνδρα, θέλει δύναμη και υπομονή. Θα χρειαστεις χρονο για να θρηνήσεις το παιδάκι σου και μετά θα σηκωθεις, θα το κλειδώσεις βαθια στην καρδιά σου και θα συνεχίσεις. Κοριτσακι μου το εχω περάσει πεντε φορές και σήμερα εχω ενα λεβεντη 10 χρονών. Να΄σαι καλα και το ονειρο σου θα γινει πραγματικότητα. Σε φιλω.
Κορίτσι μου,δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς αυτή τη στιγμή!!!Ξέρω ΠΟΣΟ πολύ πονάς και πόσο υποφέρεις !Έχω βιώσει πόσο οδυνηρό είναι να γεννάς ένα ...αγγελάκι.Έχασα το πρώτο μου παιδί 22 εβδομάδων έγκυος μετά απο μια δύσκολη εγκυμοσύνη που υποτίθεται πως ήταν πλέον..."εκτός κινδύνου"!!!Ματώνει η ψυχή μου,για όλα τα μωράκια του κόσμου που χάνονται έτσι άδικα .Να πάρεις το χρόνο σου ,να θρηνήσεις το παιδί σου και να κρατήσεις το χέρι του αγαπημένου σου .Μαζί αγαπημένοι θα προχωρήσετε.Όταν θα νιώσεις έτοιμη να κάνεις μια νέα προσπάθεια να ζητήσεις βοήθεια απο ομάδα γιατρών ,ψυχολόγου και οπωσδήποτε αιματολόγου. Μη χάσεις την πίστη σου στο Θεό,προσευχήσου να σου δώσει κουράγιο να περάσεις τις δύσκολες ημέρες αυτές με δύναμη. Εγώ έκανα ένα αγοράκι τρία χρόνια μετά την απώλεια του πρώτου μου γιού.Μην αφήσεις το όνειρό σου!!!Θα τα καταφέρεις και εσύ όπως τόσες γυναίκες που πόνεσαν αλλά συνέχισαν να προσπαθούν.Ξέρω πως η σκέψη και μόνο να κάνεις άλλο παιδί αυτή τη στιγμή σε πονάει διπλά.Πάρε το χρόνο σου!!!Θα περάσει αυτή η δύσκολη περίοδος και οι πληγές σου θα πάψουν να αιμοραγούν. Τα αγγελάκια μας είναι στην αυλή του Παραδείσου!!!Δε θα τα ξεχάσουμε ποτέ !!!Τώρα χρειάζεσαι χρόνο για να συνέλθει το σώμα και η ψυχούλα σου!Ο θΕΌς ΜΑΖΊ ΣΟΥ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΟΥ!!!!
Λυπάμαι τόσο πολυ γλυκο μου κορίτσι.. Μακάρι να μπορούσα να πω η να κάνω κάτι να απαλύνει ο πόνος σου.. Λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και ελπίζω όντως να είναι και να σε δούμε σύντομα να χαμογελας και πάλι!
thelei kouragio koritsimou kai dunamh polu se katalabainw apolita ta idia kai xirotera exw perasei kai egw. egw dustixos to exasa apo efnidio thanato ths kounias 7 mhnwn to brhka pe8ameno sthn kounia tou. giauto sou lew uparxoun kai xirotera. kouragio kai sintoma 8a er8ei kiallo mwraki!!!!!
δυναμη και υπομονη.....εγω εχασα διδυμα αγορακια τα οποια γεννηθηκαν στην 26η εβδομαδα και εζησαν 1 βδομαδα,καθε μερα που περνουσε ελεγα ειμαστε πιο κοντα στο να τα παρω σπιτι ως που ξαφνικα ολα τελειωσαν.....να σε εχει ο Θεος καλα για το κοριτσακι σου και συντομα να σου χαρισει το αδερφακι της.ειναι μεγαλη παρηγορια πιστεψε με!οχι οτι θα ξεχασεις ποτε(δεν γινεται αυτο) αλλα θα γαληνεψεις πολυ.εγω τα καταφερα και χαρισα στον γιο μου 6 ετων την αδερφουλα του που ειναι σημερα 8 μηνων.τα καλυτερα σου ευχομαι απο καρδιας!
Toν Δεκεμβριο του 2011 γεννησα και εγω ενα αγορακι στις 27 εβδομαδες. Εζησε 40μερες και εγινε αγγελος στον ουρανο. Πριν 2 μηνες εχασα αλλο ενα παιδακι πριν προλαβω καν να μαθω αν ηταν αγορακι ή κοριτσακι. Δεν προκειται ποτε να το ξεπερασω ουτε το ενα ουτε το αλλο. Αλλα υπαρχουν 2 επιλογες... η να ακολουθησω τα παιδακια μου ή να παλεψω για το ονειρο. Διαλεξα την δευτερη επιλογη. Σου ευχομαι να αποκτησεις αλλο παιδακι και να νιωσεις και εσυ αυτη τη χαρα. Ολες οι γυναικες που θελουν ενα παιδακι, τους αξιζει να το αποκτησουν. Σου ευχομαι την απολυτη δυναμη ψυχης!!! Σε φιλω!
o anipsios mou gennithike 1/6/2013..ygieis. poios kserei,isws na synantithikan oi psixoules toys..lipamai poly..exw perasei kai egw ta idia..
Αλεξανδρα μου οτι και να σου πω θα ειναι πολυ λιγο.... ο πονος σου ειναι τεραστιος... ειναι πολυ νωρις, ακομα και για να καταλαβεις τι ακριβως εχει συμβει. Παρε οσο χρονο χρειαστεις, να κλαψεις, να φωναξεις, να θρηνησεις γιατι μια τετοια απωλεια δεν ξεπερνιεται ευκολα. Ομως οταν μπορεσεις, σηκωσε το κεφαλι ψηλα, σφιξε τα δοντια σου, πατα στα ποδια σου και προχωρα μπροστα. Η ζωη ειναι παρα πολυ σκληρη με καποιους ανθρωπους. Σε νιωθε οσο δεν φανταζεσαι. Τον Δ
σε νιωθω η ψυχη μου κλαει κ θρηνει οπως η δικη σου..περασα τα ιδια τον Νοεμρη κ τον Μαιο 2 εγκυμοσυνες,2παλινδρομησεις,2 χειρουργεια.
ειναι συγκλονιστικο το κειμενο σου και τεραστια η απωλεια... δακρυα πλημμυρισαν τα ματια μου και μπορω παροτι δεν τον εχω ζησει, να νιωσω τον πονο σου... καποια στιγμη θα συναντηθουμε με ολους τους αγαπημενους μας...δεν μπορει...τοση αγαπη που παει?? καλη δυναμη και ευχομαι να προχωρησεις την ζωη σου και να ερθει συντομα ενα παιδακι στην οικογενεια σας
Οι αγγελοι γλυκια μου ειναι για τον ουρανο δεν ειναι για τη γη ανηκουν αλλου και το ξερεισ κι ασ σε ποναει.κανε κουραγιο. θα κανεις παιδια και μια πολυ χαρουμενη οικογενεια.αν πιστευεισ να ξερεισ οτι το μωρο αυτο σας εχει ολουσ κρατημενουσ θεση στον παραδεισο.καποιεσ γυναικες εχουν τη χαρα να γεννουν αγγελουσ οχι ομωσ επιγειους, χαρα που αυτη τη στιγμη ανθρωπινος δεν μπορεισ να την καταλάβεισ ουτε εσυ ουτε καμια μας γιατι ποναει.Οταν γεννησα περυσι ειδα πρωτη φορα το μωρο μου στην εντατικη μοναδα υψηλου κινδυνου στο ιπποκρατειο θεσσαλονικησ και αντικρυσα ενα υπερ διασωληνωμενο ανθρωπακο κατι που συνεβει απο το πουθενα διχως καμια προειδοποιηση.....δεν υπηρχε καμια ελπιδα να ζησει και μετα απο 2 μερεσ σηκωσα τα ματια μου ψηλα και ειπα θεε μου αφου με αξιωσεσ να γεννησω αγγελο παρτον δικο σου!!!!!!τελικα επειτα απο 30 μερεσ(που δεν θελω να σου περιγραψω τι ζησαμε και το πως ημουν δεν υπαρχουν λογια) εγινε θαυμα και τον πηρα σπιτι τον μικρο μου αλλα ποτε δεν ξερεισ τι σου επιφυλασσει η ζωη....κανε κουραγιο και δωσε χρονο στον εαυτο σου.ολα για καποιο λογο γινονται.
Οτι και να πω ειναι πολύ λίγο,αυτό που περνάς μπορώ να το νιώσω έχοντας χάσει δυο μωρά αλλα στη 12η και 10 εβδομάδα που σίγουρα ειναι πιο ''ευκολο''.Ξέρω οτι θα ακουστει κλεισε αλλα πρέπει να φάνεις δυνατή.Ο Θεός για κάποιο λόγο σου πήρε το μικρό αγγελο αλλα σιγουρα θα σου στειλει εναν αλλο.Όταν γυρισα τη πρωτη φορά απο τη κλινική εχοντας κανει την απόξεση ενιωθα κενη ,πέρασα μια κατάθλιψη όλα τα έβλεπα μαυρα αλλα τελικά κατάλαβα οτι ηταν λάθος αντιμετώπιση γιατι τίποτα δεα άλλαζε και εγώ κατέστρεφα τον εαυτό μου.Συμβουλέψου και έναν ειδικό αν το ειχα κάνει τοτε ισως να ειχα γλιτώσει λίγο πονο.Πονάς ,υποφέρεις και ξέρω οτι νιώθεις δυστυχισμένη και οτι σηκώνεις σταυρό αλλα πρέπει για ΣΕΝΑ να προσπαθήσεις,για σενα και τον αντρα σου.Παιδάκι θα κάνετε οπως σχεδόν όλα τα ζευγάρια μετά απο τετοιες περιπέτειες.Εχω και εγώ τώρα μια κόρη 3,5 χρονών και πραγματικά τα έχω θάψει(οχι ξεχάσει).Ευχομαι μεσα απο τη καρδιά μου καλή δύναμη,γρήγορα να ξαναμεινεις εγκυος και ψαξε,κάνε εξετάσεις πριν ξαναμεινεις.Αν ειχα κάνει εξετάσεις μετά τη πρώτη αποβολή θα ειχα γλιτώσει το δευτερο παιδί.Ο Θεός να σου δινει δυναμη...ποσο θα ηθελα να μπορουσα να σε πάρω μια αγκαλιά και να σε βοηθήσω...Ο,τι καλύτερο κορίτσι μου!!!!
Η Οικογένειά μας πενθεί και σας ευχαριστούμε μέσα απο την καρδιά μας για τα λόγια παρηγοριάς και τίς όμορφες ευχές σας...Να σας έχει ο Θεός καλά! κορίτσια σασ ευχαριστώ, δεν υπάρχει πιο οδυνηρό συναίσθημα απο το να γκρεμοτσακίζονται τα ονειρα τόσο μα τόσο βίαια και αναπάντεχα...
Αλεξάνδρα σου εγραψα και πιο κάτω... το ξερω οτι ειναι νωρις, αλλα θελω να σου ευχηθω να ερθει συντομα ενα παιδακι στην οικογενεια σας καλη δυναμη
Δεν μπορείς να φανταστείς το βάλσαμο στην ψυχή μου που προσφέρουν οι ευχές όλων των μαμάδων που μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν την ιστορία μας...Εχουμε ένα κοριτσάκι 3μιση χρονών που μας γεμίζει με χρώματα και χαμόγελα τη ζωή μας και εμείς την καμαρώνουμε! Το γεγονός οτι ισως ειναι καλύτερα που έγινε τώρα και "εφυγε" ο μικρούλης μας για λόγους που ισως δεν μαθουμε ποτε, δεν με παρηγορεί όμως ξέρω και καταλαβαίνω οτι ειναι πέρα για πέρα αληθινο...Ο Θεόυλης μας ξέρει...Σ ευχαριστω πολύ, συντομα ελπιζω και εγώ να κρατήσουμε ενα γερό μωράκι στην αγκαλιτσα μας, να της χαρίσουμε ενα αδελφάκι που τόσο αναζητά (όπως και εμείς θελουμε)
δεν ηξερα οτι εχεις και αλλο παιδακι. Να το χαιρεσαι και να το καμαρωνεις! να ειναι γερη και δυνατη και να εισαι και εσυ ακομα πιο δυνατη για εκεινη! Ειναι δυσκολο το ξερω ειναι και σε μια ηλικια που καταλαβαινει τα παντα... ισως να εψαχνες και την αιτια για να ηρεμησεις καπως και να μην εχεις αγχος στο μελλον... καταλαβα οτι εισαι αισιοδοξος ανθρωπος με πιστη και αυτο ειναι πολυ σπουδαιο...
Πριν ένα χρόνο έχασα κι εγώ αναπάντεχα το αγοράκι που κυοφορούσα στην 19η εβδομάδα. Σταμάτησε η καρδούλα του έτσι ξαφνικά..Όλα μου τα όνειρα γκρεμίστηκαν, ήταν κάτι που ούτε καν είχα σκεφτεί όντας πρωτότοκος. Νιώθω απόλυτα τα συναισθήματα σου. Τα αγγελούδια μας είναι εκεί ψηλά και μας προσέχουν..Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σύντομα να βρεις την δύναμη να ξαναπροσπαθήσεις για μια εγκυμοσύνη και να κρατήσεις στα χέρια σου ένα υγιές και γελαστό μωράκι που θα σου απαλύνει τον πόνο που νιώθεις.
ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΣΚΟΠΟ.ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΟΣΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ.
Συντομα θα αποκτήσεις ενα υγειέστατο και όμορφο παιδάκι και η πικρή αυτή ανάμνηση θα ξεθωριάσει! Κάνε όλες τις εξετάσεις για να διαπιστώσεις την αιτία ωστε να μην επαναληφθεί! Ειδικότερα έλεγξε το θέμα της θρομβοφιλίας. Μιλησε με το γιατρό σου!
12 Απριλιου του 2012 στον 6ο μηνα χανω το πρωτο μου αγορακι..γεννησα φυσιολογικα και γυρισα στην κολαση μυ με αδεια χερια...ολα αδεια και ανουσια..θρηνος..θυμος..πονος..ολα μαζι... 16 απριλιου 2013..γεννησα το δευτερο αγορακι μου..ενα κουκλο που μου εχει παρει τα μυαλα και μαζι ολο τον πονο και την απελπισια που ενιωθα ολο αυτο το διαστημα..δεν ξεχασα και ουτε προκειτε ποτε να το κανω..εχω ομως εναν αγγελο στον ουρανο που μας κοιταζει παο ψηλα και μας προστατευει κιενα ακομα διπλα μου να τον μυριζω και να τον φιλω..ολα θα γινουν κιο πονος θα λυτρωθει αρκει να μην αφεθεις...παλεψετο οπως μπορεις και συντομα θα ερθει και το δικο συ θαυμα..μην αφησεις τον πονο να σε καταπιει!!κοιτατον καταματα και βγαλτου τα δοντια!!θες να γινεις μανουλα και τιποτα δεν θα σεμποδισει..θρηνησε για οσο το χρειαστεις..το δικαιουσε γλυκεια μου..αλλα μια μερα σφιξε τα δοντια και σηκω πιο ψηλα!!κιολα τοτε θα μοιαζουν πιο γαληνια..και τοτε θα αρχισεις να ονειρευεσε ξανα...
Συμφωνώ και με την Κορίνα και με την Αρίστη! Χάσαμε 3 Απριλίου Μεγάλη Τρίτη του 2007 το νινί μας! Ακόμα το κουβαλώ μέσα μου! Ομως η γλυκιά μου Μαρία που γεννήθηκε ένα χρόνο μετά δεν θα υπήρχε αν το νινί αυτό. Σε αυτό το σημείο συμφωνώ με το ότι τα μωράκια που φεύγουν, φεύγουν γιατί δεν θα είχαν καλή ζωή! Είναι όλα νωπά για σένα. Σϊγουρα! Ομως το επόμενο μωρό σου που θα γεννηθεί γερό θα σας γεμίσει με τόσες χαρές που δεν θα προλαβαίνετε να σκεφτείτε τίποτε άλλο!!!!!
θα γινεις συντομα μια υπεροχη μητερα....θα δεις....μπορει να μην ξεχασεις ποτε, αλλα θα ζησεις υπεροχες στιγμες με το παιδακι που θα κανεις στο μελλον...γιατι όταν συμβαινει κατι κακο, κατι αλλο καλυτερο περιμενει στη γωνια....υπομονη και να θυμασαι πως η ζωη συνεχιζεται...
se katalavaino,to perasa ki ego prin 15,5 hronia,eklapsa,stenahorithika,alla meta 5 mines emeina xana eggyos stin kolakla mou poy tin vlepo kai kamarwnw twra,einai mia hara kai koukla.an eihe gennithei tio prwto gen tha ypirhe ekeini ,kai isws ypirhe kai provlima sto paidi,kathe empodio gia kalo fili mou,eyhomai poly syntoma na xanameineis eggyos kai na sou pane ola teleia,o theos mazi sou...
Ελπίζω το ότι μας έγραψες τον πόνο σου και βλέπεις πως υπάρχουν γυναίκες που τον διαβάζουν και θρηνούν μαζί σου για τον χαμό σου, να σου δίνει κάποια ελάχιστη παρηγοριά. Λυπάμαι πολύ, και σε αυτή την περίπτωση νομίζω ο χρόνος θα καταφέρει να απαλύνει την στεναχώρια σου. Και όταν νοιώσεις ξανά έτοιμη, εύχομαι η Παναγία να σου χαρίσει ένα υγιές μωράκι. Και μη θυμώσεις γι' αυτό που θα σου πω - μάλλον θα το ξέρεις βέβαια ήδη - πολλές φορές τα μωράκια φεύγουν από μόνα τους γιατί αν γεννιόταν θα είχαν να αντιμετωπίσουν μεγάλα προβλήματα υγείας. Οπότε ίσως ήταν για καλό, για το ίδιο σου το αγγελάκι.
lypaime poly makary na mporoysa na soy po logia na apalynoyn ton pono soy!!!!! h didimi adelfh moy perase akribos to idio to deytero paidaki ths anagkasthke na to gennhsh molis 18 ebdomadon o ponos mas htan megalos enas aggelos xathike kai tote.... makary o Theos na mhn ponesei pote jana kamia manoyla einai oi ponoi megaloi kai abastaxth. parakalese to Theo na to exei sthn agkalia toy o ponos tha glykanei siga siga tha kaneis polla paidakia kai tha deis ola tha einai diaforetika! mhn to stenaxoreis kai ayto mhn to bareneis oti einai thelima Theoy na ginei ginetai!!!!! eyxomai o ponos soy na glykanei grigora me ton erxomo enos neoy moroy!!!
Ax πόσο πολύ σε καταλαβαίνω μανούλα.....χάσαμε και εμις το δικό αμς αγοράκι 21 ΜΑΙΟΥ στις 14 και εβδομάδες,λόγω λοίμωξης που έπαθα εγώ.Μέχρι τότε όλα ήταν τέλεια και το δεύτερο παιδάκι μας θα ερχόταν στον κόσμο τον Νοέμβριο.Μεγάλος πόνος που δεν φεύγει,και δεν θα φύγει,κάθε μέρα κλαίω κρυφά απο την κόρη μου [που δεν φταίει σε τίποτα!Χρειάζεται πολύ δύναμη για να προχωρήσουμε,πρέπει όμως να το κάνουμε...απλά χρειάζεται χρόνος και σύντομα ο Θεός θα μας χαρίσει και άλλο δώρο!Τα αγγελούδια που χάσαμε θα είναι πάντα στις καρδιές μας!
Λυπαμαι πολυ...
Πόσο πόνεσα μαζί σου διαβάζοντας αυτό το κείμενο.. :'(
................ :-(
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ,ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΠΡΙΝ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ 23η βδομαδα!!Ειναι παραδοξο να γενασ νεκρο το μωρο σου,να ακουσ τα κλαματα των βρεφων που μολισ γεννηθηκαν πιο διπλα, κι εσυ 12 ωρεσ να πονασ χωρισ τη χαρα τησ γλυκιασ αγκαλιασ του μωρου σου!!!!ειναι ενα πενθοσ παραξενο ,οδυνηρο....ειναι ΜΑΤΑΙΩΣΗ....ΣΙΩΠΗΡΟΣ ΘΡΗΝΟΣ..ΑΠΟΓΝΩΣΗ...ΤΕΛΟΣ!!!ΘΑ ΤΟ ΒΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΘΑ ΓΛΥΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ!!!ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΟΝ, ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ Α[ΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!!!ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΧΩ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 3 ΕΤΩΝ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ!!!ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟ ΧΩ ΚΡΥΨΕΙ ΣΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΠΗΓΑΔΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ!!! ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!!ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ!!!
Klapse... Fonaxe... Milise tou ekei psila Moni esy k autos... Thrinise den einai kako, einai logiko alla meta tin logiki kai to synaisthima sikw kai vres ton neo soy eayto gia sena kai gia ton antrwpo sou. Tha to thymasai panta sti zoi sou den ksexnietai apla o xronos tha to kanei siga siga. Den sto lew gia na me noiwseis, den thelw .. Sto lew gia na to viwseis opws ekana kai gw Thrinisa poly.. 20/5 efyge san aggeloudi tha me vlepei ekei psila opws k to diko sou! Synexise omws den ginetai alliws tha meineis pisw kai den to thes auto.. Tha se trwei olokliri. Se noiwthw kai an mporwsa na se voithisw perissotero makari na to kanoun oi lexeis kai oi skepseis mou. Apo dw k mpros lew ston eauto mou ...kathe mera pleon.. Agapa oti agapas san na to xeis kiolas xasei. Etsi vlepeis alliws tin zwi sou. Kali dynami.
ΜΟΝΟ ΔΑΚΡΥΑ....ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ,ΦΙΛΗ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ ΔΑΚΡΥΑ...ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ.ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ...ΒΑΘΕΙΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΣΕ ΞΕΡΩ.ΚΟΥΡΑΓΙΟ.ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΩΡΑ...
Πω πω....εχω ραγισει.....χιλλιες χαρες να σου δωσει ο Θεος απο εδω και περα...κουραγιο......
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς!!! Μακάρι να είσαι η τελευταία μανούλα που νοιώθεις αυτόν τον πόνο.
makari na mporoysa na apalino ton pono soy... lipame ..
Λυπάμαι πολύ...και νιώθω άσχημα για τον εαυτό μου γιατί ενω εγώ την ίδια ημέρα γκρίνιαζα για ενα ασήμαντο περιστατικό στη δουλειά μου,μια γυναίκα,εσύ, θρηνούσες για το παιδί σου...λυπάμαι πολύ και πονάω χωρίς να σε ξέρω και δεν μπορώ να καταλάβω ούτε να νιώσω τον πόνο σου...σήμερα θα προσευχηθώ για σένα και για τον άγγελό σου...
Είναι ένα πένθος πολύ ιδιαίτερο...Πενθείς τα όνειρά σου, τις στιγμές που φαντάστηκες, τα ματάκια που δεν είδες, τα χεράκια που δε φίλησες..Έχω δυο αγγελούδια, η γη και ο ουρανός μου, αλλά πάντα σκέφτομαι πως έχασα εκείνο το πρώτο μου μωρό..Εύχομαι ολόψυχα σύντομα λιλιπούτεια χεράκια ναγεμίσουν την αγκαλιά σου και να γιατρέψουν την καρδιά σου..
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΘΑ ΚΛΑΨΕΙΣ ΘΑ ΘΥΜΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΓΙΑΤΙ;;; ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ,ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ,ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΕΙΣ ΠΟΤΕ... ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ (ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙΡΟ-ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΘΑ ΕΞΑΡΤΗΘΕΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΟ ΦΙΛΤΡΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙΣ)...ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ Η ΚΑΙ 2 ΜΩΡΑ ΕΧΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ..... ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΦΑΣΗ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ,ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ (ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ) ΚΑΙ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ...ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΑ ΚΑΛΑ!!! ΦΙΛΙΚΑ
Oti kai na sou poume einai ligo mprosta se auto pou ezises k zeis. Euxomai olopsuxa na antamwseis me to aggeloudi sou meta apo polla polla xronia k na ziseis oti den prolaves na ziseis mazi tou. Sou stelnw oli mou tin agapi kai tin storgi apo tin makrini Aigupto. ♡
πολυ δυσκολες καταστασειςαυτες...ειχακ γω μια σχεδον παρομοια εμπειρια...θα ποναει παντα....δυστυχως αυτα οπως ειχε πει κ ο γιατρος μου καποτε ειναι ρουτινα πια...οταν θαρθει με το καλο το επομενο αγγελουδακι σου στη ζωη ο πονος αυτος θα μαλακωσει κ θα καταλαβεις πως σε αυτη τη ζωη ολα γινονται για καποιο λογο....
Δεν υπάρχει τίποτα,απολύτως τίποτα να περιγράψει τον πόνο στην ψυχούλα σου!!ασε τον χρόνο να κάνει την δουλειά του και ο θεουλης που ειναι πολύ μεγάλος θα σου στείλει μια αλλά ψυχούλα στην αγκαλιά σου που θα έχει φύλακα Άγγελο το αδέρφακι του...
λυπαμε παρα πολυ κουραγιο και δυναμη σου ευχομαι
στο καλο μικρη και αθωα ψυχουλα. να σε παρει η παναγιτσα αγκαλια και απο εκει να στελνεις παρηγορια στην μανουλα σου
δύο φορές έζησα ακριβώς αυτόν το θρήνο... δεν ξεπερνιέται... πέρασαν 10 χρόνια από την πρώτη φορά και 8 από την δεύτερη... δύο καρδούλες που σταμάτησαν κάπου εκεί κοντά στις 18 εβδομάδες... δεν φαντάζεσαι πόσο σε νιώθω... πόσο πονώ... πόσο προσεύχομαι και για το δικό σου αγγελούδι, όπως και για τα δικά μου... άλλα 3 αγγελάκια εκεί ψηλά, να μας προσέχουν...
Ζήσε τον πόνο σου...έχασες το παιδάκι σου και μεγαλύτερος πόνος δεν υπάρχει από αυτόν. ακόμα κι αν δεν κατάφερες να τον κρατήσεις στην αγκαλιά σου τον είχες μέσα σου δίπλα στην καρδιά σου κι εκεί θα είναι πάντα...Αυτό το post δεν είναι παρηγοριάς αλλά δύναμης...Έχασα κι εγώ την μπέμπα μου λίγο πριν μπώ στον 8ο μήνα...Μετά από δύο χρόνια ο Θεός μου έστειλε τα διδυμάκια μου και αυτό ήταν για μένα θαύμα!!Η σκέψη σου δεν φεύγει ποτέ αλλά γλυκαίνει...
έχω χάσει και εγώ ένα μωράκι στις 12 εβδομάδες , άλλα επειδή έπαθα ολική αποκόλληση μου έπεσε στα χέρια και σε καταλαβαίνω. το κράτησα στο χέρι μου για λίγο και δεν θα το κρατήσω ποτέ αγκαλιά αλλά έδειξα δύναμη και τώρα έχω στην αγκαλιά μου ένα άλλο μωράκι που το λατρεύω, σου εύχομαι να μείνεις έγκυος γρήγορα και να έχεις ένα υγιές μωράκι στην αγκαλιά σου
ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ Κ ΝΑ ΜΑΛΑΚΩΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΟΥ....ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!!
Σεβασμός και μόνο..............!!!!! Τεράστια δύναμη.
πολυ κριμα...:(
κουράγιο....
Το έχω ζήσει και εγω και μπορω να σε καταλάβω.... Εχουν περάσει 6 χρόνια έχω κάνει 2 παιδάκια αλλα ακόμα πονάει.... Γλυκα πια.... Κουράγιο θέλει χρόνο αλλα θα τα καταφέρεις!!!
υπομονη κ κουραγιο...ο θεος ηθελε να εχει διπλα του ενα αγγελακι!!! ευχομαι ο θεος να σας χαρισει συντομα ενα παιδακι γερο!!
Τα λόγια ειναι απλα περιττά.κτ τέτοιο δεν ξεπερνιέται ΠΟΤΕ.απλα ,πίστεψε με με τον καιρο λίγο θα γλυκανει αυτη η ανάμνηση.σε καταλαβαίνω απόλυτα.το εχω περάσει.ουτε κουράγιο υα σου πω ουτε τοτ αλλο γιατι ξέρω οτι κ να σου πει ο καθένας τωρα εσυ δεν ακούς,γιατι απλα δεν ειναι το μωρό ΔΟΥ εδω.εγω απλα απέκτησα ενα φύλακα Άγγελο που φυλάει τα αλλα δυο αδελφάκια του που ήρθαν μετα..καλό του ταξιδι
σε νιωθω πραγματικα κουραγιο και μην το βαζεις κατω δεν εχω λογια κοπελα μου οτι και να σου γραψω ειναι λιγο εγω απεβαλα μολις 3 εβδομαδων και εκανα 1 χρονοι να συνελθω ψυχολογικα ποσο μαλλον στις 18 βδομαδες κουραγιο ο χρονος θα σε βοηθησει και μην το βαζεις κατω φιλακια στο αγγελουδακι σου τωρα εχεις εναν φυλακα αγγελο εκει επανω
ψυχουλα μου μ πιασανε τα κλαματα τοσο αδικο,κοριτσακι μου γλυκο κουραγιο κ δυναμη
:'( ............
ανατριχιασα!!!!εχεις δυναμη ψυχης...ευχομαι να σηκωθεις ξανα(ψυχικα) κ να εχεις μονο χαμογελα στην ζωη σου.το αξιζεις αλλωστε