Μανούλες, μη φοβάστε τον αποκλειστικό θηλασμό!
Με λένε Γεωργία και ένα χρόνο σχεδόν μπαίνω και διαβάζω τις ιστορίες σας κι έτσι αποφάσισα κι εγώ 3 μήνες μετά την γέννηση της κόρης μου να γράψω κι εγώ την δική μου ιστορία τοκετού.
Τον άντρα μου τον γνώρισα στην δουλειά. Ερωτευθήκαμε και μετά από ένα χρόνο σχέσης αποφασίσαμε πως θέλουμε να παντρευτούμε και να κάνουμε την δική μας οικογένεια. Έτσι λοιπόν, στις 28/06/2012, κρατώ στα χέρια μου ένα θετικό τεστ. Η αλήθεια είναι πως δεν το πίστευα! Κοίταζα και ξανακοίταζα το τεστ για να βεβαιωθώ. Αφού κι ο άντρας μου όταν μπήκε σπίτι δεν με πίστεψε και ζήτησε το τεστ για να το δει μόνος του. Ήταν τόση η χαρά του που φοβήθηκε μήπως έκανα λάθος!
12/07/2012 ήταν το πρώτο μας ραντεβού με τον γυναικολόγο για να δούμε αν όλα πάνε καλά και να ακούσουμε και την καρδούλα του μωρού. (Ο γυναικολόγος μας υπέροχος και κατά της καισαρικής χωρίς σοβαρό λόγο.) Όλα πήγαν καλά με την εγκυμοσύνη. Ούτε ναυτίες, ούτε ζαλάδες και μόνο 13 κιλά σε όλη την εγκυμοσύνη.
25/02/2013 ήταν το καθορισμένο ραντεβού με τον γυναικολόγο. Ακούσαμε την καρδούλα, μετρήσαμε το βάρος και μπήκαμε και στον καρδιογράφο. Όλα πήγαιναν πολύ καλά. Γυρίσαμε σπίτι μας και λέγαμε με τον άντρα μου ότι μέσα στην εβδομάδα σίγουρα θα γεννήσουμε. Ημερομηνία τοκετού είχαμε 7/03/2013 αλλά ξέραμε ότι θα μας έρθει νωρίτερα.
2:30 τα ξημερώματα σηκώθηκα για τουαλέτα και γυρνώντας στο κρεβάτι με έπιασε ένας δυνατός πόνος. Σκέφτηκα “έχει γούστο!”. Ξάπλωσα και σκέφτηκα ότι θα περάσει. Ο πόνος όμως δεν περνούσε με τίποτα και ήταν και δυνατός. Ξύπνησα τον άντρα μου και του είπα ότι πονάω κι έτσι πήραμε τον γιατρό τηλέφωνο. Μας είπε να χρονομετρήσουμε για μία ώρα κάθε πότε με πιάνει και να του ξανατηλεφωνήσουμε. Μέσα στα επόμενα 15 λεπτά όμως τον ξαναπήραμε γιατί δεν άντεχα τον πόνο.
Τελικά μας έστειλε στο μαιευτήριο όπου εκεί διαπιστώσαμε ότι είχα ήδη διαστολή 4. Οι πόνοι πρέπει να είχαν ξεκινήσει από νωρίς αλλά μάλλον μέσα στον ύπνο μου δεν τους κατάλαβα, μέχρι που έγιναν πιο δυνατοί. Κάναμε το κλυσματάκι και μου έβαλαν ορό. Στις 5 κάναμε και την επισκληρίδιο γιατί η διαστολή προχωρούσε γρήγορα, οι πόνοι ήταν αφόρητοι και σύντομα θα γεννούσα.
Με την επισκληρίδιο άρχισα να χαλαρώνω και να καλαμπουρίζω με τον γιατρό και τις νοσοκόμες. Ο πόνος είχε εξαφανιστεί και εγώ ένοιωθα τέλεια. Ανυπομονούσα να πάρω αγκαλιά την κόρη μου. Ο γιατρός με έβλεπε και με χαιρόταν για την διάθεσή μου αλλά δεν είχα καθόλου άγχος αφού εμπιστευόμουν πολύ τον ίδιο.
9:05 μου λέει ότι ξεκινάμε να γεννήσουμε και μου έδειξε πως πρέπει να σπρώξω. 9:25 η μικρή είχε βγει, εύκολα και ανώδυνα. Ράμματα; Μόνο 3!!! Άκουσα το κλάμα της και τρελάθηκα. Γελούσα σαν χαζή. Ο μπαμπάς μας έκοψε τον ομφάλιο λώρο (ήταν σε όλη την γέννα μέσα! Εκπληκτική εμπειρία και για αυτόν!) Το μωράκι μας γεννήθηκε 26/02/2013 9:25, 2880gr και με ύψος 49εκ. Υγιέστατη και κούκλα!!!
Ξεκινήσαμε και το υπέροχο ταξίδι του αποκλειστικού θηλασμού που κάνει θαύματα. Η μικρή μας πριν ένα μήνα ήταν 60εκ. και βάρος 4730gr. Την άλλη εβδομάδα που θα πάμε στην παιδίατρο για το δεύτερο εμβόλιο μας θα δούμε ξανά το ύψος της και το βάρος της.
Η μικρή είναι απίστευτη! Είναι πολύ ήρεμη και ήσυχη, σε αυτό πιστεύω ότι οφείλεται κι ο θηλασμός. Την κοιτάζω και δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι αυτό το πλασματάκι είναι δικό μου. Θέλω πολύ να της κάνω αδερφάκια!!!
Αυτό που θα ήθελα να πω είναι : Μανούλες μην φοβάστε τον αποκλειστικό θηλασμό. Έρχεστε κοντά με το παιδάκι σας, παίρνει αγάπη και την ασφάλεια που χρειάζεται αφού το κρατάτε αγκαλιά και μην φοβάστε για το βάρος, παίρνει όσο πρέπει. Άλλωστε όταν πεινάει κλαίει οπότε το ταΐζετε, δεν χρειάζεται να βλέπετε στο μπιμπερό πόσο τρώει σας το δείχνει από μόνο του, ξέρει τον τρόπο 😉
Να είστε όλες καλά και να χαίρεστε τα παιδάκια σας!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Με πονούσε φρικτά και με εκνεύριζε ακόμα χειρότερα ο αποκλειστικός θηλασμός, η απραγία αυτή, το γεγονός ότι ήμουν 16 και 17 συνεχόμενες ώρες ενωμένη με το σώμα του μωρού μου σε μια πολύ επώδυνη για μένα πράξη. Κατάφερα να θηλάσω αποκλειστικά 6 εβδομάδες. Μόλις άρχισα συμπλήρωμα οι πληγές στις θηλές μου έκλεισαν και συνέχισα για άλλους 8 μήνες χωρίς πόνους. Αλλά για μένα ήταν μαρτύριο η εμπειρία…και γέννησα φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο οπότε πόνο γενικώς αντέχω αλλά όχι τόσο μακράς διάρκειας!
Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο τις πρώτες μέρες γιατί δεν έχεις βρει τον ρυθμό σου, όμως σύντομα το κάνεις εύκολο. Η κόρη μου έχει μείνει στο στήθος 4 ώρες, βράδυ, εμένα να κλείνουν τα μάτια μου να μην μπορώ ούτε λεπτό να τα κρατήσω ανοιχτά κι αυτή κυρία, τα ματάκια της γαρίδα και να τρώει. Βρήκα όμως την δύναμη και συνέχισα. Όσο για τις καμπύλες; Είμαστε στις υψηλές, δλδ τέλεια!!! Αν υπάρχει σοβαρός λόγος φυσικά και θα πας στο ξένο, αλλιώς γιατί; Το καλύτερο δώρο που θα κάνεις στο παιδί σου είναι το δικό σου γάλα! Γιατί όχι λοιπόν;;;
μπράβο να σου ζήσει. και εγώ θήλασα αποκλειστικά το παιδί μου για πολύ καιρό και μετά το θήλαζα και του έδινα συμπλήρωμα. πρεπει να ξερεις όμως ότι είναι πολύ δύσκολο να είναι το παιδακι σου στις καμπύλες τις μεσαιες και λίγο πιο κάτω στο βάρος και να θηλάζεις αποκλειστικα. ολοι πεφτουν πανω σου να σε φάνε. 3 παιδίατροι μου είπαν να του δώσω συμπληρωμα γιατι το μητρικό γαλα δεν έχει πολύ σίδηρο κλπ... αντρας μανα πεθερα και ολοι πεσανε πανω μου να του δωσω συμπληρωμα γιατι δεν είχα γαλα και όταν ξεκινησε φαγητο με οδηγια παλι γιατρου επρεπε να τον ταίζω μονο πρωι βραδυ απο το στηθος για να εχει όρεξη και να παρει προγραμμα. δυστυχως το γαλα μου λιγόστεψε και είδα και έπαθα για να συνεχίσω το θηλασμό τους επόμενους 5 μήνες... είναι πολύ δύσκολος ο αποκλειστικός θηλασμός σε πολλές περιπτώσεις. και όταν σταματησα να θηλάζω γιατι επέστρεψα στην εργασία μου οπου χειριζόμουν φυτοφάρμακα που περνάνε στο γάλα στεναχωρήθηκα πολύ και έκλαψα αλλά μετά απο 10 μερες η καθημερινότητα μου έγινε πιο εύκολη με το μπουκάλι... δηλαδη και οι μανουλες που δεν τα καταφερνουν με τον αποκλειστικό δεν είναι αναγκη να τρελαίνονται. αυτά είχα να πω εγω από τη δική μου εμπειρία καλή επιτυχία σε όλες που θέλουν να θηλάσουν!
Να σου ζήσει το ψαράκι σου . Κι εγω ειχα ΠΗΤ 07/03/09, αλλα γέννησα το γιο μου 27/02/09 . ειμαστε μπαμπας, μαμά, γιος και οι 3 ψαράκια. 20, 27, 28/02. Μπράβο σου και για τον αποκλειστικο θηλασμό.
Να σου ζήσει η μικρή! Εγώ τον ήθελα πολύ τον αποκλειστικό θηλασμό αλλά ο μικρός μου δεν χόρταινε με τίποτε και τον είχα στο στήθος ώρες. Οπότε αναγκαστικά συμπλήρωσα τους πρώτους μήνες και με ξένο αλλά από τον τρίτο μήνα περίπου και μετά αυξήθηκε η παραγωγή μου και θηλάζω αποκλειστικά. Γι αυτό θέλω να πω καλός ο αποκλειστικός θηλασμός αλλά αν δεν την παλεύει η μανούλα ευτυχώς υπάρχουν και άλλες επιλογές. Και φυσικά πάντοτε παρακολουθούμε το βάρος του παιδιού κι αν όλα πάνε καλά. Εμένα τώρα και παχουλό το λες παρότι μόνο από μένα τρώει.
Γιωργια μπραβο σου.Συμφωνω και εγω μαζι σου.Εγω βεβαια εχω τρια παιδια.Τον πρωτο μου γιο τον θηλασα 16 μηνες.Τον δευτερο μου γιο 8 μηνες και τωρα εχω μια κορουλα που ειναι 15 μηνων και ακομα θηλαζει.Σε κανενα απο τα παιδια μου δεν τους εδωσα ξενο γαλα.Δεν ειχαν ποτε κολικους.Δεν αρρωσταιναν.Ακομα και οταν καναμε εμβολια ηταν σαν να μην ειχαν κανει.Ενω ακουγα απο αλλους γονεις οτι τα δικα τους παιδια εκανα πυρετο.Και οπως ειπες και εσυ ερχομαστε κοντά με τα παιδάκια μας, παίρνουν αγάπη και την ασφάλεια που χρειάζοντε αφού το κρατάμε αγκαλιά.Εμενα η ωρα του θηλασμου μου αρεσει παρα πολυ.Ειναι πολυ ωραιο να βλεπεις το παιδακι σου την ωρα που θηλαζει.Και αυτο να σε κοιταει μεσα στα ματια και μετα να το παιρνει ο υπνος. Βεβαια ειναι καποιες μανουλες που δεν εχουν γαλα για να θηλασουν το μωρακι τους ή για δικους τους λογους δεν θελουν.Δεν μπορει κανεις να τους πει τοποτα.Ειναι δικαιωμα τους.
Κι εγώ έχω 3 παιδάκια τα οποία θήλασα 16,19 και 21 μήνες αντίστοιχα. Κολικούς είχαν ατελείωτους, αλλά το καλό είναι ότι δεν αρρωσταίνουν. Φέτος π.χ., παρόλο που πήγαιναν σε 3 διαφορετικά σχολεία(παιδικό, νηπιαγωγείο και δημοτικό), δεν έκαναν ούτε μια μέρα πυρετό. Τώρα είμαι έγκυος στο 4ο και σκοπεύω να το θηλάσω κι αυτό όσο μπορώ περισσότερο.
Μπράβο σου! Το ίδιο έζησα και εγώ στα δύο παιδιά μου.