Μανούλες, μη φοβάστε τον αποκλειστικό θηλασμό!

Με λένε Γεωργία και ένα χρόνο σχεδόν μπαίνω και διαβάζω τις ιστορίες σας κι έτσι αποφάσισα κι εγώ 3 μήνες μετά την γέννηση της κόρης μου να γράψω κι εγώ την δική μου ιστορία τοκετού.

Τον άντρα μου τον γνώρισα στην δουλειά. Ερωτευθήκαμε και μετά από ένα χρόνο σχέσης αποφασίσαμε πως θέλουμε να παντρευτούμε και να κάνουμε την δική μας οικογένεια. Έτσι λοιπόν, στις 28/06/2012, κρατώ στα χέρια μου ένα θετικό τεστ. Η αλήθεια είναι πως δεν το πίστευα! Κοίταζα και ξανακοίταζα το τεστ για να βεβαιωθώ. Αφού κι ο άντρας μου όταν μπήκε σπίτι δεν με πίστεψε και ζήτησε το τεστ για να το δει μόνος του. Ήταν τόση η χαρά του που φοβήθηκε μήπως έκανα λάθος!

12/07/2012 ήταν το πρώτο μας ραντεβού με τον γυναικολόγο για να δούμε αν όλα πάνε καλά και να ακούσουμε και την καρδούλα του μωρού. (Ο γυναικολόγος μας υπέροχος και κατά της καισαρικής χωρίς σοβαρό λόγο.) Όλα πήγαν καλά με την εγκυμοσύνη. Ούτε ναυτίες, ούτε ζαλάδες και μόνο 13 κιλά σε όλη την εγκυμοσύνη. 

25/02/2013 ήταν το καθορισμένο ραντεβού με τον γυναικολόγο. Ακούσαμε την καρδούλα, μετρήσαμε το βάρος και μπήκαμε και στον καρδιογράφο. Όλα πήγαιναν πολύ καλά. Γυρίσαμε σπίτι μας και λέγαμε με τον άντρα μου ότι μέσα στην εβδομάδα σίγουρα θα γεννήσουμε. Ημερομηνία τοκετού είχαμε 7/03/2013 αλλά ξέραμε ότι θα μας έρθει νωρίτερα.

2:30 τα ξημερώματα σηκώθηκα για τουαλέτα και γυρνώντας στο κρεβάτι με έπιασε ένας δυνατός πόνος. Σκέφτηκα “έχει γούστο!”. Ξάπλωσα και σκέφτηκα ότι θα περάσει. Ο πόνος όμως δεν περνούσε με τίποτα και ήταν και δυνατός. Ξύπνησα τον άντρα μου και του είπα ότι πονάω κι έτσι πήραμε τον γιατρό τηλέφωνο. Μας είπε να χρονομετρήσουμε για μία ώρα κάθε πότε με πιάνει και να του ξανατηλεφωνήσουμε. Μέσα στα επόμενα 15 λεπτά όμως τον ξαναπήραμε γιατί δεν άντεχα τον πόνο.

Τελικά μας έστειλε στο μαιευτήριο όπου εκεί διαπιστώσαμε ότι είχα ήδη διαστολή 4. Οι πόνοι πρέπει να είχαν ξεκινήσει από νωρίς αλλά μάλλον μέσα στον ύπνο μου δεν τους κατάλαβα, μέχρι που έγιναν πιο δυνατοί. Κάναμε το κλυσματάκι και μου έβαλαν ορό. Στις 5 κάναμε και την επισκληρίδιο γιατί η διαστολή προχωρούσε γρήγορα, οι πόνοι ήταν αφόρητοι και σύντομα θα γεννούσα. 

Με την επισκληρίδιο άρχισα να χαλαρώνω και να καλαμπουρίζω με τον γιατρό και τις νοσοκόμες. Ο πόνος είχε εξαφανιστεί και εγώ ένοιωθα τέλεια. Ανυπομονούσα να πάρω αγκαλιά την κόρη μου. Ο γιατρός με έβλεπε και με χαιρόταν για την διάθεσή μου αλλά δεν είχα καθόλου άγχος αφού εμπιστευόμουν πολύ τον ίδιο. 

9:05 μου λέει ότι ξεκινάμε να γεννήσουμε και μου έδειξε πως πρέπει να σπρώξω. 9:25 η μικρή είχε βγει, εύκολα και ανώδυνα. Ράμματα; Μόνο 3!!! Άκουσα το κλάμα της και τρελάθηκα. Γελούσα σαν χαζή. Ο μπαμπάς μας έκοψε τον ομφάλιο λώρο (ήταν σε όλη την γέννα μέσα! Εκπληκτική εμπειρία και για αυτόν!) Το μωράκι μας γεννήθηκε 26/02/2013 9:25, 2880gr και με ύψος 49εκ. Υγιέστατη και κούκλα!!! 

 Ξεκινήσαμε και το υπέροχο ταξίδι του αποκλειστικού θηλασμού που κάνει θαύματα. Η μικρή μας πριν ένα μήνα ήταν 60εκ. και βάρος 4730gr. Την άλλη εβδομάδα που θα πάμε στην παιδίατρο για το δεύτερο εμβόλιο μας θα δούμε ξανά το ύψος της και το βάρος της.

Η μικρή είναι απίστευτη! Είναι πολύ ήρεμη και ήσυχη, σε αυτό πιστεύω ότι οφείλεται κι ο θηλασμός. Την κοιτάζω και δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι αυτό το πλασματάκι είναι δικό μου. Θέλω πολύ να της κάνω αδερφάκια!!!

Αυτό που θα ήθελα να πω είναι : Μανούλες μην φοβάστε τον αποκλειστικό θηλασμό. Έρχεστε κοντά με το παιδάκι σας, παίρνει αγάπη και την ασφάλεια που χρειάζεται αφού το κρατάτε αγκαλιά και μην φοβάστε για το βάρος, παίρνει όσο πρέπει. Άλλωστε όταν πεινάει κλαίει οπότε το ταΐζετε, δεν χρειάζεται να βλέπετε στο μπιμπερό πόσο τρώει σας το δείχνει από μόνο του, ξέρει τον τρόπο 😉

Να είστε όλες καλά και να χαίρεστε τα παιδάκια σας!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com