Η ιστορία που θα σας γράψω αφορά την αδερφή μου, όμως αφορά και εμένα μέχρι ενός σημείου και θέλω την γνώμη σας.
Όταν ήταν ακόμα ανήλικη, 17 ετών, το έσκασε από το σπίτι με έναν αλλοδαπό, ο οποίος δεν είχε έρθει νόμιμα στην Ελλάδα. Μετά από 8 μήνες η αστυνομία έπαψε να τους ψάχνει, λόγω του ότι η αδερφή μου είχε ενηλικιωθεί και γνώριζαν ότι τον είχε ακολουθήσει με την θέλησή της.
Γύρισε σπίτι 2 μήνες μετά την ενηλικίωση της και μας ανακοίνωσε πως είναι έγκυος. Με τον πατέρα του ανιψιού μου αποφάσισαν να μην είναι μαζί. Του απαγόρευσε η αδερφή μου να τον αναγνωρίσει, για να μην φαίνεται ότι ο πατέρας του είναι αλλοδαπός. Στην διάρκεια ακόμα της εγκυμοσύνης της γνώρισε κάποιες ομοφυλόφιλες κοπέλες και αποφάσισε στα 18 της και μάλιστα στην διάρκεια της εγκυμοσύνης πως… είναι και εκείνη ομοφυλόφιλη.
Με το που γέννησε άφησε το παιδί να τον μεγαλώνουν η μητέρα μας και τα αδέρφια μας και εκείνη ήταν μέρα νύχτα με μια κοπέλα που είχαν σχέση. Ζήταγε δανεικά από όλους και τα έδινε στην κοπέλα, στο παιδί της ούτε μισό ευρώ.
Ο ανιψιός μου είναι 4 χρονών τώρα και καταλαβαίνει. Εκείνη συνεχίζει τα ίδια. Πλέον φτάσαμε σε σημείο εγώ να προσπαθώ να την συνετίσω, γιατί θεωρώ πως είναι βαρύ για το παιδί να είναι αγνώστου πατρός, με ομοφυλόφιλη μάνα η οποία το βλέπει μόνο περίπου 3 ώρες την μέρα και δεν του προσφέρει τίποτα οικονομικά ή συναισθηματικά. Η άλλη μας αδερφή την υποστηρίζει σε όλα λέγοντας πως δεν βλέπει κάτι παράλογο με αποτέλεσμα να μην μιλάμε ανά διαστήματα. Η υπόλοιπη οικογένεια έχει πάψει να ασχολείται. Κουράστηκαν.
Δεν ξέρω αν πρέπει να την αφήσω να κάνει τα λάθη της με την ζωή της και το παιδί της ή αν πρέπει να συνεχίσω να προσπαθώ να διαφυλάξω την ψυχική υγεία του παιδιού.
Είμαι η θεία, ως πού μπορώ να επεμβαίνω;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Διαβασα αρκετες φορες την ιστορια σου. Νομιζω οτι πρωτα ως οικογενεια τα υπολοιπα μελη θα πρεπει να παρετε μια κοινη αποφαση για τη σταθερη στεγαση του παιδιου και ποιος θα ειναι υπευθυνος για την διαπαιδαγωγηση του.Οι υπολοιποι θα συμβαλουν με ενα ποσο ωστε να μοιραστουν τα εξοδα.θα ζητησετε απο τη μητερα να σας δωσει ενα προγραμμα ποτε και ποσο θα βλεπει το παιδι. Στη διαρκεια του χρονου που θα περναει με το μικρο δεν θα παρεμβαινει κανεις ουτε θα συζητατε θεματα.θα ειναι μονοι τους. Πρωτα εσεις σαν οικογενεια (οι γονεις σου ,τα αδερφια σου και εσυ ) θα οργανωσετε την κατασταση και μετα με το ποιοτικο καοι ουσιαστικο χρονο που θα περναει με το παιδι θα υπαρξει αναπτυξη στο συναισθημα μεταξυ τους.Αν σκεφτεις μπορει η σταση της αδερφης σου απεναντι στο παιδι να οφειλται σε πολλα ,αλλα σκεψου οτι σαν μελος πολυτεκνης οικογενειας ποσος χρονος της αντιστοιχουσε απο την προσοχη της μαμας σου; Δεν λεω οτι η μαμα σου ηταν αδιαφορη απλα με τοσα παιδια και δουλειες ο ελευθερος χρονος περιοριζοταν στο ελαχιστο και τον μοιραζονταν τα τοσα παιδια. Αυτο το χρονο δινει και στο δικο της παιδι.Νομοιζω οτι θα ηταν καλο το παιδι να το παρακολουθουσε παιδοψυχολογος γιατι γραφονται μεσα του συναισθηματα με μεγαλο βαρος.
stay-c γιατί ασχολείσαι μαζί μου κορίτσι μου? Ποίο είναι το πρόβλημα σου ακριβώς για να καταλάβω δηλαδή? Μηπως ως σοφή (δεν το λέω εγώ, μια άλλη κοπελιά ποιο πάνω με είπε έτσι!) μπορέσω κ σε βοηθήσω! Σκέψου το κ πες μου! Θα περιμένω... (μην με απογοητεύσεις) Συζήτηση κάνουμε, αν δεν σε αρέσει τράβα παρά πέρα! Δύσκολη δεν το έπαιξα ποτέ!
Νέλη, έλα, πες την αλήθεια. Σου άρεσε η ιδέα του σήριαλ και για αυτό ρωτάς τόσες λεπτομέρειες. Το σενάριο το έχεις πλάσει ήδη! Μας το 'παιζες και δύσκολη ατιμούλικο...
οκ. να ρωτήσω όμως τι εκβιασμό? (καλά μην μου λες,δεν χρειάζεται) αν σας εκβίαζε οτι θα σας πάρει το μωρό, ας το έπαιρνε? εσείς αυτό δεν θέλατε, δεν θέλετε να αναλάβει το παιδί της? μπορεί αυτός να ήταν ο τρόπος! κ αν ανησυχουσατε για το παιδί, δικαιολογημένα βέβαια, τζάμπα ανησυχουσατε γιατί θα το έπαιρνε αλλά δεν θα άντεχε για πολύ καιρό? θα τα έβρισκε σκούρα κ θα σας το επέστρεφε. όχι ότι αυτό θα ήταν καλό για το παιδί αλλά τουλαχιστον η μητέρα του θα έκανε μια προσπάθεια έστω κ απο πείσμα κ απο θυμό κ μπορεί κ να πετύχαινε, να τα κατάφερνε, ποτε δεν ξέρεις.
οχι ακριβως Νελη. ειπε της μανας μας πως θα ζητησει να γινει η αναγνωριση του απο τον πατερα και θα το εστελνε να μεινει στην αλβανια. βεβαια ειμαι σιγουρη οτι δεν θα το εκανε απλα χρησιμοποιησε την αδυναμια της γιαγιας προς το εγγονι.
8a sumfwnhsw me th nelh...gia na sumperiferetai etsi h aderfh sou shmainei oti exei ginei kati polu suntaraktiko sto parel8on...eite me ton prwhn suntrofoths eite sthn pluteknh oikogeneia sas...sigoura esu den mporeis na luseis auto to problhma, wstoso sigoura 8a gnwrizeis ti exei sumvei sthn oikogeneia sas... an hmoun sth 8esh sou: 1) 8a prospa8ousa na peisw me eksupno tropo thn aderfh mou na dextei epaggelmatikh boh8eia: 8a epsaxna, 8a rwtousa kai 8a evriska ta katallhla atoma kai 8a ths ta proteina 2) an gnwriza ti eixe sumvei sthn oikogneia mou, prokeimenou na boh8hsw kai ta upoloipa prostateumena melh, 8a milousa sthn astunomia h se kapoion armodio sxetiko me to problhma 3) to paidaki einai 4 etwn hdh, pragma pou shmainei oti antilamvanetai ti ginetai gurw tou kai ola auta pou ginontai exoun hdh diamorfwsei to xarakthra tou...8a sumvouleuomoun to xamogelo tou paidiou!!!!
εχουμε παει σε 4 διαφορετικους ψυχολογους να ζητησουμε βοηθεια. ολοι ειπαν το ιδιο οτι πρεπει να κανει η ιδια συνεδριες για να ανιμετωπιστει το θεμα. ολοι τους ακουγοντας την ροη των εξελιξεων ειχαν την ιδια γνωμη. οτι ειναι απορροια ανασφαλειας και μπορει και σε συνδιασμο με καταθλιψη . λιγες μερες πριν φυγει απο το σπιτι ειχε μια ερωτικη απορριψη απο εναν τοτε συμμαθητη της. κατι που οπως ειπαν οι ψυχολογοι φαινεται πολυ σοβαρο στα ματια ενος εφηβου.. επειτα κατεφυγε στον πρωτο που ενδιαφερθηκε κανοντας και την επανασταση της. μεχρι εκει συμφωνουσαν οι γνωμες και των 4. για την συνεχεια ακουστηκαν διαφορετικες γνωμες. οι δυο ειπαν πως μπορει να μετανιωσε που εφυγε, προεκυψε ομως η εγκυμοσυνη και εκει μπερδευτηκαν τα παντα στο κεφαλι της.οι αλλοι μας ειπαν πως ευθυνονται και οι γονεις μας γιατι αφου γεννησε και συνηλθε απο τους πονους και τις ενοχλησεις ζηταγε να βγαινει καθημερινα εξω. οι γονεις μας για να μην την πιεσουν και παθει καμια επιλογχια καταθλιψη της κραταγαν το παιδι με αποτελεσμα να γινει καθημερινη αυτη η κατασταση. ελειπε πολλες ωρες ετσι δεν περναγε με το παιδι τον χρονο που θα επρεπε. τωρα προσπαθω να την πεισω να επικοινωνησει με καποια γραμμη τηλεφωνικης υποστηριξης. κανεις απο τους ψυχολοους δεν μας ειπε πως ειναι αποτελεσμα βιας ειτε εντος ειτε εκτος σπιτιου.
Αναστασία είναι πολύ λογικό να έχεις ακούσει 4 διαφορετικές γνώμες από 4 διαφορετικούς ψυχολόγους! Πέρα ότι είναι διαφορετικοί σαν άνθρωποι, δουλεύουν με διαφορετικό τρόπο & μεθόδους ο καθένας, ακολουθούν μια διαφορετική τακτική κ οι ψυχαναλυτικές θεωρείες που ακολουθούν είναι διαφορετικές, οπότε είναι λογικό να μην συγκλίνουν οι απόψεις τους. Επίσης από την στιγμή που δεν έχουν δει από κοντά την αδερφή σου κ δεν έχουν μιλήσει με την ίδια δεν μπορούν κ να έχουν μια ολοκληρωμένη άποψη για την περίπτωση της, οπότε κ η "διάγνωση" τους θα είναι στο περίπου. Νομίζω οτί αυτό θα στο έχουν πει κ οι ίδιοι. Εγώ έλεγα να πας εσύ σε ψυχολόγο πιο πολύ για εσένα, για να σου δώσουν κάποιες κατευθηντήριες γραμμές κ για να σου πουν πως να συμπεριφέρεσαι στην αδερφή σου, πως να την βοηθάς χωρίς να προκαλείς κ άλλες εντάσεις κ πως να αντιδράς κ να αντιμετωπίζεις αυτά που γίνονται. Τώρα τι να σου πω; Αφού η αδερφή σου δεν παίρνει από λόγια, τότε αφήστε την κ όπου πάει. Το παιδί εσείς προστατέψτε! Το οικονομικό κομμάτι το καταλαβαίνω, οι καιροί είναι δύσκολοι, οπότε κ εσείς αλλά κ η υπόλοιπη οικογένεια δεν μπορεί να προσφέρει τόσα πολλά στο παιδί, αλλά ένα πιάτο φαγήτο κ ένα ζεστό ρούχο πάντα υπάρχει! Το κυριότερο είναι να δέχεται αγάπη αυτό το παιδί από εσάς κ να ξέρει ότι υπάρχει κάποιος (έστω κ ένας) που νοιάζεται γι' αυτόν. Επίσης, μια ερώτηση, η αδερφή σου εφόσον δεν δουλεύει τα λεφτά που τα βρίσκει για τις εξόδους της, για ρούχα κλπ κλπ, για την εκδρομή που θα πάει τώρα; Την ταίζει η φίλη της; Αν παίρνει λεφτά από εσάς, από τους γονείς της πχ, μήπως πρέπει να τις τα κόψετε; Μήπως πρέπει η επιχορήγηση να σταματήσει για να καταλάβει κ η ίδια ότι δεν πάει άλλο κ ότι θα πρέπει να βρει μόνη της έναν τρόπο να βγάζει χρήματα; Κ αυτή η φίλη της τι άνθρωπος είναι; Τί θέλει να έχει ένα θύμα σαν κοπέλα της, ένα αβουλο πλάσμα που την έχει ανάγκη για την επιβιώσει (εννοώ οτι η αδερφή σου την έχει ανάγκη) της ώστε να μπορεί να την κάνει ότι θέλει;
Νελη ναι οικονομικα καλυπτεται απο εμας και οσον αφορα ενοικια και λογαριασμοι απο την μανα της κοπελας. εχει γινει παλιοτερα μια αποπειρα να της κοψουμε την επιχορηγηση αλλα μας εκανε εναν εκβιασμο σχετικα με το παιδι και δεν το συνεχισαμε. στην εκδρομη τα αναλαμβανει ολα η φιλη της. εμας οι ψυχολογοι το μονο που μας ειπαν ειναι να της θυμιζουμε συνεχως πως το παιδι ειναι δικη της ευθυνη..
Τι ωραία που είναι τα δήθεν λογια κ καλά "έξυπνα" σχόλια από δήθεν ανθρώπους που για κάποιον πολύ μυστηριώδη λόγο την έχουν δει κάπως κ νομιζουν ότι ειναι ανώτεροι ή υπερτερούν κάποιων άλλων!
Εμένα πάλι γιατί μου μοιάζει σενάριο του Παπακαλιάτη??
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΕΡΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΙΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΩ............ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΣΟΥ ΜΗΝ ΕΠΕΜΒΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΑΝΑΛΩΣΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΑ ΕΣΥ ΚΟΙΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΥΤΟΙ ΣΕ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ !!!!!!!!!!!!!
Συγνωμη και να αφησει ετσι ενα παιδι στο ελεος.... εγω παντος αμα παθω τπτ ευχομαι να βρεθει καποιος να προστατεψει το παιδι μου κ οχι καποιος που θα κοιταει μονο τους δικους του.... τα παιδια ειναι ευαλωτα και ειναι ευθυνη μας να τα προστατευουμε ακομα κ αν ειναι του χειροτερου εχθρου μας... συγνωμη αλλα σε βρισκω πολυ λαθος!!!!!
εγω στη θεση σου θα επαιρνα το ανηψακι μου να το μεγαλωσω σαν δικο μου παιδι,κι ας ερχοταν η μαμα του να το επισκεπτεται.αφου δεν μπορει και δεν θελει η μαμα του να ασχοληθει με το παιδι,μην το αφησετε ετσι.προστατεψτε το εσεις που μπορειτε.αν θελετε βεβαια...
Ίσως ήμουν λίγο σκληρή κ συγγνώμη γι'αυτό, αλλά ειλικρινά δεν έγραψα τίποτα με κακία. Απλώς έγραψα κάποια πράματα σε περίπτωση που εσύ Αναστασία μπορεί να μην είχες σκεφτεί. Όσο για το χιούμορ που έγραψαν τα δυο κορίτσια (ιωαννα 1971 κ stay-c) στην απάντηση σους προς το δικό μου σχόλιο, δεν διαφωνώ καλό είναι το χιούμορ κ να μπορείς να δεις λίγο αλλιώς μια κατάσταση κ όντως η ιστορία αυτή ειναι σαν να έχει βγει απο σενάριο του Παπακαλιάτη κ ούτε εμείς, ούτε κ εγώ θα δώσουμε την λύση, αλλά μια φιλική συμβουλή μπορούμε να δώσουμε! Κ τι να σας πω ρε κορίτσια, μπορεί να έχουμε διαφορετικό χιούμορ. Επίσης stay-c η φίλη σου σε ξέρει, ξέρει κ το Χιούμορ σου, οπότε θα σε καταλάβει, θα το πιάσει! Δεν μπορείς όμως να περιμένεις το ίδιο κ απο μια άγνωστη. Εγώ δεν το έπιασα το χιούμορ σου, το ίδιο μπορεί κ η Αναστασία, γιατι πολύ απλά δεν σε ξέρω/ξέρουμε. Κ εγώ για παράδειγμα πειράζω τους ανθρώπους, τους κάνω πλάκα αλλά αν δεν με ξέρουν μπορεί κ να παρεξηγηθουν γιατί δεν καταλαβαίνουν οτι τους κάνω πλάκα κ οτι αστειεύομαι γιατί είναι λίγο περίεργο το χιούμορ μου. Οπότε οταν απευθύνομαι σε ανθρώπους που δεν ξέρω κ δεν με ξέρουν προσέχω λίγο τι λέω. Αναστασία καλή τύχη σας εύχομαι κ ελπίζω να πάνε όλα καλά στο τέλος!
Υπέρτατη guru Νέλη, σε ευχαριστώ ταπεινά που με μνημονεύεις, αν και με πετυχαίνεις σε δύσκολη φάση. Από τη μέρα που με μάλωσες, έχω πάρει τη μάνικα συναισθημάτων και προσπαθώ να γεμίσω, ενώ έχω ενταχθεί και σε πρόγραμμα θεραπείας για παρτάκηδες. Συνέχισε να μεταδίδεις τη σοφία σου σε αγνώστους ανθρώπους με 1500άρια ποστ. Είναι τόσο ευχάριστα στην ανάγνωση...
Αναστασία λίγο με μπερδεψες. Αφού είχε, κ έχει ακόμα, τόσο μεγάλο θεμα, απέχθεια, για τους αλλοδαπούς κ αφού ήξερε από την αρχή ότι αυτός που επικοινωνούσε ηταν αλλοδαπός, γιατί πήγε να τον βρει? Δεν βγαίνει κάποιο νόημα σε όλο αυτό. Δηλαδή λες οτι επειδή ίσως κάποιος προφανώς Έλληνας την απέρριψε, αποφάσισε να δοκιμάσει να κάνει σχέση με έναν ξένο? Τι να σου πω? Λίγο τραβηγμένο ακούγεται στα δικά μου αυτιά, αλλά μπορεί κ να ισχύει. Πάντως εμένα πιο ακραίο μου φαίνεται οτι πήγε κ τον βρήκε (αφού λες οτι δεν τους συμπαθεί καθόλου τους ξένους) παρά ότι έκανε κ έρωτα μαζί του. Απο την στιγμή που κατάφερε κ έκανε την υπέρτατη υπέρβαση να ξεπεράσει την απέχθεια της προς τογς αλλοδαπούς κ την όλη κοσμοθεωρια της κ να παει να τον βρει, σίγουρα αυτό θα είχε κ συνέχεια! Πάντως καταλαβαίνω οτι θεωρείς την αδερφή σου lost case, γιατί έγραψες οτι δοκιμάσατε διάφορα κ τίποτα δεν πέτυχε. Εγώ σε παρακαλώ να μην την εγκαταλείψεις στις αδυναμίες κ στα λάθη της κ να μην την αφήσεις να εξελιχθεί όντως σε lost case! Μου βγάζεις έναν αρνητισμό, ενώ λες οτι θες να βοηθήσεις σε όλα αυτά που γράφεις δεν το βλέπω πουθενά, γιατί σε οτι σου έχουμε προτείνει λες οτι έχει δοκιμαστεί με αρνητικό αποτέλεσμα κ ότι δεν υπάρχει κάποιο νόημα να ξανά προσπαθήσεις. Δηλαδή την πεισατε μια φορά να δει ψυχολόγο κ επειδή δεν πήγε καλά δεν ξανά προσπαθησατε να την πείσετε. Νομίζω οτι πιο πολύ θέλεις να επεμβεις κ να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου παρά να βοηθήσεις. Εσύ τι έχεις κάνει για την αδερφή σου πέρα απο το να την συνετισεις δεν μας έχεις περιγράψει? Κ αν η αδερφή σου είναι lost case το παιδί της δεν ειναι, γι'αυτό τουλάχιστον προστατέψτε το παιδί κ αγκαλιαστε το με αγάπη κ δώστε του ένα όμορφο κ σταθερό οικογενειακό περιβάλλον για να ζει μέσα σ'αυτό!
Προσπαθησαν τα αδερφια μας να παει εστω και μια δευτερη φορα σε ψυχολογο αλλα αγριεψε η κατασταση και σταματησαν. τωρα προσπαθω να την πεισω να επικοινωνησει με καποια απο τις τηλεφωνικες γραμμες υποστηριξης αν νιωθει πιο ανετα με το διατηρει την ανωνυμια της. προς το παρρον ειναι αρνητικη, θα δουμε στην πορεια. τα αδερφια μας εχουν αναλαβει τα εξοδα φαγητου (γιαουρτια γαλατα κρεατα λαχανικα κλπ.)οι παππουδες του και εγω εχουμε αναλαβει την ενδυση, υποδηση. και οτι αλλο χρειαζεται απο σεντονια κλπ.για την ακριβεια ο αντρας μου γιατι εγω δεν εργαζομαι. τα παιχνιδια ολοι μαζι. ο ενας αδερφος μας σταματησε να βοηθαει γιατι ειναι αρραβωνιασμενος και προσπαθουν να μαζεψουν για τον γαμο τους. για εξωσχολικες δραστηριοτητες η και αργοτερα φροντηστηρια δυστυχως δεν μπορει κανενας γιατι δεν φτανουν. και ο αντρας μου τους ειπε οτι απο ου χρονου δεν μπορει να βοηθαει γιατι εχουμε δυο παιδια ενα μισθο και μεγαλωνωντας τα παιδια περισσοτερα εξοδα. οσο για γιατρους του εχουμε βγαλει βιβλιαριο απορου.
(4 φορές ξεκίνησα να γράφω κ όλο κάτι γινόταν, ελπίζω τώρα να μπορέσω να το ολοκληρώσω!) Αναστασία η δικιά σου ιστορία είναι μια πάρα πολύ δύσκολη περίπτωση κ χρήζει λεπτό χειρισμό, ειδικά αφού στην μέση υπάρχει ένα μικρό παιδί, το οποίο δεν φταίει κ σε τίποτα. Η αδερφή σου έχει πρωβεί σε μια σωρεία λαθών κ ξεκινάνε από την ημέρα που έφυγε από το σπίτι σας. Δυστυχώς ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω κ έτσι τα λάθη αυτά εξακολοθούν κ υπάρχουν κ διονίζονται όπως καταλαβαίνω. Οπότε πρέπει να κοιτάξετε τι μπορείτε να κάνετε από εδώ κ πέρα ώστε να βοηθήσεις/βοηθήσετε κ την αδερφή σου αλλά κ το παιδί της. Εγώ αυτό που καταλαβαίνω από όλα όσα γράφεις είναι ότι εσείς μάλλον δεν έχετε καταλάβει πόσο βαθύ είναι το πρόβλημα κ από που πηγάζει αυτό το πρόβλημα. Δεν έχετε εμβαθύνει στο πρόβλημα κ το βλέπετε πολύ επιφανειακά. Δηλαδή η αδερφή σου είναι ομοφυλόφιλη τώρα, γιατί είναι; Δεν ξύπνησε μια ωραία πρωϊα κ απόφασισε να είναι ομοφυλόφιλη κ ούτε φταίνε οι παρέες που έκανε τότε. Κάτι έγινε πολύ πιο σοβαρό που την έκανε (θα το πω λαικά) να το γυρίσει. Μια έρευνα έχει δείξει ότι οι περισσότερες γυναίκες που διάλεξαν την ομοφυλοφιλία το έκαναν αυτό γιατί έγινε κάτι πολύ σοβαρό στο παρελθόν τους που τις τραυμάτισε ψυχικά, πχ μπορεί να κακοποιήθηκαν (από τον πατέρα/αδερφό/θείο/σύζυγο/γκόμενο/άγνωστο στον δρόμο). Έτσι δημιουργώντας σχέσεις με γυναίκες νοιώθουν πιο ασφαλεία. (Στους άνδρες ομοφυλόφιλους αυτό δεν ισχύει τόσο πολύ, οι περισσότεροι είναι κάτι που το έχουν ας πούμε στο dna τους) Μήπως κάτι τέτοιο έγινε στην αδερφή σου όλο εκείνο το διάστημα που έλειπε από το σπίτι σας; Σας έχει εξηγήσει ποτέ τι έγινε εκείνο το διάστημα στο νησί που ήταν με τον "φίλο" της; Πως περνούσε; Αν της συμπεριφερόταν καλά; Επίσης το ότι απαγόρεψε στον "φίλο" της να αναγνωρίσει το παιδί σημαίνει κάτι! Δεν το έκανα απο καπρίτσιο κ επειδή ήθελε να του την σπάσει. Αλλά προφανώς τον θεωρούσε ακατάλληλο για πατέρα/σύντροφο κ ίσως (εγώ το έχω για σίγουρο) επικύνδινο τόσο για την ίδια αλλά κ για το παιδί της. Έτσι μάλλον θέλησε να προστατευτεί από αυτόν. Επιπλέον το ότι παραμελεί το παιδί της, μην το βλέπετε τόσο απλά κ επιπόλαια, δηλαδή εννοώ δεν νομίζω να μην το φροντίζει επειδή έτσι απλά δεν θέλει, αλλά επειδή ίσως το παιδί της θυμίζει κάτι πολύ άσχημο, ίσως της θυμίζει τον "φίλο" της κ τη τράβηξε μαζί του. Γι' αυτό κ προτιμάει να μην είναι κοντά στο παιδί της, γιατί έτσι αισθάνεται καλύτερα. Δεν την δικαιολογώ κ ούτε λέω ότι καλά κάνει, αλλά μάλλον δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Επίσης το ότι βγαίνει έξω για ποτά, θεώρω ότι το κάνει για να ξεφύγει από τις σκέψεις της, από παλιές δυσάρεστες θύμισες κ απ' ότι μπορεί να νοιώθει ότι την εγκλωβίζει. Η αδερφή σου έχει μια πληγωμένη ψυχή, ο ψυχικός της κ πνευματικός της κόσμος έχουν καταστραφεί, μέσα της είναι πολύ μπερδεμένη κ όλα αυτά που νοίωθει την έχουν οδηγήσει σε αυτό το σημείο. Δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά κ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με θάρος την πραγματικότητα. Γι' αυτό μην την αδικείται κ απλώς νομίζετε ότι είναι ανεύθυνη κ επιπόλαιη. Επίσης σε όλο το κείμενο σου γράφεις ότι θέλεις να την βοηθήσεις, αλλά δεν αναφέρεις πουθενά τι έχεις κάνει μέχρι τώρα για να την βοηθήσεις. Το να θέλω απλως να βοηθήσω κάποιον δεν φτάνει. Η θεωρεία από την πράξη είναι δυο πράματα που απέχουν πολύ μεταξύ τους. Νομίζω ότι αυτό που εσύ πρέπει να κάνεις είναι πρώτα να πας εσύ η ίδια κ να μιλήσεις σε έναν ψυχολόγο (μόνο αυτός μπορεί να βοηθήσει γιατί αυτή είναι η δουλειά του κ ξέρει πολλά περισσότερα από εσένα, από εμάς) να του εξηγήσεις όλη την κατάσταση, να το συζητήσετε μαζί κ να σου δώσει αυτός κατευθηντήριες γραμμές για το πως θα πρέπει να κινηθείς κ τι θα πρέπει να κάνεις για να βοηθήσεις την αδερφή σου. Σύμφωνα με τις δικές του οδηγίες εσύ θα πράξεις. Μην κάνεις κάτι από μόνη σου γιατί θα τα κάνεις τα πράματα χειρότερα. Γιατί γράφεις ότι έχεις προσπαθήσει να την συνετίσεις, εμένα αυτό μου ακούγεται περισσότερο σαν να την μαλώνεις κ αυτό δεν βοηθάει, το αντίθετο αποτέλεσμα προκαλείς. Νομίζω ότι πρέπει να μπείτε λίγο στην δική της θέση κ να αρχίσετε να σκέφτεστε όπως κ αυτή, ίσως έτσι καταλάβαιτε. Πάντε για λίγο με τα νερά της. Γίνετε λίγο πιο καταδεκτικοί. Σταθείτε δίπλα κ βοηθήστε την χωρίς να την κρίνετε. Αν η αδερφή σου σας νοιώσει δίπλα της κ ότι δεν κατακρίνετε συνέχεια, ότι δεν την μαλώνετε, ίσως σιγά σιγά αλλάξει. Αλλά εγώ νομίζω ότι πρέπει να μιλήσεις εσύ πρώτα σε κάποιον ψυχολόγο, θα μπορέσεις να καταλάβεις περισσότερο την αδερφή σου κ θα ξέρεις τι να κάνεις. Το πρόβλημα όμως είναι ότι μένεις μακρία κ έχεις κ την δικιά σου οικογένεια, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο κ απόλυτα θα μπορέσεις να βοηθήσεις. Επίσης κ οι γονείς σας αν δεν είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν κ αυτό είναι πρόβλημα. Γιατί όλοι μαζί πρέπει να δράσετε. Πρέπει, έτσι νομίζω εγώ τουλάχιστον, να είναι κάποιος κοντά της σχετικά συνέχεια. Όσο για την τρίτη αδερφή νομίζω ότι τα λέει αυτά επειδή έχει κουραστεί με αυτό το θέμα κ δεν θέλει να ασχολείται άλλο. Για το παιδί θα πρέπει να φροντίσετε τουλάχιστον το περιβάλλον στο οπόιο ζει να είναι σταθερό, όμορφο, ασφαλές, να νοιώθει κ να παίρνει αγάπη από εσάς. Προσπάθησε όσο γίνετε να το παίρνεις σπίτι σου, γιατί καλοί οι παππούδες δεν λεω, αλλά θα πρέπει να βρίσκεται κ με πιο νέους ανθρώπους που θα είναι υπεύθυνοι γι' αυτό. Επισης είναι καλό να βρίσκεται με τα ξαδέρφια του. Κ μην βάζετε λόγια στο παιδί για την μάνα του. (Δεν λέω ότι το κάνετε, απλώς σου το υπενθυμίζω γιατί ακόμα κ το πολύ απλό "η μαμά σου δεν ΘΕΛΕΙ να παίξει τώρα μαζί σου" ή "δεν Θέλει να ασχολείται μαζί σου" ή "δεν σε αγαπάει όσο εμείς" είναι άσχημα λόγια που βάζεις μέσα στο μυαλό του παιδιού για την μάνα του)Προσπαθείστε να μην του την παρουσιάζεται σαν μια ανεύθυνη κ άκαρδη μαμά. Κ αφού η αδερφή σου δεν θέλει να μιλάτε στο παιδί για την ομοφυλοφιλία μην το κάνετε. Επίσης κ αυτό εμένα μου λέει κάτι. Αν η αδερφή σου ήταν 100% σίγουρη για την επιλογή της αυτή τότε θα την υποστήριζε κ 100%! Νόμιζω ότι ίσως ντρέπεται κ γι' αυτό δεν θέλει να ξέρει το παιδί της ότι είναι ομοφυλόφιλη. Αλλά μπορεί να το κάνει κ για να το προστατέψει το παιδί, με την έννοια ότι στην Ελλάδα δεν βλέπουμε ακόμα πολλούς γονείς ομοφυλόφιλους, είναι ακόμα κάτι πολύ καινούριο, οπότε υπάρχει κ η περιπτώση στο μέλλον, ίσως κ τώρα στο παιδικό σταθμό αν πηγαίνει ή κ τα παιδάκια της γειτονιας με τα οποία μπορεί να παίζει να τον κοροιδεύουν που η μαμά του είναι ομοφυλόφιλη. Πάνω σ'αυτό θέλω να αναφέρω ότι ένας καλός άνθρωπος είναι κ καλός γονιός, άσχετα με το αν είναι ετεροφυλόφιλος ή ομοφυλόφιλος. Μην νομίζεις Αναστασία ότι επειδή η αδερφή σου είναι ομοφυλόφιλη δεν θα είναι καλή μαμά. Το ότι τώρα μπορεί να μην είναι καλή μαμά δεν φταίει ο σεξουαλικώς της προσανατολισμός. Κ τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων μεγαλώνουν μια χαρά. Υπάρχει εδω σ' αυτό το σαιτ ένα κείμενο "Τα παιδιά είναι εντάξει" που γράφει κάτι ανάλογο, διάβασε το. Λοιπόν κοπέλα μου αυτά. Σου εύχομαι να μπορέσει η αδερφή σου να βοηθηθεί κ να βρει τον δρόμο της κ πάνω απ' όλα να έρθει κοντά με το παιδί της. Καλή τύχη σας εύχομαι! ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΟΥ ΕΝΑΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ!!!!
Νελη η αδερφη μου παντα ειχε ενα θεμα με τους αλλοδαπους απο πολυ μικρη.. μια χρονια μαλιστα οταν ηταν πολυ μικρη στο δημοτικο αρνιοταν να μπει στην ταξη επειδη ειχε ερθει ενα καινουριο παιδι απο την αλβανια επι μια εβδομαδα εκλαιγε. τελικα επειδη ηταν δυο τμηματα της αλλαξαν τμημα. οταν εφυγε απο το σπιτι δεν τον γνωριζε τον ανθρωπο μονο τηλεφωνικη επικοινωνια αλλα της ειχε πει οτι ειναι αλλοδαπος και ακουγοταν απο την προφορα, η ιδια το εχει αναφερει. αυτη ηταν η πρωτη και η τελευταια φορα που πλησιασε αλλοδαπο. εμεινε μαζι του περιπου 10 μηνες. δεν θελει να το αναγνωρισει ο πατερας για να μην φαινεται στα χαρτια οτι το παιδι ειναι απο αλλοδαπο πατερα.ειναι η μοναδικη που απο πολυ μικρη ειχε θεμα με αλλοδαπους, δεν το εχει κανεις αλλος στην οικογενεια. μαλιστα εχει απαγορευσει και στην μανα μας να αφηνει τον μικρο να παιζι με παιδια αλλοδαπων στην παιδικη χαρα. και κατα καιρους λεει και στο παιδι να μην εχει επαφες με παιδια αλλιδαπων. εγω το μονο που μπορω να σκεφτω μηπως ειχε καμια απορριψη τον καιρο πριν φυγει να συναντησει τον πατερα του παιδιου. γιατι ειδικα το οτι ειχε σεξουαλικη επαφη με αλλοδαπο ειναι εναντια στην κοσμοθεωρια της. για θεμα βιας απο τα λεγομενα της δεν υπηρξε. αλλα με το που γεννησε αλλαξε ριζικα. σαν να περναγε την εφηβεια της. στον ψυχολογο αρνειτε να παει και μαλιστα τσανιστηκε μαζι του την μια και μοναδικη φορα που πηγε γιατι συζηταγανε για το κολλημα της για τους αλλοδαπους και της αναφερε οτι και το παιδι της ειναι αλβανικης καταγωγης απο πλευρα πατερα. εγινε εξαλλη και δεν ξαναπηγε..
τεράστιο λάθος της αδερφής σου το ότι απαγόρευσε στον πατέρα του να το αναγνωρίσει... όπως είπες με τη θέλησή της έφυγε μαζί του και προφανώς με τη θέλησή της έμεινε και έγκυος... το ότι είναι λεσβία δεν έχει να κάνει..ούτε η πρώτη είναι ούτε η τελευταία λεσβία με παιδιά... τώρα για το ερώτημά σου 'Μέχρι πού μπορώ να επεμβαίνω ως θεία;' εγώ θεωρώ πως πρέπει να της υπενθυμίζετε της αδερφής σου όλη η οικογένεια οτι αυτό που κάνει είναι λάθος...κάποια στιγμή θα το μετανιώσει, απλά τότε θα είναι αργά. Θα μπορούσατε εσείς σαν οικογένεια να του μιλάτε για τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις αφού εσείς είστε μάνα και πατέρας του...οικονομικά, τι να σου πω..όλοι είμαστε δύσκολα, ότι μπορείτε ο καθένας..δε γίνεται κι αλλιώς.. μακάρι πάντως να το καταλάβει γρήγορα το λάθος της γιατί το παιδί της μετά δε θα θέλει ούτε να τη βλέπει...και θα έχει και δίκιο...
Νικολεττα δεν μπορουμε να μιλησουμε στο παιδι γαι ομοφυλοφιλικες σχεσεις γιατι δεν θελει η αδερφη μου. οχι συγκεκριμενα για αυτη γενικα για τετοια θεματα δεν θελει να του μιλαει. δεν θελει να μαθει το παιδι για τις προτιμησεις της. σε δεκα μερες φευγει με την φιλη της για ενα νησι. το ανακοινωσε σημερα. η κοπελα παει για δουλεια και η αδερφη μου για παρεα. το παιδι δεν το παιρνει μαζι και θα επιστρεψει σεπτεμβρη η οκτωβρη. δεν ξερει σιγουρα. αυτο που θελουμε ειναι να μην εξαφανιζεται και εμφανιζεται οποτε θελει. να ειναι υπευθυνη με το παιδι. ειναι δικο της παιδι, δικη της ευθυνη.
σορυ δηλ. μονο εμενα μου φαινοται ολα αυτα που γραφεις λιγακι περιεργα και λειψα?? δηλ. 4 χρονια ετσι μεγαλωσε το παιδακι?εκει λοιπον που μενει τοοοσα χρονια θα συνεχισει να μενει, εκτος κ αν δεν το θελει η γιαγια του...οποτε αλλαζει το πραγμα.... εσυ ποσο χρονων εισαι αν επιτρεπεται??εαν εισαι συνομιλικη ή μικροτερη της αδερφης σου, ΔΕΝ μπορεις να επεμβεις και πολυ...γιατι δεν θα εχεις κ την οικονομικη δυνατοτητα.....εαν εισαι 30αρα με δικα σου χρηματα, τοτε να ρωτησεις καλυτερα εναν δικηγορο, για το τι μπορεις να κανεις για το παιδακι.... το προβλημα, για μενα, σιγουρα δεν ειναι το γεγονος πως η αδερφη σου ειναι λεσβια....εκτος κι αν γραφεις το κειμενο με αφορμη τα gay pride που γινονται αυτες τις μερες νομιζοντας πως θα ξεσηκωσεις κυμματα αντιδρασεων?? μπορεις επισης να συμβουλευτεις και το χαμογελου του παιδιου,μ για το τι γινεται σε περιπτωσεις γονικης αμελειας....
η γιαγια το θελει αλλα ειναι πολυτεκνη. τα 6 απο τα 7 παιδια της μενουν μαζι της ακομα συν ο παππους συν ο μικρος. μιλαμε για 9 ατομα. αυτη την στιγμη εχουν αναλλαβει εκεινοι τα εξοδα του παιδιου ομως μεγαλωνωντας εχει πιο πολλα εξοδα και με τις μειωσεις μισθων που γινονται δυσκολευονται. αλλα και παλι θεωρω πως ενα παιδι πρεπει να μενεει με την μανα. εγω μενω σε αλλη πολη και ειμαι παντρεμενη με δυο παιδια. δεν μπορω να συνεισφερω και πολυ οικονομικα γιατι δεν εργαζομαι και γιατι δεν περισσευουν κιολας. πριν λιγες μερες ειπε ενα παιδακι του ανηψιου μου η μαμα μου ειπε να μην κανω παρεα μαζι σου γιατι η μαμα σου παει με γυναικες. απο τοτε αλλαξαμε και παιδικη χαρα. εγω αναφερθηκα στο οτι ειναι ομοφυλοφιλη μανα διοτι θεωρω πως για αυτο τον λογο θα επρεπε να ειναι κοντα με το παιδι να του εξηγει με τροπο για την ιδιαιτεροτητα της για να αποφευγονται τετοια περιστατικα και να μπορει και ο μικρος να ανταπεξελθει. αυριο στο σχολειο που τα παιδια ειναι σκληρα πολλες φορες δεν θα του λενε διαφορα? δεν πρεπει να ειναι προετοιμασμενο?
δυσκολευομαι να την πιστεψω την ιστορια σου βασικα για το λογω του οτι μαλλον βαζεις πολλες σαλτσες και ενα παιδι στη μεση. η αλλη η αδερφη σου γιατι δεν αντιδρα και το βρισκει φυσιολογικο; ή ειναι αυτη σαν την αλλη; ρωτα καλυτερα ψυχολογο και μην ανακατευεσαι.
Η αλλη η αδερφη μας δεν αντεδρασε απο την αρχη.. ειναι 16 ετων. εκεινη ειναι της αποψης οτι ο γονιος μπορει να κανει οτι θελει με το παιδι του. δεν ειπε κανεις οτι θελει καποιος να της παρεις το παιδι η οτι δεν την αγαπαμε αλλιως και δεν θα την στηριζαμε. σε ψυχολογο πηγε μια φορα αλλα δεν θελησε να ξαναπαει.το θεμα ειναι αλλου.. οταν εχεις ενα παιδι που μεγαλωνει με τον ενα γονιο η υπαρχει καποια αλλη ιδιαιτεροτητα πρεπει να του μιλας, να εξηγεις την κατασταση να το προετοιμαζεις. ξερω κοπελα που ηθελε παιδι ηταν ανυπαντρη. πηγε στο γιατρο με τον κολλητο της και εκαναν την γονομοποιηση. ομως πηγαινανε και οι τρεις σε ψυχολογο, μενουνε στην ιδια πολυκατοικια και το παιδι πλεον 7 χρονων γνωριζει την κατασταση και δεν εχει κανενα προβλημα.
To θέμα δεν ειναι να παει η αδερφη σου αυη τη στιγμη σε ψυχολογο. αλλα εσεις να μαθαιτε τον σωστο τροπο αντιμετωπισης της καταστασης ,πως να βοηθησετε.Γι αυτο εαν ειναι ετσι οπως τα λες , καλο θα ηταν εσυ να πας σε ενα ψυχολο , συμβουλο κλπ (ο καθε δημος εχει ομαδες ψυχικης υγειας) και να ρωτησεις τι πρεπει να κανεις. ο καθενας εδω θα το δει απο μερια του και θα σου πει απο προσωπικη εμπειρια και στην προκειμενη περιπτωση δεν ζητας αυτο γιατι οι περισσοτερες συμβουλες που θα παρεις ειναι εις βαρος της αδερφης σου , που το βρισκω αδικο. Σας ευχομαι να βρειτε μια λυση συντομα και να μεγαλωσει σε ενα οσο το δυνατον υγιες περιβαλλον το παιδακι.
Μαρια δεν θελει κανεις να της παρει το παιδι δεν ειναι το ζητουμενο αυτο. θα σου αναφερω ενα περιστατικο. μετακομισε για 6 μηνες στην φιλη της. της λεει η μανα μας να παρει και το παιδι μαζι της.η απαντηση της ηταν οτι δεν θελει να το παρει γιατι δεν θα ειναι κανεις απο τους τρεις ανετα.. 2 μηνες δεν πηγε να το δει μονο ενα τηλεφωνο την μερα. μετα τους δυο μηνες πηγαινε το επαιρνε βγαιναν μια βολτα και το ξαναγυριζε στην γιαγια. αυτο ειναι το ζητουμενο να ενσωματωσει το παιδι στην ζωη της. να το εχει κοντα της και να του εξηγει την κατασταση. αργοτερα στο σχολειο μπορει καποιο παιδακι να εχει ακουσει για την αδερφη μου απο τους γονεις και να λεει διαφορα του ανηψιου μου. τοτε τι λες δεν θα στεναχωρεθει? αν ομως ειναι κοντα η μανα του και του εχει εξηγησει την κατασταση θα μπορει και εκεινο να ανταπεξελθει. ηδη εχουμε αυτο το προβλημα στην παιδικη χαρα της γειτονιας και τον πηγαινει πλεον η γιαγια σε παιδικες χαρες εκτος γειτονιας.
ερωτηση ... πως ειναι δυνατον να αλλάξει κάτι που παραμένει στάσιμο 4 χρονια τώρα?? η αδερφη σου για μένα απλά δεν είναι ικανη να μεγαλώσει ένα παιδι και απλά δεν ενδοιαφέρεται.. και απο την στιγμή που δεν ενδοιαφέρεται δεν μπορείς να την κάνεις να ενδοιαφερθεί με το ζόρι... το ότι το γεννησε δεν σημαίνει ότι είναι και μάνα.. μάνα γίνεσαι μερα με την μέρα οχι επειδή απλά εφερες στον κοσμο ένα μωρο.. και η αδερφη σου απλά δεν είναι μανα.. μανα είναι αυτή που μεγάλωσε το παιδι της κανενας αλλος..
Θα σου ελεγα να κινηθεις ειτε εσυ ειτε καποιος απο την οικόγενεια σου νομικα και να παρετε την επιμελεια του παιδιου γιατι αν γινει καταγγελια απο καποιον τριτο ειναι πολυ πιθανο να θεωρηθειτε και εσεις υπευθυνοι που δεν κανατε τιποτα για να σταματησει αυτο και να κριθειτε ακαταλληόι και τοτε το παιδι θα παει σε ιδρυμα απο οπου θα ειναι δυσκολο και χρονοβορο να το ξαναπαρετε.Το καλυτερο ειναι να συμβουλευτεις αρχικα καποιον δικηγορο και σιγουρα μετα καποιον παιδοψυχολογο για το παιδι.Οσο για την αδερφη σου πιστευω πως αν μπορουσες να αλλαξεις κατι με τη συζητηση στη σχεση της με το παιδι θα το ειχες ηδη πετυχει μετα απο 4 χρονια οποτε μαλλον αστο.
Άστην να κάνει τα λάθη της (δεν αλλάζει ο άνθρωπος), προφύλαξε με κάθε τρόπο το παιδί και στείλε τις περιπέτειές σας στον Παπακαλιάτη.
stay-C τα θερμά μου συγχαρητήρια για το θαυμάσιο σχόλιο σου!!! Η κοπέλα αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα κ εσύ γελάς μαζί της, γιατί αυτό δείχνεις με την τελευταία πρόταση που έγραψες! Και βασικά από τις 3 προτάσεις που έγραψες μόνο η 2η είναι σωστή. Και να σε ρωτήσω κάτι, αν ήταν η δική σου αδερφή θα την άφηνες στην μοίρα της; Δεν θα προσπαθούσες να βοηθήσεις; Η πρόταση αυτή δείχνει ότι είσαι κενή μέσα σου, χωρίς αισθήματα κ προφανώς παρτάκιας!
Αντιθέτως. Ελπίζω να γελάσει αυτή μαζί μου. Αν ήταν κολλητή μου η κοπέλα αυτό ακριβώς θα της έλεγα. γιατί αν περιμένεις να της λύσω το πρόβλημα εγώ ή όποιος άλλος άσχετος τα έπιασες! Θεωρώ πολύ πιο ευαίσθητο να χιουμορίσω με ένα σοβαρό πρόβλημα (έτσι κάνω στη ζωή μου και πιάνει) παρά να προτείνω μια ανεύθυνη λύση. Ελπίζω η παθούσα να μπορέσει να το δει έτσι και να ευθυμήσει γιατί δεν έχω κακή πρόθεση.
Δεν μου φαίνεται χλευαστικό αυτό που είπε η stay_c. Αντιθέτως. Είπε σε δύο κουβέντες αυτό που ισχύει. Και το περί Παπακαλιάτη υποθέτω ήταν χιούμορ. Δεν μπορείς να αρνηθείς ότι το όλο στόρυ είναι σαν βγαλμένο από Ελληνική τηλεοπτική σειρά των '00s! Κάποιες φορές τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να αναρωτηθώ γιατί ένα νεαρό κορίτσι την ¨κάνει¨ από το σπίτι του με αυτόν που έχει σχέση, ούτε γιατί το ίδιο κορίτσι ανακαλύπτει (?) τις ομοφυλοφιλικές του προτιμήσεις στα 18. Σημειώνω όμως πως το παιδί δεν είναι αγνώστου πατρός όπως λες. Η μητέρα του παιδιού, προφανώς και εσείς, ξέρει πολύ καλά ποιος είναι. Άλλωστε αναφέρεις πως η αδερφή σου ήταν εκείνη που εμπόδισε την αναγνώριση του παιδιού. Οι σεξουαλικές προτιμήσεις της δεν έχουν να κάνουν με το αν είναι καλή μητέρα. Δεν νομίζω πως θες να βοηθήσεις. Η προσωπική μου άποψη είναι πως θέλεις απλά να της δυσκολέψεις ακόμα περισσότερο τη ζωή. Σύμφωνα με τα λεγόμενα σου, η αδερφή σου είναι 22 ετών. Δηλαδή είναι ακόμα ένα νεαρό κορίτσι. Αν η πρόθεση σου είναι να την εξαναγκάσεις να φύγει πάλι, τον έχεις βρει τον τρόπο. Μη χρησιμοποιείς όμως τη συγγενική σας σχέση και το δήθεν ενδιαφέρον για την ψυχική υγεία του παιδιού της ως πρόφαση.
Εσύ χαζομαμά πως το συμπέρανες τόσο εύκολα αυτό;; Η κοπέλα βιώνει μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην οικογένειά της και προσπαθεί να δει τι θα κάνει για να βοηθήσει το ανηψάκι της.Θα μπορούσε άνετα να πει ότι η αδερφή της είναι καμμένο χαρτί οπότε δυστυχώς και το παιδί της και να κάτσει και αυτή να κάνει τη ζωούλα της χωρίς να σπάει το κεφάλι της και να στεναχωριέται.Έλεος με την κακία σας ορισμένοι/ες. Για μένα να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό.Δυστυχώς η αδερφή σου είναι εντελώς ακατάλληλη να μεγαλώσει το παιδί της.Ίσως αν την απειλήσεις ότι θα κινηθείς νομικά για το καλό του παιδιού να ευαισθητοποιηθεί και να καταλάβει το λάθος της.Πάντως καλή μου κάνε κάτι για αυτό το παιδάκι που δεν φταίει σε τίποτα. Καλή δύναμη και καλή τύχη σου εύχομαι!
καταρχας τον πατερα του παιδιου τον εχουμε δει μονο σε φωτογραφια.. γνωριστηκαν μεσω τηλεφωνου. εκανε λαθος κληση εκεινος και η αδερφη μου κρατησε τον αριθμο και αρχισε να επικοινωνει μαζι του. το εσκασε απο το σπιτι για να παει στο νησι που εμενε εκεινος να γνωριστουνε και τελικα εμεινε εκει. αυτα μας τα ειπε η ιδια. καταρχας να σου πω πως ημουν η πρωτη που πηρε το μερος της οταν ειπε να το κρατησει. εχω και εγω 2 παιδακια και μενουμε με τον αντρα μου σε αλλη πολη επικοινωνουμε καθε μερα. το παιδι δεν εχει γνωρισει τον πατερα του και δεν προκειται τουλαχιστον μεχρι να ενηλικιωθει. εμενα δεν μου φαινεται σωστο το παιδι να κανει 2 μηνες να δει την μανα του τωρα αν εσενα σου φαινεται σωστο δεν το σχολιαζω καν.
για να αποφυγω τυχον παρερμηνευση, εγραψα το παραπανω σχολιο. μενουμε σε αλλη πολη με τον αντρα μου και τα παιδια μου εννοω αλλα επικοινωνω καθημερινα με τα αδερφια μου και την υπολοιπη οικογενεια.
sose to paidi kane oti einai nomika epitrepto xtes omos oxi simera!!!!!!!!!!!!!!
Συμφωνω σχεδον σε ολα μαζι σου!Δεν μπορει να μεγαλωνει ενα παιδι με ηξεις αφιξεις!Ας αποφασισει τι θελει,γιατι δεν σε κανει μανα μονο η γεννηση ενος παιδιου!
Πιστευω οτι ειναι τόσο ιδεαζουσα η περίπτωση που όχι μόνο σε παίρνει να επέμβεις αλλά επιβάλλεται κιόλας. Η άποψη μου είναι να κινηθεις νομικά, να ρωτησεις δικηγόρο ίσως την πρόνοια και κάποιον κοινωνικό λειτουργό. Είναι αμαρτία για το παιδακι. ίσως όλο αυτό ταρακουνησει και τη μαμα του και συνέλθει κάπως...
νομίζω ότι η περίοδος χάριτος για την αδερφή σου έχει περάσει το παιδί που αποφάσισε να κρατήσει και μπράβο της είναι ήδη 4 χρονών και σε 1,5 χρόνο θα πάει νηπιαγωγείο όπου θα βρεθεί στην πολύ όμορφη κοινωνία μας που βλέποντας κάτι διαφορετικό από την υποτιθέμενη σωστή οικογένεια μανούλα μπαμπάκας γιαγιούλα κλπ. θα στιγματίσει την παιδική ηλικία του μωρού της χωρίς η ίδια στην ουσία να το έχει καταλάβει. Το αν είναι ομοφυλόφιλη ή όχι είναι δικό της θέμα μέχρι το σημείο που δεν επηρεάζει την ζωή του παιδιού της, γνωρίζω ομοφυλόφιλα ζευγάρια που έχουν παιδιά και τα μεγαλώνουν ισάξια πολλές φορές και καλύτερα από ετερόφιλους. Σαν αρχή θα πρέπει να δείτε με κάποιον ειδικό την ψυχολογία της αδερφής σου να της εξηγήσετε ότι αν κάποιος κάνει μήνυση για αμέλεια του παιδιού θα της το πάρει η πρόνοια και θα πρέπει να δώσει προσωρινή επιμέλεια σε κάποιον από εσάς και να έχετε όλο τον κρατικό οργανισμό από πάνω σας. Βάσει λογικής από την στιγμή που αποφάσισε να κρατήσει το παιδί έχει συναισθήματα είμαι μανούλα που μεγαλώνω μόνη μου το παιδί μου λόγω διαζυγίου και αδιαφορίας του πατέρα του και θέλω να πιστεύω ότι αν θα της εξηγήσετε τους κινδύνους που έχει η αμέλεια της θα δει από διαφορετική σκοπιά τα πράγματα, κάντε κάτι όμως άμεσα προτεραιότητα έχει το παιδί και αυτήν την στιγμή το μόνο που δεν έχει είναι σταθερό έδαφος κάτω από τα πόδια του.
O XΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ!!! καλα οι γονεις σου για όλα αυτά τι κάνουν????????? γιατι δεν παίρνει κάποιος αλλος την επιμέλεια του παιδιου???? γιατι το αφηνετε και διαιονιζετε το θεμα??? εγω στην θεση σου θα έβαζα δικηγορο και θα επερνα την επιμέλεια και θα έκανα και ασφαλιστικα μετρα εναντιον της αδερφης μου
Ρε παιδιά πολλές σαπουνόπερες βλέπετε! Τι είναι η επιμέλεια του παιδιού για να μπορεί να την παίρνει έτσι εύκολα ο ένας κι ο άλλος?
εννοειτε πως δεν ειναι ευκολο να πάρεις την επιμέλεια του παιδιου αλλά αυτό δεν σημαινει πως δεν μπορείς να προσπαθήσεις.. ειναι απαραδεκτο κατα την γνωμη μου ενα παιδι να ζει τετοιες καταστασεις και να έχει μια μανα που απλά το απορρυπτει και το ακυρώνει.
Καλημέρα. Όταν διάβασα τον τίτλο η πρώτη μου σκέψη ήταν "Μέχρι πουθενά. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να επεμβαίνεις. Μόνο να λες τη γνώμη σου με αγάπη"! Αλλά μετά άρχισα να διαβάζω το κείμενο και έμεινα με το στόμα ανοιχτό! Όλο αυτό που περιγράφεις είναι εντελώς θρίλερ. Προφανώς η αδελφή σου είναι ένα μικρό παιδί που δεν ξέρει που του πάνε τα τέσσερα και επιπλέον δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις συνέπειες των πράξεών του και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές οι πράξεις στον περίγυρό του! Με μια λέξη: ανεύθυνη. Δεν αναφέρομαι καθόλου στο gay μέρος της ιστορίας. Αυτό είναι κάτι εντελώς προσωπικό για τον καθένα και δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί στο παραμικρό. Αναφέρομαι στα υπόλοιπα. Στην απόφαση να το σκάσει, να επιστρέψει έγκυος και μόνη και στη συνέχεια να «εγκαταλείψει» το παιδί της. Το ότι παραμελεί το παιδί της, είτε λόγω του ξεμυαλίσματος με έναν άντρα είτε λόγω του ξεμυαλίσματος με μια γυναίκα, εμένα το ίδιο μου κάνει. Το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό! Και πίστεψέ με το πρότυπο της gay μητέρας είναι το λιγότερο και μικρότερο των προβλημάτων σας! Πάντως δεν ξέρω αν μπορείς στην τελική να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Η ριμάδα η πείρα της ζωής, μου έχει διδάξει πως αν ένα άτομο είναι «καμένο», δυστυχώς «καμένο» θα παραμείνει ότι και να κάνεις εσύ. Υπάρχουν εξαιρέσεις φυσικά. Αλλά είναι τόσο σπάνιες που ο κανόνας γίνεται αδυσώπητος (μιλάω εκ πικρής πείρας.. όχι στον αέρα)! Το μόνο που μπορείς να κάνεις αν θέλεις να βοηθήσεις είναι να στηρίξεις το παιδί της όσο μπορείς. Αν μπορείς και θέλεις και στο επιτρέψει η αδελφή σου υιοθέτησε το (το ξέρω.. μεγάλη κουβέντα..). Ίσως είναι ο μόνος τρόπος να μεγαλώσει φυσιολογικά. Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω.. Κουράγιο!
Εγω αφου της εσπαγα τα μουτρα θα της επαιρνα το παιδι. Ειναι αμαρτια απο το θεο το παιδακι να μεγαλωνει ετσι δεν φταιει σε τιποτα το καημενο.
Γμτ τι κρίμα για το παιδάκι. Τι κρίμα να γίνονται γονείς άτομα σαν την αδερφή σου, τόσο ανώριμα, ανεύθυνα και εγκληματικά αδιάφορα απέναντι στα παιδιά τους. Γιατί το γέννησε αυτό το παιδί η ανόητη αφού δεν μπορεί και δε θέλει να το φροντίσει; Για να το έχει παρατημένο όλη μέρα;Απαράδεκτη τη βρίσκω. Εσύ ως θεία πρέπει να κάνεις ο,τι περνάει από το χέρι σου για να μη δυστυχήσει αυτό το παιδάκι, να μεγαλώσει σε ένα όσο γίνεται ισορροπημένο περιβάλλον και να λαμβάνει αγάπη και φροντίδα
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ,ΦΙΛΗ ΜΟΥ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙΣ!!!ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ.ΝΑΙ,ΜΕΝ,ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΝ ΕΧΕΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ,ΑΛΛΑ ΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ...ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΛΟΓΙΚΟ,ΟΥΤΕ ΣΥΓΚΡΟΤΙΜΕΝΟ,ΟΥΤΕ ΩΡΙΜΟ,ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;;;ΤΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΤΑΡΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ;;;ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ,ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ,ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ(ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΤΑΞΕΙ,ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΦΕΡΑ -ΚΑΝ- ΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΗΣ)ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ...ΚΑΙ ΑΠ΄ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ,ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ...ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ:¨ΤΗΝ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ¨,ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΆΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ...ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΦΗΒΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ...ΣΑΦΩΣ,ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΝΘΑΣΤΟΣ,ΑΛΛΑ ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ-ΠΙΘΑΝΟΝ-ΜΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ,ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ....ΠΑΝΤΑ,ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ...ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΒΟΛΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ,ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ...ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ,ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΙΆΥΤΟ ΕΝΑΣ ΕΝΗΛΙΚΑΣ ΜΕ ΕΠΙΣΗΣ ΣΟΒΑΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ -ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ-ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ...ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΚΡΥΓΟΡΗΣΩ ΑΛΛΟ,ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ,ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΣ ΟΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΗΔΕΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ,ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ,ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ....ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ,ΠΑΡΕ ΓΝΩΜΕΣ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟΥΣ...ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ...ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΒΑΡΥ ΦΟΡΤΙΟ,ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ,ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΨΥΧΗ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ,Ο,ΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΩΣΟΥΜΕ...
Δυστυχώς δεν εχεις δικαίωμα στο παιδι διοτι δεν ειναι δικό σου , αλλα μπόρεις να στηριξείς το παίδι αφου είναι μαζι σου , δίνοντας ψυχολογική υποστηριξη και αγάπη και σωστες βασεις για ενα καλύτερο αυριο.Να είσαι εκει διπλα του στις δύσκολεσ στιγμες .Το ότι είναι ομοφυλόφιλη δεν είναι κακο,εχω κι έγω στην οικογενεια μου το ιδιο θέμα , αλλα το αγαπαει το παιδι της και το μεγαλωνει σωστα.
Να πας στην πρόνοια...Το παιδάκι σεν φταίει σε τίποτα..Να κοιτάξεις το καλό του..
Πολύ δύσκολη η θέση σου βρε κορίτσι μου... Οκ, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει κι είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τις συνέπειές τους. Αλλά το παιδάκι τι φταίει να μεγαλώνει υπό αυτές τις συνθήκες;; Δε μας γράφεις περισσότερα στοιχεία για το παιδί, πως είναι η συμπεριφορά του, αν ζητάει τη μάνα του, αν φαίνεται ευτυχισμένο με τη γιαγιά κλπ κλπ. Αν και τι να λέμε, μια μάνα ουσιαστικά "απούσα" λογικά δημιουργεί "πληγές" στην παιδική καρδούλα και στην ψυχολογία του... Από την άλλη, ποιες θα μπορούσαν να είναι οι λύσεις; Το να την υποχρεώσεις να αλλάξει συμπεριφορά δε γίνεται. Αν η ίδια από μόνη της δεν καταλάβει, δε γίνεται τίποτα! Δεν ξέρω τι θα έκανα στη θέση σου... ίσως (ανάλογα με το αν μου το επέτρεπαν οι συνθήκες) να επιδίωκα να πάρω την κηδεμονία του παιδιού... ίσως θα απευθυνόμουν σε ψυχολόγο ή σε κοινωνική λειτουργό, πάντως σίγουρα θα ζητούσα επαγγελματική βοήθεια από κάπου!! Ελπίζω να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση!!! Στο εύχομαι ολόψυχα!!
Τι να σου πω κι εγώ..... Αν νομίζεις ότι το παιδί δεν μεγαλώνει σωστά, και αφού η αδερφή σου αδιαφορεί παντελώς- μπορείς να διεκδικήσεις την επιμέλειά του ή να ζητήσεις από κοινωνική λειτουργό να σας επισκεφτεί και να σας προτείνει λύσεις. Ο πατέρας που βρίσκεται όλα αυτά τα χρόνια?
Πολύ δύσκολη κατάσταση. Σημασία δεν έχει αν είναι ομοφυλόφιλη ή όχι, αλλά το αν ενδιαφέρεται για το παιδί της ή όχι. Θα σου πρότεινα να συμβουλευτείς άμεσα έναν παιδοψυχολόγο για να σε καθοδηγήσει ως προς το πως θα προσεγγίσεις την αδερφή σου και τον ανιψιό σου. Ήδη μάλιστα έχετε αργήσει. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να βγάλεις άκρη.
το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να της μιλησεις. .και αν δε συνετιστει να την απειλησεις στα ψεματα οτι θα της φερεις κοινωνικη λειτουργο να κρινει αν μπορει να μεινει το παιδι μαζι της.. μηπως ετσι συνελθει...θεωρω οτι θα ηταν και καλυτερα να τη δει ενας ψυχολογος . . μηπως εχει καποια προβληματα που δεν τα εχετε καταλαβει ουτε εσεις ουτε εκεινη και κανει ασυναρτητα πραγματα απο αντιδραση....δε ξερω τι αλλο θα μπιρουσες να κανεις...
Για όνομα του Θεού! Τι άλλο θα ακούσουμε πια! Να πας στην πρόνοια και να της πάρουν το παιδί αφού έτσι κι αλλιώς δεν το μεγαλώνει αυτή. Έλεος πια ο κάθε ενεγκέφαλος να κάνει παιδιά!