Νομίζω πως δεν μπορώ να δώσω περισσότερα ως μάνα…
Εδώ και καιρό φλερτάρω με την ιδέα να γράψω ένα κείμενο (πεθεροκατάσταση), όμως με πρόλαβαν οι εξελίξεις και γι’ αυτό σήμερα θα ήθελα τη βοήθειά σας ως μανούλες, πάνω σ’ ένα επείγον και δύσκολο θέμα.
Είμαι 38 χρονών, παντρεμένη 12 χρόνια με δυο παιδιά 8 και 4 χρονών. Το γάμο μου δεν τον λες ευτυχισμένο. Συχνοί καβγάδες, ασυνεννοησία. Έχει τεθεί θέμα διαζυγίου, παρ’ όλ’ αυτά, αντέχουμε.
Είμαι 1 ½ χρόνο άνεργη, ο σύζυγος συμβασιούχος. Ίσα ίσα τα βγάζουμε πέρα (με εφορίες και χαράτσια απλήρωτα). Εγώ νομίζω πως περνάω μια ψιλοκατάθλιψη, με μεγάλη δόση απώλειας αυτοεκτίμησης. Χωρίς να θέλω να προσβάλω τις γυναίκες που θέλουν να είναι η απανταχού μάνα-σύζυγος και τις γεμίζει αυτό, από μικρή ήταν ο χειρότερος εφιάλτης μου. Κατέληξα να γίνω έτσι και με πονάει-χαλάει πολύ. Ευελπιστούσα πως θα μπορούσα να ξαναεργαστώ, ώστε να βρω ξανά τις ισορροπίες μου.
Όμως, υποψιάζομαι, πως είμαι έγκυος (διαθέτω μεγάλη εμπειρία καθώς πριν τις δυο τελεσφορείς εγκυμοσύνες, είχα και δυο αποβολές- όχι εκτρώσεις). Οπότε αν συνεχίσω την εγκυμοσύνη, εργασία τέλος!
Ως μάνα, νομίζω, πως δε μπορώ να δώσω περισσότερα. Μου έρχεται ένα δώρο κι εγώ θέλω να το στείλω πίσω!
μαμά Λ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ενα θα σου πω.Πριν 4 χρονια ημουν στη θεση σου.Ακριβως οπως τα περιγραφεις.Λες και μιλας για μενα νομιζω.Πολλοι μου ειπαν τι το θες τωρα το τριτο παιδι.Με την κριση.Κανε μια εκτρωση.Δεν τους ακουσα.Σημερα η τριτη μου κορη ειναι 3 χρονων.Ενα πανεμορφο,χαρουμενο και ευγενικο παιδακι που δεν καταλαβα πως μεγαλωσε.Ενα παιδι που μας δινει χαρα καθημερινα και κοιταζοντας την σκεφτομαι μερικες φορες πως θα ειχα χασει αυτο το θαυμα αν ακουγα τις συμβουλες των αλλων.Και ξερεις κατι?Δεν ξερω αν τελικα τα παιδια ειναι δωρο θεου.Ομως μαζι με αυτο το παιδι αλλαξαν ολα προς το καλυτερο στη ζωη μας.Κατα τα αλλα η αποφαση ειναι δικη σου.Σου ευχομαι το καλυτερο για σενα κι οτι κι αν αποφασισεις σκεψου το καλα και μην το μετανιωσεις ποτε.
καλό κουράγιο, η απόφαση είναι ΜΟΝΟ δική σου!
Εγω ενα θα πω. ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ. Εγω δε θελω δευτερο παιδι και ΠΑΙΡΝΩ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ. Α-Π-Λ-Ο
Krima na ftanei mia mana se tetoio adiexodo...krima na einai etsi ta oikonomika mas..krima na malwneis ews xwrismou me ton antra sou gia auta..krima na skeftese mia ektrwsh..ti na pw..pws mas katanthsan etsi..kalh dunamh euxomai giati xerw pws auth th stigmh einai paraaaa polles sth thesh sou..
Δεν πιστεύω πως έχω κάτι να απαντήσω στην θεματοθέτρια, αυτά τα διλήμματα τα λύνει κανείς μόνος του. Όμως για την έλλειψη χρημάτων και την εύρεση ειδικού θέλω να της πω πως υπάρχουν Κέντρα Ψυχικής Υγείας όπως το http://www.hcmhr.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=20&Itemid=29 στο κέντρο της Αθήνας ή το http://epipsi.gr/Service_all/service/Kentro_psixikis_ygeias/ στον Χολαργό (αυτά τα δύο τυχαίνει να ξέρω) που με 3 - 5 ευρώ/επίσκεψη κάνεις συνεδρίες συμβουλευτικής με ψυχολόγους ή ψυχιάτρους. Προσωπικά ως οικονομικά πιεσμένη και ψυχολογικά ζορισμένη βρήκα μεγάλη βοήθεια. Τώρα θα πάω και την μικρή μου κόρη που μοιάζει ανώριμη και απείθαρχη για να μπει σε σχολικό περιβάλλον (5 ετών) σε αντίστοιχο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο. Συνολικό κατάλογο τέτοιων φορέων βρήκα εδώ: http://www.noesi.gr/pronoise/iatropaidagogika-kpsy
Τώρα είδα πως είναι περσινό θέμα... άκαιρη απάντηση λοιπόν!
Εν τέλει η μαμά Λ. δεν μας ενημέρωσε ποτέ για το τί έγινε αν ήταν ή όχι έγκυος δηλαδή και τί αποφάσισε.
Τόσο πολύ πειράζει μερικές ο Χρηστός και η Παναγία τελικά; Αν βάζαμε αποφθεύγματα του Δαλάϊ Λάμα, του Χάρε Κρίσνα ,του Βισνού, του Τσε Γκεβάρα,΄της Καμπάλα ή του Όσκαρ Γουάιλντ θα νιώθατε μήπως πιό άνετα; Συγνώμη που είμαστε καημενοθρησκόληπτες και φοβάστε μη σας βάλουμε να λιβανίσετε..Έλεος! Πρώτα από όλα η μαμα Λ. ΖΉΤΗΣΕ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Ο καθένας μιλάει από το απόθεμα που έχει. Ήμουν πολλά χρόνια υπέρ των εκτρώσεων και είχα πολλά και λογικότατα επιχειρήματα για να στηρίξω αυτή την άποψη. Κατανόησα ,όμως, αργότερα τον παράγοντα ψυχή μπαίνοντας ολοένα και πιό βαθειά στον Χριστιανισμό. Ο άνθρωπος και συγκεκριμένα η μάνα που θέλει πραγματικά να κάνει 1 έκτρωση δεν τό λέει ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ -πάει και την κάνει και τέλος.Αν μπαίνει στην διαδικασία να δημοσιοποιήσει τις αμφιβολίες της σημαίνει πως η καρδιά της θέλει να κρατήσει το παιδί και ζητάει να της κρατήσουν κάποιες άλλες μανούλες το χέρι να μην το κάνει. ΑΝ ΑΜΦΙΤΑΛΑΝΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΚΤΡΩΣΗ Ή ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΕΝΑ BLOG ΜΕ ΜΑΝΑΔΕΣ! Είναι μαθηματικά απλά ότι το 80% θα της πει να μην το ρίξει! Και αυτό κάνει η κοπέλα! Ξαναδιαβάστε το κείμενο και προσπαθήστε να διαβάσετε πίσω από τις λέξεις. Η κοπέλα δεν θέλει να το ρίξει και ζητάει στήριξη.. όσον αφορά ,επίσης, σε αυτό το γελοίο moto PRO CHOICE που είναι το δικαιωμα να έχουμε την επιλογή να σκοτώνουμε τα ίδια μας τα παιδιά και ενοχλούν κάποιους καικάποιες οι λέξεις "δολοφονία" "ψυχή" "καρδούλα που χτυπά" ας κουνήσουνε λίγο το κεφάλι τους και να σκεφτούν ότι η πράξη είναι άσχημη και όχι η λέξη. Τι σημαίνει "κάνε ότι θέλεις εσύ;" Αν η ίδια μάνα πάρει κανά μαχαίρι πάνω στην τρέλα της και σκοτώσει τα 2 παιδάκια της για να τα προστατεψει από την πείνα, την φτώχια, ένα άσχημο διαζύγιο , θα της πείτε "μπράβο, έκανες αυτό που σού'λεγε η καρδιά σου! Δικά σου τα παιδιά,δική σου η επιλογή! Δεν μπορεί να σου πει κανείς τι θα κάνεις με την ζωή σου!"???? Δεν νομίζω...Θα πέφτατε να την φάτε, θα την λέγατε "σκύλα μάνα" "μητροκτόνο" και άλλα πολλά..Γιατί ,λοιπόν, σας ενοχλεί και δεν δέχεστε την λέξη "φόνος" όταντο παιδί είναι μέσα στην μήτρα; Δεν είναι παιδί; Δεν είναι άνθρωπος; Επειδή δεν το βλέπετε; Δεν είναι σκωληκοειδήτης να τον βγάλεις μην πάθεις κακό. Είναι ένα δώρο από τον Θεό (όπως το χαρακτηρίζει και η ίδια), άρα κι η ίδια πιστεύει στον Θεό και ξέρει πολύ καλά τι έκανε και τι ζητάει. Ζητάει βοήθεια να κρατηθεί γιατί έχει θολώσει προσωρινά το μυαλό της. Το ξαναλέω: αν έκλινε πιό πολύ στο να κάνει έκτρωση ,δεν θα έγραφε δημοσίως να ζητάει γνώμες..θα το είχε κάνει ήδη χωρίς 2η σκέψη. Αγαπητή ΜΑΜΑ Λ., έχω φίλη ψυχολόγο και θα σου πληρώσω εγώ τις συνεδρίες αν χρειάζεσαι υποστήριξη. Ο πνευματικός μου είναι επίσης υπέροχο άτομο με αληθινή και βαθειά πίστη κι όχι φαρισαίος και τραγόπαπας, να σε πάω να μιλήσετε, αν το έχεις ανάγκη. Και αν και οι καιροί είναι δύσκολοι, νομίζω πως μας φέρνουν πιό κοντά, επικοινώνησε με την Ολίβια να σου δώσει το mail μου, να μοιραστούμε και το φαγητό μας και ό,τι μπορούμε, συνάδελφε.. <3
ΘΑ ΣΕ ΗΘΕΛΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ
Μπράβο σου! Πολύ ωραία τα είπες! Ναι, πιστεύουμε... ορισμένοι άνθρωποι βρίσκουμε παρηγοριά στα λόγια του Χριστού! Ελπίζω η μαμά Λ. να πήρε κουράγιο από τα λόγια σου και να επικοινώνησε μαζί σου, αχ! μακάρι! Όσο γι' αυτό που λες ότι όταν μια γυναίκα έχει αποφασίσει να κάνει έκτρωση, όντως δεν το ανακοινώνει, αυτή όμως που ζητάει, εμμέσως πλην σαφώς, βοήθεια, είναι υπό σκέψη και προσπαθεί από κάπου να πιαστεί! Εύχομαι να πάνε όλα καλά μαμά Λ.!
Εγώ δεν είμαι καθόλου κοντά στη θρησκεία, παρόλα αυτά έχω μάθει να σέβομαι την υπόσταση κάθε ανθρώπου κ γενικά έμψυχου όντος σε αυτό τον πλανήτη. Συμφωνώ με την ανάρτηση σου, η έκτρωση είναι φόνος. Δεν είναι προσωπική σου απόφαση το τι θα κανείς με το σώμα σου γιατί πολύ απλά επιρρεαζεις άμεσα την ύπαρξη κάποιου άλλου. Αυτή είναι η μοναδικότητα της εγκυμοσύνης, η άμεση εξάρτηση του παιδιού από τη μάνα. Από τη μια λοιπόν όλες συμφωνούν ότι η μάνα είναι μοναδική λόγο αυτής της εξάρτησης, από την άλλη ελαφρά τη καρδιά λένε κάνε οτι θες δικό σου είναι. Όχι τα παιδιά προέρχονται από εμάς αλλά δεν μας ανήκουν.
Φυσικα κ φοβαμαι μεσ τα μαυρα σκοταδια να παω να βρω τον τραγοπαπα...αλλα απ την αλλη...ο θεος ειναι μεγαλος...θα με οδηγησει στο φως! Αντε καληνυχτες κ ευλογησον
Μαμα Λ. περασα και εγω μια πολυ πολυ πολυ δυσκολη χρονια περισυ...η μαυριλα σε ολο της το μεγαλειο..καταθλιψη και εγω και ο αντρας μου, ανεργοι και οι δυο, επικοινωνια μηδεν, ηταν στιγμες που πραγματικα ηθελα να φουνταρω απο το μπαλκονι να ησυχασω...Και στη ζωη ομως, ολα ροδα ειναι, που γυριζει...αρκει να το παρεις αποφαση ομως και να βαλεις και εσυ το χερακι σου. Εσφιξα τα δοντια για χαρη του παιδιου μου, εκανα υπομονη, και ταυτοχρονα εκανα προσπαθειες να βλεπω τα καλα (πραγμα δυσκολο οταν εισαι σε καταθλιψη)...και αυτα τα καλα οταν τα συνηδειτοποιουσα ενιωθα πραγματικα ομορφα και με γεμιζαν ενεργεια να συνεχισω να προσπαθω. ΣΙγα σιγα σου γινεται συνηθεια...οταν ερχονται ασχημες σκεψεις, να πηγαινει το μυαλο απο μονο του στα ομορφα..απο ευγνωμοσυνη και μονο. Ευγνωμοσυνη στο Θεο, στη ζωη, στο συμπαν...οπου νιωθει ο καθενας.Ευγνωμοσυνη για αυτα τα λιγα εστω καλα, που συμβαινουν στη ζωη σου..τα οποια ομως ειναι και τα πιο ουσιωδη. Το καλο ειναι οτι τα καταφερα! Αρχισα να κεντριζω στα ομορφα και να δινω βαση σε αυτα...δεν ξερω..ισως η θετικη ενεργεια (και η προσευχη) να με βοηθησαν...Πηρα την αποφαση και ξεκινησα μια καινουργια δουλεια απο το σπιτι που πραγματικα μου αλλαξε τη ζωη και προχωραει πολυ καλα...στο καπακι βρηκα και αλλη δουλεια(!!!) και απο κει που ημουν 1μιση χρονο ανεργη τωρα ειμαι με δυο δουλειες που με γεμιζουν και τις αγαπω....ο αντρας μου συνηλθε και μαζι με μενα κινητοποιηθηκε και αυτος...οι σχεσεις μεταξυ μας εχουν αλλαξει απο το μαυρο στο ασπρο (με λιιιγο γκριζο καποιες στιγμες)...καταφερα να φτιαξω κατα πολυ την εξωτερικη μου εμφανιση κατι που με ανεβαζει ιδιαιτερα ;-) και πολλα πολλα αλλα καλα που ακομα δεν τα πιστυω οτι μου συμβαινουν.... Το θεμα ομως ποιο ειναι....ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑ ΠΡΩΤΗ ΕΓΩ! Ενω ημουν στη φαση να παρω το παιδι μου και να φυγω...γυρισα 180 μοιρες και το ειδα αλλιως...και μου βγηκε σε καλο. Η γνωμη μου ειναι να σταματησεις ακομα και το να σκεφτεσαι να ριξεις το μωρακι σου... ειναι στο χερι σου να φτιαξουν ολα, ακομα και η σχεση σου με τον αντρα σου...και οπως λενε "μπορει ο αντρας να ειναι το κεφαλι αλλα η γυναικα ειναι ο ΛΑΙΜΟΣ και στρεφει το κεφαλι οπου θελει αυτη"...παρτο αποφαση και ξεκινα... Σου ευχομαι ολοψυχα ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΟΛΑ!
Φιλακια Nancy, αυριο χαραματα τρεχω για εξομολογηση και εξορκισμο. Ιησουλης χριστουλης νικα κ ολα τα κακουλια σκορπα! Μπηκε ο οξαποδουλης μεσα μου προφανεστατα..
Ποια χαραματα καλε? τωρα να πας..μη μου πεις οτι φοβασαι το σκοταδι 8|
Ρε δε μας παρατατε ολες οι καημενοθεουσες με τις μιζερες μοιρολατρειες σας? Πειτε τις αποψεις σας, αλλα ο χριστουλης-θεουλης-παναγιτσα-χερουβειμ κ σκατουβειμ ειναι πανασχετα με το θεμα. Πφφφφφ σε λιγο θα της προτεινετε να λιβανισει κιολας...
Πω πωωωωω κακία!!!!!!! Νευραααα!!! Εσυ σιγουρα χρειαζεσαι παπα....φιλακια :)
Εμμηνόπαυση στα 38-39; Έλα Χριστέ και Παναγιά, αυτό συμβαίνει στο 1% του πληθυσμού και ονομάζεται πρόωρη εμμηνόπαυση. Ο μέσος όρος ηλικίας για την εμμηνόπαυση είναι γύρω στα 50. Μη γράφουμε και ότι θέλουμε...Έλεος.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ...ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ,ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ!ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ!ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΑ 21 ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΣΚΕΦΤΗΚΑ Κ ΕΓΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΓΚΛΗΜΑ -ΓΙΑΤΙ ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ,ΦΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ- ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΤΥΧΗ ΜΕ ΦΥΛΑΞΕ Ο ΘΕΟΣ Κ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ ΜΕ ΠΙΕΣΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ!Κ ΤΩΡΑ ΔΟΞΑΖΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ Κ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΩΡΑ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΣΕ ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Κ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ Η ΤΥΧΗ ΜΟΥ....ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΚΑΤΙ...ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ...ΒΡΕΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ!ΕΓΩ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ(ΟΧΙ,ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ''ΘΕΟΥΣΑ'' ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΝΝΟΙΑ) ΑΛΛΑ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΟΥ Μ ΕΧΕΙ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΣΕ ΟΛΑ!!!!!Κ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ Κ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ...''ΚΟΙΤΑ ΤΑ ΓΥΦΤΑΚΙΑ...ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΠΙΤΙ,ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΡΟΥΧΙΣΜΟ Κ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ Κ ΟΜΩΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΝΕΜΕΛΑ Κ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΑ ΕΝΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΙΝΗΤΟΥ,ΓΙΑ ΤΑ ΑΚΡΙΒΑ ΡΟΥΧΑ ΚΤΛ...ΚΟΙΤΑΞΕ ΕΝΑ ΣΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ Κ ΑΝΑΛΟΓΗΣΟΥ....ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ????????ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Κ ΤΟ ΕΜΒΡΥΑΚΙ....ΑΙΜΑ ΣΑΣ!ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ....ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΣΟΥ,ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ Σ ΕΝΑΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ...ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ!ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ Κ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΓΚΥΟΣ...ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ Κ ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΓΕΙΑ -ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕΙ Η ΙΔΙΑ ΤΟΥ Η ΜΑΜΑ ΤΗ ΖΩΗ-!!!!!!!! Κ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ....
Επειδή εσύ ζήτησες τη βοήθειά μας αυτό που έχω να σου πω είναι οτι το μωρό είναι μια καινούργια ζωή και οτι είναι άδικο να του τη στερήσεις...εισαι 38 και έχεις άλλα 2 παιδάκια οπότε φαντάζομαι αντιλαμβάνεσαι την έννοια της μάνας.Είτε χωρίσεις είτε όχι πρέπει να σταθείς στα πόδια σου και να δεχτείς αυτό το δώρο.Μπορείς να επισκευτείς και έναν ειδικό αν νομίζεις οτι περνάς κατάθλιψη είμα σίγουρη οτι θα σε βοηθήσει.Συγνώμη κιόλας αλλα με πολύ φιλική διάθεση στα λέω αλλα αυτό που λες οτι αμα συνεχίσεις την εγκυμοσύνη εργασία τέλος πολύ με στεναχωρεί...είναι λόγος αυτός για να μην κρατήσεις ένα παιδί???Μπορεί να τα βλέπεις όλα μαύρα αλλα αν τα βάλεις σε μια σειρά στο μυαλό σου θα δεις πως θα τα καταφέρεις.Ελπίζω να κάνεις αυτό για το οποίο δεν θα μετανιώσεις στο μέλλον....
Μαμά Λ. Αναρωτιέμαι αν ακόμα κάθεσαι και διαβάζεις αυτά που γράφουμε. Ίσως και ναι αν, όπως είπες, περνάς μια ψιλοκατάθληψη. Η αλήθεια είναι ότι μόνο εσύ μπορείς να πάρεις αυτή την απόφαση. Η ζωή είναι γεμάτες στεναχώριες και χαρές. Απλώς τις στεναχώριες τις θυμόμαστε πιο έντονα γιατί μας πονάνε. Ένα κόλπο είναι να επιμένεις να σκέφτεσαι μόνο τα θετικά. Μια εξυπνάδα που σου είπε το παιδί σου... οτιδήποτε. Αν πειθαρχίσεις στη μαυρίλα σου, θα δεις πιο καθαρά τι πρέπει να κάνεις. Σε καμμία περίπτωση ο Θεός δεν έχει να κάνει τίποτα με όλα αυτά. Το σωστό το ξέρουμε όλοι δεν χρειαζόμαστε ένα ανώτερο ον να μας το επιβεβαιώσει. Άλλωστε όπως διάβασα παραπάνω έχουμε τόσα εδω στη γη κοντά μας (ή τουλάχιστον που νομίζουν ότι είναι) να μας λένε τι είναι το σωστό που αρκεί. Σίγουρα, ως μάνα, φαντάζομαι και εσύ, η πρώτη σου σκέψη είναι να το κρατήσεις. Απλώς επειδή το ξέρεις το ζόρι φοβάσαι πως δεν θα αντέξεις. Ελπίζω να αντέξεις, ακόμα κι αν όχι, να θυμάσαι πως δεν είσαι η μόνη σ' αυτό το κόσμο που δεν άντεξες. Θα συνιστούσα πάντως ένα spiral για αποφυγή άλλων ατυχημάτων.
Δεν θα στην πω που έμεινες έγκυος ενώ έχεις τόσα προβλήματα. Ούτε θα στην πω που θέλεις να το ρίξεις ενώ υπάρχουν άπειρες γυναίκες που λιώνουν στις εξωσωματικές χωρίς αποτέλεσμα και καταλήγουν άτεκνες. Δεν έχω το δικαίωμα να σε κρίνω. Δεν είμαι αισιόδοξο άτομο και δεν μπορώ εύκολα να δω φως εκεί που όλα είναι σκοτεινά. Οπότε δεν θα σου πω ότι αν το κρατήσεις όλα θα φτιάξουν μαγικά. Αλλά είναι κρίμα. Μη στείλεις το δώρο πίσω. Κράτα το. Please!
Τι σχεση εχει αυτο ρε φιλη? Δηλαδη θα νιωσει η κοπελα ενοχη επειδη θα παρει μια αποφαση -υποθετικα- να το ριξει που ειναι καθαρα επιλογη της επειδη καποιες γυναικες δε μπορουν να κανουν παιδια? Δεν ειναι δικη της ευθυνη το οτι δε μπορουν. Δεν εχει απολυτως καμια σχεση το ενα με το αλλο. Σκεψου λιγο τι λες πριν το γραψεις. Ελεος. Φιλη μου, εαν πιστευεις οτι το καλυτερο για σενα ειναι να μη κρατησεις αυτο το παιδι, μην αφησεις κανεναν να σε γεμισει ενοχες για αυτη σου την αποφαση. Εαν νομιζεις οτι μπορεις να ανταπεξελθεις και το θελεις, και παλι καλη τυχη και μην αφησεις κανεναν να σου πει οτι κανεις "σωστο" ή "λαθος". Σκεψου καλα και αποφασισε ΕΛΕΥΘΕΡΑ. Οτι σου λεει η καρδια σου, ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΧΕΣ.
Ναι θα νοιώσει τύψεις ρε κοπελιά, λογικό δεν είναι;;;. Γιατί υπάρχει και η προφύλαξη και άρα είχε άλλη επιλογή από πριν, και σε περίπτωση που είναι έγκυος, χτυπάει μια δεύτερη καρδιά μέσα της. Εσύ δε θα ένιωθες; Εγώ σίγουρα ναι. Ουσιαστικά αυτό που έχει να κάνει είναι εφόσον σιγουρευτεί να μιλήσει με τον σύζυγό της, Τέτοιες αποφάσεις δεν τις παίρνει καμιά σύζυγος και μάνα μόνη...
Οχι φιλη μου, δε θα νιωσει καμια ενοχη. Αλλο η εμπαθεια και αλλο η ενοχη. Δεν ειναι δικο μου προβλημα εαν καποιες γυναικες δε μπορουν να κανουν παιδια. Ναι, συμπασχω και λυπαμαι ειλικρινα. Αλλα το τι θα κανω εγω με το δικο μου σωμα, δε προκειται να το βασισω στο γεγονος οτι καποιες γυναικες ειναι ατυχες. Ε οχι, ελεος. Δε φταιει η κοπελα για αυτο. Το τι θα κανει για τον εαυτο της, τον ανδρα της και το σωμα της, ειναι δικη της επιλογη και δε πρεπει να βασιστει σε τιποτε αλλο παρα μονο στο τι θελει η ιδια (και ο συντροφος της εννοειτε). Ολα τα αλλα ειναι περιττα.
Καλημέρα! Μήπως θα ήταν λογικό πριν τον όλο πανικό να κάνεις ένα τέστ εγκυμοσύνης; Μιλάμε τόση ώρα για μια πιθανή εγκυμοσύνη και όχι μια επιβεβαιωμένη. Καλό θα ήταν να το σιγουρέψεις γιατί στην ηλικία σου θα μπορούσε να αρχίζει και η εμμηνόπαυση νομίζω. Δεν το λέω για να σε θίξω αλλά για να το ψάξεις λίγο μήπως είναι κάτι άλλο και όχι μια εγκυμοσύνη. Τώρα αν είσαι όντως έγκυος το αν θα συνεχίσεις την εγκυμοσύνη είναι μια απόφαση που μόνο εσύ μπορείς να πάρεις και θα ζεις με αυτήν. Καλή τύχη!
στα 38 αρχίζει η εμμηνοπαυση?
Κλιμακτήριος άνετα από τα 38, ξέρω περιπτώσεις, ξέρω ακόμα και από τα 27...!!!
Αυτο που αναφέρεις ονομάζεται ΠΡΟΩΡΗ εμμηνόπαυση και δεν είναι φυσιολογικό.
Αγαπητή μανούλα,ξέρω τι περνάς απο οικονομικής πλευράς γιατί αυτα περνάω και εγω 2χρόνια τώρα με άντρα άνεργο και ένα παιδί.Υπάρχουν πολλές δυσκολίες.Κανείς δεν μπορεί να σου πει τι θα κάνεις.Θα ακούσεις πολλές γνώμες απο δω μέσα αλλα μέσα σου την απόφαση την έχεις πάρει ήδη.Βάλτα κάτω σκέψου τα θετικά και τα αρνητικά συζήτησε το με τον άντρα σου και αποφάσισε αυτό που εσένα θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.Σκοπός είναι να είσαι εσύ μέσα σου καλά με όποια απόφαση και να πάρεις.
Αρχικά θα σου έλεγα πως αυτό που περνάς δεν είναι ψιλόκατάθλιψη είναι χοντρόκατάθλιψη και θα σου πρότεινα να μιλήσεις με κάποιον ειδικό που θα μπορούσε να βοηθήσει. Αν όχι για σένα για τα παιδιά σου που πίστεψε με το έχουν ανάγκη... Από εκεί και πέρα νομίζω δεν θα πρωτοτυπίσω και θα σου πω πως είναι απαράδεκτο το 2013 ενώ δεν είστε σε θέση να κάνετε ένα παιδί και δεν είστε και σίγουροι αν θέλετε να είστε μαζί να μην παίρνετε προφυλάξεις διότι αν αυτή τη στιγμή είσαι έγκυος μάλλον θα την πληρώσει μια αθώα ψυχούλα. Θα σου πρότεινα λοιπόν πρώτα από όλα να πάρεις τη γνώμη ενός ειδικού, να σιγουρευτείς για την εγκυμοσύνη σου και μετά να σκεφτείς σοβαρά τι θα κάνετε από εδώ και στο εξής και πως θα τα βγάλετε πέρα. Για μένα η έκτρωση δεν είναι επιλογή. Κάνατε μια επιλογή (έρωτα χωρίς προφυλάξεις) και τώρα έχετε τις συνέπειες.
Θα ήθελα να σχολιάσω στην ανάρτησή σου το γεγονός ότι προτείνεις όλη την ώρα να παει σε ειδικούς ενω η κοπέλα ξεκάθαρα δεν έχει χρήματα για τετοια έξοδα. ναι η κατάθλιψη είναι μεγάλο πρόβλημα αλλά υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια... υπάρχουν και αλλες αθώες ψυχούλες στο σπίτι που πληρώνουν πολλά μην σκέφτεσαι μόνο την αγέννητη. εγω σίγουρα προτείνω να κρατήσεις το παιδάκι αλλά καταλαβαίνω και τους ενδιασμούς σου. πάντως ένα παιδι μπορεί να μεγαλώσει σωστα με λιγότερα πράγματα από όσα φανταζόμαστε. σωστη τροφή, ρούχα μπορεις να βρεις και απο τα μεγάλα σου και πολλή αγαπη. δεν κοστίζουν αυτα. και για δουλεια, αν είσαι επαρχεία θα σου προτείνω αυτο που κάνω και εγω: το γύρισα σε αγρότισσα (με ένα μωρο και εγγυος στο 2ο). ολα θα πάνε καλά
H κατάθληψη - εάν όντως η μανούλα Λ πάσχει από κατάθλιψη και όχι από κάποια περιστασιακή μελαγχολία- είναι μία κατάσταση που χρήζει ειδικής παρέμβασης και αυτή η ειδική παρέμβαση δεν είναι πολυτελεια αλλά ανάγκη. Εάν πόναμε δεν πάμε στον γιατρό; Πάμε. Εάν αισθανόμαστε χάλια με τον ευατό μας, πρέπει να τον βοηθήσουμε τόσο για εμάς του ίδιους όσο και για την οικογένειά μας. Ελπίζω ειλικρινά η μαμα Λ να περνά απλά μια δύσκολη φάση και να την ξεπεράσει γρήγορα και ανώδυνα. Όσο για την περιπτώση εγκυμοσύνης, μαμά Λ. σου εύχομαι να πάρεις την σωστή για εσένα απόφαση, η οποία φυσικά, δεν ξέρω ποιά είναι, αλλά σίγουρα αυτή που δεν θα μετανοιώσεις ποτε είναι μία....
Αν όντως επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη θέλει σύνεση και όχι βιαστικές αποφάσεις. Να βάλεις κάτω τα πράγματα, να τα ζυγίσεις, (οικονομικά θα τα καταφέρεις; έχεις κάποια βοήθεια από συγγενείς; είσαι σίγουρη πως θες να χωρίσεις; Σκέψου πως είναι μια απόφαση που δεν γυρίζει πίσω. Και εγώ, δίχως τη συμπαράσταση του τότε συντρόφου μου και παίρνοντας κάποια φάρμακα για την ακμή που προκαλούσαν τερατογέννεση "έτυχε" πριν από χρόνια να μείνω έγκυος. Σε διαβεβαιώ πως έχουν περάσει 14 χρόνια περίπου από τότε, έχω άλλα δυο παιδιά αλλά ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ δεν ξέχασα εκείνο το μικρούλι, ούτε έποψα να έχω ενοχές και τύψεις, που δεν έχουν να κάνουν με τη θρησκεία αλλά με τη δική μου ψυχολογία. Σκέψου και μην ξεχνάς πως τα πράγματα δεν θα είναι πάντα τόσο τραγικά όσο τα βλέπεις, ίσως, τώρα... Όλα έρχονται και παρέρχονται αλλά ένα παιδί είναι η προέκτασή μας στο μέλλον, ένα κομμάτι από εμάς που όταν μας χαμογελά αθώα θα είναι σαν να μας χαρίζετε ο κόσμος όλος...
.....να διορθώσω την τελευταία μου πρόταση:...νομίζω πως αντικειμενικά δεν μπορεί να σε βοηθήσει κάποιος και απ' ότι καταλαβαίνω συζήτηση με τον σύζυγό σου είναι δύσκολο να γίνει.
Μαμά Λ. δείχνεις πολύ πελαγωμένη απ' τα γραφόμενα σου. Με την ανάρτησή σου αυτή θα προκαλέσεις πολλά σχόλια που μάλλον θα σε μπερδέψουν. Δεν ξέρω την ώρα που γράφεις το κείμενο σου, εαν έχεις πάρει τις αποφάσεις σου και απλά περιμένεις να διαβάσεις κάποια σχόλια που θα την επικροτούν ή εαν πράγματι δεν ξέρεις τι θα κάνεις και σίγουρα, φαντάζομαι, δεν θα αποφασίσεις με βάσει αυτά που θα ακούσεις εδώ μέσα.Εγώ θα απαντήσω με βάσει αυτά που καταλαβαίνω απ' τα γραφόμενά σου και θα προσπαθήσω να μπω στη θέση σου: εγώ λοιπόν δεν θα κρατούσα ένα τρίτο παιδί δεδομένου δύο πραγμάτων:1)ότι ο γάμος σου δεν φαίνεται να κυλήσει ποτέ αρμονικά και 2)ότι δεν είσαι η μάμά-σύζυγος που θα περιοριστεί και θα της αρέσει αυτός ο ρόλος.Τώρα εαν είναι ανήθικο για σένα να σκοτώσεις ένα μωράκι ή εαν θα το σκέφτεσαι συνέχεια μετά από μία πιθανή έκτρωση τότε τι να σου πω? κλείσε τα μάτια και σκέψου τι βαραίνει περισσότερο μέσα σου? να συνεχίσεις τη ζωή σου έχοντας μία απώλεια στο ενεργητικό σου ή να φέρεις μία νέα ζωή στον κόσμο η οποία θα διαταράξει τις υπάρχουσες ισορροπίες προς την θετική ή την αρνητική κατεύθυνση, αυτό θα το κρίνεις εσύ. Δεν ξέρω εαν βοήθησα, νομίζω πως είναι αντικειμενικά αν σε βοηθήσει κάποιος και απ' ότι καταλαβαίνω συήτηση με τον σύζυγό σου είναι δύσκολο να γίνει.
Δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που θα έριχνε το παιδί της λόγω της οικονομικής κρίσης. Έτσι μας κατήντησαν. Δεν σε κρίνω και ούτε μπορώ να έρθω στη θέση σου. Ένα παιδί δεν μεγαλώνει μόνο με αγάπη και έχετε άλλα δύο πίσω. Η σχέση μου με την έκτρωση είναι ανύπαρκτη αλλά ξέρω και πολλές γυναίκες που δεν μετανιώνουν για αυτήν την επιλογή. Πήγαινε σε ένα γιατρό για να δεις αν είναι καν επιλογή γιατί μπορεί να έχει προχωρήσει τόσο που δεν είναι. Και προσπάθησε να συνέλθεις όλοι είμαστε κάπως αυτόν τον καιρό με την εφορία και τα χαράτσια να μας πνίγουν.
ta paidia den exoun na kanoun me th prosopiki mas zwh oute methn autoektimisi mas oute me th doulia mas, eine xoria apo mas, san atropoi, den mas anikoun. Isos einai h moira mas.Gennithikame koritsia pou simeni paidia. th 2 th 3 th 8. Les kai linontai ta problimata mas me h xoris paidia?
Έχω τρεις πολυ καλες μου φιλες , που επελεξαν στην ζωή τους, μετα απο ανεπιθύμητη εγκυμοσυνη, να τερματίσουν μια κύηση. Καμία απο τις τρεις δεν σταματησε ουτε μια στιγμη να σκεφτεται το μωρακι που θανατωσε και να έχει τυψεις. και οι τρεις μου έχουν εκμυστηρευτεί οτι καθε χρονο την ημερα που διεκοψαν την κύηση σκέφτονται πόσο χρονών θα ήταν τώρα το παιδακι τους αν δεν το είχαν σκοτώσει. Η μια απο αυτές, παντρεμενη πια, επειδη καθυστερούσε να συλλάβει μου έλεγε πως φοβόταν οτι Δεν προκειται να κανει παιδια, γιατι ο Θεός την τιμωρει που σκότωσε εκεινο το παιδακι... τότε. Ο Θεός όμως δεν είναι τιμωρός, είναι αγαθός και φιλευσπλαχνος και θα το δεις και συ αν αποφασίσεις να αφεθείς στο έλεος του. Ξέρω οτι η σκέψη αυτή πρακτικά μπορει να μη σου λέει κάτι, ξέρω επίσης οτι πολλοί θα σκεφτούν ορθολογιστικά και θα πουν "ναι ο Θεος θα σου κόψει μεροκάματο" Η πίστη όμως είναι μεγαλο εφοδιο για να τα καταφέρεις. Και αν δεν έχεις πίστη στον Θεό, τουλάχιστον έχε πίστη στον εαυτό σου. Με θέληση θα τα καταφέρεις! Θα χρειαστουν μπορεί και θυσίες αλλά πιστευω οτι το αποτελεσμα θα σε δικαιώσει. Κανεις δεν έχασε κάνοντας το σωστό. Υ.Γ. Ψιλοασχετο και σορι κιολας, αλλα αφου είστε στα μαχαιρια και σκεφτεστε το διαζύγιο, πως μπορειτε και κανετε έρωτα; Παντα απορία το έχω...
Χαχα...Και γω αυτή την απορία έχω...Συγνώμη κιόλας...Εμείς με τον άντρα μου είμαστε μια χαρά και με την κούραση της καθημερινότητας και με μικρά παιδιά και κάνουμε αμάν να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή για να "βρεθούμε" και μεις σα ζευγάρι..Άμα τσακωθούμε κιόλας δεν το συζητώ!! Ούτε να τον δω δεν θέλω που λέει ο λόγος, όχι να κάνω και έρωτα... Πέρα από τα αστεία, κοπέλα μου ότι έγινε έγινε, κάτσε σκέψου το αν μπορείς να το διαχειριστείς όλο αυτό και αποφάσισε...Μετά δεν θα έχει, "α,άλλαξα γνώμη τελικά" και θα πάρεις και μια ζωούλα στο λαιμό σου...Ζύγισε τα πράγματα και αποφάσισε..
Σίσσυ δεν έχεις ακούσει ότι μετά από έναν καυγά κάνεις το καλύτερο....!!! ;-) Όσο για εσένα μανούλα Λ. κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου κ το ένστικτο σου κ σου εύχομαι αυτό που θα αποφασίσεις να είναι το καλύτερο για εσένα κ για την οικογένεια σου! Τώρα εμείς εδώ τι σου λέμε δεν έχει κ απόλυτη σημασία κ προς Θεού μην πάρεις καμία απόφαση βάσει τι σου λέμε εμείς! Εσύ κ ο άντρας σου πρέπει να αποφασίσετε μαζί! Μην τον βγάζεις τον άντρα σου απ' έξω. Καλή τύχη σας εύχομαι!!
Ασε μας κοπέλα μου.... Ολες άγιες μητέρες το παίζετε μέχρι να σας συμβεί. Ναι ρε σεις συμβαίνουν ατύχηματα ακόμη και προφυλακτικό να βάλεις! Τι να κάνουμε τωρα.... Εγώ θα το κρατούσα, γιατι αγαπώ τα παιδιά και τα προσέχω. Οχι επειδή φοβάμαι μη πάω στη κόλαση!!!! Εσείς που τα κρατάτε με φόβο Θεού και μετα τα μεταχειρίζεστε σα παρίστακτα είστε καλύτερες; Βάλε το χέρι στη καρδιά κοπέλα μου και κανε το σωστό! Σωστό ειναι αυτο που εσυ θέλεις για την Ζωή σου και την ισορροπία σου, τη δική σου και των άλλων 2 παιδιών σου!
Σωστή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θα σου πω κάτι και ελπίζω να μην αλλάξει την κοσμοθεωρία σου. Ξερεις τι;.... Δεν υπαρχει κόλαση!!! Και θα ήταν καλύτερο να μην κρίνουμε, και μάλιστα τόσο σκληρα, γιατι παράδεισος υπάρχει! ;-)
Μαμα Λ. Περιπου στην ιδια κατασταση ημουνα και εγω. Εγω ειμαι 40 χρονων.Το 2008 πηρα την αποφαση να δωσω τερμα σε ενα γαμο με προβληματα.Μετα ομως απο μια σοβαρη συζητηση με τον αντρα μου ειπαμε να δωσουμε μια ευκαιρια στο γαμο μας.Καθως ειχαμε δυο υπεροχα αγορια. Για δυο χρονια ηταν ολα καλα.Παρα πολυ καλα.Οταν το 2010 αρχισαν παλι τα ιδια.Αισθανομουνα παλι χαλια,γιατι πιστευα οτι δεν θα πηγαινε τιποτα στραβα. Αλλα τελικα καταλαβα οτι ο ανθρωπος δεν αλλαζει. Μια μερα πηγα στο γυναικολογο μου και μολις μου εκανε υπερυχο, αμεσως ειδαμε οτι ημουνα εγκυος.Και μαλιστα σε προχωριμενη εγκυμοσυνη.Οταν το ειπα στον αντρα μου........μου ειπε διαφορες βλακιες. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;;;;; Ενω δεν δουλευα.......και ακομα δεν δουλευω.....το μωρακι μας (ενα πανεμορφο κοριτσακι),το κρατησα,το γεννησα.Παρολο που μου ζητησε να το πεταξω στα σκουπιδια (γιατι αυτο γινετε οταν κανεις εκτρωση),εγω δεν μπορεσα να το κανω.ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.Ειμασταν υπευθηνοι και οι δυο για οτι εγινε.Ο αντρας μου δεν ηθελε να αναλαβει τις ευθυνες του.Εγω ομως επρεπε να κανω αυτο που ενιωθα.Και αυτο ηταν να κρατησω με οποιοδηποτε κοστος αυτο το παιδακι που πιστευα και ακομα το πιστευω οτι ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ.ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ!!!!!!!!!Και ξερεις γιατι; Γιατι ενω τελικα με το αντρα μου ειμαστε σε διασταση και σε δικαστηρια εγω μετα απο αυτη τη γεννα αισθανομαι πολυ δυνατη.Εχω δυο αγορακια (15 χρονων και 10 χρονων)και ενα κοριτσακι 15 μηνων.Πιστευω οτι ολα στη ζωη μας γινοντε για καποιο λογο.Ο Θεος οταν μου εδωσε αυτο το δωρο (το κοριτσακι μου),ειχε το λογο του.Ετσι και εγω το κρατησα αυτο το δωρο και γι 'αυτο ο Θεος και η Παναγια με προστατευουν και εμενα και τα παιδακια απο καθε κακο.Και καθε τοσο μου στελνουν καποια δωρα για να με βοηθησουν.Συγνωμη αν σε κουρασα.Φυσικα η αποφαση για το αν θα κρατησεις και εσυ το μωρακι σου,ειναι δικη σου και μονο δικη σου.Σου ευχομαι να σου πανε ολα καλα.
Είναι προσωπικό θέμα και δεν παίρνω θέση. ΑΛΛΑ. Αρκετά με τους παπούληδες, τις εξομολογήσεις, την πυρά, τα "θα το θανατώσεις", τις τύψεις τις μαύρες και τις άραχνες, τον ψυχολογικό εκβιασμό. Καμία δεν έχει δικαίωμα να μιλάει έτσι. Είναι bullying, καθαρός εκφοβισμός. Αγαπητή Λ, το να βγαίνεις σ΄ένα blog και να ζητάς την άποψη αγνώστων που δεν έχουν ιδέα πώς είσαι, ποια είναι ζωή σου, η καθημερινότητά σου, η προσωπικότητά σου, δεν βοηθάει. Δεν ζουν τη ζωή σου. Το θέμα αφορά το ζευγάρι ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Καμία από εμάς, κανέναν θεούλη και κανέναν παππούλη. Εμάς, η απόφασή σου δεν μας επηρεάζει στο ελάχιστο. Μιλάμε εκ του ασφαλούς και πολλά τραγούδια λέμε.
Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λές.
Όπως τα λες. Ακριβώς όμως.
Ισως έχεις ακούσει τη φράση "κάθε παιδί φέρνει και τη τύχη του" όταν γεννιέται. Η μαμά μου που έχει 4 λέει από κάτι τυχερό που συνέβη όταν ήρθε κάθε ένας μας. Ολα θα πάνε καλά. Κι αν ακόμα είναι λίγο πιο δύσκολα στην αρχή. Αλλη μια παιδική αγκαλιά δεν συγκρίνεται με τίποτα.
Εμένα μου πήρε μια βδομάδα να μείνω έγκυος αλλά και πάλι συμφωνώ με τα κοριτσια...ή μαλλον θα γίνω και πιο κακιά και θα πω: ντροπή και αίσχος το 2013 να μην παίρνετε καμία προφύλαξη ενώ όχι μόνο δεν θέλετε παιδί, αλλά κόντευετε να χωρίσετε κιόλας! Τρις χειρότερα δηλαδή! Έλεος! Και μην αρχίσετε τώρα κορίτσια να λέτε τα γνωστα "πω, πω τι σας έφταιξε η κοπέλα... αμέσως να κρίνετε..κτλ" γιατί εγώ είμαι με το μέρος του παιδιού, και όχι ρε γαμώτο, δεν δίνω κανένα άλλοθι σε μια ενήλικη γυναίκα που ξέρει ότι τα παιδιά τής είναι βάρος και κάνει 3!
Σε νιώθω μανούλα.. Περνάς πολλά, σε εκλιπαρώ όμως και για το αγέννητο σου μωράκι και για τα παιδάκια σου και για την δική σου ισορροπία: Μη το θανατώσεις! Θα καταρεύσεις χειρότερα ψυχικά και σωματικά κουβαλώντας όλα τα προϋπάρχοντα βάρη συν την απώλεια αυτής της νέας ψυχούλας..Βρες έναν καλό παπούλη να του πεις ΟΛΑ αυτά που σε βαραίνουν και σε πελαγώνουν και θα δεις η Παναγία πόση βοήθεια και δύναμη θα σου δώσει μέσω Του Χριστούλη. Κι εγώ πέρασα πολλά και με βοήθησε πάρα πολύ η εξπμπλ΄πγηση και η θεία κοινωνία. Μια φίλη μου με παρόμοιο πρόβλημα σαν το δικό σου, ο πάτερ την στήριξε τόσο πολύ πνευματικά-ηθικά και οικονομικά. Της βρήκε έναν καταπληκτικό παιδικό σταθμό πάμφθηνο για το νήπιο της και της βρήκε και καλή δουλειά μέσω άλλων πνευματικοπαιδιών του. Την έβαλε και στο συσίτιο και της δίνουν από την εκκλησία τρόφιμα ρούχα και άλλα πολλά. Έκανε νέες φίλες και ενώ ήταν έτοιμη να προχωρήσει στο διαζύγιο, ο πάτερ τους μίλησε αρκετές φορές σαν οικογενειακός σύμβουλος και το ζευγάρι τα πάει καλύτερα! Το νεογέννητο δε, που ήθελε να ρίξει είναι ένα χρονιάρικο κούκλος και από τα πιό αγαπησιάρικα και έξυπνα παιδιά!!!
κοριτσι, αντι να το ''στειλεις'' πισω το δωρο...δες πρωτα εαν μπορεις να κανεις καποιο αλλο ζευγαρι ευτυχισμενο....γιατι πολλες προσπαθουνε για παιδακι....και ειναι αδικο οταν καποιες αλλες το πετανε...αντι να παρουν ενα προφυλακτικο....σορυ αλλα εγω εαν μου ερχοταν τριτο, θα το κρατουσα....γιατι οταν ειμαστε ενηλικοι και κανουνε σεξ ελευθερα, πρεπει να αντιμετωπιζουμε τις συνεπειες των πραξεων μας...και στην τελικη, δεν αποφασιζεις μονη σου, ρωτα και τον συζυγο σου....
δεν φταις εσυ κοπελα μου που σκεφτεσαι ετσι...ειναι πολιτικο το θεμα...μας εχουν διαλυσει και ολη την ωρα σκεφτομαστε πως να τα βγαλουμε περα με τα παιδια μας... το κρατος δεν μας προστατευει ΠΟΥΘΕΝΑ...αντιθετα ειναι εχθρος μας και μας βαζει συνεχεια εμποδια...τους εχω σιχαθει... ομως αφου ειχες αποβολες θα ξερεις ποσο πολυ ποναει να χανεις ενα παιδακι...μην το κανεις γιατι θα το μετανιωνεις μια ζωη... εχεις καθολου βοηθεια απο γονεις-πεθερικα κλπ? αν δεν εχεις ζητησει ειναι ωρα να το κανεις! ΥΓ:κοριτσια υπαρχει περιπτωση να γινει καποιο ατυχημα και να μεινει καποια κοπελα εγκυος ...εγω ετσι εμεινα εγκυος στο 2ο παιδακι μου...δεν μπορουμε να εχουμε 100% αποστειρωμενες επαφες...το ζητημα ειναι μετα απο αυτο να κανουμε το σωστο...
Ωραία τοποθέτηση Helen. Συμφωνώ μαζί σου γενικά. Εγώ έχω αλλεργία με τις εκτρώσεις, δεν έκανα ποτέ μου και δεν προβλέπεται να κάνω. Δεν μπορω να ζήσω με το ενδεχόμενο να αφαιρέσω τη ζωή του παιδιού μου, γιατί, όπως εχω πει παλιότερα, είμαι ένα παιδί που παραλίγο να το "ρίξουν", απλά δεν ...πρόλαβε η μαμά μου και τωρα ευχαριστεί το Θεούλη που δεν πρόλαβε. Μαμα Λ., εγώ αν ήμουν στη θέση σου -με τέτοια άσχημη ψυχολογία-, το τελευταίο πράμα που θα έκανα είναι να εκθέσω το πρόβλημά μου εδώ στο eimaimama με κίνδυνο να ακούσω κακίες και να γίνω χειρότερα, και να κάνω μια επιλογή με κινητήρια δύναμή τις τύψεις. Αλλά αφού το έκανες, για μένα πρέπει απλά να αγνοήσεις τις κατάρες και να κάνεις ο,τι σε φωτίσει. Εσύ ΞΕΡΕΙΣ μέσα σου τι πρέπει να κάνεις. Ζήτα συμπαράσταση (ψυχολογική ή οικονομική) από φίλους σου ή από τα πεθερικά, πριν αποφασίσεις την εκτρωση. Αλλά πριν το κρατήσεις θα πρέπει να κοιτάξεις μέσα σου να δεις αν έχεις αποθέματα αγάπης και δύναμης, κι αν αυτά τα αποθέματα δεν έχουν εξαντληθεί από την κατάθλιψη, την κούραση, τη μαυρίλα του σήμερα.
Καλησπέρα, το πρώτο που πρέπει να κάνεις ειναι να δεις έναν ειδικό για να μιλήσεις σχετικά με την ψυχική σου Υγεια, ειναι απο ότι λες ήδη δύσκολα τα πράγματα με 2 παιδιά και με την σχέση σου σε αδιέξοδο, αν ειναι λίγο στραβά τα πράγματα δεν συζήτας για διαζύγιο για να έχετε φτάσει εκεί πρέπει να το σκεφτείτε πολύ καλά όχι μόνη σου με τον συζηγό σου μαζί πάρτε την σωστή απόφαση για όλους, εύκολο ειναι να λέμε όλοι μας κράτησε το ειναι δώρο θεού αλλά όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο ειναι να μεγαλώνεις παιδιά χωρίς πόρους και να βασίζεσαι σε παππούδες και γιαγιάδες για τα απλά καθημερινά έξοδα. Καλή τύχη με ότι αποφασίσεις απλα μην χρησιμοποιήσεις το μωρο σου ως σωστικη λεμβο της σχέσης σας γιατί δυστυχώς θα ξεφουσκωσει πιο γρήγορα απο ότι φαντάζεστε. Καλο κουράγιο!
Σου ζητώ χίλια συγνώμη αλλά θα είμαι αυστηρή μαζί σου. Φαντάζομαι γνωρίζεις πως συλλαμβάνεις παιδιά. Δεν παίζεις με τη φωτιά με τέτοια θέματα ειδικά σε μια τέτοια εποχή ανασφάλειας. Θα μπορούσες να προσέχεις αλλά δεν το έκανες. Μην ζητάς τη γνώμη των άλλων σε ένα θέμα με τέτοιες ηθικές, κοινώνικές και πάνω από όλα ψυχολογικές συνέπειες. Εγώ έκανα 5 χρόνια να καταφέρω να μείνω έγκυος και παρακαλώ το Θεό να με βοηθήσει να κρατήσω επιτέλους το παιδί μου στην αγκαλιά μου. Κανε κουράγιο, πάρε μια βαθειά ανάσα, ευχαρίστησε το Θεό για το δώρο που σου έστειλε να βγεις από το τέλμα αυτής της κατάστασης. Σου εύχομαι από την καρδιά μου καλό κουράγιο, καλή επιτυχία και δύναμη.
συμφωνώ απόλυτα....τα παιδία ξέρουμε όλοι πως γίνονται όποιος δεν θέλει παιδί παίρνει προφυλάξεις...αυτά τα τυχαία εγώ δεν τα καταλαβαίνω...εμένα μου πήρε ενά χρόνο και...τυχαίο δεν το λές...όπως πρόσφατα μου είπε μια φίλη και αμα "τύχει" τρίτο τι θα κάνω.... τώρσ εσένα που σου συνέβει κάνε ότι πίστευες οτί θα έκανες όταν έγινε η σύλληψη παρούσα ήσουν...δεν στο φέρε κανείς δωράκι στην πόρτα...
μην το λες 2 παιδια τα επιασα με προφυλαξη που τρυπησε!!!!
Βρε Νίνα μην την παίρνεις από τα μούτρα. Σε πολλούς έχει συμβεί αυτό. Κάνε ό,τι σε φωτίσει. Αλλά, γνώμη μου είναι να μην αποφασίσεις με την απόλυτη λογική γιατί μπορεί να πέσεις έξω. Ας πούμε είτε έγκυος είτε όχι δεν είναι σίγουρο ότι θα βρεις άμεσα δουλειά (και δεν το λέω με κανένα ίχνος κακίας). Το ίδιο συνέβη και σε οικογενειακό μου πρόσωπο, όπου τελικά δεν έκανε έκτρωση γιατί την έπεισε με τα λόγια του ένας παπάς. Την είχαν πρήξει όμως οι πάντες. Το πόσες φορές άκουσε ότι είναι ανεύθυνη δε λέγεται. Μέχρι πως θα ζήσεις και θα πεινάσετε της έλεγαν. Κανένας δεν της είπε έλα θα σε βοηθήσουμε λίγο κι εμείς (που τότε μπορούσαν όλοι). Εγώ ήμουν σε ηλικία που καταλάβαινα κι ένιωθα απαίσια από όλα όσα άκουγε. Πιεζόταν υπερβολικά. Τελικά γεννήθηκε ένα παιδί που τι να σου πω είναι το αγαπημένο όλων. Από τότε περάσανε πολλααααά χρόνια και τελικά τα κατάφεραν με δυσκολίες μεν, αλλά τα κατάφεραν. Εμένα μου φαίνεται λίγο υποκριτικό που σήμερα αυτό το παιδί το αγαπάνε όλοι ενώ τότε είχαν φάει τη μάνα του με την έκτρωση. Δες εσύ μέσα σου τι θέλεις, χωρίς πολλά αν. Και η ψιλοκατάθλιψη που περνάς τώρα πιθανότατα να είναι παροδική. Νομίζω πως όταν βρεις τα θετικά του καινούριου σου ρόλου, θα έρθουν και όλα τα άλλα. Ξύπνα αύριο και σταμάτα να μετράς πόσο καιρό ψάχνεις για δουλειά και να σκέφτεσαι πως κατάντησα έτσι. Τότε θα αρχίσεις να βλέπεις μικρές λύσεις μέσα στην καθημερινότητα. Δε θα σωθείς, αλλά θα βελτιωθεί η κατάσταση. Έχω περάσει όλο αυτό που περιγράφεις και μόνο όταν είπα θα τα γράψω όλα στα παλιά μου τα παπούτσια άρχισε λίγο να γυρίζει η τύχη μου. Θα περάσει κι αυτό. Αυτό να σκέφτεσαι μόνο.
Δυστυχώς η εποχή μας έστειλε πολλές γυναικες στο σπίτι...γυναικες που είχαν φανταστεί εντελώς διαφορετικά τη ζωή τους, που είχαν πραγματικά προσπαθήσει για μια "καριέρα", που δεν ήθελαν τα πτυχία τους να μέινουν κορνιζομένα κτλ το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε?κι εγώ είμαι 31 κ άνεργη 3 χρόνια...με ένα κοριτσάκι 2,5 ετών.Έχω φλιπάρει μέσα στο σπίτι αλλά από την άλλη σκέφτομαι πως μια ζωή την έχουμε..προσπαθούμε για το καλύτερο αλλά χαιρόμαστε κ το παρόν μας, τις μικρές μας στιγμές.(τώρα αυτά τα λέω για να τα πιστέψω κι εγώ!) καλή τύχη!
Kρατησε το,χωρις δευτερη σκέψη! Θα ειναι το γουρι σου...η χαρα σου...το καινουργιο σου ξεκινημα...μια νεα ζωη...θα ειναι τα παντα ολα...ενα μπεμπακι ακομη!!!!! Και γώ θα "φρικαρα" αν αυτη τη στιγμη εμενα εγκυος στο τριτο,αλλα με το χέρι στην καρδια θα το κρατουσα... Μην πετάξεις στα σκουπιδια,μια ακομη ευκαιρια να εισαι και αλλο ευτυχισμενη... Μην πετάξεις στα σκουπιδια,ενα μπεμπακι τοσο δα...το δικο σου μπεμπάκι....
Κανε αυτο που λεει η καρδουλα σου κοριτσι μου...ναι περνας δυσκολιες το δεχομαι αλλα εμεις οι γυναικες τα αντεχουμε ολα...προσπαθησε να φτιαξεις τη σχεση σου σκεψου θετικα οσο για την εγκυμοσυνη ναι ειναι ενα δωρο δεν το συζητω αλλα πανω απ ολα κανε αυτο που θελεις ΕΣΥ!! :-)
ακριβως στην ιδια θεση ημουν και εγω περσι με 2 παιδια 5 και 2 χρονων αντρα με ημιαπασχοληση το ιδιο και εγω συνολο 600 ευρω το μηνα και ενω ελεγα δεν θελω αλλα παιδια μενω εγκυος κλαματα κακο και η πρωτη σκεψη εκτρωση....ευτυχως το μετανιωσα γρηγορα .....σημερα εχω εναν ακομη γιο 9 μηνων τρελενομαι για αυτον!!!!!ο συζυγος μου εφυγε εδω και 6 μηνες εξωτερικο γιατι δεν τα βγαζαμε περα να μου πεις δυσκολα και για μενα με 3 παιδια και για αυτον....αλλα τον Νικο μου δεν τον αλλαζω με τιποτα....σκεψου το καλα...
to xo zhsei ....akribos to idio....theleis na sou po ti ekana?kati pou me barainei kai tha me barainei ola ta upoloipa xronia mou...meta ap auto bebaaia ekana alla duo paidia omos ekenh thn periodo den hmoun gia paidi eixa hdh ena...brhka douleia phra amaksi...ola teleia gia auta thusiasa mia zoh....epatha katathlipsh .....den ksero ti tha tan kalutero...h an th thn pathaina me egkumosunh h mh?den ksero an se mperdepsa pantos tora pou ta grafo ponao kai dakrua trexoun ap ta matia mou...auta...