Εδώ και καιρό φλερτάρω με την ιδέα να γράψω ένα κείμενο (πεθεροκατάσταση), όμως με πρόλαβαν οι εξελίξεις και γι’ αυτό σήμερα θα ήθελα τη βοήθειά σας ως μανούλες, πάνω σ’ ένα επείγον και δύσκολο θέμα.
Είμαι 38 χρονών, παντρεμένη 12 χρόνια με δυο παιδιά 8 και 4 χρονών. Το γάμο μου δεν τον λες ευτυχισμένο. Συχνοί καβγάδες, ασυνεννοησία. Έχει τεθεί θέμα διαζυγίου, παρ’ όλ’ αυτά, αντέχουμε.
Είμαι 1 ½ χρόνο άνεργη, ο σύζυγος συμβασιούχος. Ίσα ίσα τα βγάζουμε πέρα (με εφορίες και χαράτσια απλήρωτα). Εγώ νομίζω πως περνάω μια ψιλοκατάθλιψη, με μεγάλη δόση απώλειας αυτοεκτίμησης. Χωρίς να θέλω να προσβάλω τις γυναίκες που θέλουν να είναι η απανταχού μάνα-σύζυγος και τις γεμίζει αυτό, από μικρή ήταν ο χειρότερος εφιάλτης μου. Κατέληξα να γίνω έτσι και με πονάει-χαλάει πολύ. Ευελπιστούσα πως θα μπορούσα να ξαναεργαστώ, ώστε να βρω ξανά τις ισορροπίες μου.
Όμως, υποψιάζομαι, πως είμαι έγκυος (διαθέτω μεγάλη εμπειρία καθώς πριν τις δυο τελεσφορείς εγκυμοσύνες, είχα και δυο αποβολές- όχι εκτρώσεις). Οπότε αν συνεχίσω την εγκυμοσύνη, εργασία τέλος!
Ως μάνα, νομίζω, πως δε μπορώ να δώσω περισσότερα. Μου έρχεται ένα δώρο κι εγώ θέλω να το στείλω πίσω!
μαμά Λ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ενα θα σου πω.Πριν 4 χρονια ημουν στη θεση σου.Ακριβως οπως τα περιγραφεις.Λες και μιλας για μενα νομιζω.Πολλοι μου ειπαν τι το θες τωρα το τριτο παιδι.Με την κριση.Κανε μια εκτρωση.Δεν τους ακουσα.Σημερα η τριτη μου κορη ειναι 3 χρονων.Ενα πανεμορφο,χαρουμενο και ευγενικο παιδακι που δεν καταλαβα πως μεγαλωσε.Ενα παιδι που μας δινει χαρα καθημερινα και κοιταζοντας την σκεφτομαι μερικες φορες πως θα ειχα χασει αυτο το θαυμα αν ακουγα τις συμβουλες των αλλων.Και ξερεις κατι?Δεν ξερω αν τελικα τα παιδια ειναι δωρο θεου.Ομως μαζι με αυτο το παιδι αλλαξαν ολα προς το καλυτερο στη ζωη μας.Κατα τα αλλα η αποφαση ειναι δικη σου.Σου ευχομαι το καλυτερο για σενα κι οτι κι αν αποφασισεις σκεψου το καλα και μην το μετανιωσεις ποτε.
καλό κουράγιο, η απόφαση είναι ΜΟΝΟ δική σου!
Εγω ενα θα πω. ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ. Εγω δε θελω δευτερο παιδι και ΠΑΙΡΝΩ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ. Α-Π-Λ-Ο
Krima na ftanei mia mana se tetoio adiexodo...krima na einai etsi ta oikonomika mas..krima na malwneis ews xwrismou me ton antra sou gia auta..krima na skeftese mia ektrwsh..ti na pw..pws mas katanthsan etsi..kalh dunamh euxomai giati xerw pws auth th stigmh einai paraaaa polles sth thesh sou..
Δεν πιστεύω πως έχω κάτι να απαντήσω στην θεματοθέτρια, αυτά τα διλήμματα τα λύνει κανείς μόνος του. Όμως για την έλλειψη χρημάτων και την εύρεση ειδικού θέλω να της πω πως υπάρχουν Κέντρα Ψυχικής Υγείας όπως το http://www.hcmhr.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=20&Itemid=29 στο κέντρο της Αθήνας ή το http://epipsi.gr/Service_all/service/Kentro_psixikis_ygeias/ στον Χολαργό (αυτά τα δύο τυχαίνει να ξέρω) που με 3 - 5 ευρώ/επίσκεψη κάνεις συνεδρίες συμβουλευτικής με ψυχολόγους ή ψυχιάτρους. Προσωπικά ως οικονομικά πιεσμένη και ψυχολογικά ζορισμένη βρήκα μεγάλη βοήθεια. Τώρα θα πάω και την μικρή μου κόρη που μοιάζει ανώριμη και απείθαρχη για να μπει σε σχολικό περιβάλλον (5 ετών) σε αντίστοιχο ιατροπαιδαγωγικό κέντρο. Συνολικό κατάλογο τέτοιων φορέων βρήκα εδώ: http://www.noesi.gr/pronoise/iatropaidagogika-kpsy
Τώρα είδα πως είναι περσινό θέμα... άκαιρη απάντηση λοιπόν!