Ποια ήταν η μαμά σου πριν γίνει η μαμά σου;
γράφει η Ζωή Ρηγοπούλου
Ή και ποια είναι η μαμά σου όταν δεν είναι μόνον μαμά σου. Για να τα πάρουμε απ’ την αρχή, η μαμά σου είναι άνθρωπος. Και συγκεκριμένα, γυναίκα. Αυτό είναι και το μοναδικό πράγμα που έχουν κοινό όλες οι μαμάδες του κόσμου. Από κει και πέρα…
Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή περίπτωση. Μια διαφορετική ιστορία ο καθένας. Καμία μαμά δεν είναι ίδια με την άλλη γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Και βέβαια, κάθε μάνα αγαπάει το παιδί της. Ούτε λόγος! Αλλά πώς το αγαπάει, με ποιον τρόπο, και πώς το δείχνει, είναι θέμα προσωπικότητας. Θέμα ιδιοσυγκρασίας. Κι αυτή η ιδιοσυγκρασία -είτε είσαι το παιδί στην συγκεκριμένη εξίσωση είτε είσαι η μάνα- μπορεί να σου ταιριάζει ή να μην σου ταιριάζει.
Έχουμε την τάση να ταυτίζουμε όλες τις μαμάδες του κόσμου με την έννοια «μάνα». Λες και δεν είναι άνθρωποι, αλλά ιδέα. Απλουστευτική ισοπέδωση. Υπάρχουν γυναίκες-παιδιά, γυναίκες-θηλυκά, γυναίκες-μανούλες, γυναίκες-αγοροκόριτσα, γυναίκες-καριέρες, γυναίκες-αρπακτικά… τέλος δεν έχει ο κατάλογος. Όλες αυτές οι ξεχωριστές γυναίκες μπορεί να γίνουν μάνες. Ατέλειωτος κι εδώ ο κατάλογος των διαφορετικών τύπων μαμάς.
Ναι, ξέρω, θα μου πείτε, φτάνει να υπάρχει αγάπη και όλα γίνονται. Φοβάμαι πως είναι πολύ ρομαντικό αυτό. Ο κάθε άνθρωπος αγαπάει όπως μπορεί και όπως ξέρει. Μια βάση είναι ότι αν δεν έχεις πάρει αγάπη, δεν μπορείς και να δώσεις. Επειδή δεν ξέρεις πώς γίνεται αυτό.
Είχα μια φίλη που ήταν πολύ αυστηρή με την κόρη της. Όχι με την έννοια του «βάζω όρια», περισσότερο με την έννοια του «διοικώ στρατόπεδο». Όταν την ρώτησα -μια και είχα την άνεση μαζί της- γιατί δεν δείχνει την τρυφερότητα της, μου απάντησε αφοπλιστικά: Δεν ξέρω πώς γίνεται διαφορετικά, έτσι μεγάλωσα κι εγώ.
Ένας φίλος πάλι μου είπε κάποτε: Την αγαπάω τη λατρεύω τη μάνα μου, αλλά αν δεν ήμασταν συγγενείς δεν θα την διάλεγα για παρέα με τίποτα. Δεν ταιριάζουμε, βρε παιδί μου!
Μια άλλη φιλενάδα, αιώνες τώρα έχει θέμα με τη μαμά της επειδή πιστεύει ότι ανέκαθεν εκείνη προτιμούσε και ευνοούσε τον αδελφό της. «Γιατί δεν μου λέει ένα επαινετικό σχόλιο εμένα; Γιατί μόνο εγώ τα κάνω όλα στραβά;» Ψάχνει απεγνωσμένα για μια επιβεβαίωση αγάπης και ενδιαφέροντος, χωρίς να μπορεί να δει ότι η μαμά της είναι έτσι ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Δεν έχει μάθει, δεν μπορεί, δεν ξέρει, δεν θέλει, να εξωτερικεύσει την αποδοχή. Η μαμά της δύσκολα λέει το «μπράβο» και στους ξένους. Φαντάσου στην κόρη της που την έχει ψηλότερα απ’ όλους τους άλλους!
Μας τυφλώνει τόσο η δική μας προσωπική ανάγκη που δυσκολευόμαστε -για να μην πω αδυνατούμε- να δούμε ότι η μαμά μας δεν είναι παρά ένας άλλος άνθρωπος. Με ελαττώματα, με προτερήματα, με λάθη, με κολλήματα. Ο μητρικός δεν είναι ο μόνος ρόλος που καλείται να παίξει. Χίλιοι δυο άλλοι ρόλοι βρίσκονται στο καθημερινό της μενού. Και ποτέ δεν ξέρουμε σε ποιον ρόλο απ’όλους είναι καλύτερη μια συγκεκριμένη γυναίκα. Ποιος της βγαίνει πιο εύκολα. Αν μπορέσει κανείς να στρέψει λίγο την εικόνα απ’την δική του οπτική γωνία και να δει το πλάνο από μια άλλη μεριά, δεν θα δυσκολευτεί να κατανοήσει. Ίσως να μη μπορέσει να δικαιολογήσει, αλλά σίγουρα θα αιτιολογήσει.
Το να είσαι μάνα, είναι μια πολύ επίπονη και δύσκολη καριέρα. Φαντάσου και να μην έχεις το πηγαίο ταλέντο για τέτοια καριέρα! Διπλή δουλειά!
ma posodikio exeis...ax manoules glikies...
Για εμένα η μαμά μου (κ μόνο με την ιδιότητα της κόρης μπορώ να μιλήσω) είναι η καλύτερη μαμά του κόσμου, είναι η "τέλεια" μαμά με αρκετά ελατώματα!! Την λατρεύω! Την λατρεύω σαν μαμά! Την λατρεύω σαν γυναίκα! Την λατρεύω σαν Άνθρωπο! Την λατρεύω σαν κόρη των δικών της γονιών! Την λατρεύω σαν σύζυγο του πατέρα μου! Την λατρεύω σαν αδερφή της αδερφής της! Την λατρεύω σαν θεία των ανηψιών της! Την λατρεύω σαν νονά της βαφτησιμιάς της! Την λατρεύω σαν φίλω των φιλενάδων κ φίλων της! Την λατρεύω σαν νύφη των πεθερών της! Την λατρεύω σαν πεθερά της νύφης της! Την λατρεύω σαν γιαγιά της εγγονής της! Την λατρεύω σαν "πεθερά" (σε εισαγωγικά γιατί δεν έχω παντρευτεί τον σύντροφο μου ακόμα) του "γαμπρού" της! Την λατρεύω για τον χαρακτήρα της κ την προσωπικότητα της! Την λατρεύω για αυτό που είναι! Για όλα αυτά που είναι! Λατρεύω κατά βάθος ακόμα κ τα ελαττώματα της, αν κ τα οποία πολλές φορές με εκνευρίζουν, με τρελαίνουν κ με κάνουν να θυμώνω κ να μαλώνω μαζί της! Την λατρεύω κ για πολλά άλλα! Η μαμά μου έχει πολλές ιδιότητες εκτός από αυτής της μητέρας κ εδώ κ 40 χρόνια (όσο είναι ο αδερφός μου δηλαδή) δεν τις έχει ξεχάσει ποτέ κ δεν τις έχει παρεμελήσει ποτέ! Φροντίζει κ προσπαθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις όλων των ιδιοτήτων της. Δεν το κάνει επειδή πρέπει, αλλά επειδή θέλει! Έτσι είναι η μαμά μου, αυτή είναι η μαμά μου, μέσα σε όλα! Την χαίρομαι την μαμά μου κ χαίρομαι κ θαυμάζω τον τρόπο ζωής της. Χαίρομαι που δεν "σκλαβώθηκε" μέσα στον γάμο της. Χαίρομαι που δεν "σκλαβώθηκε" στα παιδιά της. Χαίρομαι για όσα έχει κερδίσει για τον εαυτό της. Χαίρομαι για όσα έχει διεκδικήσει στην ζωή της. Χαίρομαι για τα κεκτημένα της. Χαίρομαι για την μαμά μου κ ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε την γυναίκα αυτή να είναι η μαμά μου! Χαίρομαι που πάλεψε η μαμά μου για εμένα γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχα! Όλα αυτά τα αναγνωρίζω κ τα σέβομαι. Σέβομαι που θέλει να είναι όλα αυτά κ όχι απλώς να είναι μόνο η μαμά των παιδιών της. Κ ενώ χαίρομαι για όλα αυτά, έτσι την γνώρισα, έτσι την αγάπησα κ έτσι θέλω να είναι μέχρι το τέλος της ζωής της (το οποίο εύχομαι να είναι πολύ μακριά), παρόλα αυτά εγώ για εμένα, προς τα εμένα θέλω να είναι μόνο η μαμά μου. Αυτό έχω ανάγκη από την μαμά μου κ τίποτα άλλο. Δεν θέλω να είναι η "φίλη" μου, όπως πολλές άλλες μανάδες προσπαθούν να είναι με τα παιδιά τους, ειδικά με τις κόρες τους. Την μαμαδίστικη συμβουλή έχω ανάγκη από αυτήν, την μαμαδίστικη αγκαλιά, την μαμαδίστικη παρηγοριά, το μαμαδίστικο χάδι, το μαμαδίστικο φιλί, την μαμαδίστικη κατανοήση, το μαμαδίστικο μάλωμα, την μαμαδίστικη αγάπη! Μπορεί να είναι κ όλα τα άλλα "συγχρόνως", αλλά όταν είναι μαζί μου τότε θέλω μόνο να είναι με την ιδιότητα της μαμάς! "Μαμά μου καταλαβαίνω ότι θέλεις να είσαι κ φίλη μου γιατί έτσι νομίζεις ότι ίσως σου πω κ κάτι παραπάνω, αυτά που πχ δεν λένε στις μαμάδες, αλλά εγώ σου έχω πει πολλά περισσότερα από αυτά που νομίζεις κ εσύ δεν το έχεις καταλάβει. Κράτω κάποια μέσα μου κ σου ζητώ συγνώμη για αυτό, αλλά ξέρω ότι θα σε πληγώσουν κ ότι θα σε στεναχωρήσουν κ ότι ίσως σε κάνουν να κλάψεις. Δεν θέλω να κλαις όμως. Το ξέρω ότι κ το κλάμα είναι μέσα στην ζωή, αλλά εγώ θέλω μόνο να χαμογελάς! Σε έχω δει μόνο μια φορά να κλαις γοερά μπροστά μου (κ ξέρω ότι έχεις κλάψει κ άλλες τόσο χωρίς να σε βλέπω) κ η καρδιά μου έγινε κομμάτια κ αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να το ξανά ζήσω! Γι' αυτό μην μου ζητάς να γίνω φίλη σου, γιατί αν γίνω θα πληγωθείς. Θέλω να είσαι για πάντα η ΜΑΜΑ ΜΟΥ!!!" Ναι δεν πρέπει εμείς να ξεχνάμε τις άλλες ιδιότητες που έχουν οι μαμάδες μας αλλά κ αυτές δεν πρέπει να μπερδεύουν τις ιδιότητες τους ή να τις μπερδεύουν μόνο εκεί που βλέπουν ότι τους επιτρέπεται.