Ύπνος-Ξύπνος, 1-0

Ύπνος-Ξύπνος, 1-0

(όπως είχε δημοσιευτεί στο “Παιδί και νέοι γονείς” )

Εχεις δίπλα σου μίνι άτομο το οποίο ξυπνάει από τα άγρια χαράματα, δεν θέλει να βλέπει «παιδικά» μόνο του, ζητάει συνέχεια αγκαλιά, κάνει ζημιές και σου μαδάει τις γλάστρες: συγχαρητήρια, είσαι μαμά. Θα είσαι έτσι (αλαφιασμένη) για τα επόμενα 20 χρόνια…και δεν θα είσαι (η) μόνη…

γράφει η Μανίνα Ζουμπουλάκη

Γενικά όταν το μωρό σου ξυπνάει 800 φορές τη νύχτα, θέλεις κάποιος να απαντήσει στο καυτό ερώτημα «γιατί το μωρό μου δεν κοιμάται σαν κανονικός άνθρωπος;» Και δυστυχώς κανένας δεν μπορεί να το κάνει αυτό για κανένα μωρό: θα σου πεί ένας παιδίατρος ή παιδοψυχολόγος, π.χ., ότι το μωρό (1) έχει κωλικούς/πονόδοντους (2) βλέπει εφιάλτες (3) είναι ψυχικά τραυματισμένο από την καισαρική/τη γέννα (4) συντονίζεται με το περιβάλλον, απορροφά την ένταση (5) βαριέται (6) κατουριέται (7) έχει δυσπεψία (8) στραβοκαταπίνει το σάλιο του (9) έχει φαγούρα…και πάει λέγοντας, μια και η λίστα είναι ατέλειωτη. Ένα μωρό ξυπνάει για 1.500 λόγους. Μην τσιμπάς με την σούπερ-μαμά, που υποστηρίζει ότι το μωρό της κοιμάται 14 ώρες χωρίς να βγάλει κιχ – αν το ψάξεις, θα βρείς ότι το μωρό περνάει τις νύχτες του με την Ουκρανή/Γεωργιανή/Φιλιππινέζα κι όχι με τη μαμά. Η οποία έχει δικαίως εξωραΐσει την μαμαδοσύνη, μια και την εξασκεί τουριστικά…

Σίγουρα θα υπάρχουν μωρά που κοιμούνται δώδεκα ώρες σερί, ακίνητα και σιωπηλά μέσα στην κούνια τους –και συνήθως τα βρίσκεις σε κινηματογραφικές ταινίες ή σε σήριαλ («ΣΚΗΝΗ 12, ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ, ΝΥΧΤΑ, ΣΠΙΤΙ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ: το μωρό κοιμάται  ενώ οι γονείς διαπληκτίζονται»). Το μέσο, πραγματικό μωρό είναι σαν το δικό σου – ξυπνάει για ψύλλου πήδημα. Κοιμάται με χίλια ζόρια στις 9 ή στις 10, γκρινιάζει κατά τις 12, ψιλο-ξυπνάει κατά τη μία, καλο-ξυπνάει στις 2.00, θέλει νεράκι στις 3.00 και ζητάει να κοιμηθεί στο κρεβάτι σου στις 4.00. Οπότε πιά, λίγο πριν χαράξει, εσύ έχεις καταστραφεί ως προσωπικότητα και κλαίς με την σαλιωμένη μπιτζάμα σου να σέρνεται στο πάτωμα μαζί με το ηθικό σου.

Αυτό είναι το ένα σενάριο ύπνου. Το δεύτερο είναι να ξυπνάει το μωρό από τις 5.00 τα χαράματα με τρελά κέφια. Να σε τραβολογάει, «ξύπνα, μαμάμαμαμαμά!».  Σηκώνεσαι (ζόμπι), φτιάχνεις γαλατάκι (αλοιφή), βάζεις το παιδικό κανάλι (κομμάτια) και σαχλοκοιμάσαι στον καναπέ. Άλλος στη θέση σου δεν μπορεί να κοιμηθεί έτσι, με τόση βαβούρα παιδικής ταινίας. Εσύ, ως μαμά, έχεις προπονηθεί – αν το μωρό σου είναι δύο ή τριών χρονών, συνήθισες να κοιμάσαι όρθια. Το φρικτό είναι πώς όταν θα αρχίσει να πηγαίνει σχολείο, το ίδιο (πρώην) μωρό δεν θα ξυπνάει με τίποτα και θα το σέρνεις από το πόδι για να το ξεκολλήσεις από το κρεβάτι του. Θα σφάζεστε κάθε πρωί με τα ξυπνητήρια να χτυπάνε συναγερμούς ανά πεντάλεπτο και θα αναρωτιέσαι πώς το παιδί που κάποτε ξυπνούσε με τις κότες, τώρα έχει «δυσκολίες αφύπνισης».

Όταν με το καλό το πρώην μωρό μπεί στην εφηβεία, θα αρχίσει άλλο τροπάρι. Όχι μόνο «δυσκολίες αφύπνισης» αλλά και Δυσκολίες Να Ξεραθεί Το Εφηβο Στο Σπίτι Του, Μια Και Κοιμάται Συνέχεια Σε Ξένα Σπίτια. Είναι ένα σύνδρομο που μας βαράει όλους στην εφηβεία  (κοιμόμαστε ελάχιστα, κυρίως τις πρωινές ώρες, και βγαίνουμε από την – κατά προτίμηση ξένη – κρεβατοκάμαρα, αργά το απόγευμα). Το δικό σου παιδί κάνει τα ίδια και χειρότερα μ΄ αυτά που έκανες εσύ, απλώς προσποιείσαι ότι δεν έχεις καλή μνήμη…

Τέλος πάντων, μια και είσαι μαμά καλό είναι να μην προσποιείσαι. Ως έφηβη ήσουν κι εσύ τέρας, όπως όλοι οι έφηβοι του κόσμου. Σαν μωρό, ήσουν Γκρέμλιν όπως όλα τα μωρά του κόσμου. Η μαμά σου πάθαινε κρίσεις απελπισίας και έκλαιγε χτυπώντας το κεφάλι της στο παρκέ, απλώς δεν το ΄λεγε σε κανέναν. Εσύ δεν είσαι η μαμά σου, άρα μπορείς να το φωνάξεις, να το μοιραστείς και να το κάνεις κέντημα: η μαμά κάνει την πιο δύσκολη δουλειά – αλλά και την πιο υπέροχη. Με την πρακτική και  με την μεταφυσική έννοια, δεν υπάρχει καλύτερη μπίζνα. Τα 20 χρόνια που θα σκατοκοιμάσαι και θα ξυπνάς με τις κότες για το βλαστάρι σου, θα είναι τα πιο λαμπερά, τα πιο υπέροχα χρόνια της ζωής σου…και παρ΄όλο που ακούγεται ρουστίκ, είναι αλήθεια – ρώτα τη μαμά σου αν δεν το πιστεύεις. Ή, μη την ρωτάς – μπορεί να θυμηθεί πόσο άσχημα κοιμόσουν εσύ ως μωρό, και δεν συμφέρει…

Γιατί το μωρό ξυπνάει τη νύχτα

-αισθάνεται ότι είσαι ανήσυχη, αγχωμένη, θυμωμένη: τα μωρά είναι αποδέκτες της ψυχικής κατάστασης της μαμάς

-ζεσταίνεται ή κρυώνει

-έχει κατουρηθεί ως το λαιμό και θέλει άλλαγμα

-πεινάει ή διψάει.

-έχει νεύρα, δεν έπαιξε αρκετά το απόγευμα να εκτονωθεί. Κάνε ό,τι μπορείς για να παίζει «σωματικά» παιχνίδια.

-νοιώθει μοναξιά. Μην ενδίδεις. Το να έρχεται στο κρεβάτι σου επειδή «νοιώθει μοναξιά» δεν εξηγεί για ποιο λόγο κάνουν το ίδιο ακόμα και τα δίδυμα, που έχουν πάντα παρέα!

Τι να κάνεις για να αντέξεις:

-η συμβουλή της γιαγιάς είναι «κοιμήσου όταν κοιμάται το μωρό»: το μεσημέρι ή απόγευμα, αν μπορείς. Μόλις κλείσει το μάτι του, έχεις την ευκαιρία σου… αν δουλεύεις, δεν την έχεις.

-δώστου κάτι να φάει καμιά ώρα πριν πιεί το βραδινό του γάλα: αν ξυπνάει επειδή πεινάει, δεν θα έχει πιά δικαιολογία

-μία με τρείς φορές τη βδομάδα, άστο να κοιμηθεί με τη γιαγιά ή την «γυναίκα»: δεν παθαίνει τίποτα, ενώ εσύ έρχεσαι στα ίσα σου

-ψήσε τον άντρα/φίλο σου να ξυπνάει αυτός τις μισές φορές: είναι περίεργο αλλά το μωρό που τσαταλιάζει τη μαμά του, μπορεί να κοιμηθεί σαν αγγελούδι με κάποιον άλλον.

-σκέψου ότι είναι φάση και θα περάσει…

—

Το βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη «Ευτυχία«

κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος