– Να την παίρνεις για καμιά βόλτα οι δυο σας πού και πού.
– Ακόμα και να ζητάει από μόνη της να πάρουμε και το μωρό;
– Ακόμα και τότε. Τα παιδιά πολλές φορές λένε αυτό που θέλουμε να ακούσουμε.
Αυτή η συζήτηση πριν λίγο καιρό με τη διευθύντρια ενός σχολείου με έκανε να κάνω ακόμα συχνότερες βόλτες με την Αθηνά «οι δυο μας». Με τη βοήθεια -άθελά του- του μικρού που έχει λίγο πολύ σταθερό ωράριο ύπνου μέσα στη μέρα, το σκάμε τα δυο μας για μικρές εξορμήσεις.
Πότε για τα ψώνια του σπιτιού, πότε για βιτρίνες, πότε σε παιδότοπο, πότε στο σούπερ μάρκετ για να πάρουμε υλικά για να μαγειρέψουμε μετά παρέα κάτι. Λάμπει το κοριτσάκι μου από χαρά. Όχι ότι δεν χαίρεται όταν είμαστε όλοι μαζί ή όταν πάει βόλτα με τον μπαμπά, όμως οι βόλτες με τη μαμά έχουν αλλη γεύση. Το θυμάμαι άλλωστε και εγώ από τα παιδικά μου χρόνια, πώς ανυπομονούσα να έρθουν εκείνα τα πρωινά του Σαββάτου που θα πηγαίναμε οι δυο μας με τη μαμά μου στην «αγορά» (κέντρο Θεσσαλονίκης)
Είναι οι στιγμές που μου φεύγει εντελώς ο ρόλος «μαμά μωρού», μιας και κάθε φορά παρατηρώ πόσο έχει μεγαλώσει το νηπιάκι μου. Είναι η συντροφίτσα μου η χαριτωμένη που σαν μεγάλη κοπέλα με βοηθά στα ψώνια, εκφέρει άποψη για το τι ρούχο θα πάρω, ζητάει από το σερβιτόρο να της φέρει κουτάλι και πηρούνι («μικρούλι!»), πηγαίνει στην τουαλέτα σαν μεγάλο κορίτσι (νέο χόμπι: να μελετάμε με προσοχή τι χρώμα… σαπούνι έχει η τουαλέτα του κάθε καταστήματος. Μαντέψτε! Όσες έχουν ΡΟΖ είναι οι αγαπημένες μας), μέχρι και καμιά μικρή τσαντούλα θα κουβαλήσει.
Και όταν γυρίζουμε σπίτι μας περιμένει ένα αγουροξυπνημένο φαγούτικο χαμόγελο, αυτό του Αρχέλαου και ο μπαμπάς που θα μας υποδεχτεί στην αγκαλιά του και η Αθηνά θα του πει όλα τα νέα!
Μέχρι πότε άραγε θα βγαίνουμε παρεούλα οι δυο μας;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
βόλτες με την μαμά <3 οτι πιο όμορφο έχω να θυμάμαι απο την δική μου!μην το ξεχάσεις όσο κι αν μεγαλώσετε και οι δυό σας! φιλιά...
Θα σου έλεγα μέχρι περίπου τα 14. Μετά αραιώνει ΠΟΛΥ! Απόλαυσέ το λοιπόν όσο είναι μικρούλα. Τη μεγάλη μου, που τώρα είναι 17 και με την οποία θέλω να πιστεύω πως έχω μια πολύ καλή σχέση, τη συναντάω όταν μπαίνει ή βγαίνει απ'το σπίτι, ιδίως τώρα το καλοκαίρι!! :) Χαχαχα!! Τώρα, ευχαριστιέμαι εξόδους με τη μικρή μου που κοντεύει τα δυόμιση! Κι αν μας ακολουθήσει καμμιά φορά και η μεγάλη (για 100-200 μέτρα!!), ουουου, χαρές και πανηγύρια!! Πότε πρόλαβε μωρέ και μεγάλωσε τόσο... <3
Μέχρι την εφηβεία !!! μετά για καποια χρόνια θα την χάσεις .... θα ζήσει , θα ερωτευτεί , θα ξενυχτήσει , θα κλάψει , θα κανει κοπάνες , θα γκομενίσει και θα ωριμάσει ...εκεί λοιπόν είναι που θα ξαναχωθεί στην αγκαλιά σου ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ !
Συμφωνώ απόλυτα...τουλάχιστον έτσι ακριβώς έγινε με μένα και τη μητέρα μου!
Ακριβώς αυτό μου έχουν πει. Βέβαια εγώ έχω γιο και όπου να ναι έρχεται και ο 2ος. Τα παιδιά μέχρι 12-13 είναι κοντά σου. Μετά αρχίζουν όλα αυτά που αναφέρεις. Βασικά αυτά κάναμε και εμείς :)
την αγαπω αυτη την φατσα!!!τελεια θα περνατε στις βολτουλες σας ...το φανταζομαι!!!!
Μέχρι όσο θα είσαι εσύ μαμά χαλαρή και ανοιχτόμυαλη! Όσο μπορείς να προσαρμόζεσαι στις νέες της ανάγκες για ψυχαγωγία...