Δεν θέλω να σας κουράσω, αλλά πραγματικά νιώθω οτι καταρρέω.
Είμαι παντρεμένη και εδώ και 6 χρόνια έχουμε στη ζωή μας την κορούλα μας. Είναι παιδί εύστροφο και πολλές φορές αναζητά και εύχεται να είχε ένα αδελφάκι. Και εγώ επίσης το θέλω πάρα πολύ. Η μικρή το ζητάει πολύ έντονα και κάποιες φορές με ρωτάει ποιος είναι αυτός που δεν θέλει να έχει αδελφάκι και ειλικρινά έρχομαι σε πολύ δύσκολη θέση.
Ο άντρας μου πριν 1 1/2 χρόνο περίπου σε μία συζήτηση που είχαμε που κατέληξε σε καβγά, μου είπε ότι τα έξοδα είναι πολλά και δεν θα τα καταφέρουμε με άλλο ένα παιδί. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Δόξα το Θεό, έχουμε και οι δύο τις δουλειές μας και τα καταφέρνουμε. Νιώθω ότι δεν έχω τελειώσει ως μαμά. Νιώθω ότι θέλω άλλο ένα μπομπιράκι και αναπολώ όταν ήμουν έγκυος, όταν γέννησα τη μικρή μου και όλα αυτά τα μωρουδιακά.
Πριν μερικούς μήνες συζητήσαμε πάλι και αποφασίσαμε να κάνουμε κάποιες προσπάθειες με σπερματέγχυση. Έκανα κάποιες προσπάθειες με clomifen και pregnyl και αυτό το μήνα θα κάναμε σπερματέγχυση. Μόλις 2 ημέρες πριν το ραντεβού μου με τον γιατρό για υπέρηχο μου ανακοινώνει ο άντρας μου ότι τα έξοδα είναι πολλά και να ακυρώσω το ραντεβού. Τον ρώτησα γιατί και αυτό που είπε είναι ότι τώρα τα έξοδα του παιδιού είναι λίγα, αργότερα θα είναι πολύ πιο πολλά και δεν θα τα καταφέρουμε.
Να σημειώσω εδώ ότι όταν θέλαμε να μείνουμε μαζί αρκετά χρόνια πρίν, πάλι το ίδιο σκεφτόταν, ότι δεν θα τα καταφέρουμε, αλλά τα καταφέραμε και δεν μας βοήθησε σχεδόν κανείς.
Θέλω βοήθεια. Έχω πολλά να δώσω στην κόρη μου αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν έχω ολοκληρωθεί ακόμη. Πήγα στο ραντεβού με τον γιατρό και επειδή είναι πολύ γνωστός μας, του είπα ότι ο άντρας μου τελικά δεν θέλει και είπε «Καλά, δεν βλέπει πόσο το θέλει το παιδί σας;«
Του έδωσα την pregnyl να την δώσει σε άλλη κοπέλα αν χρειαστεί και του είπα ότι δεν θα ξανακάνω άλλη προσπάθεια. Νιώθω ότι θα πάθω κατάθλιψη και δεν έχω σε ποιόν να μιλήσω. Θέλω να φωνάξω και να κλάψω δυνατά. Με το παραμικρό κλαίω, γιατί πρέπει να γίνει αυτό που θέλει μόνο εκείνος; Γιατί μας στερεί το να γίνω άλλη μία φορά μαμά και στην κόρη μας να αποκτήσει αδελφό/αδελφή;
Δυστυχώς μου έρχονται διάφορες σκέψεις στο μυαλό και δεν νομίζω ότι θα έχω καλή κατάληξη. Είναι τόσο απόλυτος που με τρελαίνει. Βλέπω εγκύους και μωρά και ζηλεύω. Προσευχόμουν να μεγάλωνε η οικογένειά μας γιατί έχω πολλά να δώσω και πιστεύω ότι και στο παιδί μου θα έκανε καλό γιατί έχω πέσει πάνω της και την έχω λίγο κακομάθει. Μ΄αυτό δεν θέλω να κατηγορηθώ ότι θέλω δεύτερο παιδί για να εκπληρώσω κάποιο απωθημένο μου, αλλά πιστεύω πραγματικά ότι έτσι θα ολοκληρωθώ.
Είναι τόσο ΚΑΚΟ αυτό που στην καρδιά μου ζητώ;
Βοηθήστε με…
Κ.Τ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
δεν ξερω τι να σου πω αφου και ο δικος μου ετσι ειναι...βεβαια εμεις δεν εχουμε παντρευτει ακομα..και θα μπορουσα να βρω αλλον που να μην ειναι ετσι ελα ομως που εχει αλλα θετικα και τον αγαπαω παρα πολυ..οποτε κι εγω θα το υποστω... οταν μπλεκεις με αντρα απολυτο που δεν καταλαβαινει τις αναγκες σου δεν εχεις και πολλα περιθωρια..μονο με την κουβεντα πολυ κουβεντα να καταλαβει την αναγκη σου..... πιστευω οτι ο αντρας σου απο δικες του ανασφαλειες και φοβο της αποτυχιας ενεργει ετσι κι οχι μονο στο θεμα παιδιου αλλα σε καθε του βημα..εχει μια αρνηση και μια απαισιοδοξια ...εσυ εισαι σιγουρα πολυ πιο αισιοδοξη απο αυτον... τι να πω..φοβαμαι οτι ισως και γω βρεθω στη θεση σου σε λιγα χρονια... ομως προσπαθησε να μην πεσεις σε καταθλιψη...σταματα να το σκεφτεσαι ασε λιγο καιρο στην ακρη και μετα ξανα ριξε το θεμα στο τραπεζι...δωστου επιχειρηματα...προσπαθησε να του δειξεις την προοπτικη που μαλλον αυτος δεν βλεπει...εγω αν ημουν στη θεση σου μεχρι και οικονομικο πλανο θα εφτιαχνα συμφωνα με τα εσοδα που προβλεπω να εχω τα επομενα χρονια και τα εξοδα που θα προκυψουν με το μωρο..αν και θα ειναι λιγοτερα γτ τωρα εχετε κουνιες μπιπερο κλπ αλλα κυριως την γνωση που σας ελειπε οταν με αγχος ψωνιζατε για το πρωτο παιδι που δεν ξερατε τι θα χρειαστητε και τι οχι και τα περνατε ολα...στο δευτερο παιδι ειναι ολα πιο ευκολα...ισως αν επιστρατευες και το περιβαλλον σου να δωσει το παρων να πει μια καλη κουβεντα και να του δωσει την ασφαλεια οτι ειναι κι εκεινοι εκει αν συμβει κατι... δεν ξερω τι αλλο να σου πω...μονο ενα πραγμα...μην αφησεις τον εαυτο σου να χαθει λογω του πεισματος του...δυναμικα καντον να καταλαβει οτι το θελεις πολυυ και κυριως στασου διπλα στο παιδι σου μυαλο και σωμα τωρα, ειναι ψυχοθεραπεια και μην εισαι στεναχωρημενη ..για ολα υπαρχει λυση..ευχομαι οτι καλυτερο !!!
Τι να πω...αλλοι συμβουλευουν κολπα το 2014!!!!ΗΜΑΡΤΟΝ ΔΗΛΑΔΗ!!!!Και κατι ακομη..απο ποτε αποφασιζουν τα παιδια ποτε η μαμα θα κανει αδερφακι????Το χασαμε τελειος???Και μλκιες του τυπου η γιαγια να λεει στο παιδι...θελεις ενα αδερφακι να παιζετε???και το παιδι να λεει ναιιιι θελωωωω...και εσυ να βγαζεις καπνους αφου εχεις ξεκαθαρισει πως δε θες αλλο παιδι αλλα εκεινη να επιμενει μεσω του παιδιου σου να ασκει ψυχολογικη πιεση και γκρινια...Μα επιτελους που ζουμε!!!!Με τον αντρα μου τα εχουμε βρει σε αυτο το θεμα...εκεινη επιμενει και τον τσιγκλαει και μετα εκεινος ενω ξερει και αποδεχεται το ενα μονο (βολευεται) πεταει μπιχτουλες και τσαντιζομαι!!!!Σταματηστε να πιεζετε οποιον δε θελει!!!!Τα παιδια δεν ειναι παιχνιδια!!!!Χρειαζονται ολη σου την ενεργεια ολη σου την ψυχη ολο σου το ειναι και 2 να τα θελουν!!!!!!
Καλημερα σας..διαβασα πολλα σχολια και καταλαβα οτι καποιες γυναικες ειναι λιγο αχαριστες. Το γεγονος οτι εχετε ηδη ενα αγγελουδι δεν το εκτιματε και ιδιαιτερα ζωντας μεσα στην εμμονη ιδεα σας για το δευτερο. Καποιες γυναικες παρακαλανε ακομα και για το ενα και οχι μονο τους ανδρες τους αλλα και το θεο να τους χαρισει εστω ενα παιδακι. Το δευτερο παιδακι ειναι επιλογη του ζευγαριου κοινη μονο οταν το αποφασισουν κ οι δυο θα ειναι ηρεμοι και θα εχουν το καταλληλο περιβαλλον να το μεγαλωσουν. Χαρειτε το δωρο της μητροτητας που βιωνετε ηδη γιατι εγω και πολλες γυναικες δυσκολευομαστε να το ζησουμε οσο και να το θελουμε και εμεις και οι συζυγοι.
Συγνώμη κοπέλα μου αλλά θα πιαστώ απο 1-2 φράσεις σου που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση: "Νιώθω ότι δεν έχω τελειώσει ως μαμά." Πώς να έχεις τελειώσει σαν μαμά όταν δεν απολαμβάνεις και δεν χαίρεσαι την κάθε στιγμή και λεπτό με το παιδάκι που ήδη έχεις;;;; Κόλλησε το μυαλό στο δεύτερο παιδί και δεν χαίρεσαι το πρώτο. Και αυτο το λέω γιατι πιο κάτω αναφέρεις:"Νιώθω ότι θα πάθω κατάθλιψη και δεν έχω σε ποιόν να μιλήσω. Θέλω να φωνάξω και να κλάψω δυνατά. Με το παραμικρό κλαίω, γιατί πρέπει να γίνει αυτό που θέλει μόνο εκείνος; "Ξεκόλλα" πια και κοίτα να χαίρεσαι ότι έχεις. Ρωτάς το παιδάκι σου αν θέλει να βλέπει μια μαμά έτσι όπως είσαι τωρα;Τον άντρα σου τον ρωτάς αν θέλει να βλέπει την γυναίκα του καταθλιπτική, γκρινιάρα και πεισματάρα; Χαλάρωσε λοιπόν και σεβάσου λίγο και τους φόβους του συζύγου.... Λυπάμαι που θα το πώ αλλά συμμερίζομαι τις ανησυχίες του συζύγου!!!! Μάνα με δυό παιδιά είμαι, έναν φοιτητή και έναν στο λύκειο και ξέρω πολύ καλά οτι ενω δεν έχουμε δάνεια, με δικό μας σπίτι και με δουλειές και οι δύο, πόσο δύσκολα τα βγάζουμε πέρα και ενώ έχουμε ξεχάσει περιττά έξοδα και προσωπική ζωή, αναγκαζόμαστε να στερούμε πράγματα και απο τα ίδια μας τα παιδιά. Δεν είναι τσιγκούνης κοπέλα μου ο άντρας σου.... είναι καλός οικογενειάρχης, με τις ανησυχίες του και τους φόβους του που απλά βλέπει λίγο πιο μπροστά απο σένα!!!! Κοίτα να χαρείς και να εκτιμάς αυτά που έχεις πρίν διαλύσεις το σπιτι σου.
Ειλικρινά δε πιστεύω όλα αυτά που διαβάζω... είναι ποτέ δυνατόν να προσπαθεί κάποια με τέτοιου είδους ''κόλπα'' να καταφέρει τον άντρα της να της κάνει δεύτερο παιδί????? Ένα παιδί για να έρθει στον κόσμο πρέπει να το θέλουν και οι δυο! Δε μπορεί να μη σέβεται ο ένας τις επιθυμίες του άλλου, αυτό είναι σίγουρα προβληματικό... και ναι το θέλεις τόσο πολύ και κοιτάζεις μόνο την δική σου επιθυμία... το πως νιώθει ο άντρας σου το σκέφτηκες??? Ο δικός μου άντρας θέλει δεύτερο παιδί για να μη μείνει η μικρή χωρίς αδερφάκι.. η μικρή μας ειναι 18 μηνών κ ήδη πριν κλείσει χρόνο μου ''έτρωγε'' τα αυτιά για ένα δεύτερο.. ενώ δουλεύει μόνο αυτός και σε κάθε επόμενη εγκυμοσύνη μου θα παίρνω χάπια, θα κάνω ενέσεις κ φυσικά δεν είμαι καθόλου έτοιμη ψυχολογικά για κάτι τέτοιο ακόμη.. κ ενώ ξέρει πολύ καλά τι περάσαμε μαζί στην εγκυμοσύνη με πιέζει για ένα δεύτερο μωρό.. δε μπορείς να φανταστείς πόσο πρόβλημα δημιουργείται σε ένα ζευγάρι κ πόση ένταση φέρνει αυτή η εμμονή του ενός.. εγώ προσωπικά νιώθω πολύ πιεσμένη και μου έχει δημιουργήσει φοβερό άγχος ακόμη και την στιγμή που ερχόμαστε σε επαφή.. επειδή απλά δε μπορώ να του έχω εμπιστοσύνη! Μην πιέζεις λοιπόν τον σύζυγο σου για κάτι τόσο σημαντικό στη ζωή σας.. τα παιδιά δεν είναι κούκλες.... πρέπει να σκεφτόμαστε λογικά κατά πόσο μπορούμε να ανταπεξέλθουμε κ οικονομικά και ψυχολογικά στον ερχομό ενος μωρού και όχι επειδή μας πήραν τα χρόνια ή επειδή μας το ζητάει το παιδί μας για να μη το χαλάσουμε χατίρι!!! ΝΑΙ και εγώ θέλω δεύτερο παιδί για να μην είναι το παιδί μου μόνο του αργότερα.. για να μεγαλώσει η οικογένεια μας.. γιατί παρόλα όσα πέρασα θέλω να ξαναζήσω την εγκυμοσύνη (στην πρώτη δε το χάρηκα με τόσα φάρμακα και τόσο άγχος.. χωρίς να ξέρω πώς θα γεννηθεί το παιδί μου) και επειδή το θέλει τόσο πολύ ο σύζυγος μου... αλλά θα πρέπει να γίνει όταν θα είμαι κ εγώ έτοιμη και θα το επιθύμω με την ίδια λάχταρα όσο κ αυτός!!! ΗΡΕΜΗΣΕ λοιπόν και να χαίρεσαι το παιδάκι και θα έρθει κ το δεύτερο όταν θα νιώσει και ο άντρας σου την επιθυμία αυτή!!!