Μαμά, είσαι η πριγκίπισσά μου

– Μαμά, είσαι η πριγκίπισσά μου!

Αυτό μου είπε το μεσημέρι η κόρη μου, καθώς προσπαθούσε να στερεώσει ένα πλαστικό ποτήρι στο κεφάλι μου, τάχα μου σαν στέμμα.

Το βράδυ στον παιδότοπο, έφυγε για λίγο από κοντά μου και πήγε παραδίπλα να κόψει ένα λουλούδι από ένα από τα φυτά του χώρου. Μέχρι να προλάβω να της πω «ΜΗ!», ήρθε τρέχοντας κοντά μου, προσφέροντάς μου το μοβ άνθος και ένα πράσινο φύλλο.

– Για σένα, πριγκίπισσα!

Και κοίτα να δεις… Την ψώνισα και εγώ και από το μεσημέρι σαν πριγκίπισσα νιώθω.

(Αφιερωμένο σε όλους τους γονείς που περιμένουν με αγωνία να ακούσουν κάτι τόσο τρυφερό από το στόμα των παιδιών τους. Οι λέξεις θα βρουν το δρόμο τους και θα απεγκλωβιστούν από το μυαλουδάκι, θα ξεχυθούν από το μικρό στοματάκι και θα φτάσουν στα αυτιά σας ως η ομορφότερη μελωδία. Ένα χρόνο πριν ήμουν απλά «μαμά μαμά». Σήμερα είμαι «Μαμά, είσαι η πριγκίπισσά μου». Λίγη δουλειά θέλει. Ενθάρρυνση. Πολλά μπράβο. Περισσότερη δουλειά. Και οι λέξεις θα έρθουν και θα ανταμείψουν κάθε πλευρά)