Ακόμα δεν σε έπεισα να ξεκινήσεις δίαιτα;
ΑΔΥΝΑΤΙΖΟΝΤΑΣ,…
– βρίσκεις επιτέλους ρούχα σε ΟΛΑ (σχεδόν) τα μαγαζιά
– έχεις τη χαρά του να πεις ξανά «Μου φέρνετε μικρότερο νούμερο, παρακαλώ;»
– χωράς στα παλιά σου ρούχα
– ακόμα και αν δεν έχεις φτάσει στον τελικό στόχο, νιώθεις ήδη θεά
– περπατάς καλύτερα, κοιμάσαι καλύτερα
– δεν σε πονάει το σώμα σου κάθε λίγο και λιγάκι
– μαθαίνεις μέρα με τη μέρα να σέβεσαι όλο και περισσότερο το σώμα σου (τοσο κόπο έκανες!) και έτσι το σκέφτεσαι διπλά και τριπλά πριν το ρίξεις πάλι στις σοκολάτες
– θυμάσαι την απόλαυση του να τρως βραστά χόρτα με μπόλικο λεμόνι, δαμάσκηνα, παγωμένο γιαούρτι και άλλα ωραία που τόσο καιρό άφηνες στην άκρη για το χατίρι καποιου πιο… παχυντικού
– αρχίζεις να λάμπεις ξανά!
Είμαι πια στα κιλά που ήμουν αφού γέννησα την κόρη μου (μετά ξαναπάχυνα, μην τα ξαναλέω, μην τα ξαναθυμάμαι) και έχω δρόμο ακόμα, αλλά έχω περάσει για τα καλά τα μισά της διαδρομής! Κάθε μέρα που κοιτάζω τον εαυτό μου στο καθρέφτη, του δίνω την υπόσχεση να τον φροντίζω και να τον αγαπώ και να μην τον ξαναφήσω να γίνει θύμα της κακιάς διατροφής (γιατί δεν μου έφταιγε η ποσότητα -αυτή ποτέ δεν ήταν αμάν μεγάλη- μου έφταιγε η ποιότητα).
Ναι, μου λείπει ένα κομμάτι πίτσα και καμιά φορά ονειρεύομαι ένα ζουμερό μπέργκερ. Όμως το απολαμβάνεις δυο φορές περισσότερο, όταν δεν το τρως συνέχεια, έτσι δεν είναι;
Μακάρι να καταφέρω να το διατηρήσω. Άλλωστε, όταν τρέφονται οι γονείς σωστά, τρέφονται και τα παιδιά σωστά. Γιατί όπως και να το δούμε, είναι ειρωνεία να μασαμπουκώνεις εσύ το σάντουιτς και την καρμπονάρα και να έχεις απαίτηση από αυτά να τρώνε το μπρόκολο και το ψαράκι το πλακί. Ε;
Λοιπόν, ακόμα να ξεκινήσετε και εσείς;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
με επεισες και ξεκίνησα να ξέρεις εχω εσενα παράδειγμα.. μειον 4 κιλά και συνεχίζω
κοριτσια τα κιλα που περιγραφετε ειναι...πταισματα!! να σας πω εγω για τα ..κακουργηματα τα δικα μου!ξεκινησα την πρωτη μου εγκυμοσυνη 67 κιλα(υψος 171).λοιπον εχουμε και λεμε:πρωτη εγκυμοσυνη 25 κιλα, δευτερη εγκυμοσυνη 25, κιλα τριτη εγκυμοσυνη μετα απο 10 χρονια,25 κιλα .τελος οι εγκυμοσυνες...πρωτο κοψιμο τσιγαρου 20 κιλα, (το ξαναρχισα)δευτερο κοψιμο 17 κιλα (το ξαναρχισα)τριτο δεν εχω και δεν σκοπευω να το ξανακοψω..συνολο +112 κιλα εκτος κατι περιστασιακα3,4,5,κατι γιορτες κλπ που δεν τα λογαριαζω.....τωρα ειμαι 78 και προσπαθω να κατεβω 5-6 κιλα αλλα ειμαι και 44 χρονων και δεν φευγουν καθολου ευκολα πια!!μαλλον εχω κουραστει κιολας..
το κανονικό μου είναι 62 κιλα στην πρωτη εγκυμοσυνη ειχα πάρει 11 κιλά. απο 62 πήγα 73 στην δευτερη εγκυμοσυνη είχα πάρει 13 κιλα. Αλλα ειχα ξεκινησει απο 59 και εφτασα 72.. 2 μήνες μετά τη γεννα είχα αισίως φτασει τα 63-64 κιλά. Όταν όμως έκοψα το θηλασμό πήρα άλλα 4!! γμτ...... και τωρα η κοιλια μου, μου φαινεται τεραστια!!! ααααααχχχχχχ... που πηγε η εποχη που αναστέναζαν οι ταξιτζιδες με τους κοιλιακούς μου????
Γεννησα τη μπεμπουλα μου πριν 2 μηνες.Εχασα πολυ γρηγορα τα περιπου 15 κιλα της εγκυμοσυνης, ισως και 1-2 απο αυτα που ειχα πριν, πινοντας πολυ νερακι.Εδω και 2 εβδομαδες ομως η ζυγαρια εχει κολλησει. Ισως να φταιει και η δυσκοιλιοτητα που με ταλαιπωρει, λογω του οτι θηλαζω και αποφευγω καποιες τροφες γιατι η μικρουλα μου ταλαιπωρειται απο κολικους.Παιρνω θαρρος ομως απο αυτα που γραφεις και δεν το βαζω κατω.Και ειναι πολλα τα ατιμα που πρεπει να χασω...γιατι τα κουβαλαω χρονια...απο τις προηγουμενες γεννες-θηλασμους.Ευτυχως μεγαλωνοντας αρχισα να προσεχω περισσοτερο γι' αυτο και σ' αυτη την εγκυμοσυνη δεν πηρα παρα πολλα κιλα.Καλη δυναμη ευχομαι στις ομοιοπαθουσες!!!!!!
συγχαρητήρια πολλά, εγώ πήρα 16 στην εγκυμοσύνη, έχασα τα 9 σε 10 μήνες μετά και όταν ο γιόκας μου ήταν 2 ετών απολύθηκα και έκατσα σπίτι. ε αυτό ήταν... τώρα είμαι με τα 16 της εγκυμοσύνης συν άλλα 8, το σύνολο 24!!! νομίζω ότι ποτέ δεν θα καταφέρω να χάσω ούτε 5 κιλά, ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν τσαγανό. ο μικρός μου είναι 4μιση ετών πια κι εγώ είμαι 24 κιλά περισσότερα από τότε που έμεινα έγκυος
Xrissa μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το να μένεις σπίτι και να είσαι επιβαρυμένη ψυχολογικά είναι ό,τι χειρότερο για τη δίαιτα. Και όσο μαζεύονται τα κιλά τόσο σε παίρνει από κάτω. Όμως πρέπει να σκεφτείς πως μόνο εσύ μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου να βγει από αυτό τον φαύλο κύκλο. Και μπορείς! Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην μπορεί! Απλά αφηνόμαστε και τεμπελιάζουμε. Για σκέψου, αν σου έλεγε κάποιος: "Αν χάσεις 20 κιλά μέσα στους επόμενους 12 μήνες θα σου δώσω ένα εκατομμύριο ευρώ", τι θα έκανες;;; Πάω στοίχημα το κεφάλι μου πως θα τα έχανες!!! Ξεκίνα ΤΩΡΑ! Όχι από την (άλλη) Δευτέρα, όχι από αύριο! Και σε κάθε κιλό που θα φεύγει, μόνο καλύτερα θα αισθάνεσαι! Και μερικές συμβουλές: Περπάτα όσο το δυνατόν περισσότερο. Κάνει θαύματα! Ανεβοκατέβαινε σκάλες. Εγώ για τα μπράτσα, ανεβοκατεβάζω και την τέντα της αυλής τουλάχιστον 3 φορές τη μέρα! Μη γελάς, κάνει δουλειά! Πίνε πολύ νερό (10+ ποτήρια). Μην περιμένεις να ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΥ για να φας. Τρώγε και υγιεινά σνακ (φρούτο, γιαουρτάκι) μέσα στη μέρα, είναι καλύτερο πολλά μικρά γεύματα, παρά δύο μεγάλα. Μην περιμένεις να χορτάσεις για να σταματήσεις να τρως. Το μήνυμα του στομαχιού πως χόρτασε, κάνει να φτάσει στον εγκέφαλο 20 λεπτά! Γι'αυτό και όταν σταματάμε χορτασμένοι, μετά συνειδητοποιούμε πως σκάσαμε! Και εξίσου σημαντικό: τρώγε πολύ ελαφρά το βράδυ και ποτέ αργότερα από 2 ώρες πριν πέσεις στο κρεβάτι. Τώρα το καλοκαίρι το ιδανικό βραδυνό είναι καρπούζι. Ακόμα και μισό καρπούζι να φας, οι θερμίδες είναι ελάχιστες. Απλά θα κάνεις διακεκομμένο ύπνο γιατί θα σηκώνεσαι για πιπί! Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να αδυνατήσει κανείς φτάνει να το θέλει (εξαιρώ φυσικά τους ανθρώπους που δεν μπορούν λόγω υγείας). Και όσο για την απόλαυση της πίτσας, του πιτόγυρου, των γλυκών κλπ κλπ, δεν πιάνει μπάζα μπροστά στην απόλαυση του να είσαι στα κιλά που θέλεις. Και αυτή κρατάει για πάντα, ενώ η άλλη είναι τελείως στιγμιαία και ακολουθείται από ΠΟΛΛΕΣ τύψεις! Κι εγώ που στα λέω, έμεινα αδρανής 2 χρόνια μετά τη δεύτερη γέννα μου, στην οποία πήα κοντά 30κιλά. Προμελετημένο έγκλημα, αλλά μετά δεν έλεγα να ξεκινήσω την κατηφόρα. Φυσιολογικά κιλά περίπου 63, άρχισα την εγκυμοσύνη μου στα παχουλά μου (72 κιλά), έφτασα 95 έξι μήνες ΑΦΟΥ γέννησα και τώρα έχω κατέβει 78 και συνεχίζω με στόχο τα 65. Κι αν ανέβει η ζυγαριά μέχρι 1-2 κιλά, οκ. Μετά, ράψιμο στο στόμα!!! Ξέρω πως θα φτάσω στα κιλά μου. Κι αν δεν ήμουν τόσο λιχούδα, θα είχα φτάσει προ πολλού. Αν σε βολεύει τρώγε απ'όλα αλλά μέτρα θερμίδες. Κι αυτό δουλεύει καλά. Αλλά σίγουρα ακολούθησε τις παραπάνω συμβουλές. Δεν γίνεται να μετράμε θερμίδες και να τις τρώμε όλες για βραδυνό πχ. Δεν δουλεύει καλά αυτό το κόλπο! Σου εύχομαι καλή επιτυχία! :)
Να προσθέσω πως είμαι 44 χρονών. Το λέω γιατί υποτίθεται πως όσο μεγαλώνουμε τόσο πιο δύσκολα φεύγουν τα κιλά. Ίσως. Στην πρώτη μου γέννα - τώρα η μεγάλη μου κόρη είναι 17 χρονών- πήρα 12 κιλά, γύρισα σπίτι 69 κιλά και σε 9 μήνες ήμουν όπως πριν. Πάντως, και στα 44, μια χαρά φεύγουν τα κιλά αν θέλουμε να τα διώξουμε! :)