Όταν θα μεγαλώσουν, θα τους το πω;
Είναι καμιά φορά που κοιτάζω τα παιδιά μου και σκέφτομαι πόσο αγωνιούσα για τη σύλληψη τους. Έχω 2 παιδιά με διαφορά κάποιων χρόνων και τα δύο με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Διαφορετική κάθε φορά. Η ζωή μας δύο φορές ήταν για λίγο γεμάτη από πολλά συναισθήματα μέσα σε λίγες μέρες. Τρέξιμο, στεναχώρια, αγωνία, ανυπομονησία, πόνο, νεύρα, ελπίδα, αγαλλίαση, χαρά, ανέλπιστη χαρά!!
Τώρα που τα κοιτάζω να παίζουν στο χαμό του σαλονιού, σκέφτομαι… Σχεδόν δεν θυμάμαι ότι χρειάστηκε να κάνω τόσες ενέσεις για να τα κρατήσω στην αγκαλιά μου! Αυτή η εποχή έχει περάσει στο κουτί των αναμνήσεων του μυαλού μου.. (μαζί με άλλες…)
Μια απορία έχω μόνο που με βασανίζει καμιά φορά…
Θα τους το πω; Όταν θα μεγαλώσουν, όταν θα έρθει η ώρα να κάνουν παιδιά, όταν θα μπορούν να καταλάβουν… Θα τους το πω; Θα παίξει ρόλο στη ζωή τους; Θα έχει σημασία για εκείνα αν ήρθαν στον κόσμο απο εξωσωματική, σπερματέγχυση ή απο συνουσία; Ετσι κι αλλιώς… από αγάπη ηρθαν!
Εσείς; Τι λέτε; (εκτός του ότι δεν έχω τίποτε καλύτερο να σκεφτώ, που λέει ο άντρας μου…) Εσείς θα το πείτε; (ή έστω… θα το λέγατε;)
μαμα Β
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Έχω δύο παιδάκια με εξωσωματική 11&5 χρονών ή κόρη μου που είναι 11 το ξέρει ήδη (δεν την ενοχλησε καθόλου) δεν βρίσκω το λόγο να μην το γνωρίζουν πρέπει να ξέρουν ότι όλα στην ζωή δεν είναι εύκολα. Επίσης θεωρώ ότι η εξωσωματική πρέπει να σταματήσει να είναι ταμπού για τα ζευγάρια...
Και εγω το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό...αν θα πρέπει να της το πω όταν μεγαλώσει...η πρώτη απάντηση που μου έρχεται είναι ΄΄όχι...τι σημασία θα είχε΄΄....νομίζω όμως πως πρέπει να ξέρει πως όλα τα πράγματα στην ζωή δεν είναι εύκολα και δεδομένα, να μην σταματάει να προσπαθεί όταν θέλει πολύ να πετύχει κάτι, να μην απογοητεύεται ακόμη και αν όλα μοιάζουν χαμένα....να παίρνει δύναμη από τις αποτυχίες κλπ....αυτά έμαθα εγώ από τις εξωσωματικές...γιατί μέχρι τότε είχα ότι ήθελα χωρίς ιδιαίτερο κόπο και ξαφνικά έπεσα από τα σύννεφα....αλλά ξανασηκώθηκα...την δική μου εμπειρία θα την μεταφέρω στο παιδί μου, όταν θα είναι σε θέση να την καταλάβει και την αξιοποιήσει....
Πραγματικά δε βρισκω το λογο να ανακοινωσεις το οτιδηποτε.Απορω που σκεφτεστε ετσι και ουτε νομιζω οτι αυτο πρεπει να απασχολει εσενα ουτε και νομιζω οτι ενδιαφερει τα παιδια σας, οποτε γιατι να τα φορτιζετε;
Ο Χριστός στην παραβολή του μίλησε για τον έμπορο των μαργαριταριών, που όταν βρήκε το πιο μεγάλο και το πιο όμορφο, τα πούλησε όλα για να τα αγοράσει. Για την κάθε συνειδητοποιημένη γυναίκα η απόκτηση παιδιών είναι το σπουδαιότερο μαργαριτάρι και αξίζει να καταβάλει κάθε κόπο για να τα αποκτήσει. Και αυτό το λέει μία γυναίκα, εγώ, που απέκτησε δύο υγιέστατα παιδιά, όποτε το θέλησε, με τη βοήθεια του Θεού.
Εγω εχω εναν γιο σχεδον 4 ετων και ειμαι εγκυος σε ενα αγορακι ακομα. Και τα δυο με εξωσωματικη.Ο τροπος δεν εχει σιγουρα σημασια για τα ιδια αλλα καθως το ξερουν ολοι μας οι συγγενεις και φιλοι θα τους το πω οταν πρεπει οχι για κανεναν αλλο λογο περα απο το οτι δεν θελω να νιωσουν οτι τους το κρυβουμαι γιατι ηταν κατι για το οποιο ντρεπομαστε η γιατι δεν το θεωρουσαμε φυσιολογικο και ομορφο!! Ειμαι πολυ ευγνομων που τα καταφερα και αισθανομαι τυχερη που ζω σε μια εποχη που μπορεσα να πραγματοποιησω το μεγαλυτερο μου ονειρο. Να γινω μητερα.!!!
όταν τα παιδιά φτάσουν στην ηλικία που θα ρωτήσουν πως γίνονται τα μωρά,πες τους τον τρόπο (και φυσιολογική σύλληψη και υποβοηθούμενη) μετά θα σε ρωτήσουν μόνα τους αυτά πως γεννήθηκαν και απάντησε τους... μη δραματοποιήσεις την κατάσταση,θα αισθανθούν μπερδεμένα και ίσως αργότερα ενοχές όταν συνειδητοποιήσουν το βάρος των συναισθημάτων σου,αλλά και ανεπαρκείς ως προς τις προσδοκίες που έχεις από αυτά. να τους το παρουσιάσεις σαν κάτι απόλυτα φυσικό...άλλωστε το αποτέλεσμα μετράει,που είναι το μωρό,όχι το πως έγινε...τώρα αν θες να τους πεις λεπτομέρειες,μετά την εφηβεία,που θα είναι σε θέση να διαχειριστούν το μεγαλείο της αγωνίας,της προσπάθειας και της ψυχολογικής έντασης που βίωσες...
Κλαίγαμε/ ο θεούλης μας λυπήθηκε/ δεν μπορούσαμε να κάνουμε παιδιά, αυτό ΚΑΘΕ βράδυ; Και μια άλλη κυρία, με τις "σακούλες σκουπιδιών με φάρμακα" και τις φωτογραφίες με την κοιλιά τρυπημένη απ΄τις ενέσεις.. Φουλ στο ενοχικό σύνδρομο τα παιδιά. Συνέλθετε, καλέ! Φτιάξτε μια ωραία ιστορία όλο θετικά μηνύματα αντί για βαρύ ψυχολογικό δράμα και σπλάτερ.
νιωθω πολυ περηφανη που εφερα στο κοσμο την πριγκιπισσα μου με εξωσωματικη.Ξερεις κ εσυ καλη μου οπως κ εγω , οπως κ πολλες αλλες μανουλες που εχουν περασει κατι αναλογο ποσο ψυχοφθορο ειναι ολο αυτο ποσο δυναμη χρειαζεται...ΝΑΙ θα της μιλησω οταν πλεον καταλαβαινει θα της τα πω ολα ακομα κ για τις ενεσεις που εκανα καθε μερα για εννια μηνες ακομα κ το οτι εψαχνα σημειο που να μην ειναι μελανο.....ΟΛΑ θα τα μαθει..μαμα Β ειμαι πολυ περυφανη για σενα για μενα για ολες μας που περασαμε απο αυτο το γολγοθα κ βγηκαμε νικητριες γιατι αυτο ειμαστε ΗΡΩΕΣ
Να σου ζησουν τα παιδακια σου. Εγω εχω κρατησει σημειωματαριο απο την πρωτη στιγμη που αρχισα τις ενεσεις για εξωσωματικη, τις σκεψεις μου τις ανησυχιες μου την λαχταρα μου. Εχω ολους τους υπερηχους μεσα και ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου εγραφα σ´αυτο λες και μιλαγα στο παιδακι μου. Για εμενα ειναι ενας μικρος θησαυρος που θα περασει οπωσδηποτε στα χερια του. Δεν εχει να κανει με ποιον τροπο εγινε η συλληψη και ουτε πλεον ειναι ταμπου οπως ηταν πριν χρονια. Φυσικα και ειναι ωραιο να τους το πεις.
Σίγουρα δεν υπάρχει ντροπή στο γεγονός, γιατί είναι κάτι απολύτως αποδεκτό και θαυμαστό που δείχνει πόσο πολύ οι γονείς ήθελαν την εγκυμοσύνη. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί θα πρέπει να το πεις στα παιδιά σου, δηλαδή γιατί θα πρέπει να τους ανακοινώσεις τον τρόπο με τον οποίο έγινε η σύλληψη. Νομίζω ότι δεν είναι σημαντικό για τη ζωή τους, για την ψυχή τους, είναι καθαρά δικό σας αυτό το θέμα. Φυσικά δεν θα πρέπει να είναι μυστικό γιατί όπως είπαμε δεν είναι ντροπή, αλλά δεν συμφωνώ με το ότι πρέπει να τους πεις σαν να είναι κάτι το οποίο θα αλλάξει κάτι, όπως αν ήταν υιοθετημένα. Οπως και να΄χει τα παιδιά σου τ'αγαπάς, είτε τα έπιασες με εξωσωματική είτε με τον παραδοσιακό τρόπο.
Μα είναι πλέον τόσο συνηθισμένο! Και εγώ έχω τρεις κόρες και οι τρεις από εξωσωματική και εννοείται ότι τους το είπα και μάλιστα χαρήκαν γιατί καταλάβανε ότι τις θέλαμε τόσο πολύ που κάναμε τα πάντα για να τα καταφέρουμε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ταμπού πια. Και όπως είπε και μια άλλη κοπέλα και εγώ παντού λέω ότι έκανα εξωσωματικές ώστε να βοηθηθεί και κόσμος που θεωρεί το θέμα ταμπού. Ήταν τουλάχιστον πριν 12 χρόνια που έκανα την πρώτη εξωσωματική. Τώρα νομίζω ότι είναι πολύ κοινό πια... Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!
να τα χαιρεσε τα μωρα σου!!και γω εχω δυο με τον ιδιο τροπο συληψης και τους το χω πει ηδη, απο 3-4 χρονων σαν παραμυθι.!!ο μεγαλος μαλιστα ζητησε να παμε σε εκεινο το μεγαλο κτιριο στην αθηνα για να κανουμε και ενα αδελφακι...και ετσι εγινε!!ειμαι πολυ περηφανη που καταφερα να γινω μανουλα και δυο φορες περηφανη που εγινα με αυτον τον τροπο....
και εγω εχω διδυμα με εξωσωματικη και εννοειτε πως θα τους το πω αλλωστε το ξερουν ολοι , το λεω οτι τα εχω κανει με εξωσωματικη γιατι μπορει να βοηθησω και καποια αλλη κοπελα να γινει μαμα.
συμφωνώ απόλυτα με τη Χριστίνα και εγω το λεω ότι εγω κανει εξωσωματική για τον ίδιο ακριβώς λόγο, για να βοηθήσω κάποια κοπέλα αν χρειαστεί, όπως και εμένα εξάλλου με βοήθησε μια παιδική μου φίλη που απέκτησε τα παιδακια της με εξωσωματική. πάντως και εγω εχω σκοπό να τους το πω, άσχετα αν ο άντρας μου δεν θέλει να τους το πουμε
Ουτε για μια στιγμη δεν αναρωτήθηκα.... Απέκτησα τα τριδυμακια μου και γαληνεψε η ψυχη μου!Με την ιδια ευκολία που το ειπα σε ολους απο τη πρωτη στιγμη, με την ιδια ευκολία χτες την ωρα που παίζαμε τους ειπα οτι πριν 3χρονια τέτοια μερα σας πήραν ωάρια ακομα απο το σώμα μου για να συναντήσετε τα σπερματοζωάρια του μπαμπάκα και να δημιουργηθειτε αυτο που ειστε σημερα... Οχι οτι κατάλαβαν ... Θελω να πω ομως οτι όλο αυτο ειναι μέρος της ζωής μας και θεωρώ οτι αν τους το κρύψω απλα θα ειναι σαν να απαρνιέμαι αυτο που βίωσα.
Και φυσικανα τους το πεις για να νιωσουν ακομα πιο περηφανα για τη μαμα τους! Που δε το βαλε κατω... Και που τα ηθελε τοσο πολυ!! Να τα χαιρεσαι κουκλα μου! :)
Μήπως νιώθεις "λιγότερο μαμά" που κάνατε τα παιδάκια σας με βοήθεια; Ή έχεις πέσει θύμα σχολιασμού και σε έχει επηρεάσει; Γιατί κάπως έτσι ακούγεται. Φέρατε στον κόσμο δυο παιδιά. Το πώς ήρθαν δεν τα αφορά με την έννοια ότι δεν παίζει ρόλο. Δεν υπάρχει κάτι να κρύψεις, αλλά και ούτε να (επι)δείξεις. Ούτε επιβάλλεται επειδή έτσι (από ποιόν και από τί;), ούτε πρέπει σώνει και καλά ντε να ακούσουν για πόνο, ενέσεις, εργαστήρια, μειώσεις, ορμόνες και αγωνία (για ποιόν λόγο;). Η μητέρα μου όταν ήμουν 20 ετών μού είπε για τη γέννησή μου. Πόσο πόνεσε, ότι "σκίστηκε", ότι ο ομφάλιος λώρος ήταν σφιχτά τυλιγμένος γύρω απ΄το λαιμό μου κι ότι για λίγο δεν είχα παλμό. Ήταν φορτισμένη, καθώς μόλις φαινόταν να ξεπερνώ σοβαρό πρόβλημα υγείας. Τώρα καταλαβαίνω γιατί μου διηγήθηκε την ιστορία της γέννησής μου, αλλά πέρασα χρόνια με υπόγειες τύψεις, τις οποίες ακόμη μπορώ να θυμηθώ ξεκάθαρα. Όχι τίποτα φοβερό που άλλαξε τη ζωή μου, η εικόνα όμως της μητέρας μου να πονάει, να ταλαιπωρείται γεννώντας με και να "σκίζεται", έχτισε περίεργες ενοχές εντός μου. Ξέρω ότι έχασε τη γη όταν μάθαμε ότι έπρεπε να χειρουργηθώ άμεσα (αντί να μου δίνει εκείνη κουράγιο, της έδινα εγώ), ήθελε με κάποιον τρόπο να μου δείξει ότι η ζωή μου είναι σημαντική, αλλά,ειλικρινά, θα ήθελα να μην γνωρίζω τις λεπτομέρειες του πόνου και της αγωνίας της όταν με έφερε στον κόσμο. Έχοντας πάθει και μάθει, ξέρω τί πρέπει και τί δεν πρέπει να πω εγώ η ίδια, όταν έρθει η ώρα. Πολυλογώ για να το πω απλό: δεν είσαι λιγότερο ή περισσότερο μητέρα με βάση το πώς ήρθαν τα παιδιά σας στη ζωή. Αν μέσα σου νιώθεις λιγότερο γυναίκα, είναι δικό σου θέμα και καλό είναι να το διαχειριστείς γιατί είναι κρίμα να ταλαιπωρείσαι από τέτοιες σκέψεις. Πραγματικά κρίμα. Αν, μετά από χρόνια, αποφασίσετε -για συγκεκριμένο, πρακτικό λόγο- να μιλήσετε στα παιδιά, θα πρέπει να γίνει με τρόπο που να μην δημιουργεί ενοχές και τύψεις. Μη ξεχνάς ότι τις περισσότερες φορές στη ζωή αυτό που μετράει δεν είναι το "τι", αλλά το "πως". Το συμπέρασμα παραμένει ένα: μητέρα είναι εκείνη που φροντίζει, αγαπά κι ενδυναμώνει, ανεξάρτητα από το πώς απέκτησε τα παιδιά της. Επικεντρώσου στο μεγάλωμα των παιδιών, γιατί αυτό είναι το σημαντικό, τόσο για εσένα προσωπικά, όσο και για την οικογένειά σου.
Κάθε μέρα λέω στα παιδάκια μου ότι είναι δώρό θεού , ότι εγω και ο μπαμπάς δεν μπορούσαμε να κάνουμε παιδάκια και κλαίγαμε.... ότι ο θεούλης μας λυπήθηκε και τα έστειλε. Κάθε βράδυ πριν πάνε για ύπνο , κάθε βράδυ ......κάθε βράδυ θα το λέω μέχρι να καταλάβουν πόόόόσο πολύ τα ΘΕΛΑΜΕ και δεν έτυχαν......Κάθε βράδυ .....μέχρι να κάνουν δικά τους παιδιά .....(ελπίζω χωρίς να αντιμετωπίσουν τα ίδια προβλήματα ) επειδή θα το ΘΕΛΟΥΝ
Καλησπέρα! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου πάνω απ όλα! Και εμένα οι γονείς μου είχαν πρόβλημα να συλλάβουν και έκαναν ένα σωρό εξετάσεις κτλ. Δεν ξέρω ακριβώς πώς έγινε η σύλληψη αλλά για μένα δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο. Ίσα ίσα καμαρώνω που είχαν τα κότσια και την ισχυρή θέληση να αποκτήσουν ένα παιδάκι ωστέ να περάσουν όσα πέρασαν! Να είσαι περήφανη! Δεν είναι ντροπή για να σκέφτεσαι αν θα τους το πεις. Αυτό δείχνει πόσο πολύ τους ήθελες στην ζωή σου! :)
Εχω 2 διδυμα παιδακια απο εξωσωματικη κι ενα μικροτερο απο φυσικη συλληψη. Τις αγωνιες της εξωσωματικης τις εχω βαλει στην ακρη του μυαλου μου, δεν μπορω βεβαια να τις ξεχασω. Ομως νομιζω οτι δεν εχει καμια σημασια για τα ιδια τα παιδια. Ισως οταν μεγαλωσουν αρκετα να τους το αναφερω... Δεν ειμαι της αποψης να τους τονισω το "τι περασα εγω για να σας κανω". Εξ'αλλου αυτη ηταν δικη μου επιλογη, δεν πρεπει να τα βαρυνει αυτα. Ο μονος ισως λογος για να το μαθουν ειναι μηπως και εχουν καποιο κληρονομικο "θεμα" στη συληψη των δικων τους παιδιων.
ΕΧΩ ΕΝΑ ΓΙΟ 3,5 ΜΕ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΩ.ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΓΕΜΑΤΕΣ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΔΕΙΞΩ,ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΤΡΥΠΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΝΕΣΕΙΣ,ΓΡΑΦΩ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΛΠ.ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΤΑ ΒΛΑΣΤΑΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΦΥΣΙΚΑ ΗΛΙΚΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΑ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ.
Ίσα-ίσα που επιβάλλεται να τους το πεις! Όλη αυτή η ταλαιπωρία που τράβηξες, η αγωνία, τα έξοδα αποδεικνύουν πόσο πολύ ήθελες αυτά τα παιδιά και πόσο πολύ τα αγαπούσες και υπέμενες τα πάντα για χάρη τους πριν καν γεννηθούν! Δεν σου "έτυχε" η εγκυμοσύνη και δεν σκέφτηκες ούτε στιγμή την έκτρωση. Δεν βλέπω για ποιο λόγο να τους κρύψεις κάτι τόσο γενναίο και όμορφο! Απλώς θα πρέπει να περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να τους το πεις όταν θα είναι έτοιμοι να το ακούσουν.
Τι σημασία έχει ο τρόπος σύλληψης? Καμιά κατά τη γνώμη μου. Ευτυχώς που υπάρχει η τεχνολογία αυτή που έχει κάνει μητέρες άπειρες γυναίκες που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν. Γιατί να μην τους το πεις?
Να είσαι υπερήφανη λέγοντας το!
Κι εγώ με εξωσωματικη έκανα τον γιο μου και μακάρι να μπορούσα να κάνω κι άλλο παιδί, με τον ίδιο πάντα τρόπο εννοείται, αλλά τι σημασία έχει? Η αγάπη που τους δίνεις και η ζωή που τους προσφέρεις, αυτό έχει σημασία για τα παιδιά τελικά. Όχι μυστικά στην ζωη τους, όλα αποκαλύπτονται αργά ή γρήγορα και πληγώνουν περισσότερο, χωρίς λόγο κιόλας!Ας σπάσουμε τα ταμπού που μας κρατάνε δέσμιους σε τόσα άλλα πράγματα
καλε ναι... νομιζω οτι το μεγαλοποιεις το θεμα στο κεφαλι σου...
ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!! ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!! ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ!!
Αγαπητη μαμα,να τους το πεις να καταλαβουν ποσο πολυ τ αγαπατε κ πως τα θελατε οπωσδηποτε με οποιοδηποτε τροπο!εγω ειμαι απ τις μαμαδες που τεκνοποιησα με την πρωτη προσπαθεια επαφης κ τις δυο μου κορες,αλλα αυτο δεν με κανει περισσοτερο μαμα απο εσενα,τις ιδιες αγωνιες εχουμε,το ιδιο αγχος ολες οι μαμαδες,ασχετου πως συλλαβαμε,η πως γεννησαμε!η μαμα ειναι μαμα!!
Εννοειτε οτι θα τους το πω. Εκανα τις δίδυμες κόρες μου με εξωσωματικη και οπως λέμε με τον αντρα μου δεν έτυχε Πέτυχε. Ειναι ακόμη 4 χρονών (στις 2 Αυγούστου έχουν γενέθλια) Θα τους το πω με καμάρι για να καταλάβουν πόσο πολύ επιθυμούσαμε να έρθουν στην ζωή μας Σας φιλώ όλες
Κ εγώ τα παιδάκια μου με ivf τα έκανα μετα απο 4 προσπαθείες κ πολλα πολλα προβλήματα.φυσικα κ θα τους το πω οταν ειναι αρκετά μεγάλα να το καταλάβουν.ειναι πιστεύω μια κπ απόδειξη για το ποσο πολυ τα θέλαμε .τετοια παιδια ειναι πραγματικά παιδια αγάπης (κ ας μην "έγιναν "σε κπ κρεβατοκάμαρα αλλα σε ενα εργαστήριο)
Να τους το πεις...είναι ότι καλύτερο έχεις κάνει γι αυτά και μάλιστα πολύ δύσκολα!Από μικρή ήξερα πόσο κόπο,πόσες προσπάθιες,πόση ταλεπωρία,πόση στεναχώρια,πόση αγωνία,πόσες θεραπίες,πόσες εξετάσεις,πόσες ενέσεις πέρασε η δικιά μου μανούλα για να με αποκτήσει και αυτό την έκανε να φαίνεται σαν ηρωήδα στα μάτια μου,την λατρεύω ακόμα περισσότερο! Από την στιγμή που έγινα και εγώ μανούλα,παρόλο που ήταν εύκολο για μένα αυτό, εκτίμισα ακόμα περισσότερο την δικιά μου μαμά. Την αγαπάω και την ευχαριστώ που προσπάθησε τόσο για να με έχει!!!
Εγώ ναι θα το ΄έλεγα..και σιγά το πράγμα δηλαδή..δεν είναι και τόσο φοβερό ούτε και ταμπού στις μέρες μας!Να πω για παλιότερα οκ αλλά όταν τα παιδάκια σου θα είναι μεγάλα η κοινωνία (και άρα και τα ίδια τα παιδιά σου) θα είναι πολύ πιο εξοικιωμένη με τέτοιες καταστάσεις! Μπαίνοντας εγώ παντως στη θέση του παιδιού προσωπικά δεν θα με ένοιαζε καθόλου αυτή η τεχνική λεπτομέρεια..
και γιατι οχι. σημασια εχει οτι απεκτησες αγγελουδια και οχι ο τροπος. το βασικο ειναι να γιναν απο αγαπη και οχι απο] εγωισμο. μονο τοτε μας κρινουν τα παιδια. σημασια εχει να τα εκανες επειδη τα θελατε και οχι για να γεφυρωσετε καποιο χασμα που ενδεχομενως να ειχατε σαν ζευγαρι ελπιζοντας και γω δεν ξερω σε τι. να χαιρεσαι τα παιδακια σου να τα δεις γερα και δυνατα και οπως επιθυμουν αυτα και συ να εισαι ο χαρουμενος θεατησ της ζωης που αυτα θελουν να ζησουν πανω σε γερες βασεις που εσυ θα τους διδαξεις!!!
Γεια σου μανουλα. Εχω ενα γιο 4 χρονων κι εγω με εξωσωματικη τον εκανα (ευτυχως με την πρωτη) και νομιζω οτι οταν μεγαλωσει θα του το πω. Δεν νομιζω οτι θα τον επηρεασει σε κατι αρνητικα ισα - ισα θα μαθει και ποσο πολυ τον θελαμε και ποσο προσπαθησαμε γι΄ αυτο και εσυ καταλαβαινεις τι εννοω γιατι τα εχεις περασει. Μην αγχωνεσαι για τετοια κοιτα να χαρεις τα παιδακια σου να ειναι γερα και μολις μεγαλωσουν θα το σκεφτεις διαφορετικα. Να σου ζησουν τα παιδακια σου γλυκια μου!!!!!!!
κι εγώ φίλη μου τα τρία παιδάκια μου με εξωσωματική τα έκανα. Και βέβαια θα τους το πω, θέλω να ξέρουν ότι τα θέλαμε τόσο πολύ και κάναμε ό,τι ήταν δυνατό να τα αποκτήσουμε!
Ακριβώς αυτο!!!! Κ εγω περιμενω να αρχισει να καταλαβαινει καλα και φυσικα θα της το πω!Ειναι πολυ γλυκο πραγμα να ξερει ενας ανθρωπος ποσο πολυ θελανε οι γονεις του να ερθει στο κοσμο!!Αγαπη περισσοτερο θα νιωσουν!