Ότι δίνεις, παίρνεις; Δεν νομίζω…
Σας γράφω με πόνο και αρκετές τύψεις αυτο το κείμενο για να θίξω ακόμα μια φορά το ότι τελικά το να λεμε οτι παμε σε ιδιωτικό νοσοκομείο για κάποιο προβλημα υγείας, δεν σημαινει πάντα οτι θα μας προσέξουν περισσοτερο, επειδη «πληρώνουμε»…
Την Πέμπτη που μας πέρασε, παίζαμε με το 10 μηνών μωρο μου στο διπλό κρεβάτι… Δεν μπουσουλαει ακομα ο μικρός μου, κάποια στιγμη -για λιγότερο απο μισό λεπτό- ακουσα το πλυντηριο που τελείωσε και είπα να παω να ανοιξω την πορτα του για να απλώσω σε λίγο τα ρούχα… Όλα έγιναν αστραπιαία!!!! Μόλις εφτασα στο μπανιο που ειναι δίπλα απο το δωμάτιο ακουσα το ΓΚΟΥΠ!!! Ο μικρός μου ειχε βρεθεί στο πάτωμα, απο τη μέση του κρεβατιου που τον ειχα να παιζει με ενα παιχνιδάκι!!!!! Τρελαθηκα!!! Εκλαιγε, εκλαιγε γοερά… Τον πήρα στην αγκαλία μου, δεν ηρεμούσε με τίποτα! Κοιταξα το κεφαλάκι του, του εβγαλα τα ρούχα να δω για τυχόν εξωτερικς χτυπήματα, δεν φαινόταν κάτι… Σε λιγα λεπτα ηρεμεί κάπως και παω να τον βάλω στο καρότσι του… Ξανά γοερό κλάμα και να κραταει τα ποδια του ακίνητα!!! Πρόσεξα οτι οποτε τον μετακινουσα τιναζόταν και έκλαιγε!! Εκείνη την ώρα έρχεται οαντρας μου σπιτι, του το λεω και ξεκιναμε για ενα ιδιωτικό νοσοκομείο να δούμε τι συμβαίνει…
Φτάνουμε εκει, καλούν οι νοσηλεύτριες νευροχειρουργό και παιδοχειρουργό. Χωρις να αγγίξουν καν το παιδί, με μια ματια κάνουν διαγνωση οτι δεν εχει τίποτα, να μην το ταλαιπωρήσουμε με εξετασεις κλπ απλώς να το παρακολουθώ ενα 24ωρο για συμπτώματα εμέτου, υπνηλίας κλπ! Τους λεω πως νομίζω πως κάτι συμβαίνει με τα πόδια του και θέλω να το κοιταξουμε, οποτε καλουν ορθοπεδικό.. Καθώς ερχεται ο γιατρός μου λεει «εγώ δεν ειμαι παιδο-ορθοπεδικος και δεν εχω εμπειρία σε τοσο μικρά παιδάκια, θέλω ο ασθενής να μου λεει που πονάει για να καταλάβω!!!«
Με τα πολλα και αφου σήκωνα το παιδι και έβλεπε κι αυτός οτι δεν στερεώνει τα πόδια του και μονο εκλαιγε, λεει «Ας κάνουμε μια ακτινογραφία«, η οποία δεν έδειξε τιποτα… Μου σύστησε να παρακολουθήσω πως θα αντιδράσει μηπως είναι απο το φόβο και να προσέξω αν πρηστουν….
Δεν έμεινα καθολου ικανοποιημένη και μιας και εβλεπα τον πόνο στα μάτια του μωρού μου, φεύγουμε για το Παίδων! Εκεί πραγματικα βρήκαμε την υγειά μας που λένε!! Ο παιδοχειρουργός ψηλάφησε το μωρο στην κοιλίτσα, του εγραψε να κανει ακτινογραφία θώρακος, υπερηχο κοιλίας, εξετάσεις αίματος και ούρων και συνέστησε να τον δει ορθοπεδικός και νευροχειρουργός. Για να μην μακρυγορώ, κάναμε τις εξετάσεις που μας ειπαν, ξαναέκανε ακτινογραφία στα ποδαράκια οπου και φάνηκε κάταγμα στον αριστερό μηρό!! Αλλο προβλημα δεν υπήρχε δόξα το Θεό!!! Του έβαλαν γυψονάρθηκα και θα ξανα πάμε την Παρασκευή να τον δουν…
Νιώθω τύψεις που τον άφησα μονο αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα και έγινε οτι έγινε και υποφέρει το μωρό μου εξαιτίας μου…. Το συμπερασμα είναι πως τελικά ΔΕΝ «παίρνεις ότι πληρώνεις» που λένε και τελικά το ενστικτό μας πολλές φορές ειναι αλάνθαστο!
Ευχαριστώ που μοιράστηκα τον πόνο μας μαζί σας, ευχομαι σύντομα περαστικά στον γιόκα μου!
Μαριάννα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΩΣ ΣΥΖΥΓΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΕ ΠΑΜΠΟΛΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ-Ο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ.-ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ. ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΣΟΥ-ΣΕ ΟΛΕΣ Η ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Μην ανησυχείς...δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να μην του έχει πέσει το παιδί.. Κι εμένα δυστυχώς μου έχει πέσει.. Όταν έμαθε να γυρίζει πλευρό την ίδια στιγμή έπεσε, ενώ ήταν στο κέντρο του κρεβατιού(1,80Χ2,0 m.), μπροστά στα μάτια μου(δεν το περίμενα καθόλου-αυτό που λέμε μ΄έπιασε στον ύπνο), τα δευτερόλεπτα που έστρωνα το κρεβάτι(έβαζα λίγο το λάστιχο γύρω γύρω που έιχε βγει) και δεν πρόλαβα να το πιάσω ούτε καν απο τη μπλούζα!!Εγκεφαλικό..πανικός..κλάμα..τύψεις..τηλέφωνα!! Έχουμε ασφάλεια και πήγαμε κατευθείαν σε ιδιωτικό(παρ΄όλο που ο παιδίατρος μας είχε πει οτι δεν χρειάζεται αρκεί να το παρακολουθώ για ένα 24ωρο μη δω εμετούς,κάτι ασυνήθιστο κλπ) κι ευτυχώς πέσαμε σε καλό γιατρό-άνθρωπο που αφού το εξέτασε προσεχτικά για παν ενδεχόμενο ζήτησε να κάνουμε και μία ακτινογραφία να είμαστε σίγουροι και τέλος καλό όλα καλά!!Δόξα το Θεό!!Οπότε πιστεύω(απο προσωπική εμπειρία δηλαδή) πως είναι σε τι γιατρό θα πέσεις όπου κι αν βρίσκεσαι. Για πολύ καιρό τα έβαζα με τον εαυτό μου και ήμουν(ακόμα είμαι)υπερπροστατευτική με τα πάντα,όσον αφορά το παιδί!Κι αυτό που ακούω απο όλους κι εγώ είναι "Παιδί είναι..και θα πέσει και θα χτυπήσει..δε γίνεται αλλιώς!Δε μπορείς να προλαβαίνεις τα πάντα!Σε όλους έχει τύχει!Αυτό δε μας κάνει κακούς γονιούς!" Έτσι καλώς η κακώς είναι όλα μέσα στο πρόγραμμα!!Η κακιά η ώρα!Δόξα το Θεό ήταν κάτι που πάει..πέρασε..αυτό να σκέφτεσαι!! * Και για κάτι κακόβουλα σχόλια που διάβασα πιο πάνω (κάποιας "μαμάκας")..μην τα διαβάζεις καν!!Δηλαδή ΕΛΕΟΣ!!Αδιανόητο να υπάρχει τέτοια κακία!!Το μόνο που έχω να πω στη συγκεκριμένη "μαμάκα" είναι πως ποτέ δεν χτυπάμε τον άλλον εκεί που πονάει!!Εύχομαι μόνο εαν έχει παιδί να μην της πέσει ποτέ!! Να σου ζήσει το παιδάκι σου και όλα να πηγαίνουν πάντα καλά!
οι καλυτεροι γιατροι ειναι του δημοσιου για αυτο ειμαι σιγουρη. η μονη διαφορα με τα ιδιωτικα ειναι οτι δεν ταλαιπωρεισαι με ουρες κι οτι ειναι πιο προσεγμενοι οι χωροι.