Στιγματισμένοι!
Με το σύζυγο μου μάθαμε αρκετά πριν παντρευτούμε πως είχαμε και οι δύο το στίγμα της Μεσογειακής Αναιμίας. Ήταν μια χάλια περίοδος γιατί δεχόμουν πιέσεις απο συγγενείς και περιβάλλον να χωρίσω με τον άντρα της ζωής μου για κάτι που δεν έφταιγε κανείς μας. Όχι μόνο δεν χωρίσαμε αλλά λίγο μετά αρραβωνιαστήκαμε και συζήσαμε κόντρα σε όλους.
Μάρτιο του 2012 ένα θετικό τεστ ήρθε να ταράξει τα ήρεμα νερά της ζωής μου. Το θέλαμε πολύ ενα παιδί αλλά φοβόμασταν… Η Παναγιά όμως μας το έστειλα απλόχερα το δώρο της. Για να μην τα πολυλογώ, κάναμε λήψη τροφοβλάστη στον 3ο μήνα, η οποία μας έδειξε πως όλα ήταν καλά με το μικρό μας αγοράκι! Νοέμβριο του 2012 ευλογήθηκα να γίνω μανούλα. Πόσο υπέροχη λέξη…
Και εδώ ξεκινάει ο προβληματισμός μου…
Στη πρώτη μου εγκυμοσύνη πήγαινα στα τυφλά δεν είχα ιδέα για αμνιοπαρακεντήσεις, αναμονή αποτελεσμάτων, το κλάμα που θα έπεφτε, τα μεγάλα διλήμματα… Τώρα που τα έζησα τρέμω μην ξαναβρεθώ σε εκείνη τη θέση. Απο την άλλη όμως θέλω πολύ να χαρίσω ένα αδερφάκι κάποια στιγμή στο γιό μου. Ναι, το θέλουμε πολύ ενα δεύτερο παιδί. Αν όμως δεν είμαστε τόσο τυχεροί όσο την πρώτη φορά τι θα κάνω; Πως μπορώ να σκοτώσω ένα έμβρυο; Τώρα που ξέρω πως θα εξελιχθεί και τι έρωτας πρόκειται να γίνει… είναι σαν να σκοτώνω τον ίδιο μου το γιο!!
Αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω είναι πόσες μανούλες βρέθηκαν στη θέση μου. Πως το αντιμετωπίσατε; Έχει γεννήσει καμιά παιδακι με Μεσογειακή Αναιμία; Γιατί πραγματικά αν μου τύχει ένα τέτοιο παιδί, δεν θα μπορούσα να το ρίξω. Δεν θα το άντεχα.
Σας ευχαριστώ.
Τίνα Μ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κι εμεις στιγμα,αλλα πολυ τυχεροι οπως και εσεις. Με την πρωτη πηγαν ολα καλα και ο μικρος μας δεν εχει ουτε καν το στιγμα. Οταν σκεφτομαι τι τραβηξα,την αγωνια που περασα μεχρι να βγουν τα αποτελεσματα απο τη ληψη τροφοβλαστη...με πιανει τρελα... Οχι δεν θα το ρισκαρω οταν αποφασισω για δευτερο....Θα συμφωνησω απολυτα με τα κοριτσια πιο πανω :Προεμφυτευτική διάγνωση!!Πλεον η εξωσωματικη ειναι ρουτινα και εχει πεσει πολυ και το κοστος.
Η αλήθεια είναι ότι θέλει πολύ δύναμη ψυχική!!! 5 εγκυμοσύνες 2 παιδιά (ένα κι ένα)!!! Όλα φυσιολογικά χωρίς εξωσωματικες!!! Την πρώτη φορά έπεσε ο ουρανός και με πλάκωσε! Τώρα πια έμαθα!!! 12η εβδομάδα λήψη τροφοβλάστη και η καρδιά πέτρα!!! Επειδή το έμαθα αφού παντρεύτηκα, στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν σκέφτηκα στιγμή να χωρίσω. Το συζήτησα με την γιατρό μου και προχωρήσαμε κανονικά!!! Η πρώτη απέτυχε, τη δεύτερη ήρθε ο γιος μου 3η και 4η απέτυχαν και την 5η ήρθε η κόρη μου! Η έκτρωση γίνετε με φυσιολογική γέννα. Αυτό είναι το πιο επίπονο!! Το σκέφτηκα για εξωσωματική αλλά με φοβίζουν οι ορμόνες. Να πω ότι δεν το σκέφτομαι για τρίτο;; Θα πω ψέμματα! μπορεί να με πείτε τρελή αλλά δεν θα έφερνα στον κόσμο συνειδητά ένα άρρωστο παιδί. Να πας στο κέντρο μεσογειακής αναιμίας, παράρτημα του λαϊκού στους Αμπελόκηπους!!! Καλύτερη ενημέρωση από εκεί δεν θα βρεις πουθενά. Κάνουν και δωρεάν έλεγχο για το DNA του εμβρύου για το στίγμα. Κουράγιο ότι και αν αποφασίσετε!!!
ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ,ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΤΙΓΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΤΗΣ ΑΧΟΝΔΡΟΠΛΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΔΙ 5 ΜΗΝΩΝ ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΕΝΝΑ ΤΩΡΑ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 9 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ 25% ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΙΓΜΑ,ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΕΙΧΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΤΥΧΙΑ.ΠΛΕΟΝ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΓΚΥΟΣ 2 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟ ΠΙΟ "ΣΚΛΗΡΟΙ" ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ,ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΜΥΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΡΙΧΝΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ.ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΚΗ ΑΠ΄ΟΣΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ. ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ.
Εμείς και οι δύο στίγμα.... το ήξερα από την αρχή για τον άντρα μου, το έμαθα μετά για μένα... παντρευτήκαμε και στην πρώτη εγκυμοσύνη με αμνιοπαρακέντηση γέννησα ένα υγιέστατο αγοράκι. Δόξαζα το Θεό που μου έκανε αυτή τη χάρη και όταν τα χρόνια πέρασαν και ξεχάστηκε λίγο η αγωνία και ο φόβος, ξαναπροσπάθησα για να δώσω ένα αδελφάκι στο γιό μου, για να έχει μια παρέα όπως έχω κι εγώ τα αδέλφια μου, όχι για μένα. Αυτή τη φορά με είχαν συμβουλέψει να μην περιμένω και να κάνω τροφοβλάστη. Δυστυχώς δεν ήταν τυχερό, με την λήψη τρύπησαν το σάκο. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι σημαίνει ''δεν έχεις αμνιακό υγρό'', νόμιζα ότι ήταν κάτι που αναπληρώνεται... Μετά από δύο μέρες έκανα διακοπή της κύησης γιατί το μωρό έτσι κι αλλιώς θα πέθαινε, δεν υπήρχε ελπίδα. Μετά από μια βδομάδα βγήκαν τα αποτελέσματα... κι αυτό το μωρό αγόρι και υγιέστατο. Ακόμα έχω τύψεις, και με ταλαιπωρούν τα ''αν'' και ''αν''. Αν δεν είχα κάνει τροφοβλάστη, αν είχα αφήσει και πάλι το Θεό να κάνει το έργο του, αν είχα κάνει αμνιοπαρακέντηση. Πολλά αν, μάταια τώρα πια, ο γιός μου έχει μεγαλώσει είναι ολόκληρο παλικάρι, πλέον δεν μου ζητάει αδελφάκι. Όταν είναι σε ηλικία να με νοιώσει θα του εξηγήσω, ας ελπίζω ότι θα με συγχωρέσει που δεν προσπάθησα αρκετά... Ακόμα μετράω πόσο χρονών θα ήταν το δεύτερό μου αγόρι σήμερα....
Kαλησπερα Κι εμεις με στιγμα ,αλλα για εμας δεν υπηρχε η ¨ τυχη του πρωταρη " Σε εμας η τυχη εμενε εξω απο το σπιτι μας για πολλα χρονια .. Δυο εγκυμοσυνες ...3 παιδια ....0 γεννα Η επιμονη μου και ο Θεος ομως με εκανε ,σημερα να εχω δυο γερα παιδια ... Σε περιπτωση που δεν θελεις να κανεις εκτρωση( αν μεινεις εγκυος φυσιολογικα) , προτεινω την λυση της εξωσωματικης ...Οσο κι αν εισαι προετοιμασμενη για ενα αρρωστο παιδι ,θα βρεθεις πολλες φορες απροετοιμαστη μπροστα σε μια ασθενεια - γολγοθα .. Μεγαλη αποφαση οσες το περασαν το γνωριζουν ,οσες κοπελες ειχα την τυχη - ευτυχια να μην το βιωσουν δεν μπορουν να εχουν σαφη εικονα του προβληματος σου ... Και μια πρακαληση ,αν δεν γνωριζεται επι του θεματος ΜΗΝ γραφετε ασαφειες για ενεσεις που φερνουν γερα παιδια! και για εξωσωματικη που γενναει παιδια χωρις στιγμα ... Τιποτα απο αυτα δεν ισχυει ας ειμαστε καλυτερα ενημερωμενοι επι του θεματος( επειδη προκεται για ασθενεια ) για να μην υπαρχει παραπληροφορηση
Επειδή εχω το στίγμα κ εγω,το πρώτο πράγμα που κνμ με τον άντρα μου με το που αρραβωνιαστηκαμε ηταν έλεγχος αν το εχει κ αυτός.θα μου πείτε θα τον χωρίζει αν το είχε;σαφώς κ οχι αλλα οφείλαμε να ξέρουμε.ευτυχως βγήκε αρνητικός.επειδη περάσαμε (για άλλους λόγους )ενα γολγοθά να κάνουμε τα παιδάκια μας,κ μετα φαγαμε πλ νοσοκομείο με το ενα απο αυτα ,ενα υα σου πω:ουτε κ η εκτρωση ειναι λύση γτ αφήνει ανεξίτηλα σημάδια πάνω σου,αλλα ουτε κν φέρεις εν γνώση σου ενα παιδι άρρωστο στον κοσμο ειναι σωστο.απο την στιγμη που η επιστήμη εχει φτάσει εδω που εχει φτάσει ειναι τουλάχιστον ανόητο να παίζεις ρωσική ρουλέτα με την ζωή κπ που δεν μπορει να μιλήσει ...
Εγω είμαι ενα παιδί με μεσογειακή και πλέον Μαμα ενός 20 μηνών κουκλου και ετοιμάζομαι για το δεύτερο . Δεν μπορω να ξέρω τι είδους εμπειρίες είχαν τα κορίτσια παραπάνω αλλά τα πράγματα στην σημερινή εποχή δεν είναι τόσο τραγικά . Σαφώς η γνώμη μου είναι να κανεις ότι μπορείς για να μην μείνεις έγκυος σε ενα μωρο με μεσογειακή αλλά αν αυτό συμβεί Οκ . Αν βοηθήσεις το παιδί να μεγαλώσει με συνήδηση της παθήσεις και να μάθει να φροντίζει τον εαυτό του και να είναι συνεπείς μπορεί να έχει μια απόλυτα φυσιολογική ζωή . Τα παιδιά με μεσογειακη μεγαλώνουν σπουδάζουν κάνουν οικογένειες και δικά τους υγιέστατα παιδιά που τα βλέπουν κι εκείνα να μεγαλώνουν . Ας μην πω αλλά μα δεν χρειάζεται πανικός τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολυ .
Tina μου και έχοντας βρεθει στην ίδια θέση με εσένα το έχουμε συζητησει με τον άντρα μου και αποφασίσαμε την δεύτερη φορά να κάνουμε προεμφυτευτική διάγνωση. Εγώ την πρώτη φορά που έμεινα έγκυος, τότε έμαθα για εμένα ότι φέρω το στίγμα. Για τον συζηγό μου το ξέραμε ήδη. Εγώ για μένα δεν ήξερα. Και όχι απλά εέμεινα έγκυος, αλλά όταν πήγα 3 μηνων για να κάνω την λήψη τροφοβλάστη, τότε είδαμε ότι έχω δυο μωράκια. μάλιστα!!! Διδυμάκια. Και έπρεπε να περιμενουμε να πάω 5 μηνών για κάνω αμνιο, και να βεβαιωθούμε αν είναι καλά τα μωρά. Τελικά και αυτοί είναι φορείς του στίγματος, αλλά μέχρι να το μάθουμε.... Οχι, δεν θέλω να ξαναπεράσω τα ίδια. Προεμφυτευτική διάγνωση!!
Έχω χάσει μια φίλη μου 15 χρονών από μεσογειακή αναιμία. Επειδή το έζησα από κοντά, δε μπορείς να φανταστείς το βάσανο της ίδιας (κάθε 2 μέρες μετάγγιση αίματος) και της οικογένειας.
Συζήτησε το με τον γυναικολόγο σου. Σίγουρα ξέρει καλύτερα. Εγώ σε συζήτηση με τον δικό μου για το συγκεκριμένο θέμα μου είχε αναφέρει ότι πλέον αντιμετωπίζεται με εξωσωματική.
Νομίζω ότι η εξωσωματική είναι μονόδρομος κορίτσι μου γλυκό. Και είσαι πολύ τυχερή που η επιστήμη έχει προοδεύσει και σου δίνει αυτή τη δυνατότητα. Δεν βλέπω το λόγο γιατί να υποβάλεις τον εαυτό σου στο βασανιστήριο του να χρειαστεί να διακόψεις την κύηση.
tina prin 30 xronia h theia mou kai o theios mou kanan to prwto tous paidaki exontas kai oi dyo stigma kai gnwrizontas to, kanan kapoies eneseis sthn theia mou se olh thn diarkeia tihs egumosinhs, to opoio vghke ygeiestato kai meta apo 5 xronioa to deutero me thn idia diadikasia mono pou vghke me stigma..apla xerw oti ekane eneseis se olh thn eggumosinh prin 30 xronia ..... logika prepei na na yparxei kai kati tetoio stis meres mas xwris na diakindineueis na mpeis sto dilhma gia ena mwraki to opoio tha kathorizes thn moira tou....den zei h theia mou gia na parw perissoteres plhrofories alla gia tis eneseis einai sigouro oti ginontan tote logo ths mesogeiakhs....
Για μένα επιβάλλεται να κάνεις εξωσωματική και προεμφυτευτικό έλεγχο για να σου βάλουν μόνο τα υγιή έμβρυα. Σκέψου πως διαφορετικά κληρονομείς το στίγμα ή την αναιμία στα παιδιά σου βάζοντας τα και αυτά σε ένα μελλοντικό δίλημμα. Κι αν τα έξοδα της εξωσωματικής σου φαίνονται πολλά λόγω κρίσης σκέψου ένα πάγιο 500 περίπου ευρώ το μήνα σε αναλώσιμα αποσιδήρωσης, επισκέψεις σε νεφρολόγους, καρδιολόγους, οφθαλμίατρους, υπερήχους αξονικές, μαγνητικές, τυχών επεμβάσεις για αφαίρεση οργάνων που επηρεάζονται από τη μη απορρόφηση του σιδήρου.... Ένας γολγοθάς!!!!! Και δεν έχω πει τίποτα για την ποιότητα ζωής του παιδιού όπου 6 βράδια την εβδομάδα κοιμάται τρυπημένος με τη βελόνα της αποσιδήρωσης, δεν το αφήνουμε να τρέξει, να σκαρφαλώσει, να παλέψει,να "ζουληχθεί" μήπως και φύγει η βελόνα και μολυνθεί το δέρμα.... Πολύ κουράγιο εύχομαι σε όλους όσους κάνουν μεταγγίσεις και στις οικογένειές τους. Είναι μεγάλος ο αγώνας!!!!!
ΤΙΝΑ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΜΑΘΑΜΕ ΟΤΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΗΔΗ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ....ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΒΡΕΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΒΡΕΙ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΒΓΑΛΕΙ ΚΑΙ ΚΑΡΤΑ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ (ΕΔΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ)!ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΜΕΝΩ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ...ΦΤΑΝΩ ΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΑΣ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΤΡΑΣ ΣΟΥ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΦΑΚΕΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΟΛΑ ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΑΝ ΓΥΡΩ ΜΟΥ....ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣ!!!ΚΑΝΩ ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΠΑΣΧΕ ΑΠΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ...ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΟΙΞΕΙ Η ΓΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΠΙΕΙ!!!!ΤΩΡΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΩ (ΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΛΕΓΕ ΤΙ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ)ΤΟΤΕ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΠΑΣΧΕ ΑΠΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΜΑΚΑΡΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ(ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΤΟΝ ΧΑΣΑΜΕ)ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΚΛΑΜΑ ΠΗΡΑΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΗΝ ΚΥΗΣΗ...6 ΜΗΝΩΝ ΜΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΑΓΓΕΛΛΟΥΔΙ ΜΟΥ (ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΕΝΝΑ ΜΕ ΠΡΟΚΛΗΣΗ)ΗΜΟΥΝ ΧΑΛΙΑ ΕΚΛΑΙΓΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΩ ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΑΜΕ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΜΟΝΟΙ(ΔΕ ΤΟΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ!!!ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ...ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΟΤΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΜΟΥΝ ΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΛΑ!!!ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΞΑΝΑ ΜΕΝΩ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ (12 ΜΕΡΕΣ ΠΙΟ ΠΡΙΝ)ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΑΣ!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΟΥΛΑ!ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΑΠΝΤΗΣΩ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΙ Ο ΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΟΥ:ΠΟΙΟΣ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ????ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΙΑΡΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΔΕ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ ΑΥΤΗΝ, Η ΙΑΡΤΙΚΗ ΔΕ ΘΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ!!!ΑΚΟΥΣΑ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ!!!ΔΕ ΘΑ ΚΡΥΨΩ ΟΜΩΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΛΑΙΩ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΕΛΑΚΙΑ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ!!!
Χριστίνα μου πολύ στενοχωρέθηκα με την ιστοριά σου... γιατί να σου πούμε ότι δεν ήταν σωστό? 'Οτι και να πει ο καθένας κι η κάθε μία εσύ πόνεσες, εσύ έκλαψες γι'αυτό το μωράκι, όσοι είναι έξω απ΄το χορό ας σιωπήσουν. 'Αλλωστε τι να έκανες διαφορετικά? Δεν μπορείς να βλέπεις το παιδί σου να υποφέρει, σε καταλαβαίνω... σας ήρθαν άσχημα αλλά να χαίρεστε τα παιδάκια σας και να είστε ευτυχισμένοι στην οικογένειά σας, με όλη μου την καρδιά!!!
ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΟΥ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΠΟΙΟΣ ΔΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣΕΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ!!!ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!
Mια πολύ καλή μου φίλη αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα με το δικό σου, μόνο που εκείνη και ο άντρας της δεν είχαν ποτέ πρόβλημα με τους συγγενείς ή με φίλους. Το στίγμα είναι πολύ κοινό και υπάρχουν πολλά ζευγάρια στις μέρες μας που αντιμετωπίζουν το ίδιο "πρόβλημα". Η φίλη μου έμεινε 2 φορές έγκυος και τις 2 φορές με υγιή παιδί, οπότε όλα καλά. Βέβαια στην αρχή της εγκυμοσύνης και μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα απο τις εξετάσεις δεν ανακοίνωναν καμμιά απο τις 2 εγκυμοσύνες προφανώς γτ δεν σκεφτόταν να κρατήσουν παιδί με μεσογειακή αναιμία. Όπως προανέφεραν και οι κοπέλες πιο πάνω, κάνεις αυτό που σε αφήνει να κοιμάσαι ήσυχη τα βράδια. Προσωπικά δεν θα το άντεχα να φέρω στον κόσμο ηθελημένα ένα παιδί που θα υποφέρει όλη του τη ζωή. Εδώ για εμβόλια πάμε και με πιάνει η καρδιά μου.... Αν πιστεύεις ότι δεν έχεις τη δύναμη να υποστηρίξεις μια εγκυμοσύνη όπου το παιδί έχει μεσογειακή αναιμία είτε κάνοντας έκτρωση, είτε κρατώντας το παιδί (δεν νομίζω ότι καμμιά απο τις 2 αποφάσεις είναι εύκολη ή ανώδυνη) ίσως θα πρέπει να ενημερωθείς για τι άλλες προοπτικές έχεις όσον αφορούν τις εξωσωματικές. Επισης δεν μας λες ποια είναι η γνώμη του συζύγου σου για μια δεύτερη εγκυμοσύνη; Συμβουλεύσου και εκείνον τι σκέφτεται και ποια είναι τα συναισθήματά του, χρειάζεσαι και τη δική του συμπαράσταση αλλά και συγκατάθεση, δεν είσαι μόνη σου σε αυτή την απόφαση. Ελπίζω να σου έρθουν όλα καλά!
ΥΓ Δεν είσαστε "στιγματισμένοι" ούτε εσύ ούτε ο άνδρας σου. Είσαστε "στιγματικοί" όπως ενα αρκετα μεγαλο ποσοστο του μεσογειακου πληθυσμού. Το στίγμα είναι η φυσική αμυνα του οργανισμου μέσω της εξελιξης απέναντι στην ελονοσία (Τους στιγματικους τών θαλασσαιμιων, μεσογειακή-δρεπανοκυτταρικη κλπ δεν τους προσβάλει η ελονοσία). Δυστυχώς υπάρχουν παράπλευρες απώλειες όπως η πλήρης εκδήλωση της ασθένειας.
Οι πιθανότητες να γεννήσεις παιδί με εκδηλωμενη ασθένεια εαν έχετε και οι δύο στίγμα είναι 25% δηλαδη ΚΑΘΕ φορά που μέχεις εγκυος έχεις πιθανότητες 1 στις 4 το παιδι να έχει εκδηλωμενη ασθένεια. Εάν ΟΝΤΩΣ έχει εκδηλωμενη ασθένεια θα πρέπει να μεταγγίζεται τακτικά από την γέννηση του σχεδον και τα διαστήματα αναμεσα στις μεταγγίσεις θα μειώνονται οσο μεγαλώνει. Επίσης θα πρέπει να κανει αποσιδήρωση σε τακτά χρονικα διαστηματα, διαδικασία που είναι αρκετα επίπονη. Το προσδόκιμο της ζωής του παιδιου αυτού θα είναι μειωμενο σε σχεση με ενα στιγματικό ή υγειές άτομο. Πειραματικές "θεραπείες" γίνονται σε Ελλάδα και το εξωτερικό με αμφίβολα αποτελέσματα. Σε ΟΛΗ του ζωή το παιδι θα πρέπει να ακολουθει ειδικη δίαιτα, να αποφεύγει τα σπορ, να μην παίζει όπως όλα τα παιδάκια, θα υποβάλεται σε επίπονες και εξαντλητικες διαδικασίες και εξετάσεις σε όλη του τη ζωη, με κίνδυνο κάποια από αυτές τις διαδικασίες να του στερήσει τη ζωη. Δεν θα σταθω στο ότι έπαιξες κορώνα γράμματα την υγεία του παιδιού που ηδη έχεις ενω γνωρίζατε και οι δύο ότι είσαστε στιγματικοί. Αλλά στο μέλλον σκέψου πραγματικα αν θέλεις να υποβάλλεις ενα άτομο σε αυτη τη διαδικασία για ΟΛΟΚΛΗΡΗ την (πιθανώς σύντομη) ζωή του. Αν θα άντεχες να βλέπεις να τρυπάνε και να μεταγγίζουν το μωρο σου κάθε μήνα-έξι εβδομαδες για ΧΡΟΝΙΑ. Κάνε έλεγχο και εμφύτευση αν θέλεις δεύτερο παιδί, δεν χρειάζεται να είμαστε όλοι τέλειοι αλλα ΟΥΤΕ και να βασανιζόμαστε.
Το θέμα δεν είναι να κοιμάσαι μόνο εσύ ήσυχα το βράδυ γιατί και αν δεν κοιμάσαι τουλάχιστον είσαι υγιής.. Θα πρέπει να ενημερωθείς πλήρως για το τι συμβαίνει σε ένα άτομο που έχει μεσογειακή αναιμία. Αν δεν θες να κάνεις έκτρωση και θες και να κοιμάσαι ήσυχη τα βράδια απλά μη κάνεις αδερφάκι στο πρώτο σου παιδί. Δε μπορούμε να κάνουμε πάντα στη ζωή αυτό που θέλουμε, δυστυχώς, και ειδικά όταν η απόρροια της ενέργειας μας αφορά σε έναν άλλον άνθρωπο.. Αλήθεια δε θέλω να σε στενοχωρήσω αλλά θα πρέπει σε κάποια πράγματα να βάλεις την λογική πάνω από το συναίσθημα. Μακάρι να έχεις την οικονομική άνεση για εξωσωματική, αλλιώς ίσως θα έπρεπε να σκεφτείς ακόμα και την εναλλακτική της υιοθεσίας.. Έχω συγγενή με πολλά προβλήματα από μεσογειακή αναιμία που έχει βιώσει ρατσισμό και δεν έχει την πολυτέλεια να παντρευτεί αυτόν που θέλει, όπως πολύ καλά έκανες εσύ και θα έπρεπε όλοι να είχαν το δικαίωμα αυτό, γιατί κανείς δεν "ποντάρει" στη κοινή ζωή μαζί της (δικά της λόγια).. Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει να βιώνει τέτοιο πόνο και απόρριψη.. Σου εύχομαι τα καλύτερα μέσα από την καρδιά μου..
Συμφωνώ 100%. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να δημιουργούμε προβλήματα εκεί που υπάρχουν εναλλακτικές. Μη αγχώνεσαι και μην ταλαιπωρείς τον εαυτό σου με τρομερές σκέψεις. Λύσεις υπάρχουν. Εξετάστε τις!
Η τελευταία φράση της Χριστίνας πιο πάνω: "Να κάνεις πάντα ότι σου επιτρέπει να κοιμάσαι ήσυχα τα βράδια" είναι ο καλύτερος οδηγός για την απόφασή σου. Εγώ και στις δύο μου εγκυμοσύνες δεν έκανα κανέναν προγεννητικό έλεγχο εκτός από 3 υπέρηχους. Ούτε αμνιοπαρακεντήσεις ούτε τίποτα γιατί ακριβώς δεν υπήρχε λόγος να αγχώνομαι. Ήξερα ότι έκτρωση δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω για κανένα λόγο, οπότε απλά απόλαυσα τις εγκυμοσύνες μου και τώρα χαίρομαι τα τερατάκια μου, που είναι 7 και 3 χρονών.
Αγαπημένη φίλη Τίνα, σε άμεσο οικογενειακό περιβάλλον τα χρόνια του 70 που όλες αυτές οι εξετάσεις ήταν απλά άγνωστες, γεννήθηκαν 2 υγιέστατα κορίτσια απο γονείς που είχαν κ οι δύο το στίγμα -που δεν το ξεραν φυσικά! Σίγουρα σήμερα υπάρχει όλη αυτή η ενημέρωση και η δυνατότητα "επιλογής" , σκέψου μέσα σου αν έχεις αντοχή να επιλέξεις ή αν όχι!Και πράξε αναλόγως! Και επειδή είμαι πολύ κακή στο να λέω τη γνώμη μου επειδή μπορεί κ να παραξηγηθώ, να θυμάσαι ένα πράγμα και να σε οδηγεί σε τόσο κρίσιμες αποφάσεις : Να κάνεις πάντα ότι σου επιτρέπει να κοιμάσαι ήσυχα τα βράδια... Φιλικά
Μπορείς πάντοτε να κάνεις εξωσωματική και προεμφυτευτικό άρα θα σο βάλουν μόνο τα υγιή έμβρυα.Ετσι δε θα χρειαστει να μπεις στην διαδικασια να κυοφορήσεις ένα άρρωστο μωράκι.
Αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ. Τίνα η πιο σίγουρη λύση είναι ο προεμφυτευτικός έλεγχος. Αν οικονομικά αντέχετε κάτι τέτοιο θεωρώ πως είναι ό,τι καλύτερο μπορείτε να κάνετε για να μην μπεις κι εσύ στη διαδικασία της έκτρωσης. Πλέον η επιστήμη σου δίνει δυνατότητες για να μην χρειαστεί να περάσεις άσχημες διαδικασίες ή αγωνία. Από άποψη πιθανοτήτων, έχεις 25% πιθανότητες να γεννηθεί παιδί που να πάσχει από μεσογειακή αναιμία, 50% να γεννηθεί παιδί που να είναι φορέας όπως εσείς και 25% να γεννηθεί παιδί που να μην είναι φορέας και φυσικά να μην πάσχει. Αυτό ισχύει κάθε φορά που θα μένεις έγκυος και κάθε κύηση υπολογίζεται ως ανεξάρτητο γεγονός. Δεν σημαίνει δηλαδή ότι αν κάνεις 3 παιδία που δεν πάσχουν, το τέταρτο θα πάσχει υποχρεωτικά.