Ειμαι η μαμα Γεωργια, 34 ετων και εχω ενα γιο 3 ετων και κατι. Ειμαι εγκυος στο δευτερο παιδακι και ειμαι περιπου 13 εβδομαδων. Εχω στα χερια μου μια καλη αυχενικη διαφανεια.
Και εδω μπαινει το καυτο ερωτημα: αμνιοπαρακεντηση ή οχι;
Εγω ζητησα απο το γιατρο τη γνωμη του και μου ειπε οτι η αυχενικη ειναι καλη και ειναι δικο μου θεμα το τι θα κανω. Μου εξηγησε τους κινδυνους και τις πιθανοτητες αποβολης, οπως επισης και τα ποσοστα επιτυχιας σε θεμα προβλεψης συνδρομων.
Θελω την πολυτιμη συμβουλη σας. Ποσες απο εσας κανατε αμνιοπρακεντηση απο δικη σας θεληση επειδη θελατε να ειστε σιγουρες; Ξερω οτι κανεις δεν μπορει να παρει την αποφαση εκτος απο εμενα. Αλλα οι εμπειριες σας και η γνωμη σας οσων εχετε βιωσει ενα τετοιο διλλημα θα με βοηθουσαν.
σας ευχαριστω εκ των προτερων
μαμα Γεωργια
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εγώ έκανα στα 28. Δήθεν μου τάχα μου ότι η β επιπέδου δεν ήταν πολύ καλή. Η αυχενική είχε βγει πάρα πολύ καλή. Τώρα δε θα ξαναέκανα με τίποτα. Αν δεις πως ο υπερηχοργραφιστής μετράει τα νούμερα στη β΄επιπέδου θα γελάσεις. Το +/-0,1 εξαρτάται από το που τοποθετεί τον κέρσορα του ποντικιού πάνω στην εικόνα. Εμένα μου είπαν πρέπει να κάνεις τώρα παρακέντηση - μέχρι και λεφτά μου δάνεισε ο γιατρός γιατί φυσικά δεν είχα μαζί μου-γιατί λέει ένα νούμερό ήταν ακριβώς στο όριο και δεν είχα κανένα περιθώριο να περιμένω. Η χαζή τρομοκρατήθηκα και έκανα! Ενώ μου το χαρακτήρισαν σαν πολύ επείγουσα κατάσταση, σαν να μην είχα χρόνο να περιμένω και έπρεπε να γίνει εκείνη τη στιγμή, όταν από λάθος δε στάλθηκαν τα αποτέλεσματα από το κέντρο όπου στέλνανε τα δείγματα για ανάλυση κανείς στο μαιευτήριο (ένα από το πολύ γνωστά της Αθήνας) δεν ανησύχησε. Κανείς δεν τα έψαξε. Ούτε ο υπερηχογραφιστής, ούτε ο γιατρός, ούτε η μαία. Αφού πέρασαν καμμιά 10αρια μέρες χωρίς απάντηση, πήγα μόνη μου να τα βρω και βγήκα από τα ρούχα μου όταν καταλάβα πως αν δεν πήγαινα η ίδια να δω τι γίνεται κανείς δε θα τα έψαχνε. Η δική μου περίπτωση νομίζω ήταν ξεκάθαρα θέμα χρημάτων. Δε θα σου πω τι να κάνεις. Εγώ έκανα χωρίς να ξέρω ότι υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος αποβολής. Μου την παρουσίασαν σαν κάτι που έπρεπε να γίνει οπωσδήποτε και μάλιστα εκείνη τη στιγμή και σαν να μην υπήρχε περιθώριο συζήτησης. Νιώθω χαζή και θύμα εκφοβισμού. Σαν εξέταση δεν πονάει (και είμαι αρκετά φοβιτσιάρα), αλλά η πλήρης ακινησία των επόμενων ημερών ήταν δύσκολη. Όταν γέννησα δίπλα μου είχα κοπέλα 26 χρονών που γέννησε 8ο μήνα, 3 μέρες μετά από παρακέντηση. Και αυτή την είχε ψήσει η γιατρός αν και προφανώς δε χρειαζόταν να γίνει (τι να την κάνεις στον 8ο μήνα??? Γεννάς ούτως ή άλλως!) και είχε κάνει ένα κάρο ακόμη κουφές και ακριβές εξετάσεις που της είχαν φορτώσει. Τις ίδιες εξετάσεις τις είχαν πει και σε εμένα αλλά μετά από την άσκοπη αμνιοπαρακέντηση είχα βάλει μυαλό. Όσο τα σκέφτομαι αυτά φουντώνω. Δεν ξέρω τι να σου πω γιατί εσένα είναι διαφορετική περίπτωση. Πάντως ευτυχώς δε σε τρομακρατούν αδίκως.
Για την ακρίβεια δεν έκανα αμνιοπαρακέντηση. Άλλο υλικό παίρνουν όταν είσαι 5 μηνών, αλλά η διαδικασία είναι η ίδια.
αν πιστευεις οτι εσυ κ ο συζυγος μπορειτε να αντεξετε μια ζωη μ ενα παιδακι "ιδιαιτερο",μην κανεις.. εγω εμεινα εγκυος στα 36,ο γιατρος μου ειπε να κανω λογω ηλικιας αλλα δεν εκανα ειχα την πιστη οτι θα πανε ολα καλα,αλλα αν ο Θεος με θεωρουσε αξια να μεγαλωσω ενα παιδι διαφορετικο απο τ αλλα,ειχα αποφασισει οτι θα το κανω το βασικο για μενα ειναι να συμφωνησετε με τον αντρα σου
Γεια σας. Η δικη μου εμπειρια εινσι οτι λογο του προχωρημενου της ηλικιας μου (38) ο γιτρος μου προτεινε να την κανω. Την εκανα με πολυ μεγσλο αγχος. Διαλεξα ομως εναν εμπειρο γιατρο για αυτο κσι την εκσνα σε ενα μεγσλο ιδιωτικο νισοκομειο. Μια συναδελφοε γαλλιδα μου ειπε οτι στη Γαλλια οταν η γυνσικα περνα τα 35 επθβαλεται νσ την κσνει. Να σημειωσω οτι δεν μπηκα καν στον κοπο να κανω αλλες εξετασεις. Αλλα τουλαχιστον σιγουρευτηκα. Διοτι αν (θεος φυλαξει) υπηρχε καποιο προβλημα λογω το πσκετο θα το τραβαγα εγω κσι το παιδι μου γισ μια ζωη. Αν και δεν ητσν οτι κσλυτερο σε περιπτωση δευτερης εγκυμισυνης θα το ξανακανω γιατι θελω να ειμαι 100 % σιγουρη οτι ολα πανε καλα και να μην μεινω στο 60% που δινει καποια αλλα εξεταση.
Αυτό που σου είπε η συνάδελφος σου για τη Γαλλία δεν ισχύει. Μένω στη Γαλλία και οι γυναικολόγοι για το μόνο λόγο που σε παραπέμπουν σε αμνιοπαρακέντηση είναι κακά αποτελέσματα στην αυχενική.Παλιότερα προτείναν την αμνιοπαρακέντηση μετά τα 38, ανεξάρτητα από αποτελέσματα. Γενικά εκεί οι εξετάσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πολύ λιγότερες.
εγώ έμεινα έγκυος στο 1ο παιδάκι σε ηλικία 32,5 χρονών κ δε χρειάστηκε να κάνω.όταν μάθαμε ότι ήμουν έγκυος στο 2ο παιδάκι σε ένα μήνα θα έκλεινα τα 35...ανησυχούσα κ εγώ για αυτή την εξέταση αλλά σε συζήτηση με το γιατρό μου κ εφ΄οσον όλες οι άλλες εξετάσεις ήταν καλές,δεν την κάναμε(εγώ είχα κ δύο αποβολές πιο πριν κ δεν ήθελε να το ρισκάρει μάλλον)....μου εξήγησε ότι οι πιθανότητες σε αυτή την ηλικία να γεννηθεί παιδί με σύνδρομο ντάουν είναι μικρότερες από το ποσοστό αποβολής...τώρα έχω ένα κοριτσάκι 3 χρονών κ ένα αγοράκι 11 μηνών.όλα θα πάνε καλά...με το καλό το μωράκι σου!
Για μένα ήταν καθαρά θέμα ηλικίας. Έμεινα έγκυος στην κόρη μου στα 38 μου και γι' αυτό ήμουν σίγουρη ότι η αμνιοπαρακέντηση θα ήταν μονόδρομος. Μετά την αυχενική διαφάνεια και επειδή τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά, ο γυναικολόγος μου είπε ότι η αμνιοπαρακέντηση ήταν καθαρά δική μου επιλογή, αφού λόγω ηλικίας "νομιμοποιούμουν" μεν να την κάνω, ωστόσο, ο ίδιος πίστευε ότι, σύμφωνα με τα δεδομένα που είχαμε, το μωρό μου θα ήταν υγιές. Τελικά, μετά από μεγάλη "εσωτερική πάλη" αποφάσισα να την κάνω και δεν το μετάνιωσα, γιατί χαλάρωσα και απόλαυσα το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης μου. Ο άνδρας μου ξεκίνησε και αυτός με την προοπτική της αμνιοπαρακέντησης, στην πορεία όμως πείστηκε ότι δε χρειαζόταν. Είδε όμως ότι είχα μεγάλο άγχος λόγω της ηλικίας μου, ότι ξεκίνησα την εγκυμοσύνη μου πεπεισμένη ότι θα έπρεπε να την κάνω και ήξερε ότι, αν δεν την έκανα, θα αναρωτιόμουν καθημερινά μέχρι να γεννήσω, αν πήρα τη σωστή απόφαση. Έτσι με άφησε να πάρω εγώ την απόφαση. Είναι θέμα καθαρά προσωπικό και μόνο εσύ μπορείς να δώσεις τη λύση στον προβληματισμό σου