Μπαμπά μου! Σκιάχτηκα!
Οι μπαμπάδες τελικά το έχουν πολύ με τη φωτογραφία. Γελάσαμε με τις περιπέτειες του «καλύτερου μπαμπά του κόσμου» Dave Engledow, και θαυμάσαμε τις κορούλες και το ταλέντο του δημιουργικού Jason Lee. Ήρθε η ώρα να… μας κοπεί το γέλιο. Για την ακρίβεια, θα τρομάξουμε!
Ο Joshua Hoffine, από το Kansas City του Μιζούρι, είναι ένας φωτογράφος με πάθος για τον τρόμο και την ψυχολογία του, καθώς πιστεύει πως είναι μία μορφή τέχνης που αντλεί τη δύναμή της από το υποσυνείδητο. Σε αντίθεση με τους άλλους, δε χρησιμοποιεί Photoshop, στήνει την κάθε φωτογραφία όπως θα έστηνε ένα κινηματογραφικό σετ για μια ταινία, με ηθοποιούς, μακιγιάζ, κοστούμια και σκηνικά, προσπαθώντας να παρουσιάσει την εικόνα από τα μάτια ενός παιδιού. Για την ακρίβεια, πρωταγωνίστριες σε πολλές από αυτές είναι δύο από τις τέσσερις κόρες του.
Ο τρόμος, αναφέρει στη σελίδα του, μας λέει πως είναι απατηλό να πιστεύουμε πως είμαστε ασφαλείς και πως τα τέρατα υπάρχουν παντού γύρω μας. Μπρρρ, εμείς σας προειδοποιήσαμε!
Όλες οι τρομερές φωτογραφίες από το www.joshuahoffine.com
Είστε σίγουροι ότι αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι το σκηνικό είναι ψεύτικο...; Ότι δε θα τα δουν στον ύπνο τους το βράδυ, για αρκετά βράδυα...; Πόσο πωρωμένος μπορεί να είναι κάποιος για να υποβάλει τα παιδιά του σε τέτοια διαδικασία για να πουλήσει; Και σε ποιον θα πουλήσει τέτοιες φωτογραφίες;;;
και εγω πιστευω οτι τα παιδια δεν εχουν κανενα προβλημα με αυτο...ισα ισα μπορει να περνανε και πολυ καλα. μην ξεχναμε την κουλτουρα του Halloween που υπαρχει. Και στα δικα μου παιδια αρεσει ο φοβος. Μολις πεφτει η νυχτα η μεγαλη μου κορη με ρωταει καμια φορα: Λες να δουμε τον κακο λυκο? Και ενω φοβαται ελαφρως; της αρεσει κιολας! Νομιζω οτι ειστε υπερβολικες ορισμενες!
Τα παιδιά γνωρίζουν τη δουλειά του πατέρα τους και δεν βλέπουν τα πράγματα όπως ένα παιδί που ο πατέρας του δεν κάνει αυτή τη δουλειά. Ζούνε το στήσιμο του σκηνικού, ακούνε σε εντολές, γνωρίζουν τους ηθοποιούς που παίρνουν μέρος κλπ κλπ. Αλλά, ποτέ ένα παιδί δεν μένει ανεπηρέαστο, ακόμα και αυτά που δουλεύουν χρόνια στο χώρο του θεάματος και σίγουρα το λιγότερο, έχουν καταπιεστεί έστω και στο ελάχιστο. Κατά τα άλλα τον θεωρώ εξαιρετικό φωτογράφο, μιας και για μένα ο φωτογράφος που αξίζει είναι αυτός που έχει τραβήξει τη φωτογραφία του με τέτοιο τρόπο που να μη χρειάζεται επεξεργασία.
Απαίσια μορφή "τέχνης".
νομιζω πως ισα ισα διελυσε καθε φοβο των παιδιων καθως ειδαν πως ολο αυτο ειναι μια ΄φανταστικη΄εικονα
Επειδή ως φωτογράφος έχει τύχει στο παρελθόν να μιλήσω με τον Joshua, θέλω απλά να πω ότι είναι πάρα πολύ καλός στη δουλειά του, καλός άνθρωπος γενικά που χαίρεται να βοηθάει και να συμβουλεύει επαγγελματικά τον κόσμο και όχι, δεν τρομάζει τα παιδιά του!! Η τέχνη είναι έκφραση κι εκείνος αυτό κάνει. Κατάφερε να φωτογραφίσει σκέψεις και ίσως και φοβίες πολλών ανθρώπων. Οι μικρούλες εννοείται πως ξέρουν πως αυτό είναι η δουλειά του μπάμπα κι όχι πραγματικότητα!! Ας μην υποτιμούμε την αντίληψη των παιδιών, καταλαβαίνουν περισσότερα από όσα νομίζουμε! Άλλωστε ποιός μπαμπάς θα ήθελε να δημιουργήσει φοβίες στα παιδιά του; Και μην ξεχνάμε ότι αν ήταν έτσι, τότε κανένα παιδάκι δε θα έπρεπε να παίζει σε ταινίες τρόμου! Για να κλείσω, τα παιδιά του το καταυχαριστιούνται! Ξέρουν τί κάνουν και για αυτά είναι απλά ένα παιχνίδι μεταμφίεσης!
Πάρα πολύ ενδιαφέρον το ότι γνωρίζεστε (μου αρέσουν πολύ οι εικόνες που δημιουργεί) και όπως είπε και η Αναστασία πιο πάνω, είμαι σίγουρος κι εγώ πως δεν υπήρχε περίπτωση να έκανε κάτι που θα έβλαπτε τα παιδιά του. Τα παιδιά του φαίνεται να συμμετέχουν ενσυνείδητα και όλη η φωτογράφιση είναι ένα παιχνίδι, μία φανταστική, διασκεδαστική, στημένη δραστηριότητα που απλά καταλήγει σε ένα "γκροτέσκο" καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Θα χαιρόμασταν να μοιραζόσουν και συ δικές σου φωτογραφίες μαζί μας, ιδίως αν έχουν ως θέμα τους γονείς/παιδιά :)
Εννοείς ότι αυτό το τρομοκρατημένο βλέμμα των παιδιών σε κάποιες φωτό είναι fake και όχι γνήσιος φόβος;Ε τότε πάω πάσο!
Ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ fake και φαίνεται. ΕΙΔΙΚΑ στο κοριτσάκι που κοιταει στον καθρεφτη
Δεν μου φαίνεται κα ΤΟΣΟ κακό. Ο φωτογράφος ΣΤΗΝΕΙ τα θέματα με φωτα ηθοποιους κλπ, αρα τα παιδάκια συμμετέχουν στη διαδικασία και ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι είναι φωτογραφηση. Τα παιδιά περνάνε την παιδικη τους ηλικία ακουγοντας ιστορίες με αίμα, δολοφονίες, αιμομιξίες, εγκατάλειψη ανηλίκων κλπ. Οχι? Και όμως. Χιονάτη-Κοκκινοσκουφίτσα-Ωραια κοιμωμένη-Χανς και Γκρετλ-Πινόκιο-τα βλέπουν ΚΑΙ σε ταινίες, Νεμο-Μπαμπούλες-Απαισιότατος-Ψηλά στον ουρανό κλπ. Είναι και αυτός ενας τρόπος να συμφιλιωθούν με την πραγματική ζωή και να κατανοήσουν κάποιες βασικές αρχες, (μην μιλάς σε αγνώστους, μην απομακρυνεσαι από το σπίτι, ζητα βοήθεια όποτε τη χρειάζεσαι ). Εμενα οι φωτογραφίες μου φαίνονται εκπληκτικές, ειδικά όσες έχουν αναφορές σε ταινίες και παραμυθια, (It-Μπαμπούλες-Χανς και Γκρετλ-Νύχτα των ζωντανων νεκρών-Κοκκινοσκουφίτσα-Ring-Εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες).
Ω ναι, συμφωνώ απόλυτα!
Καταλαβαίνω το καλλιτεχνικό του πράγματος, αλλά γιατί πρέπει αυτά τα παιδάκια να πληρώσουν με φοβίες την τρομολατρεία του μπαμπα;;;
Μα για ονομα του Θεου...εδω τρομαξαμε εμεις φαντασου τα παιδακια...απαραδεκτος