Μπαμπά μου! Σκιάχτηκα!
Οι μπαμπάδες τελικά το έχουν πολύ με τη φωτογραφία. Γελάσαμε με τις περιπέτειες του «καλύτερου μπαμπά του κόσμου» Dave Engledow, και θαυμάσαμε τις κορούλες και το ταλέντο του δημιουργικού Jason Lee. Ήρθε η ώρα να… μας κοπεί το γέλιο. Για την ακρίβεια, θα τρομάξουμε!
Ο Joshua Hoffine, από το Kansas City του Μιζούρι, είναι ένας φωτογράφος με πάθος για τον τρόμο και την ψυχολογία του, καθώς πιστεύει πως είναι μία μορφή τέχνης που αντλεί τη δύναμή της από το υποσυνείδητο. Σε αντίθεση με τους άλλους, δε χρησιμοποιεί Photoshop, στήνει την κάθε φωτογραφία όπως θα έστηνε ένα κινηματογραφικό σετ για μια ταινία, με ηθοποιούς, μακιγιάζ, κοστούμια και σκηνικά, προσπαθώντας να παρουσιάσει την εικόνα από τα μάτια ενός παιδιού. Για την ακρίβεια, πρωταγωνίστριες σε πολλές από αυτές είναι δύο από τις τέσσερις κόρες του.
Ο τρόμος, αναφέρει στη σελίδα του, μας λέει πως είναι απατηλό να πιστεύουμε πως είμαστε ασφαλείς και πως τα τέρατα υπάρχουν παντού γύρω μας. Μπρρρ, εμείς σας προειδοποιήσαμε!
Όλες οι τρομερές φωτογραφίες από το www.joshuahoffine.com
![[Βίντεο] Δείτε ένα νηπιάκι να χορεύει μπρέικντανς με τον μπαμπά του](https://eimaimama.gr/wp-content/uploads/2014/12/Untitled-1-1200x800_c.jpg)
Είστε σίγουροι ότι αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι το σκηνικό είναι ψεύτικο...; Ότι δε θα τα δουν στον ύπνο τους το βράδυ, για αρκετά βράδυα...; Πόσο πωρωμένος μπορεί να είναι κάποιος για να υποβάλει τα παιδιά του σε τέτοια διαδικασία για να πουλήσει; Και σε ποιον θα πουλήσει τέτοιες φωτογραφίες;;;
και εγω πιστευω οτι τα παιδια δεν εχουν κανενα προβλημα με αυτο...ισα ισα μπορει να περνανε και πολυ καλα. μην ξεχναμε την κουλτουρα του Halloween που υπαρχει. Και στα δικα μου παιδια αρεσει ο φοβος. Μολις πεφτει η νυχτα η μεγαλη μου κορη με ρωταει καμια φορα: Λες να δουμε τον κακο λυκο? Και ενω φοβαται ελαφρως; της αρεσει κιολας! Νομιζω οτι ειστε υπερβολικες ορισμενες!
Τα παιδιά γνωρίζουν τη δουλειά του πατέρα τους και δεν βλέπουν τα πράγματα όπως ένα παιδί που ο πατέρας του δεν κάνει αυτή τη δουλειά. Ζούνε το στήσιμο του σκηνικού, ακούνε σε εντολές, γνωρίζουν τους ηθοποιούς που παίρνουν μέρος κλπ κλπ. Αλλά, ποτέ ένα παιδί δεν μένει ανεπηρέαστο, ακόμα και αυτά που δουλεύουν χρόνια στο χώρο του θεάματος και σίγουρα το λιγότερο, έχουν καταπιεστεί έστω και στο ελάχιστο. Κατά τα άλλα τον θεωρώ εξαιρετικό φωτογράφο, μιας και για μένα ο φωτογράφος που αξίζει είναι αυτός που έχει τραβήξει τη φωτογραφία του με τέτοιο τρόπο που να μη χρειάζεται επεξεργασία.
Απαίσια μορφή "τέχνης".
νομιζω πως ισα ισα διελυσε καθε φοβο των παιδιων καθως ειδαν πως ολο αυτο ειναι μια ΄φανταστικη΄εικονα