Ο Αρχέλαος έγινε 10 μηνών!

Μικρό μου τερατάκι!

Έγινες πια 10 μηνών! Δεν θα γράψω πολλά γραφικά για το «πότε σε γέννησα και πότε κοντεύεις να πας φαντάρος«, γιατί είναι δεδομένα. Θα γράψω για το πόσο μάς έχεις πάρει τα μυαλά και πόσο φροντίζεις για τη σιλουέτα μας. Γιατί… ΣΤΑΜΑΤΗΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ!

Πας πια παντού! Όταν δεν βιάζεσαι αρκουδίζεις κανονικά. Όταν ομως βιάζεσαι, πηγαίνεις έρποντας σαν το φιδάκι. Όταν θέλεις δε να φτάσεις κάτι… θα κάνεις τα πάντα για να το καταφέρεις! Όλη μέρα είσαι πέρα δώθε, πάνω κάτω, σήκω, κάτσε, περπάτα, μπουσούλα. Το πάρκο πια είναι πολύ μικρό για τις εξερευνήσεις σου, στο δε καρότσι νιώθεις φυλακισμένος. Έχεις ανησυχίες, θέλεις να ανακαλύψεις τον κόσμο όλο!

Τι καλά να μην έβαζες και τα πάντα στο στόμα σου!

Χθες απέκτησες το πρώτο σου καρουμπαλάκι. Μα δεν πτοήθηκες στιγμή. Πάλι θα σηκωθείς, πάλι θα τραβήξεις, πάλι θα πέσεις, πάλι θα σηκωθείς. Και φυσικά μας έχεις όλους σε επιφυλακή. Αν και όλη η επιφυλακή του κόσμου δεν είναι αρκετή στην περίπτωσή σου. 🙂

Είσαι όμως ένα γλύκας… Ένα τσαχπίνης ομορφούλης γεμάτος χαμόγελα. Αυτά τα δοντίνια σου σε κάνουν ακόμα πιο ζούζουνο! Αρκεί να μην μας δαγκώνεις…

Nα πω και για την αγκαλιά σου… Είναι τόσο δυνατή! Όποτε σε παίρνω αγκαλιά, σφίγγεις το χεράκι σου τόσο δυνατά γύρω από το λαιμό μου. Είναι ένα δυνατό, αεικίνητο τερατάκι.

Που όταν πια κοιμάται, μεταμορφώνεται στο πιο όμορφο αγγελάκι…

10 μήνες μαζί, μικρέ μου! Ξέρεις άραγε πόσο σε λατρεύουμε;