Εγώ φταίω, σταυρώστε με!
“Ακόμα πιπίλα;;”
“Βγάλτη γρήγορα, θα χαλάσουν όλα σου τα δοντάκια!” (κραυγή συνοδευόμενη από γουρλωμένα και τρομακτικά μάτια!)
“Καλέ τόσο μεγάλη κοπέλα και έχεις πιπίλα;;”
Ε, ναι λοιπόν! Η κόρη μου φοράει πιπίλα. Είναι 2 χρονών και 3 μηνών ακριβώς. Και δεν την έχουμε κόψει… ακόμα!
“Εσάς, η Ελενίτσα σας πότε την έκοψε δηλαδή;”
“Α εμένα η Ελένη μου δεν κράτησε ποτέ πιπίλα!.. Έβαζε βέβαια το δαχτυλάκι της, αλλά όταν πήγε σχολείο, ντρεπόταν και το σταμάτησε κι αυτό”
ΟΤΑΝ ΠΗΓΕ ΣΧΟΛΕΙΟ! Δηλαδή στα 6 της!
Δεν ξέρω πότε είναι η ΣΩΣΤΗ ηλικία για ένα παιδί για να κόψει την πάνα, την πιπίλα, να αποχωρηστεί ένα αγαπημένο παιχνίδι ή συνηθεία και αμφιβάλλω αν μπαίνει κι αυτό σε καλούπι ή αν ακολουθείς πιστά μια συγκεκριμένη συνταγή.
Τα παιδιά διαφέρουν μεταξύ τους, το ίδιο και οι συνθήκες. Αλλά αν πρέπει ντε και καλά να απαντήσω για το «εξωπραγματικό» μου παιδί που φοράει συνέχεια πιπίλα, θα το παραδεχτώ:
Εγώ φταίω. Εγώ δεν προσπαθώ (αρκετά) να της την κόψω ακόμα.
Πριν από 6 μήνες σχεδόν ήρθε στο σπίτι το καινούριο αδερφάκι. Τότε ήταν ακόμα πολύ μικρή για να το προσπαθήσουμε και δε θέλαμε να κάνουμε και κάτι τέτοιο, γιατί ήδη ζούσε μεγάλες αλλαγές. Έτσι το αφήσαμε για αργότερα.
Εγώ προσωπικά θα ήθελα πρώτα να της μάθω το γιογιό και μετά να μπω στη διαδικασία της διακοπής πιπίλας. Αλλά ο κόσμος έχει άλλη άποψη. Και μας τη λέει καθημερινά!
Κάναμε τις κουβέντες μας, πετάξαμε τις περισσότερες γιατί «ήταν πολύ βρώμικες» (ευτυχώς που είναι σιχασιάρα και τις πέταξε μόνη της στον σκουπιδοτενεκέ, χωρίς ποτέ να τις αναζητήσει!) αλλά τις 2 τελευταίες τις φοράμε σχεδόν συνέχεια. Κι αν δεν τις φοράμε, τις κρατάμε. Αγοράσαμε τσαντάκι για να μην τις έχουμε συνέχεια στο στόμα (παρεμπιπτόντως, μία βάζει στο στόμα και την άλλη την κρατά στη μύτη γιατί «μυρίζει ωραία!») και έτσι κυλάει η ζωή μας. Τις αφήνουμε λίγο για κάποιο αντάλλαγμα αλλά όταν έρθει η ώρα του ύπνου, ή μια άλλη δύσκολη ώρα (κούραση, γκρίνια, ένταση) τις αναζητούμε έντονα.
Και ναι, εγώ η μαμά φταίω. Δεν αντέχω να μπω στη διαδικασία της διακοπής. Γιατί πρέπει, λέει, να το κάνω «μπαμ και κάτω». Μια και καλή. Και αγχώνομαι για τη νύχτα, τη μέρα, τη βδομάδα που θα ακολουθήσει. Που όχι μόνο δεν θα μπορεί να κοιμηθεί και θα κλαίει, αλλά δεν θα μπορεί και να ηρεμήσει γενικά. Γιατί η πιπίλα είναι το κατευναστικό της, το μαγικό κουμπί που έφερνε τη σιωπή και την ηρεμία.
Δεν είναι δα και το μεγαλύτερο άγχος του κόσμου, ούτε κανένα σοβαρό πρόβλημα. Απλώς η μάνα δεν έχω σκεφτεί κάτι έξυπνο ακόμα, κάποιο τρικ, για να το βάλω σε εφαρμογή και να επιτευχθεί ο στόχος.
Αναμένω συμβουλές από τις έμπειρες!
[divider]
Η Ματίνα Γώγου-Καρύδα είναι μαμά δυο κοριτσιών
και ασχολείται και με το… διαδικτιακό της παιδάκι gamoi.com,
το πιο χρήσιμο πόρταλ για εσάς που ετοιμάζετε γάμο ή βάπτιση!
Και επιτέλους το θέμα που και εγώ ήθελα να αναφέρω. Ο μικρός μου είναι 23 μηνών και Ναι φοράει ακόμα πιπίλα. Μια στο στόμα και μια την κρατάει (μόνο όταν κοιμάται)...και Ναι δε θα μπω ακόμα στη διαδικασία να την κόψουμε...έχει 12 δοντάκια και άλλα 8 που ακόμα περιμένουμε...οπότε δε θα του στερήσω μέσα στον πόνο του την παρηγοριά της πιπίλας!!Η κάθε Μανούλα ξέρει πότε είναι η σωστη ωρα για το καθε τι .... αφουγκράζεται τις ανάγκες του μωρού της...οπότε κλείσε αγαπητή μου τα αυτια σου σε κάθε είδους τέτοια σχόλια...και πίστεψε με θα είναι πολλά!!! Να σου ζήσουν τα μικρά σου!!!
ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΨΑΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ.ΤΗΝ ΚΡΕΜΑΣΑ ΣΤΗΝ ΓΛΑΣΤΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΗΣ ΠΙΠΙΛΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΙΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΑΦΗΣΕΙ ΕΝΑ ΔΩΡΟ.ΚΑΙ ΕΒΑΛΑ ΜΙΑ ΚΙΝΤΕΡ ΕΚΠΛΗΞΗ ΣΤΗΝ ΓΛΑΣΤΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΗΣ.ΤΗΝ ΨΑΧΝΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΘΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΥ.ΕΚΛΑΙΓΕ ΑΛΛΑ ΕΙΧΑ ΥΠΟΜΟΝΗΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ.ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΑΝΟΥΛΑ
Εσύ ξέρεςι τι είναι καλύτερο για το παιδί σου! Συμφωνώ ότι τα παιδιά δεν είναι όλα ίδια για να τα βάζουμε σε καλούπια: στα 2 θα κάνει αυτό, στα 2μισι εκείνο, στα 3 το άλλο. Κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό! Θεωρώ ότι έκανες πολύ καλά που δεν την πίεσες τη στιγμή που ήρθε και το δεύτερο μωρούλι σας. Άλλωστε βλέποντας το μωρό με πιπίλα μόνο αρνητικά συναισθήματα θα της δημιουργούνταν. Όσο για τους καλοθελητές συμβουλάτορες; Να τους απαντάς όπως τους αξίζει: μέχρι να παντρευτεί, θα την κόψει!!!!
Τι να σου πώ μαμά, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Και η δικιά μου η κορούλα είναι 2 χρονών και 3 μηνών ακριβώς και την κόψαμε πριν 2 μήνες ακριβώς. Αμα σου πω οτι ακόμα όταν βλέπει κανένα μωρό με πιπίλα παθαίνει ένα σόκ, σαν να την ζητάει ακόμα. Την κόψαμε στις διακοπές κι αυτό μου το πρότεινε μια κοπέλα που γνώρισα εκεί. Λόγο του οτι θα ήταν πολύ κουρασμένη δεν θα την ζητούσε ιδιαίτερα. Και πραγματικά έτσι έγινε. Το πρώτο βράδυ την ζήτησε κανένα μισάωρο αλλα χωρίς ιδιαίτερη γκρίνια. το δευτερο βράδυ μια ώρα την ζητούσε και 'ολη η ιστορία πήρε 4-5 μέρες. Το καλό με μάς είναι οτι την είχαμε μόνο για τον ύπνο. Επειτα μου είπανε να την κόψω στην άκρη για να παίρνει αέρα η πιπίλα και να την βαρεθεί, το δοκίμασα κι αυτό αλλα δεν έδειξε κάποια αντιδραση αποστροφής προς αυτήν. Σκέψου καμια ιστορία να της πεις με νεράιδες που μαζευουν τις πιπίλες κλπ. (Δεν τα χω καλά με φανταστικές ιστορίες). Προσπαθήσαμε να κόψουμε και την πάνα αλλα αποτύχαμε παταγωδώς. Δεν θέλει ούτε να δεί ούτε να ακούσει για γιογιό και τουαλέτα. Τι να κάνουμε, το κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς,
Όπως ειπε και ενα γνωστό μου αρσενικό ¨ασε μας ρε γυναικα με την πιπιλα και το ποτε θα την κόψει το παιδι...εχεις δεις κανέναν ενήλικα να προχωράει στο δρόμο με την πιπιλα στο στόμα?¨ Φιλική συμβουλη πάρε τον χρόνο σου και οταν εσυ θα είσαι έτοιμη για την διαδικασια τότε η μικρη θα την κόψει πιο εύκολα.