Στα 16 μου γνώρισα τον άντρα μου. Μεγάλη αγάπη!
Στα 20 παντρευτήκαμε, στα 22 έκανα την κόρη μου και στα 26 γεννηθηκε ο γιος μου. Μια ευτυχισμένη οικογενεια, πότε με τα καλά μας, πότε με την φαγωμάρα μας.
2 χρόνια μετά τη γέννηση του γιου μας χάνω τον αντρα μου από τροχαίο. Πολύ μεγάλο πλήγμα και δεν θέλω να φανώ εγωίστρια, αλλά πρώτα για εμένα και μετά για τα παιδιά μου.
Ευτυχώς ειχα τους γονείς μου και τον αδερφό μου που με στήριξαν.
Εδώ αρχίζει το μεγάλο θέμα. Έμενα μαζί με τα πεθερικά μου. Η κατάσταση πριν το ατύχημα ήταν τυπική. Μετά αυτό… έγινε εχθρική! Εμεινα μαζί τους -εννοείται σε χωριστά σπιτια, αλλά σε μια αυλή- 5 χρόνια, ώσπου ήρθε η στιγμή να φύγω. Δεν γινόταν άλλο. Έχω ακούσει τόσα πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Και το κυριότερο; Με θεωρούν υπεύθυνη για τον χαμό του αντρα μου!
Έμεινα μαζί τους για να εχουν τα εγγονια τους κοντά. Αλλά ΤΕΛΟΣ. Τους ανακοίνωσα ότι φευγω, δεν πάει άλλο. Η αντίδρασή τους ήταν για άλλη μια φορά εχθρική, ενώ μου είπαν ότι τους σκοτωνω για δευτερη φορά.
Και εδώ έρχεται το ερώτημά μου: μήπως είναι όντως κακό αυτο που κάνω; Το σίγουρο είναι ότι δεν αντέχω άλλο μαζί τους, εχω χάσει τη ζωή μου και την ψυχική μου ηρεμία. Τα παιδιά είναι καλύτερα τώρα, αν και το μόνο που τους στενοχωρεί είναι ότι θα αλλάξουν σχολείο…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Σου αξίζει μια καινούργια, φρέσκια αρχή. Είσαι πολύ νέα ακόμα, πάρε τη ζωή στα χέρια σου και μαζί με τα παιδιά σου χτίσε ένα πιο χαρούμενο αύριο. Αυτό που ζείτε είναι αρρωστημένο και μυρίζει γεροντάματα, δώσε στη ζωή σου τη νεανική πνοή και τη φρεσκάδα που πρέπει να έχει, είμαι σίγουρη ότι και τα παιδιά θα το εκτιμήσουν πολύ στην πορεία και λόγω της ηλικίας τους μπορείς να τα επηρεάσεις πολύ και εσύ. Νεο σχολείο, νέοι φίλοι, νέο ξεκίνημα με κέφι και χαρά!
γιατι σε θεωρουν υπευθυνη για το χαμο του αντρα σου?
Σαφως και να φυγεις, θα επρεπε να το ειχες κανει νωριτερα. Πρωτα απο ολα πρεπει να εισαι εσυ ηρεμη για να μεγαλωσεις τα παιδια σου. Και κατι αλλο που ισως σου φανει οτι ειναι νωρις ακομα. Αν καποια μερα αποφασισεις να ξαναφτιαξεις τη ζωη σου τοτε ξερεις τι θα εχεις να αντιμετωπισεις απο αυτους τους ανθρωπους? Φυγε οσο ειναι καιρος. Καλη τυχη σου ευχομαι απο εδω και περα.
Κοπέλα μου να φύγεις ΧΤΕΣ!!!!!!!!!!!!! Θα σου μιλήσω απ την πλευρά της κόρης σου. Η μητέρα μου έμεινε χήρα 25 χρονών με εμένα στα 4 και τον αδερφό μου 6 μηνών. Δεν ήταν απ την ίδια πόλη με τον μπαμπά μου. Αποφάσισε να φύγει για 6 μήνες στην γενέτειρα της. Όλο αυτόν τον καιρό δεχόταν ψυχολογικές πιέσεις και "απειλές" για να γυρίσει στα πεθερικά της. Το έκανε. Έμενε με τα πεθερικά της, ότι έκανε έπρεπε να περνάει από έλεγχο, έπρεπε να δίνει το παρών κάθε μέρα και αν τολμούσε να βγει έξω γινόταν π....... ! Μέχρι και εναντίον της μαμάς μας προσπάθησαν να μας στρέψουν. Θυμάμαι καβγάδες, την μαμά μου στεναχωρημένη και εμένα να κρύβω συνέχεια έχθρα και αντιπάθεια για την γιαγιά μου (σαν παππούδες έχουν γίνει θυσία για τα εγγόνια τους. Μας βοηθούσαν πάντα και μας βοηθάνε ακόμα, όμως πάντα θα τους κρατάω "κάτι" για την συμπεριφορά τους προς την μαμά μου). Το αποτέλεσμα? Σήμερα η μαμά μου είναι 44 χρονών μόνη και με 1002 ψυχοσωματικά προβλήματα. Μην στερήσεις τα παιδιά απ τους παππούδες τους όμως ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ!!!!!! Για να σε βλέπουν καλά τα παιδιά σου!!!! Πες ότι όλα αυτά που σου είπα τα ακούς απ την κορούλα σου!!!!! Σου εύχομαι το καλύτερο!
Μπράβο σου που έμεινες 5 χρόνια και λυπάμαι για την απώλεια σου . Πάρε την ζωή στα χέρια σου και προχώρα για σένα και για τα παιδιά σου . Καλή δύναμη σου ευχομαι τα καλύτερα .