Η γειτόνισσα ξαναχτυπά κι αν το παίξει ταχυδρόμος θα πρέπει να περιμένω και 3ο χτύπημα…
Προσπάθησε να κάνει το 1ο βήμα και να μου ξαναμιλήσει μετά από τα ουρλιαχτά της προηγούμενης φοράς, γιατί δεν άφηνα το παιδί να μπει στο σπίτι της το οποίο μόλις είχε σφουγγαρίσει. Άνοιξε την πόρτα της (εκείνη που μου είχε κλείσει τόσο βίαια στην μούρη), αφού είδε πως η άλλη γειτόνισσα (με την οποία έχει τσακωθεί) είχε φύγει..
Είναι τραγικό, έχει μονίμως τα φώτα κλειστά και μας παρακολουθεί! Μόλις κλείνει η κα Ε. την πόρτα του ασανσέρ πίσω της, τσουπ ανοίγει την δική της. Από την ημέρα που περπάτησε το παιδί και άρχισε να φτιάχνει έναν απίθανο δεσμό με την κα.Ε., η κα.Β. δεν μπορεί να ησυχάσει. Το έχει κάνει προσωπικό διαγωνισμό ποια θα αγαπήσει το παιδί πιο πολύ. Σε νορμάλ συνθήκες δεν θα είχα κανένα μα κανένα πρόβλημα, μα έχω ένα 2χρονο το οποίο θέλει συνεχή επίβλεψη και ακόμη και υπό τα μάτια 4 ανθρώπων μπορεί να βλάψει τον εαυτό του ή να κάνει ζημιά.
Η κα.Ε. είναι στην ηλικία της μαμάς μου, έχει 2 παιδιά στην ηλικία μου και από την στιγμή που το παιδί δεν ξεκολλάει από το σπίτι της, μάζεψε τα επικίνδυνα αντικείμενα, του αγόρασε πλαστικά ποτηράκια, κατέβασε παιχνίδια, παίζει μαζί του και σέβεται εμένα και τον άντρα μου ρωτώντας με για κάθε τι που θα του δώσει να πιεί ή να φάει. Η κα.Β. από την άλλη είναι 1 γυναίκα με πολλά ψυχολογικά προβλήματα, που πάντα ψάχνει ευκαιρία να τσακωθεί, που ενώ έχει μεγάλο πρόβλημα κινητικότητας στα πόδια της και περπατά πολύ αργά και με μπαστούνι, ήταν η 1η που προσέβαλλε τον άντρα μου που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι και δεν ήθελε να βάλουμε ράμπα στην πολυκατοικία…
Την ενοχλούν τα πάντα και οι πάντες και έκανα μεγάλη προσπάθεια μαζί της από την 1η ημέρα που μετακόμισα δίπλα της αλλά μάλλον πρέπει να κάνω μεγαλύτερη, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω…
Σήμερα, λοιπόν, άνοιξε πάλι την πόρτα της να μπει μέσα το παιδί… Του δείχνει μεγάλη αδυναμία αλλά με φοβίζει τόσο πολύ ένα άτομο που μου δείχνει φανερά πως δεν με γουστάρει..!
Πήγα μπροστά στην πόρτα για να τον βλέπω. Δεν μπορώ να την εμπιστευτώ με τίποτα. Το σπίτι της στα μάτια μιας μάνας είναι μια συνεχόμενη παγίδα κι εκείνη είναι απίστευτα δυσκίνητη για να προλάβει ένα κακό. Τον ανεβάζει στην καρέκλα και το παιδί αμέσως απλώνει τα χέρια να πάρει ό,τι φτάνει.. Το τραπέζι έχει στυλό, πηρούνια χρησιμοποιημένα, βρώμικα κουπάκια με κατακάθια από καφέ, βρώμικα πιάτα. Το πλυντήριο των πιάτων της ανοιχτό. Τα μαχαίρια προσβάσιμα, τα απορρυπαντικά προσβάσιμα κι εκείνος 1 δευτερόλεπτο να μην τον κοιτάξεις, είναι όρθιος στην καρέκλα και σκαρφαλώνει πάνω στο τραπέζι… Η βεράντα ανοιχτή..
Μου έρχεται εγκεφαλικό!
1 μήνα πριν, συνειδητοποίησα ότι το παιδί δεν έτρωγε το φαϊ του γιατί του έδινε μπισκότα αβέρτα και είχε και το θράσος να μου πει «καλά, δεν το ταϊζεις;»
1 βδομάδα πριν την πρόλαβα να ανοίγει το σουβλάκι της και να του δίνει πατάτες τίγκα στο κόκκινο πιπέρι. Της είπα, όχι, μην του δίνετε, θα φάμε φαγητό σε λίγο, με κοίταξε υποτιμητικά και μου είπε «Μα αφού θέλει! Δεν το βλέπεις; Πεινάει!» Της είπα ευγενικά έχουν πιπέρι οι πατάτες, μου είπε πάλι κοφτά «του δίνω αυτές που έχουν το λιγότερο! Και σταμάτα επιτέλους τα μη και μη, θα το τρελάνεις το παιδάκι!»
Δεν αντέχω άλλο! Σέβομαι πάντα τους μεγαλυτέρους μου και τους μικρότερους, σέβομαι τους αρρώστους ψυχή τε και σώματι, κατανοώ βαθιά την μοναξιά κάποιων, αλλά δεν θα κάνω το παιδί μου πειραματόζωο για να μην της χαλάσω την καρδιά, ούτε θα ρισκάρω την υγεία του και την ασφάλειά του γιατί θέλει να μπεί η κα. Β. στο ρουθούνι της κας. Ε.!!! Το παιδί μου δεν είναι το βραβείο καμιάς, ούτε το μέσον για να γεμίσει κάποιος την μοναξιά του, ούτε για να νιώσει κάποιος ότι αξίζει…
Άνοιξε λοιπόν την πόρτα και τον χάιδεψε στο κεφάλι και του είπε τα εξής για να τα ακούσω εγώ «Τα παιδιά είναι καλά, εμείς οι μεγάλοι είμαστε σκατά..» και με κοίταξε με νόημα «Εσύ είσαι σκατά!», μετά πήρε ύφος ανώτερο και μου είπε νευρικά «Με πλήγωσες πολύ τις προάλλες που δεν τον άφησες να μπει και μου είπες πως επειδή δεν έχω παιδιά δεν ξέρω… Δεν ξέρω εγώ; Ξέρεις πόσα παιδιά έχω μεγαλώσει;»
Δεν άντεξα, ένιωσα πάλι τη απειλή… Της είπα «Μπορείτε να σεβαστείτε την μαμά αυτού του παιδιού και το πώς θέλει να το μεγαλώσει και τους φόβους της; Είμαστε στην τελική, μια πόρτα μακρυά, ΕΠΡΕΠΕ να μπει το παιδί σπίτι σας ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ που σφουγγαρίσατε;»
–Μα, αφού δεν έπεσα εγώ άρα ήταν ασφαλές για το παιδί!
–Το παιδί γλύστρησε πριν από λίγο καιρό στο δικό μου σφουγγαρισμένο πάτωμα σε απόσταση 30 εκατοστών από τα χέρια μου! Χτύπησε πίσω στο κεφαλάκι του άσχημα! Μπορείτε σας παρακαλώ να καταλάβετε ότι είμαι μαμά του και ανησυχώ;
– Γιατί; Εγώ δεν το αγαπάω; Νομίζεις ότι θέλω το κακό του;
– Είναι δυνατόν να θέλω εγώ το κακό του;
– Όχι αλλά το έχεις τρελάνει στα μη και μη (λες και το μεγαλώνουμε μαζί δηλαδή)
– Να το! Πάλι το κάνετε! Δεν με σέβεστε καθόλου! Αν σας πλήγωσα που σας ρώτησα αν έχετε παιδιά και ξέρετε τα πάντα, εσείς με πληγώνετε συνέχεια και ανακατεύεστε στο πώς το μεγαλώνω!
– Μα και βέβαια σε σέβομαι! ΠΑΝΤΑ σε ρωτάω πριντου δώσω κάτι! (awhata?)
– Όχι! Δεν με ρωτάτε και με ακυρώνετε ως μητέρα και μόνο που βγάζετε συμπεράσματα στο αν θα το τρελάνω ή όχι… Και στη τελική, αν θεωρείτε ότι δεν είμαι σωστή μαμά να μου φέρετε το χαμόγελο του παιδιού και την αστυνομία!
Της είπα και τον άρπαξα κι έφυγα…
Με φοβίζει πολύ… με φόβιζε από την μέρα που γεννήθηκε το παιδί, γιατί στήνει αυτί και μου έλεγε «Το παιδί το ακούω ξύπνιο μετά τα μεσάνυχτα… Γιατί το αφήνεις να ξενυχτάει; Χτες έκλαιγε και μάτωσε η ψυχή μου! Τι του έκανες;» (τι του έκανα;;;;)
Χριστέ μου!!!!!! ΕΛΕΟΣ! Το παιδί είναι από τις λίγες εξαιρέσεις που δεν κλαίει συχνά και συνήθως έκλαιγε από τα δόντια του και από γκρίνια τώρα όταν δεν τον αφήνω να ζωγραφίζει τον καναπέ ή να ανοίγει το ψυγείο και να τα βγάζει όλα έξω…
Μοιάζει σαν να έχει χώσει στο μυαλό της μια άρρωστη ιδέα ότι το παιδάκι μου της άξιζε ΕΚΕΙΝΗΣ κι όχι εμένα… Μοιάζει να σκέφτεται πως θα ήταν καλύτερη μάνα εκείνη για το παιδί μου… Μοιάζει σαν αρρωστημένο σενάριο ταινίας κι αν περπατούσε καλά, φοβάμαι πως θα τον άρπαζε καμιά μέρα..
Όλα παίζουν σε άρρωστα μυαλά..
Το μυαλό μου δεν το χωράει, δεν μπορώ… Κι ενώ προσπαθώ να βρω τρόπους να τα ξαναβρούμε, μπα… όχι… Δεν θα θυσιάσω την ασφάλεια του σπλάχνου μου για μια καλή γειτνίαση! Να πάρει σκύλο, γάτα, χάμστερ, ιγκουάνα, δεν μ’ ενδιαφέρει… Το παιδί μου να μην πλησιάζει, δεν θέλω και με την 1η ευκαιρία θα της πω να μην ξανανοίξει την πόρτα της γιατί θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα.. ή μήπως όχι;
Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου;
Χριστίνα
η μαμά του Χρήστου-Ραφαήλ
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κοψε επαφες κοπελα μου. Τι τα θελεις και ζοριζεσαι; μια γειτονισσα ειναι.
Συγνωμη Χριστινα μου.....αλλα πραγματικα στην αρχη νομιζα οτι επροκειτο για την νταντα του κι οταν διαπιστωσα οτι ολα οσα λες,αφορουν....την γειτονισσα!! μου ρθε ενα "κατι". Τι δουλεια εχει το παιδακι σου να "γυρναει" στα σπιτια των γειτονων???? επειδη μενετε στα διπλανα διαμερισματα,ειστε και οικογενεια?γιατι δινεις δικαιωματα στην καθε μια και στον καθενα να ανακατευεται στο σπιτι και στο παιδι σου? ενα "καλημερα" ενα "καλησπερα" και εξω απο την πορτα! δεν εχει καμια δουλεια το παιδακι σου στα ξενα σπιτια χωρις την επιβλαψη σου!! σκεψου λιγο καλυτερα αυτα που σου λεω και θα δεις οτι δεν εχω αδικο.......φιλικα παντα!
Κι εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί αφήνεις το παιδί να μπαινει σε ξένα σπίτια; Αν δεν θες να έχεις επαφές κλείνε την πόρτα σου και κλείδωνε για να μην ανοίγει το παιδί μόνο του. Και όταν περνάς από την πόρτα της και ανοίγει έχε το παιδί σου από το χέρι ή αγκαλιά. Πως γίνεται να του δίνει μπισκότα και να μην το ξέρεις; Που ήσουν εκείνη την ώρα; Και φυσικά ΠΡΕΠΕΙ να μιλήσεις στο παιδάκι σου ώστε να μην μπαίνει μόνο σε ξένα σπίτια. Να μην παίρνει φαγωσιμα κλπ από κανέναν αν δεν σε ρωτήσει. Συγνώμη αλλά όσο παρανοϊκη και αν είναι η γειτόνισσα το μεγαλύτερο μερίοδιο της ευθυνής είναι δικό σου για όλα αυτά.
Έλεος ρε κοπελιά! Έχω ξαναπεί ότι υπάρχουν και αληθινά προλήματα! Άβουλα όντα που φοβούνται να πατήσουν πόδι ακόμα και για να προστατέψουν το παιδί τους και όταν το κάνουν αναρωτιούνται και ρωτάνε αν έπρεπε! Για όνομα!
Δεν καταλαβαίνω γιατι προβληματίζεσαι. Η κυρια προφανώς κι έχει τα θεματάκια της αλλά δεν θα της τα λύσεις εσύ. Δεν έχεις λόγο να δίνεις αναφορά για το πώς μεγαλώνεις το παιδί σου και πάνω απ'ολα δεν έχει λόγο να ασχολείσαι, δεν είναι μάνα σου, ούτε καν πεθερά σου !!!
εχεις θεματακια το καταλαβαινω.... ΟΜΩΣ........ ολα αυτα που μου περιγραφεις ειναι απαραδεκτο να τα ζεις, απαραδεκτο.... δεν σου ειναι κατι αυτη η γυναικα.. οποτε.... τι ασχολεισαι και γιατι την αφηνεις στην ζωη σου...... και στην τελικη ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ.........
Σοκαρίστηκα! Το 2 ετών παιδάκι δεν έχει δουλειά να μπαίνει στα ξένα σπίτια! Εδώ στο σπίτι των γονιών μας το αφήνουμε και πάλι τρέμει το φιλοκάρδι μας μήπως τους ξεφύγει κάτι και γίνει το κακό, πόσο μάλλον σε σπίτια παράξενων, ηλικιωμένων γειτόνων! Δεν έχει καμία δουλειά το παιδάκι σου εκεί, ούτε και η κυρία να το "διεκδικεί". Λάβε τα μέτρα σου και απομακρύνσου. Ξεκίνα εκ νέου το δίδαγμα πως δεν μιλάμε σε αγνώστους ούτε και επισκεπτόμαστε τα σπίτια τους.
γειτονια χωρις περιεργο γειτονα δεν ειναι γειτονια!!χαχα...Εγω την εχω φατσα καρτα!Εχει μονιμως ενα πατσαβουρι στα καγκελα και μολις ακουει φωνες βγαινει να καθαρισει!!!Περα δωθε...περα δωθε....!Τι να πεις!!!
ενα πραγμα δεν καταλαβα οι πορτες σας γιατι ανοιγουν? γυρνας σπιτι ανοιγει την πορτα η κυρια καλημερα και γεια σας. και με την αλλη γειτονισα. τι δουλεια εχει το παιδι σου να μπαινοβγαινει σε ξενα σπιτια και να τρωει κιολας? εδω φοβομαστε και τη σκια μας. δεν μου φαινεται να ανησυχεις πολυ. παιζεις με τη φωτια και το παιδι. προσεχε θα το φυσας και δεν θα κρυωνει. για με το φταιξιμο ειναι δικο σου. πολυ συζητηση για ο τιποτα. γιατι κλαιει το παιδι το βραδυ σε ρωταει. γιατι ετσι γουσταρει γεια σας. αναφορα δινεις?
Πάρτης δώρο μια γάτα....
Απλά..κλαίω. Είσαι θεά
Ένα παλιό ρητό λέει "ο Θεός να σε φυλάει από κακό γείτονα"! Δυστυχώς είσαι άτυχη...αλλά πάλι καλά, μπορείς απλά να μην ξαναέχεις σχέσεις μαζί της. Σκέψου να ήταν πεθερά σου που δεν θα μπορούσες να κάνεις κι αλλιώς; Συμπέρασμα: Τελικά είσαι τυχερή! Χιχι!
Kοριτσια, σας ευχαριστώ όλες που δώσατε 1 γνώμη! Τώρα που ηρέμησα λίγο, θα αντιδράσω όπως πρέπει!!! φιλάκια μανούλες, μέλλουσες και όλες όσες αγαπάτε τα παιδιά...
Η καλύτερη αντίδραση (κατά τη γνώμη μου) θα είναι να κλείσεις την δική σου πόρτα και να την κλειδώσεις κιόλας!!! Εμείς δεν έχουμε γείτονες (οροφοδιαμέρισμα) αλλά έχουμε σκάλες και η πόρτα είναι πάντα κλειδωμένη και τα κλειδιά κάπου ψηλά. Φαντάζομαι και εσείς αφού είστε στο 2 όροφο. Έτσι γλιτώνεις από όλους τους κινδύνους. Τους γείτονες , τις σκάλες και οποιονδήποτε κακό μπει στην πολυκατοικία και βρει τις πόρτες ανοιχτές να πάρει οτι θέλει (μπορεί και το παιδί σου). Και εγώ από όταν έγινα μάνα φοβάμαι και την σκιά μου και μέχρι τα παιδιά μου να φτάσουν σε ηλικία να μπορούν να προστατευτουν μόνα τους θα είναι κλειδωμένα.
με συγχωρεις αλλα, δεν διαβασα καν ολο το κειμενο σου, μετα την 5ηπαραγραφο "...δε με γουσταρει." ήμουν εντελώς σίγουρη ότι η λύση είναι να κοπεί ο αέρας της ΜΑΧΑΙΡΙ, ας παρεξηγηθει, αι στο καλο πια, εδω πληγωνουμε γιαγιαδες κ συγγενεις για να μπορεσουμε να μεγαλωσουμε το παιδι μας οπως νομιζουμε σωστοτερα, θα λυπηθουμε τωρα κ τους γειτονες? πολυ εκνευριστηκα. και απορρησα και λιγο και μαζι σου. υπαρχει θεμα επιεδη νομιζω το αφηνεις να αναπτυχθει σε θεμα. κοβω κ την καλημερα αν χρειαστει. οχι θ αφησω το παιδι μου να γινει τροπαιο καθε ασταθους γηραιας κυριας. αυτα
δεν μας τα λες πολυ καθαρα.Τι είδους σχεση θελεις να κανεις με αυτη τη κυρία?
Συγνώμη που θα στα πω χοντρά, αλλά μάλλον εσύ δεν πας καλά. Τι το αφήνεις το παιδί να μπαινοβγαίνει στα ξένα σπίτια; Δεν καταλαβαίνεις πως του περνάς λάθος μηνύματα και θα φταις εσύ αν αύριο μεθαύριο μπει με τόση ευκολία και στο σπίτι κάποιου που θα το βλάψει; Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς, μόλις δει πόρτα ανοιχτή, τρέχει μέσα...εσείς δεν έχετε πόρτα στο σπίτι σας, στο διάδρομο τη βγάζετε; Κι αν τύχει μια φορά, την ώρα που έρχεστε ή φεύγετε, πάρτον αγκαλιά και βγάλτον έξω, τόσο δύσκολο είναι; Μη χειρότερα...άκου δεν ξεκολλάει από το σπίτι της ξένης γυναίκας κι έχεις και την απαίτηση να αλλάξουν το χώρο τους για την ασφάλεια του δικού σου του παιδιού...
ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΟΥ ΠΑΣ ΚΑΛΑ? ΞΕΚΟΨΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΡΕΛΗ ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΦΗ! ΕΛΕΟΣ!!! ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΚΙΟΛΑΣ....
Κι εμενα παραξενο μου φαινεται που την εχεις βαλει στη ζωη σου και αφηνεις το παιδι σου να πηγαινει εκει;Υπαρχει καποιος συγκεκριμενος λογος που συμβαινει αυτο;
Βρε κοριτσάρα...τι φρικάρεις; Αφού την απάντηση την ξέρεις! Όλη αυτή η κατάσταση είναι ΠΑΡΑΛΟΓΗ! Απλά, γράψ΄την εκεί που δεν πιάνει μελάνι κι άσε τις προσπάθειες να τα ξαναβρείτε. Ανάγκη ΔΕΝ την έχεις στο κάτω κάτω, οπότε γιατί να σε νοιάζει. Εκτός κι αν κάπου στο βάθος στο μυαλό σου νομίζεις ότι αν χρειαστεί πχ σε ανάγκη θα μπορέσεις να την εμπιστευτείς. Άνθρωπο δίπλα σου σε τέτοια περίπτωση έχεις. Τι την υπολογίζεις τότε αφού ξέρεις εδώ και καιρό τι θέμα έχει; Απλά φρόντισε όσο μπορείς το παιδάκι σου να μην πλησιάζει ούτε έξω από την πόρτα της, λέγε ένα τυπικό γεια και κράτα τον σε απόσταση ώστε να μην αναπτύξει καμία οικειότητα μαζί της...
Επίσης ο τρόπος που γράφεις είναι αρκετά δυσνόητος και κανείς δυσκολεύεται να καταλάβει τι ακριβώς θέλος να πεις.
Αγαπητή Α. συγνώμη για το δυσνόητο του ειρμού μου αλλά ήταν ένα κείμενο ξεσπάσματος στις 6 το πρωί... Όσο για την "αρρωστημένη" σκέψη από την δική μου πλευρά έχεις απόλυτο δίκιο!!!!! Από τότε που γέννησα οι σκέψεις μου μπορούν να χαρακτηριστούν φοβικές και αρρωστημένες όταν αφορούν στο παιδί μου και την σχέση του με άλλους ανθρώπους αλλά βλέπω ότι είναι ένας "μηχανισμός" από την φύση για να προλαβαίνει μια μαμά ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣΔΗΠΟΤΕ κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει το παιδί της. Αν δεν την φαντασιωθώ ως τέρας, θα υπερισχύσει η ευγενική μου φύση και θα το αφήνω σπίτι της ξανά και μετά θα κλαίμε όλοι μαζί οικογενειακώς. Οι αρρωστημένες φοβίες μιας μητέρας "ξεθωριάζουν" μέρα με τη μέρα και η λογική συμπληρώνει και ολοκληρώνει οποιαδήποτε σκέψη. Δεν αγκαλιάζω τους φόβους μου αλλά τους επιτρέπω να μου ΔΙΔΑΞΟΥΝ πράγματα που Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ θα μου δίδασκε αργότερα ΜΕ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟ ΤΡΟΠΟ... Ο ΦΟΒΟΣ ΦΥΛΑΕΙ ΤΑ ΕΡΜΑ, λέει ο σοφός λαός και προτιμώ να φοβάμαι να πάω κοντά στον "γκρεμό" και να χάσω την θέα παρά να τσακιστώ ..Και να γκρεμοτσακιστώ εγώ,πάει στο καλό, είναι επιλογή μου ..να αφήσω το παιδί μου να γκρεμοτσακιστεί ; με τίποτα!!!!!!
Όλα όσα διάβασα μου φάνηκαν πολύ παράξενα όχι μόνο απ' την πλευρά της αλλά και απ' την δική σου. Η όλη σου στάση απέναντι σ΄αυτή τη γυναικά αλλά και οι σκέψεις που κάνεις όπως "μοιάζει να σκέφτεται πως θα ήταν εκείνη καλύτερη μάνα για το παιδί μου"μου φαίνονται λίγο αρρωστημένα, η όλη σχέση σας δηλαδή έχει κάτι το αφύσικο και ας παρουσιάζεις τον εαυτό σου να δυσανασχετεί με την συμπεριφορά της απέναντι σε σένα και το παιδί σου. Ειδικά ο διάλογος σας αν δεν ξέραμε μεταξύ ποιων ανθρώπων γίνεται θα πίστευε κανείς ότι είναι ένας διάλογος με την μάνα ή την πεθερά σου
Μήπως την ανέχεται πολύ παραπάνω από το κανονικό?
Aπλα οταν ξανανοίξει την πορτα πάνε και κλειστην.. εγω με σένα απορω που παρολα αυτα αφηνες το παιδί σου να πηγαίνει.. να πάνε να χεστουνε και οι γειτονες και ολοι. στην τελικη αν νοικιαζεις μετακομισε.. εγω μεριδιο ευθηνης ριχνω σε σενα που επιτρέπεις να συμβαίνουν όλα αυτα για να τα έχεις καλά με την γειτονισσα.. καλα εκανες και της ειπες στο τελος ότι της ειπες και λίγα ήτανε... ασε την να κουρευεται και στην τελικα αν σε ενοχλησει με τον οποιονδηποτε τρόπο απειλησε την με μυνησεις για παρενόχληση κλπ
Προσωπικα, θα πηγαινα ΜΙΑ φορα, μονη μου και θα της ελεγα κοφτα και εντελως παγερα, οι επαφες μας τελειωνουν απο αυτη τη στιγμη, δε θελω ουτε καλημερα να εχουμε. Τελειωσαμε. Και φυγε και απο κει και περα, τηρησε το. Ουτε καλημερα, ουτε λογια, ουτε τιποτε. Αν σου μιλαει, αδιαφορια, ουτε κοιταγμα, ουτε τιποτε. Το καλο ειναι οτι ειναι μεγαλη οπως λες οποτε αυτο σε βολευει. Ξεκοψε την εντελως. Σαν να μην υπαρχει. Καντο οσο ειναι καιρος, ηδη θα επρεπε να το χεις κανει.
Δυσκολευτηκα πολυ με το κείμενο σου να καταλάβω τι συμβαίνει και ποιο έιναι το πρόβλημα... Και ειλικρινά, Σορρυ κιόλας, αλλα βλέπω ότι ταραζεσαι παρα πολυ ενω εσυ τους έχεις δώσει το δικαίωμα να φέρονται έτσι σε σένα, τον άντρα σου και το παιδι σου... Εγω δε μένω σε πολυκατοικία, αλλα σε σπίτι ανεξάρτητο με αυλη και όλα όπως όλα στη γειτονιά μου...και δεν έχω σχέσεις με τους γείτονες παρα μόνο με ενα ζευγάρι μεγαλύτερων ανθρώπων με κόρη στην ηλικία μου σχεδόν, η οποία σχέση περιορίζεται στα τυπικά όταν βρεθούμε στις αυλές μας. Και γω προσπάθησα όταν ήρθαμε και το αγορασαμε να έχω καλες σχέσεις αλλα όταν κατάλαβα τι καπνό φουμαρει ο καθένας μέσω διαφόρων περιστατικών δεν έχουμε ούτε καλημέρα... Πρέπει να είσαι πολυ κακοπροαίρετος άνθρωπος μάλλον, (θα το πω έτσι), για να αφήνεις τη σημερον ημέρα το παιδάκι σου σε τέτοια ηλικία να γυρνά στους διαδρόμους της πολυκατοικίας και να μπαίνει στο σπίτι του καθενός, ο οποίος μάλιστα σου φέρεται έτσι... Προκειμένου να έχεις την ψυχική σου υγεία, θα σου πρότεινα να κόψεις τα πολλα πολλα. Δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα δέν έχουν μετα να ασχοληθούν και προσπαθούν να την πουν στους άλλους. Προστατέψε την οικογένεια σου και μην αγχωνεσαι για την καλη γειτνίαση...
Συνονόματη μήπως εννοούσες καλοπροαίρετος αντί για κακοπροαίρετος; Εντάξει, η κοπέλα έκανε ένα λάθος που έδωσε εξ'αρχής δικαίωμα στη γειτόνισσα αλλά αυτό έγινε από καλή πίστη. Και καταλαβαίνω ότι δε θέλει να πλακωθεί μαζί της ή να της φερθεί άσχημα, προσπαθεί να βρει έναν ήπιο τρόπο να ξεμπλέξει. Αλλά Χριστίνα μου δε νομίζω ότι μπορείς να τη λογικέψεις αυτή τη γυναίκα ή να βελτιώσεις κάτι στην κατάσταση, οπότε θα πρέπει να κάνεις κάτι δραστικό και μόνιμο,όπως να της πεις σε έντονο ύφος να μην ξανανακατευτεί στη ζωή σας.
Μαμά Χριστίνα, υπάρχει ερώτημα? κόβεις τα πάντα με αυτή τη γυναίκα! ούτε να πηγαίνει το παιδί σπίτι της, ούτε να το χαιδεύει, ούτε να του δίνει μπισκότα, ούτε τίποτα!!!!! άκου εκεί!!!! έλεγχος στο παιδί σου? & κακώς έκατσεσ & έκανες ολόκληρη συζήτηση μαζί της! τι περίμενες δηλαδή? να βάλει μυαλό ή να σου πει πως έχεις δίκιο? αν δε θες να είσαι πολύ αγενής περιορίσου σ'ένα καλημέρα, τι κάνετε & τίποτα άλλο.
Σε όλη την διάρκεια του κειμένου έχω μια απορία. ΔΕΝ καταλαβαίνω πως άφησες τις γειτόνισσες, ξένες γυναίκες, να ανακατευτούν στην ζωή σου. Εδώ βάζουμε όρια στους γονείς μας, στην οικογένεια μας και εσύ μιλάς για 2 παντελώς ξένες γυναίκες που η μία μάλιστα έχει πρόβλημα. Γιατί αφήνεις το παιδί σου να πάει σπίτι της; Να έχεις μια καλημέρα το καταλαβαίνω, και άντε, αν ταιριάζεις να κάνεις και παρέα. Αλλά να σου κρατάει το παιδί;;;;; Μήπως κάτι δεν κατάλαβα και σε παρεξήγησα; Δεν ξέρω. Ούτε έκατσα να διαβάσω τα σχόλια τον υπολοίπων. Καλά θα κάνεις να ξεκόψεις μια και καλή.
Συμφωνω απολυτα μαζι σου.Εδω δεν αφηνουμε να ανακατευονται οι μαμαδες και οι πεθερες και θα αφησεις μια ξενη να σου πει πως θα μεγαλωσεις το παιδι σου,η οποια κιολας εχει ψυχολογικα προβληματα?αν ειναι δυνατον!ξεκοψε τα παρε δωσε μαζι της για το καλο του παιδιου.Απο τις περιγραφες σου αυτη η γυναικα με τρομαξε!
Αχ Μαράκι μου, δεν τον προλαβαίνω όταν ανοίγει 1 πόρτα τρέχει μέσα και τρέχω κι εγώ από πίσω του..ΔΕΝ τον αφήνω σε καμιά γειτόνισσα να μου τον κρατήσει ,ειδικά σ'εκείνη..Στην κα Ε. τον αφήνω κανένα 20λεπτο με τις πόρτες μας ανοιχτές (είναι απέναντί μου ακριβώς η πόρτα της ) και πλένω πιάτα και τον βλέπω και τον ακούω. Εκείνη κι όλας, επειδή είναι η μαμά 1 πολύ καλής μου φίλης, είναι φίλη της μαμάς μου και την τσεκάρω εδώ και 1 χρόνο, της έχω αρκετή εμπιστοσύνη (τα τσεκαρίσματα δεν σταματούν ποτέ,βέβαια για κανένα που έρχεται σε επαφή με τα παιδιά μας)...Η άλλη ,η κα. Β. ανακατεύεται χωρίς να της το ζητήσεις..και ενώ ήμουν πάντα τυπική, παίρνει κάθε δεδομένη ευκαιρία να "χωθεί" στις ζωές όλων μας..άσε, έτσι όπως φέρεται, ΟΥΤΕ ΤΥΠΙΚΗ σχέση θα συνεχίσω..ΤΕΛΟΣ!
χωρις να θελω να σε στενοχωρησω το σφαλμα ειναι δικο σου που εδωσες εξαρχης τοσα διακιωματα στις γειτονισσες. Τι θα πει καλη γειτονιαση?τυχαια ατομα μενουν διπλα μας, διαταραγμενα, ενοχλητικα, ο,τι να ναι. πως αφηνεις το παιδακι σου ετσι να κοβει βολτες στην πολυκατοικια?!
ήταν δικό μου το σφάλμα..πράγματι..νόμιζα πως την είχα κακοχαρακτηρίσει όταν τη 1γνώρισα και ένιωθα τύψεις μήπως είχα κάνει λάθος εκτίμηση χαρακτήρα..αλλά το ένστικτό μου τελικά δεν ήταν λάθος.....
Μπρρρρρ..ανατριχιασα!!!! Το ψυχω μου θυμίζει η ιστορία σου.... Λοιπόν εγω τι θα έκανα στην θέση σου..... Δεν θα έπιανα εξαρχής σχέσεις με γείτονες που δεν εχουν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στο παιδι μου όπως άλλο παιδάκι για παρέα ή να σε σέβεται όπως η άλλη κυρία... Μένω και εγω σε πολυκατοικία με 3 ορόφους 3 διαμερίσματα ανά όροφο, παρόλο που ειμαι μονη μου με τον 3χρονο γιο μου δεν έχω πολλα πολλα με την γειτονιά πέρα απο τα τυπικά ακριβώς γιατι φοβάμαι ότι πολυ άνθρωποι εκμεταλλεύονται καταστάσεις και επεμβαίνουν στον προσωπικό σου χώρο.... Εδώ δεν μπορούμε να δώσουμε να καταλάβουν (οι δικοί μας άνθρωποι) πεθεροι - πεθερες - κουνιαδοι και νύφες ότι παραβιάζουν τα θέλω μας θα το καταλάβει ένας ξένος που δεν έχει καμία σχέση μαζί σου πέραν του διαγωνισμού με την άλλη κυρία ποιος αγαπάει πιο πολυ το παιδι.... Ξεκοψε καλύτερα και μόνο που δεν σεβάστηκε το γεγονός ότι "πρέπει" να φτιάξετε ράμπα για τον σύζυγο σου φτάνει να καταλάβεις τι άνθρωπος ειναι.... Κουράγιο ελπίζω να το λυθεί σύντομα το όλο θέμα να ηρεμησεις!!!!
Κι εγώ είχα προβλήματα με γειτόνισσα που έστηνε αυτί μόλις λίγες μέρες που μετακομίσαμε στο σπίτι και νιόπαντροι... Μου δημιουργούσε προβλήματα, με παρακολουθούσε πότε έμπαινα και πότε έβγαινα, πότε ξυπνούσα και τι μαγείρευα, μέχρι που κρυφάκουσε αυτά που έλεγα για εκείνη (επίτηδες εννοείται), ότι δεν μ' αρέσει να με παρακολουθούν και τέτοια. Μετά από αυτό έστησε καυγά για αυτά που είπα "μα καλά της λέω κάθεστε και ακούτε τι λέω στον άντρα μου!!!! -ναι να τα λες πιο σιγά!!!" και έκτοτε κοπήκαν τα πολλά, τι πολλά τα πάντα κοπήκαν, μεχρι και στο δρόμο αλλάζει πεζοδρόμιο όταν με δει για να μην πει καλημέρα. (70 χρονών παρακαλώ τα παιδιαρίσματα!!!). Είναι δυνατόν να κάθεσαι και να νοιάζεσαι τι θα πει η γειτόνισσα. Δουλειά δεν έχει και ψάχνει να βρει. Το παιδί σου θα κοιτάς, την ψυχική σου ηρεμία και αφού έχεις ήδη και μια γειτόνισσα για ώρα ανάγκης που λέμε, ξέκοψέ τη τελείως την άλλη! Σιγά μην κοιτάμε την καλή γειτνίαση στις μέρες μας και γιατί κλαίει το παιδί τα μεσανυχτα να βγω να δώσω αναφορά με ντουντούκα στην γειτονιά!!!
agapith xristina simfono apolita me tis skepseis su ,prosehe to paidi su ...afth h kyria den einai sta kala ths ,ehei parei poli tharos ,kopsths to amesos kai sthn telikh mhn ths ksanamiliseis,na kopseis kathe epafh.An boreis alakse kai spiti ,den boreis kathe ligo kai ligaki na eise mes ston tromo kai to anhos tha to metadhoseis kai sto paidi kai anti na ton diapedagogeis opos theis tha kaneis perisotera lathi .....APOMAKRINETHN AFTHN ....
Όσο καλή διάθεση και να είχες και διακριτική που ήσουν, είδες ότι το μόνο αποτέλεσμα που είχες ήταν να μην το εκτιμήσει και να μην το σεβαστεί. Οπότε καλό θα ήταν να μην της ξαναμιλήσεις και να μην αφήνεις το παιδί να πηγαίνει σπίτι της.Θα συμφωνήσει με τα παρακάτω σχόλια οτι η συμπεριφορά της είναι απαράδεκτη!
Αγαπητή Χριστίνα, κάθεσαι και λογικεύεις ένα άρρωστο μυαλό...αν είναι δυνατόν!!! Μην ανοίξεις πάλι συζήτηση μαζί της. ΑΓΝΟΗΣΕ την παντελώς σε ό,τι έχει να κάνει με το παιδί σου και με αυτά που λέει. Μην ξαναπλησιάσεις εσύ και το παιδί σου. Δείξε απασχολημένη, σοβαρή και κλείνε γρηγορα την πορτα πίσω σου! Κόψ'της τον αέρα που της έδωσες για χάρη της "καλής γειτνίασης"! Δε βλέπεις ότι η συμπεριφορά της είναι απαράδεκτη??? Θέλει κι ερώτημα πώς θα φερθεις?
Θα συμφωνήσω. Κοψε της τον αέρα άμεσα. Δεν θα ανοίξω συζήτηση καν με τέτοια ατομα.
Ναι κορίτσια,,...κόβω!
Θα της ελεγα να μην ξανανοιξει την πορτα εννοειτε!!!Οχι γιατι αυτη εχει αναγκη παρεας-παιδιου η δεν ξερω τι αλλο θα κινδυνευει το δικο μου...Μακρυα της οσο δεν παει..Ακου να σου κανει και παρατηρησεις πως το μεγαλωνεις και πως του συμπεριφερεσαι???