Το «παιδί» και το «κορίτσι»

Θα μπορούσε να ήταν και τίτλος βιβλίου αλλά είναι μια πραγματικότητα που ισχύει, δυστυχώς, ακόμη και στις μέρες μας. Και για να γίνω πιο σαφής. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη και σήμερα αντιλήψεις, ειδικά στην μακρινή περιφέρεια ως προς το φύλο του παιδιού. Ευχές στα νιόπαντρα ζευγάρια του τύπου «άντε και με ένα γιο«, δυσανασχέτηση και «δεν πειράζει» αν γεννηθεί κορίτσι, διάκριση σε «παιδί» που είναι το αγόρι και σε κορίτσι, λες και τα κορίτσια δεν είναι παιδιά. Και δυστυχώς υπάρχουν αγόρια που έχουν νουθετηθεί τόσο πολύ σε αυτό τον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων που θέλει τη γυναίκα υποζύγιο, άβουλο ον δίχως άποψη, με αποτέλεσμα να φέρονται με παρόμοιο τρόπο και στη δική τους γυναίκα. Και γνωρίζω αρκετές τέτοιες περιπτώσεις.

Περιπτώσεις που ο πατέρας γαλουχεί τον γιο να θεωρεί οικογένειά του την πατρική, να παντρεύει τις αδερφές του και να τις προικίζει κιόλας ενώ ο ίδιος δεν έχει «στον ήλιο μοίρα» και παίρνοντας χρήματα «κρυφά» από κοινό με τη σύζυγό του λογαριασμό, περιπτώσεις που η πεθερά λέει στη νύφη της που προσπαθεί να κάνει παιδί «κορίτσι μου, εμείς τις Αθηναίες δεν τις θέλουμε… και τις γυναίκες που δεν μπορούν να γεννήσουν τις λέμε στείρες«. Και μιλάμε για την Ελλάδα του 2013!!!!! Όπου το «τι θα πει ο κόσμος» υπερισχύει, όπου φράσεις όπως «μας πήραν και τα σώβρακα» εκφράζει μια συμπεριφορά όπου ο άντρας μιλά «κανονικά» και δεν υποτιμά τη γυναίκα του, ή αντίθετα το «έσκισες τη γάτα» δείχνει την ανωτερότητα του συζύγου. Λες και ο γάμος είναι ένας ανταγωνισμός ανάμεσα σε δυο σόγια.

Δεν είναι υπερβολές αυτά που γράφω, θα μπορούσα να αναφέρω αρκετά παραδείγματα, λυπάμαι όμως για τους γάμους που διαλύονται εξαιτίας τέτοιων αντιλήψεων της προηγούμενης γενιάς, ειδικά όταν υπάρχουν και παιδιά. Θλίψη με πιάνει όταν «μπαίνουν τρίτοι συγγενείς» προσπαθώντας να υποδείξουν στο ζευγάρι τον τρόπο ζωής του. Λυπάμαι και για τα παιδιά που ανατράφηκαν μέσα σε τέτοιες οικογένειες τα οποία ωστόσο έχουν και τη δική τους ευθύνη στην συνέχεια για την πορεία της ζωής τους. Λυπάμαι για τις αντιλήψεις του τύπου άντρας-αφέντης, λυπάμαι για τις κατά πρόσωπο προσβολές όταν η νύφη τους τυγχάνει να έχουν έναν διαφορετικό τρόπο ανατροφής και αντίληψης των πραγμάτων. Φράσεις όπως «εμείς σας γεννήσαμε» που υποννοεί αυτόματα σεβασμό είναι για μένα άτοπες.

Ο σεβασμός κερδίζεται, δεν είναι αυτονόητος για κανέναν απολύτως!

Σας ευχαριστώ που με «διαβάσατε».

Μαμά Μαρία

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com