Τόσοι πολλοί, τόσο μόνοι…
Κάθε μέρα πιο δύσκολη, κάθε μέρα και ένα νέο τοίχος σηκώνεται, κάθε μέρα ένας νέος Σταυρός να κουβαλας.
Καμία φορά αναρωτιέμαι αν αξίζει πραγματικα να ζεις περιμένοντας μια νέα τραγωδία στην ήδη μίζερη ζωη σου.
Λες θα άντεξω για το παιδι μου… δεν έχει κανέναν άλλο.
Αλλα δεν μπορείς πια, ειναι ολα τόσο ανούσια…
Ναι, θα στηρίξω το παιδι μου όσο μπορω, αλλα έχω αρχίσει να λυγιζω ειναι τόσα πολλα.
Ολοι μου λέγανε να λες δόξα το Θεό που έχεις τη δουλειά σου…
Ηταν το μοναδικό μου στήριγμα, τώρα παει και αυτο!!!
Πόσες λάθος επιλογές…
Ποσά λάθη λάθη λάθη, μια ζωη λάθη.
Και τώρα τίποτα, κενό.
Ο πόνος ειναι τόσο μεγάλος που σκεπάζει πλέον το συναίσθημα της μοναξιάς…
7 δισεκατομμύρια άνθρωποι κατοικούν σε αυτόν τον πλανήτη και όμως είμαστε τόσο μόνοι!!!
Θα αντεξω όμως ήρθε η ώρα να ξανά μπω στο ρινγκ,
το πολυ πολυ να χάσω…
τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει, σκουπίζω τα δάκρυα και έτοιμη για την μαχη.
όσο έχω την υγεια μου θα το παλεύω,
δεν άφησα τον γιο μου να με δει να κλαίω όταν έχασα τον πατέρα μου
ούτε όταν αναγκάστηκα να τον μεγαλώνω μονη μου, γιατι ο μπαμπάς του ήταν στον κόσμο του,
δεν με είδε να κλαίω ποτέ… Η Μαμα μου ειναι δυνατή λέει…
Και αυτο θα προσπαθήσω, να είμαι ΔΥΝΑΤΗ….
Κουράγιο λοιπόν σε εμένα και σε εσένα που προσπαθούν να μας σπάσουν
ναι! καταφέρνουν μια χαρα να μας λυγίζουν, αλλα θέλει πολλη προσπάθεια για να σπάσουμε….
μαμά Αθηνά
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μη λυγίζεις καλή μου, εσύ για σένα και για το παλικάρι σου. Πρόσεξε τον εαυτό σου εσύ γιατί δεν θα το κάνει άλλος κανείς . Όσα καταφέρνουμε κ όσα περνάμε δεν έχουν αντίτιμο. Να λυγίσεις και να δακρύσεις, να ξεσπάσεις δεν πειράζει, δεν πειράζει να σε δει ο γιος σου να κλαίς, πρέπει να μάθει να εξωτερικεύει τα συναισθηματά του, όπως και η μανούλα του, θα σε αγαπάει δυο φορές. Είμαστε μάνες δυνατές, το ρόλο του πατέρα καλούμαστε αναγκαστικά να τον υποδυθούμε αλλά δεν γίνεται.Μην ξεχνάς πως χρειάζεται μία βασίλισσα για να μεγαλώσει έναν πρίγκιπα !!!!!!!!!!
Το κείμενο σου είναι νομίζω έκφραση για πολλές μαμάδες, μονογονεϊκής ή μη οικογένειας. Μερικά λάθη, πολλές αναποδιές και πλήθος καταστροφές να συσσωρεύονται, ενώ η ζωή συνεχίζεται... Είμαι μέσα στο τούνελ και εγώ, οπότε δεν μπορώ να σου κάτι πιο αισιόδοξο, πέρα από το πάρε όση περισσότερη δύναμη γίνεται - ευτυχώς είναι αστείρευτη πηγή - από το χαμόγελο του γιου σου, σφίξε τα δόντια και πάλεψε την κάθε μέρα. Θα τα καταφέρουμε που θα πάει....
Λαθη..μα ποιος ανθρωπος δεν εχει κανει λαθη? δεν ωφελει να ριχνεις στον εαυτο σου ευθυνες... δεν μπορω να σου δωσω συγκεκριμενη συμβουλη... Αλλωστε στο ιδιο τουνελ ειμαστε τοσοι πολλοι. Τι κ αν ειναι σκοτεινα κ δεν μπορουμε να πιασουμε ο ενας το χερι του αλλου? Καπου ενωνομαστε.. Την αληθινη δυναμη την εχουμε μεσα μας μαμα Αθηνα. Η υγεια ειναι το υπερτατο αγαθο αν εχεις αυτο χαμογελα κ προχωρα. Η ζωη ειναι γεματη δυσκολα..πολυ δυσκολα μερικες φορες αλλα κ ευκολα καμια φορα. Δεν πρεπει να χανουμε την αισιοδοξια μας κ τα λεω για να τα ακουσω κ εγω μη νομιζεις. Μην το αφησεις να σε παρει απο κατω.... Να μην ξεχνας πως στο τελος του τουνελ παντα υπαρχει ενα δυνατο λαμπερο φως.. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ...
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΓΕΥΟΥΔΙ ΣΟΥ.ΘΑ ΠΕΦΤΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΗΚΩΝΕΣΑΙ.ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΚΛΑΨΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.ΣΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΠΟΥ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΙΔΕ ΝΑ ΤΑ ΧΑΝΩ ΟΤΑΝ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΤΟΥ ΜΑΣ ΕΔΙΩΞΕ ΑΠ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΠΟΥ ΜΕ ΕΙΔΕ ΝΑ ΠΕΦΤΩ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΑ ΒΑΛΑΝ ΜΕ ΜΕΝΑ.ΠΑΛΕΨΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑ ΕΝΑΝ ΜΠΑΜΠΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Εισαι πολυ γλυκεια κ συγκινηθηκα απο πολλα σχολια πιο κατω...ειδατε βρε κοριτσια υπαρχουν ακομα ανθρωποι κ ειναι γεγονος πως μαχομαστε καθημερινα..λαθη ειδικα δεν κανει οποιος δεν κανει τιποτα,νιωθω απολυτα να μεγαλωνεις παιδια χωρις καμια βοηθεια μεο τα μετωπα ανοιχτα αλλα λενε επισης την ομορφια δε τη βρισκεις,τη δημιουργεις..με συμπαρασταση εστω κ δω ολα θα τα καταφερουμε!!!δεν εισαι μονη κοριτσι μου..