Η νίλα με την… τσάντα!
Ειλικρινά δεν ξέρω από πού να αρχίσω και πως να σας περιγράψω αυτό που μου συνέβη. Δεν πρόκειται για μαμαδίστικο θέμα, αλλά για μια γυναικεία υπόθεση. Ίσως σε πολλές από εσάς να φανεί από επιφανειακό ως και εκνευριστικό. Ελπίζω όμως να μην σταθείτε στις λεπτομέρειες, αλλά στην ουσία!
Από τότε που άρχισε να με απασχολεί η εμφάνισή μου, το ντύσιμό μου και η γενικότερη εικόνα μου, απέκτησα μια «ακριβή» αδυναμία στα αξεσουάρ και συγκεκριμένα στις τσάντες. Πριν από αρκετά χρόνια, πολύ προ παιδιού, άρχισα να αγοράζω πότε πότε κάποια designer κομμάτια που μου άρεσαν και έτσι σήμερα έχω μια αρκετά μεγάλη συλλογή. Οι τσάντες μου είναι το φετίχ μου, το κόλλημα μου και τις προσέχω σαν τα μάτια μου! Όχι. Μη φανταστείτε ότι έχω τόοοοοσο περίσσιο χρήμα να ξοδεύω για δαύτες! Απλώς έβαζα στόχο, έκανα αιματηρές οικονομίες και όταν το ποσό μαζευόταν αγόραζα το πολυπόθητο! Βέβαια αυτά τις καλές εποχές, γιατί τώρα πια έχω περιοριστεί πολύ. Η τελευταία μου αγορά έγινε όταν έμεινα έγκυος, δηλαδή το 2009.
Όπως λεει ο άντρας μου «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι» (μπρρρ μακάβριο… αλλά έχει δίκιο). Έτσι μετά από αιματηρές και επίπονες οικονομίες κατάφερα και μάζεψα 700€ στον κουμπαρά μου. Τα μάζευα από το 2010 στερούμενη πολλά άλλα πράγματα (είπαμε, κόλλημα!), για να αγοράσω μια ακόμα τσάντα. Είχα καταλήξει στο ότι θα αγοράσω κάτι second hand για οικονομία, αλλά και γιατί ήθελα ένα vintage κομμάτι στη συλλογή μου.
Οπότε το online κατάστημα που επέλεξα ήταν σχεδόν μονόδρομος γιατί είναι ένα από τα γνωστότερα ηλεκτρονικά καταστήματα του είδους (αν πω ΤΟ γνωστότερο θα ακουστεί υπερβολή, αλλά δεν είναι ψέμα), πολυδιαφημισμένο με μεγάλη συλλογή (ενοικιάζει κιόλας τσάντες) και εγγύηση αυθεντικότητας. Οπότε όλες οι ενδείξεις ήταν θετικότατες.
Αφού λοιπόν έψαξα αρκετά αναμένοντας για κάποιους μήνες να διατεθεί στο site κάτι που να μου αρέσει, επιτέλους πριν δύο εβδομάδες εμφανίστηκε ένα πολύ όμορφο μικρό βραδινό τσαντάκι Chanel που κόστιζε περίπου όσο είχα μαζέψει. Μόλις το είδα είπα «αυτό είναι». Είχε λογική σχετικά τιμή για second hand, φαινόταν καλοδιατηρημένο από τις φωτογραφίες και έτσι με συνοπτικές διαδικασίες το αγόρασα. Την επόμενη μέρα το έφερε ο κούριερ στο σπίτι μου κι από κει ξεκινά η περιπέτεια!
Ειδική δεν είμαι, αλλά λόγω της μικρής μου εμπειρίας, μόλις πήρα το τσαντάκι στα χέρια μου άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Πολλές μικρές λεπτομέρειες (ή μάλλον ατέλειες θα τις έλεγα καλύτερα) που κανείς δεν θα πρόσεχε, εμένα μου έλεγαν ότι ήταν κάτι που ο οίκος Chanel ποτέ δεν θα έκανε! Σκεφτείτε το άλλωστε. Όταν μια τσάντα τους κοστίζει 3 ή 4 χιλιάδες ευρώ (αστρονομικά ποσά) ή ακόμα και 1500 ευρώ (μικρότερο αλλά και πάλι αστρονομικό) αν μη τι άλλο είναι τέλεια φτιαγμένη και άριστης ποιότητας. Οπότε όλες αυτές οι σχεδόν αδιόρατες τσαπατσουλιές μου φώναζαν ένα πράγμα στο μυαλό μου: Μαϊμού!!! Καλής ποιότητας, προσεγμένα υλικά, καλή κατασκευή αλλά όχι Chanel.
Καταλαβαίνετε τι σοκ και φρίκη έπαθα. Να έχω ξοδέψει τα ωραία μου λεφτάκια που μάζευα τόσο καιρό και να μου έρχεται στα χέρια η μαϊμού ο… βασιλιάς Julian; (Madagascar… αγαπημένη μαϊμού… δηλαδή λεμούριος)
Πριν συνειδητοποιήσω όλα τα παραπάνω έκανα ένα ΠΟΛΥ σημαντικό λάθος. Η τσάντα είχε πάνω πιασμένα σε έναν πλαστικό κρίκο κάποια ταμπελάκια με την επωνυμία και τα λογότυπα του καταστήματος. Μόλις τα είδε η κόρη μου άρχισε να τα τραβάει. Και για να γλιτώσω την ακριβή μου τσάντα από τα «νύχια» του περίεργου νηπίου μου, έκοψα τα ταμπελάκια και της τα έδωσα να παίξει. Μέγα λάθος.
Επιστρέφω λοιπόν στο σημείο που παθαίνω το σοκ! Αρχίζει να με πιάνει πανικός και ντροπή ταυτόχρονα (γιατί ντρεπόμουν να πω στον άντρα μου τι έπαθα) αλλά σκέφτομαι ότι δεν μπορεί αυτό το κατάστημα αυτού του διαμετρήματος να μου πούλησε μαϊμού τσάντα. Συγκρατούμαι και πριν τους πάρω τηλέφωνο αρχίζω να googlάρω μανιωδώς. Με τα πολλά διαπιστώνω ότι αυτό το σχέδιο δεν υπάρχει πουθενά και σε κανένα online reference library και ποστάρω το listing του καταστήματος στο ‘Authenticate my Chanel’ thread του www.thepurseforum.com («τεράστιο» blog και forum για τσάντες και τσαντομανείς σαν εμένα)!
Λίγο μετά έρχεται η επιβεβαίωση αυτού που φοβόμουν: bad bad fake!!
Καλώ το κατάστημα τηλεφωνικά τους λεω τι συμβαίνει. Να πω εδώ ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε περάσει καθόλου από το μυαλό μου ότι ήξεραν τι μου πούλησαν και πίστευα ότι και αυτοί την είχαν πατήσει, όταν με τη σειρά τους αγόρασαν το τσαντάκι από την αρχική του ιδιοκτήτρια χωρίς να καταλάβουν ότι είναι fake. Από την τροπή όμως που πήραν τα πράγματα, άνετα θα μπορούσε κανείς να βγάλει το συμπέρασμα ότι όχι μόνο ήξεραν τι πούλησαν, αλλά το έχουν ξανακάνει πολλές φορές κιόλας!
Αρνήθηκαν ότι το τσαντικό είναι πλαστό, επέμεναν ότι κάνω λάθος και ότι βασίζω τα συμπεράσματά μου σε λάθος στοιχεία. Υποστήριζαν ότι καθώς πρόκειται για πολύυυυ παλιάααα vintage τσάντα, οι λεπτομέρειες στην κατασκευή ήταν διαφορετικές εκείνα τα χρόνια και γι’ αυτό με ξενίζουν. Προσπάθησαν να αποφύγουν την επίσκεψη στο κατάστημα Chanel που τους πρότεινα να κάνουμε για να μας πουν και οι ειδικοί την γνώμη τους, με το επιχείρημα ότι και να αποφανθούν αυτοί ότι πρόκειται για μαϊμού δεν σημαίνει ότι είναι, γιατί οι υπάλληλοι δεν είναι αυθεντίες αλλά απλοί εργαζόμενοι που δεν έχουν περάσει καν σεμινάριο για να εξοικειωθούν με τα προϊόντα.
Τελικά αφού είδαν κι απόειδαν δέχτηκαν να πάρουν το τσαντικό πίσω, αλλά με τη δικαιολογία ότι είχα αφαιρέσει τις ταμπέλες τους (το ζονκ που σας έλεγα ότι έκανα) δεν δεχόντουσαν να επιστρέψουν τα χρήματα αλλά θα μου έδιναν μια πίστωση για να αγοράσω κάτι άλλο. Δεύτερο σοκ και φρίκη! Δεν ήθελα τίποτε άλλο από το μαγαζί τους, πόσο μάλλον τώρα που κατάλαβα ότι πουλάνε μαϊμούδες!!!
Για να μην σας τα πολυλογώ, μην ξέροντας πως να το χειριστώ επικοινώνησα με τον Συνήγορο του Καταναλωτή που ήταν πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί.
Με συμβούλευσαν
α) να δηλώσω την απαίτησή μου και τα επιχειρήματα μου στο κατάστημα γραπτώς (ακόμα και με e-mail) και
β) να βρω έναν επίσημο τρόπο να αποδείξω ότι η τσάντα δεν είναι αυθεντική.
Το πρώτο το είχα ήδη κάνει χωρίς φυσικά να λάβω γραπτή απάντηση. Το δεύτερο ήταν πιο δύσκολο γιατί στα καταστήματα Chanel έχουν ένα «destroy fakes» policy και δεν υπήρχε περίπτωση να μου δώσουν κάτι γραπτώς, αλλά υπήρχε και το ενδεχόμενο να μου κρατήσουν την τσάντα και να την καταστρέψουν ως fake. Το είπα στον Συνήγορο αυτό και μου είπαν να στείλω αρχικά το mail και αν το κατάστημα παρουσίαζε μεγάλη επιμονή στην άρνηση επιστροφής χρημάτων, να πάω να κάνω επίσημη καταγγελία.
Τελικά δεν χρειάστηκε γιατί, μετά από τις συμβουλές και των κοριτσιών στο Purse Forum, έκανα το εξής: απευθύνθηκα σε έναν third party authenticator. Υπάρχουν πολλοί online (www.mypoupette.com, www.authenticate4u.co.uk και άλλοι..) και τα reports τους γίνονται αποδεκτά από μεγάλα ηλεκτρονικά πολυ-καταστήματα όπως το eBay και το Amazon ή υπηρεσίες όπως το PayPal προκειμένου να αποζημιωθούν πελάτες τους που έπεσαν θύματα απάτης όπως εγώ.
Έβγαλα την τσάντα πολλές φωτογραφίες σύμφωνα με τις οδηγίες και τις έστειλα για ένα e-mail evaluation, όπως ονομάζεται, που κοστίζει 7 ευρώ και δίνει μονολεκτική σχεδόν απάντηση: authentic/not authentic (αλλά εμένα μου αρκούσε)!
Μετά από δύο μέρες πήρα την οριστική απάντηση ότι η τσάντα είναι not authentic.
Έστειλα το evaluation στο κατάστημα και τους δήλωσα τηλεφωνικά την πρόθεσή μου να τραβήξω το πράγμα στα άκρα προκειμένου να πάρω τα χρήματά μου πίσω. Αρχικά αντέδρασαν άσχημα, αρνούμενοι να αποδεχτούν το report (ενώ θα έπρεπε κανονικά να συνεργάζονται οι ίδιοι με τέτοιους authenticators, όπως όλοι οι μεγάλοι second hand retailers του πλανήτη) αλλά στο τέλος, υποθέτω επειδή πείστηκαν για τις σοβαρές προθέσεις μου, πήραν τη μαϊμού τους πίσω και μου επέστρεψαν τα χρήματα!
Σαφώς και δεν παραδέχτηκαν την «απάτη» και δεν ζήτησαν καν συγνώμη για την ταλαιπωρία που μου προκάλεσαν. Αν υποθέσουμε δε ότι κι εκείνοι είχαν πιαστεί κότσοι και δεν είχαν καταλάβει ότι αγόρασαν και μετα-πούλησαν μια μαϊμού, ο τρόπος που το χειρίστηκαν ήταν κάκιστος και αντιεπαγγελματικός. Από ένα σημείο και μετά, όσο πιο πολύ καταλάβαιναν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να με πείσουν να κρατήσω την τσάντα ή να πάρω το πιστωτικό και να κλείσει το θέμα, τόσο πιο επιθετικοί και αγενείς γίνονταν. Όμως όπως και να’ χει εγώ πήρα τα λεφτάκια μου πίσω. Οπότε τέλος καλό όλα καλά.
Τώρα θα μου πείτε: «ρε κοπελιά, τρελή είσαι που πας και δίνεις τόσα χρήματα για μια τσάντα;» και θα σας απαντήσω: «ο καθένας με τη λόξα του και κατά πως την παλεύει»! Δείτε το και αλλιώς. Άλλοι ξοδεύουν απίστευτα ποσά για ένα iPhone ή ένα super duper tablet! Εγώ κάνω κέφι να τα «επενδύω» σε ακριβές τσάντες (που άλλωστε θα τις κληρονομήσει η κορούλα μου.. ενώ το iPhone..!) 🙂
Ελπίζω να μην σας κούρασα. Βρήκα ευκαιρία να το βγάλω από μέσα μου. Και ίσως βοηθήσω μελλοντικά κάποιες από εσας που μπορεί να πάθετε κάτι αντίστοιχο…
Μαμά Ιωάννα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Apisteyto!!! Epatha akrivws to idio me tsanta allou oikou! Den exw kinhthei nomika akomh alla pistepse me exw skopo na tous to kleisw giati fysika kai to kanoun skopima! Oso gia thn kuria pou tous uperaspizetai edw tha ths apantousa analoga pou trwne ta lefta tou kosmou etsi alla de tha anarththei pote to sxolio mou! Tha to vroun omws me toses katares pou exoun faei apo toso kosmo ;)
Αγαπητή κυρία Ανθή, τελευταίο σχόλιο από πλευράς μου επειδή τείνει να γυρίσει σε προσωπικό επίπεδο η "κουβέντα" και δεν είναι του χαρακτήρα μου να εμπλέκομαι σε μικροπρέπειες. Λοιπόν, δεν ξέρω αν έχω μύγα και μυγιάζομαι, αλλά εκφράστηκα όπως θεώρησα δέον για τους λόγους που ανέφερα. Υπερτόνισα ότι δε γνωρίζω τι συνέβη στην προκειμένη περίπτωση και δεν απέκλεισα τίποτα. Επίσης, όποιον θέλετε πιστεύετε. Σε ελεύθερη χώρα ζούμε, δημοκρατία έχουμε κ.λπ. και εφόσον θεωρείτε ότι με βάση το κείμενο και τα σχόλιά μου μπορείτε να βγάλετε το πόρισμα που βγάλατε, δικαίωμά σας. Εγώ θα ήθελα περισσότερα στοιχεία για να πάρω θέση. Σίγουρα πάντως δεν θα έκανα "επίθεση" σε όποιον έχει διαφορετική άποψη από αυτή με την οποία συντάσσομαι. Εν πάσει περιπτώσει όμως, μίλησα για δυσφήμιση. Αν είστε νομικός, μπορείτε να επιχειρηματολογήσετε για το αντίθετο. Κατ' εμέ, εφόσον εξακολουθεί να υπάρχει το κείμενο, όχι μόνο η εταιρεία δυσφημίστηκε αλλά συνεχίζει να δυσφημίζεται. Δεν είναι απειλή, πραγματικότητα είναι.
Δεν εχω καταλαβει ποιο ειναι το καταστημα αλλα ολο αυτο το μπλα μπλα μπλα της δικηγορου με κανει να πιστευω οτι προσπαθει να δικαιολογησει αδικαιολόγητα με μια μικρη ελλαχιστη δοση απειλης? Αυτο με κανει να πιστευω οτι εχει μια μυγουλα που μυγιαστηκε. Επισης να ρωτησω κι εγω: αφου οι σανελ ειναι ασχετοι και οι ανεξαρτητοι εκτιμητες δεν ειναι εγκυροι αρα μονο ο δικος σας λογος ειναι οκ. Γιατι παρακαλω; Κοπελια σορυ αλλα αν ειχα τοσα λεφτα να ξοδεψω δεν θα ρισκαρα μεταχειρισμενα.. Θα πηγαινα στο επισημο μαγαζι να αγορασω καινούριο να εχω και το κεφαλι μου υσηχο. Σορυ, αλλα καλα να παθεις.
Βρε φίλη, σε καταλαβαίνω, αλλα δεν σ´ αρέσει να μπαίνεις στους οίκους και να ψωνίζεις, να αγγίξεις, να μυρίζεις? παρήγγειλες απο κει chanelακι? ε ποτέ! Ξέρεις πόσες την πάτησαν σαν κι εσένα? και κάνουν μπαμ για μη authentic ! Μπράβο σου πάντως που το συνεχισες, είναι εγκληματίες!
Κυρία Νίνα καλησπέρα σας, ακριβώς επειδή γνωρίζω τους ανθρώπους που διαχειρίζονται το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό κατάστημα θεώρησα χρέος μου να απαντήσω. Δεν είναι επαγγελματικό το θέμα, αλλά ηθικό. Τα συγκεκριμένα παιδιά από άποψη και μόνο δεν θα πουλούσαν μαϊμούδες. Λάθη φυσικά μπορεί να γίνουν. Ξέρετε, στο Ιντερνετ γράφεται κάτι, αναπαράγεται, ξαναγράφεται αλλοιωμένο και εν ολίγοις η τρίχα κάποια στιγμή γίνεται τριχιά. Αν δεν προλάβει κανείς κάτι εν τη γενέσει του συνήθως γιγαντώνεται και τερατώνεται. Μπορεί κάποιος που δεν έχει καμία σχέση με το κατάστημα να βγει αύριο να υπερθεματίσει ότι διακινούνται μαϊμούδες, έτσι για να γράψει κάτι. Στα διαδικτυακά στέκια αυτό είναι πολύ σύνηθες. Δεν πιάνομαι από μία κουβέντα δηλαδή, δεν είναι τόσο απλό. Είναι πολύ πιθανό να "πιαστούν" άλλα blogs από το συγκεκριμένο θέμα, να πάρει έκταση και να βρεθεί χωρίς λόγο και αιτία να έχει ένα κατάστημα την ταμπέλα του "fake" με ολέθρια αποτελέσματα. Δεν μπορούσα να μην τοποθετηθώ, λοιπόν. Φυσικά σέβομαι την άποψή σας σχετικά με αυτό, σκεφτείτε όμως τι θα γινόταν αν κάποιος διέρρεε για το Χ μεγάλο κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών ότι τα προϊόντα του είναι ψεύτικα. Κανείς δεν θα έψαχνε να δει τελικά τι έγινε κι αν είναι αλήθεια. Θα έμενε η ρετσινιά και τέλος. Είχατε ακούσει τη φήμη που είχε κυκλοφορήσει για το κατάστημα της Louis Vuitton Κηφισιάς; Φυσικά και ήταν ανυπόστατη, πόσος κόσμος όμως το αναπαρήγαγε και πόση πελατεία έχασαν χωρίς λόγο; Επιστρέφοντας στο περιστατικό της Ιωάννας, δεν το θεώρησαν σοβαρό θέμα για να ζητήσουν τη συνδρομή μου (επικοινώνησα πριν μαζί τους και εξακολουθούν να είναι πεπεισμένοι ότι δεν πωλήθηκε ψεύτικο αντικείμενο). Σε τόσους ενατοντάδες ή και χιλιάδες κόσμο που έχει πάρε δώσε μαζί τους, να υπάρχουν και ορισμένοι καταναλωτές μη ευχαριστημένοι είναι αναμενόμενο. Σημειώνω ότι κάποτε, στα πρώτα χρόνια λειτουργίας, είχαμε δεχτεί "έλεγχο" από την ίδια την Prada και πρόβλημα δεν παρουσιάστηκε. Αν ζητηθεί από δημόσια αρχή υπάρχουν τα στοιχεία αυτά.
Σας ευχαριστώ πολύ και για τη δεύτερη απάντησή σας. Αυτή με άφησε απολύτως ικανοποιημένη. Το αρχικό σας σχόλιο ήταν η απάντηση που δε θα ήθελα να πάρω ως καταναλωτής. Πέρα από τα καθαρά νομικά και ποιος φταίει και ποιος δε φταίει, πολύ σημαντική είναι και η αίσθηση που μένει στο τέλος στον πελάτη. Κι εγώ όταν έχω ένα πρόβλημα με ένα προϊόν περιμένω να με ακούσουν, να με ρωτήσουν που βασίζω τις υποψίες μου, να με ευχαριστήσουν για την επισήμανση μου και να προσπαθήσουν να με διευκολύνουν ασχέτως αν στο τέλος ικανοποιηθούν όλες μου οι απαιτήσεις, μερικές ή καμμία. Το after sales είναι πολύ σημαντικότερο από την ίδια την πώληση. Αυτό το τελευταίο (ήπιο) σχόλιο σας στα δικά μου τα αυτιά ήταν μια πολύ καλή διαφήμιση της εταιρείας που συνεργάζεστε.
Σας ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου για τα καλά σας λόγια. Θα μπορούσα να κάνουμε μεγάλη κουβέντα για όλα τα θέματα αλλά δυστυχώς δεν είναι κατάλληλος ο χώρος, θα μένατε έκπληκτη με το τι συμβαίνει γύρω μας. Καλό απόγευμα σας εύχομαι!