Έχω πρόβλημα! (με την μαμά του)
Διαβαζω και εγω τον τελευταιο καιρο στο facebook τα νεα σας και ηθελα κι εγω να γραψω την ιστορια μου! Σε λιγο καιρο περιμενω να ερθει στον κοσμο το αγγελουδι μου, αλλα βρισκομαι σε πολυ ασχημη κατασταση!
Εχω προβλημα με την μανουλα του αντρα μου.
Ενω μου φερεται αψογα, μου φαινεται οοοολο αυτο τοσο μεγαλο θεατρο!! Ειναι καλη απεναντι μου, αλλα ειναι ολο μπηχτες και επηρεαζει συχνα και τον αντρα μου. Θέλω να καταλαβει και να την κανει στην ακρη γιατι πλεον θα κανει δικη του οικογενεια!! Τι μπορω να κανω;; Οσο σκεφτομαι πως θα γεννηθει το παιδι μου και θα πρεπει να το δει και αυτη, τρελαινομαι! Συν οτι θελει και να δωσουμε το ονομα της αλλα φυσικα… οτι θελουμε εμεις να κανουμε (και το ζωο το δικο μου την πιστευει)!!!
Ευχαριστω για το χρονο σας
Μελλουσα μαμα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Πφφφφφφφ εγώ έχω δέκα μήνες που έχω γεννήσει και η δική μου πεθερά μου την σπάει ακόμα !!!!!!!!!!!!
θα σου πω ενα πραγμα...πρεπει αν θελεις να μεινεις παντρεμενη και να εχεις μια καλη και σβστη οικογενεια,με τα χαμογελα της και τα ολα της....να κανεις το μαλ@κα.Δυστηχως ετσι ειναι.ειμαι 4 χρονια παντρεμενη με ενα παιδακι 2ετων και εχασα το δευτερο στον 9ο μηνα,εχω κανει 4-5 μεγαλους καυγαδες,ολοι φυσικα για τη "μανουλα" του.μεχρι που εγκυος στο δευτερο παιδι στον 8ο μηνα ειχα παρει τους δρομους στις 12 το βραδυ.αν σου πω αυτα που γινοντουσαν οταν εχασα το μωρο και ημουν στο μαιευτυριο θα φριξεις.ενα μηνα μετα το γεγονος ειχαμε και τον τελευταιο(ελπιζω) καυγα για τη μανα του.και λεω ελπιζω γιατι απο μενα εξαρταται...δεν ειμαι πουτ@να για να τα φερνω απ'εξω-απ'εξω οπως λενε μερικες...δυστηχως τα λεω εξω απο τα δοντια αυτα που με ενοχλουν.πηρα λοιπον την αποφαση να κανω το μαλ@κα και να σταματησω να τσακωνομαι με τον αντρα μου,γιατι τελικα το μονο που καταφερνω ειναι να δηλητηριαζω το γαμο μας.ειναι στη φυση του να υποστηριζουν τους δικους τους,οπως βεβαια και σε μας για τους δικους μας.απλα εμεις σαν γυναικες καταλαβαινουμε τις κοτσανες που κανει η μαμα μας και πολλες φορες την κραζουμε κιολας ,ενω εκεινοι δεν βλεπουν τιποτα.χαλαρωσε...απολαυσε αυτο που ερχεται,που ειναι μοναδικο και τελειο!μην χαλας την καρδια σου ουτε την ψυχη σου και ουτε και το γαμο σου φυσικα για τη πεθερα...δεν αξιζει!με το καλο το μωρακι σου,να το χαρεις,και ζησε αυτες τις ομορφες στιγμες....ειναι ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ και απλα ΥΠΕΡΟΧΕΣ!!!μην αφησεις να σε επηρεασει τιποτα απ'αυτα που θα κανει ή θα πει!αντε με το καλο!
Μάλλον έχω και εγώ πρόβλημα. Θηλάζω όμως δεν ξέρω αν παίζει ρόλο στις ορμόνες. Η πεθερά μου την σπάει, μόνο που την βλέπω!!!!!!!!! Θα σε συμβούλευα να μην την κατηγορείς στο σύζυγο σου, ο οποίος θα είναι μάλλον μαμάκιας.
χαχα κοριτσι μου οι ορμονες ειναι!!η πεθερα μου ειναι πολυ καλος ανθρωπος αλλα υπερβαλει στις περιποιησεις οταν ημουν λεχωνα και θηλαζουσα δεν μπορεις να φανταστεις μονο που την εβλεπα ταραζομουν...δεν ηθελα να κραταει το παιδι κ.α εβλεπα εφιαλτες....αλλα ευτυχως μου περασε..ειχα και ενα ξεσπασμα λιγο αδικο αλλα ευτυχως το μπαλωσα χωρις μεγαλες παρεξηγησεις...υπομονη... οι γιαγιαδες ειδικα της παλιας σχολης ειναι πολυ κτητικες με τα εγγονια απλα προσπαθησε να τις καθορισετε τον ρολο της χωρις απαραιτητα να παρεξηγηθειτε..μη ξεχνας οτι εχει δικαιωμα να ειναι διπλα στο παιδι οπως και το παιδι να εχει διπλα στο μεγαλωμα του την γιαγια του..
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΕΜ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΣΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ -ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕΣ- ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΥΤΕ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ... ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΙΑ ΟΠΩΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΑ ΕΚΤΕΘΕΙ .ΑΝ ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΚΙ ΕΣΥ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΗ ΘΑ ΒΓΕΙΣ,ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΆΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ...ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ
μπηχτες και καλη συμπεριφορα δεν υπαρχει!!!!η το ενα η το αλλο οταν υπαρχουν και τα 2 αυτο σημαινει οτι υπαρχει ιντριγκα απο πισω απο την πλατη μας και αυτο το εμαθα με τον πιο ασχημο τροπο!!!φυσικα και το ονομα του παιδιου ειναι δικη σας αποφαση και κανενους αλλου δεν το συζηταμε αυτο ειναι αυτονοητο!!τωρα αν αντιδρας ετσι οπως γραφεις χανεις το δικιο σου και αν αυτη το παιζει μετα θυμα φυσικο και επομενο ειναι ο αντρας σου να παιρνει το μερος της !!!ψυχραιμια σου συστηνω!!!εγω δεν θα μεινω στο κομματι που βριζεις τον αντρα σου ειναι λογικο στην κατασταση σου να αντιδρας ετσι και μην σε στεναχωρουν τα σχολια των αλλων κυριων πανω σε αυτο τομεα γιατι πιστεψε με εστω και δεκα φορες θα εχουν δωσει τον ιδιο και χειροτερο χαρακτηρισμο στον αντρα τους και ισως και μπροστα του οποτε μην στεναχωριεσαι μονο παρε το σαν παραδειγμα αυτο γιανα μην χανεις οπως ειπα το δικιο σου!!! καλη τυχη!!!
μπηχτες και καλη συμπεριφορα δεν υπαρχει!!!!η το ενα η το αλλο οταν υπαρχουν και τα 2 αυτο σημαινει οτι υπαρχει ιντριγκα απο πισω απο την πλατη μας και αυτο το εμαθα με τον πιο ασχημο τροπο!!!φυσικα και το ονομα του παιδιου ειναι δικη σας αποφαση και κανενους αλλου δεν το συζηταμε αυτο ειναι αυτονοητο!!τωρα αν αντιδρας ετσι οπως γραφεις χανεις το δικιο σου και αν αυτη το παιζει μετα θυμα φυσικο και επομενο ειναι ο αντρας σου να παιρνει το μερος σου !!!ψυχραιμια σου συστηνω!!!εγω δεν θα μεινω στο κομματι που βριζεις τον αντρα σου ειναι λογικο στην κατασταση σου να αντιδρας ετσι και μην σε στεναχωρουν τα σχολια των αλλων κυριων πανω σε αυτο τομεα γιατι πιστεψε με εστω και δεκα φορες θα εχουν δωσει τον ιδιο και χειροτερο χαρακτηρισμο στον αντρα τους και ισως και μπροστα του οποτε μην στεναχωριεσαι μονο παρε το σαν παραδειγμα αυτο γιανα μην χανεις οπως ειπα το δικιο σου!!! καλη τυχη!!!
σκεψου ψυχραιμα και λογικα. Ειναι ανθρωπινο να μην "πας" καποιον αλλο. Καλως ή κακως δε ταιριαζουμε ολοι με ολους. Υπο αυτο το πρισμα ειναι ανθρωπινο να μη ταιριαζεις με τη πεθερα σου και να σαι στη τρελη χαρα. Ομως ειναι μητερα του αντρα σου, οπως εχεις και συ μητερα φανταζομαι. Αυτο ειναι αναγκαια και ικανή συνθηκη να μπορει να βλέπει το εγγονι της να το χαιρεται, καθως και να χει σχεση με το γιο της. Το ζητημα του ονοματος ειναι βεβαια προσωπικο του ζευγαριου. Εσεις θα το αποφασισετε. Απο κει και περα εσυ ξερεις καλυτερα κατα ποσον εμπλεκεται στην οικογενεια σας και επηρεαζει τον αντρα σου. Καλο ειναι πραγματα που σε ενοχλουν να τα φιλτραρεις και με ψυχραιμια να τα αναλυειες. ΚΑθως και να τα συζητας με τον αντρα σου. Παντως σε καθε περιπτωση σκεψου τι ειδους σχεση θα θελες να χει και η αλλη πλευρα με τους δικους γονεις.. Καλως ή κακώς οταν κανουμε οικογενεια υπαρχει και η αλλη πλευρα, το αλλο σόι.
και κάτι ακόμα. Η παρένθεση στο τίτλο πρέπει να αφαιρεθεί
Συμφωνω!!Πρεπει να αφαιρεθει η παρενθεση και αυτο που γραφει μεσα!! Σκετο Εχω προβλημα!! Καταλαβαινω να εχεις προβλημα με μια πεθερα που δημιουργει προβληματα,αλλα να εχεις προβλημα επειδη υπαρχει η πεθερα ειναι ανυκουστο.
Κρίμα κρίμα κρίμα. Έχω διαβάσει πολλές τέτοιες ιστορίες αλλά η δική σου.... τι να πει κανείς;; Συγκεντρώσου! Παιδάκι θα κάνεις, το πιο χαρούμενο γεγονός της ζωής σου. Θέλεις να το ζήσεις μόνη σου; Εσύ είχες γιαγιάδες; Και κυρίως την μαμά του πατέρα σου. Αναλογίσου λίγο τι λες. Μιλάς για την οικογένεια σου. Αφού παντρεύτηκες το παιδί τους, είναι και αυτοί δικοί σου άνθρωποι. Αγάπησε τους και μην τους βγάλεις από την ζωή σου. Θα το μετανιώσεις αν το κάνεις και θα χάσεις πολλά περισσότερα από όσο νομίζεις τώρα. Και το ζώον ελπίζω να μην το εννοούσες
Πραγματικά δεν θέλω να πω κακία αλλα θα το κάνω.... Κ θα αρχίσω απο το τέλος, ζώον ο άντρας σου? Τόσο πολύ τον εκτιμας??? Κ η πεθερα που η καημένη θα θέλει να δει το εγγόνι της είναι έγκλημα??? Κ αφου σου πετάει μπηχτές όπως λες, πως γινεται να σου φερεται τέλεια? Οι ορμόνες σου έχουν βαρέσει κόκκινο, πρόσεξε γιατί έχεις ξεφύγει!
Μελλουσα μαμα ο τρόπος που μιλάς ή μαλλον που εκφραστηκες σε αυτο το αρθρο δεν ειναι σωστος! οαο κακια και να ειναι η πεθερα δεν μπορείς να της στερήσεις να βλέπει το εγγόνι της. και επίσης ουτε ειναι ωραιο να λες ζωον τον ανθρωπο σου ακομα και αν χτησιμοποιεισ σχημα λογου. η πεθερα σου και οχι μονο η δικια σου αλλα ολες παντα μα πάντα θα πετάνε μπηχτες .. πως να το κάνουμε εσυ εκεινη την ωρα που θα λεει την μπηχτη θα πετάς μια μπηχτη για εκείνην μιλάς με τον αντρα σου και βαζεις ορια στην πεθερα τελος . ετσι γινεται παντως δεν ειναι δικαιο να ξεκοψει απο τους γονεις του επειδη το θες εσυ.. εσενα θα σου αρεσε να σε ξεκοβε ο αντρας σου απο τους δικους σου γονεις. επειδή απο το κειμενο σου δεν μπορω να καταλαβω πως σου φερεται και τοσο πολυ σε εχει αγανακτήση να της φέρεσαι οπως σου φέρεται. οσο για το όνομα ειναι τιμή να βγάζεις το ονομα του γονιου σου. και πραγματικά δεν βλέπω το πρόβλημα.. αν δεν το θες απλά το λες ξεκάθαρα και τελος. σωστες σχεσεις δημιουργουντια με αληθειες και οχι με υπονοουμενα και με το να μην μιλας
Τι θα κάνεις αλήθεια αγόρι ή κορίτσι; Γιατί φαντάσου τώρα σε 20-30 χρόνια σε ένα μελλοντικό είμαιμαμά να γράφει τα ίδια η νύφη σου. Εσύ να της συμπεριφέρεσαι καλά. Όσο καλά μπορείς γιατί είναι μια νέα γυναίκα στη ζωή του γιου σου που τώρα κυοφορείς (ή ο άντρας της κόρης σου) και σύντομα θα αισθανθείς τα πιο δυνατά συναισθήματα που ούτε τα φαντάζεσαι.. Εσύ θα το μεγαλώσεις, θα το φροντίσεις θα ξαγρυπνήσεις πάνω απο τη κούνια του, θα είσαι εκεί σε κάθε στιγμή και κάποια στιγμή θα έρθει μια άγνωστη κοπέλα (ή ένας άγνωστος νεαρός) και τότε θα ξεκινήσει μια νέα ζωή το παιδί σου, θα δημιουργήσει μια νέα οικογένεια στην οποία εσύ τι ρόλο θα ήθελες να παίζεις; Φαντάσου τώρα το νέο μέλος της οικογένειας αυτής (της μελλοντικής ντε) να μην σε θέλει στη ζωή του παιδιού σου...Φαντάσου να τον (ή την) παίρνεις τηλέφωνο και να σου λέει "έλα μαμά είμαι με το ταίρι μου δεν σε χρειάζομαι"... Τι ακριβώς ζητάς;
kai to kerasaki Polina mou na apokali kai ton gioka tis zoon.
Διαβάζοντας κάποια σχόλια, διακρίνω για μια ακόμα φορά πόση κακία βγάζουμε εμείς οι γυναίκες μεταξύ μας κ με πόση ευκολία κρίνουμε... η κάθε κοπέλα π γράφει το πρόβλημα της ζητάει μια γνώμη, δεν νομίζω να χει όρεξη να ακούει κραξίματα κ χαρακτηρισμούς...πόσον μάλλον από άτομα π δεν ξέρουν καν τι ακριβώς συμβαίνει... Όσον αφορά την πεθερά σ κοπέλα μ κάτσε μίλα της κ πες της χίμα τι σε ενοχλεί αφού προηγουμένως έχεις μιλήσει με τον άντρα σ.. κ μένα η πεθερά καλή καλή, αλλά ούτε μια βοήθεια ποτέ, όλο μπηχτες τις οποίες μόνο όταν δεν ήταν ο άντρας μ μπροστά τις έλεγε. Κ πολλά άλλα..Εγώ του τα λεγα με πίστευε φυσικά κ της τα χε πει χιμα.. κ αυτή το έπαιζε κ το παίζει αθώα κ καλή ότι δεν τα λέει απο κακία.. Απλά πλέον προσπαθώ να μην ασχολούμαι μαζί της κ της πάω τη μικρή μ μια φορά την εβδομάδα για δυο-τρεις ώρες για να μην αναγκάζομαι να πηγαίνω κ γω κ ακούω τις ''χωρίς κακία'' μπηχτές της!! Μη ξεχνάς βέβαια πως είναι κ οι ορμόνες της εγκυμοσύνης π σ κάνουν να βλέπεις λίγο πιο τραγικά τα πράγματα απ,ότι πραγματικά είναι!
ε, τωρα κοιτα... Θα έλεγα οτι το παιχνίδι στις συμβουλες το εχασες απο τοτε που αποκαλεσες τον αντρα σου ζώον. Θα έλεγα οτι αν φέρεσαι καπως ετσι και στην καθημερινη ζωή σου, κι εγω αν ημουν πεθερα σου θα ελεγα μπηχτές. Αλλα θα ειμαι καλο παιδακι και θα αποδωσω ´ολο αυτο στις ορμόνες σου....
Κοφτός ο λόγος σου, απόλυτη στις απόψεις σου, δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου. Ιδανικό μέρος για σένα, για να ζήσεις, είναι κάπου μακριά απ' όλους και να κάνεις κουμάντο εσύ σε όλα. Για κακή σου τύχη έχεις κοντά σου την πεθερά σου και το χειρότερο πρέπει να υποστείς τον χαρακτήρα της. Αυτό θα πρέπει να σε τρελαίνει. Πόσο εγωϊστρια και παρτάκιας είσαι? Τι τέλεια θα ήταν να μπορούσες να την χειραγωγήσεις κι αυτήν, όπως πιθανόν θα προσπάθησες να κάνεις με το ζώον τον άντρα σου και όπως θα κάνεις και με το παιδί σου. Επειδή είσαι από ΄κείνους τους χαρακτήρες που μου τη δίνουν πολύ στα νεύρα διαβλέπω πολλά προβλήματα στο γάμο σου, σκηνικά με φωνές, βρισίδια στη πεθερά, εσένα να μην αντέχεις τίποτε και κανέναν και φυσικά όλοι οι άλλοι να φταίνει και εσύ πουθενά. καλή τύχη!
Ακριβώς η ίδια ιστορία με τη δική μου. Θα σου πω εγώ τι έκανα, μήπως και σε βοηθήσω. Ενώ πριν από την εγκυμοσύνη και κατά τη διάρκειά της είχα την πεθερούλα να κάνει πως βοηθάει από την μία πλευρά και από την άλλη να είναι συνέχεια υπονοούμενα για μένα, δεν έδινα ιδιαίτερη σημασία, κυρίως για να μην στεναχωρώ τον άντρα μου. Βέβαια του είχα αναφέρει πως καταλάβαινα ότι η μητέρα του δεν με ήθελε και γενικά δεν με χώνευε. Γέννησα με το καλό και αφού πέρασαν οι 4 πρώτοι μήνες, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε για το όνομα της μικρής. Φυσικά η πεθερά ήθελε το όνομά της, αλλά έλεγε "εσείς αποφασίζετε". Ο άντρας μου ήθελε να βγάλει το όνομα του μπαμπά του και σαν δεύτερο της μαμάς του. Εγώ ήμουν κάθετη ότι το παιδί θα έχει ένα όνομα. Να επιλέξει ο ίδιος όποιο ήθελε, αλλα φυσικά ήξερε ότι εγώ δεν ήθελα το παιδί να πάρει το όνομα της μαμάς του. Τελικά αποφάσισε να βγάλουμε το όνομα του μπαμπά του. Πήγαμε να το ανακοινώσουμε και το αποτέλεσμα; Πανολεθρία. Η πεθερά έξαλλη να φωνάζει ότι δεν το περίμενε αυτό απο τον γιό της, ο πεθερός από τη μια χαρούμενος, αλλά από την άλλη το βούλωνε να μην φάει καμία αδέσποτη από την πεθερά και το αποκορύφωμα: το ξεπρόστιασμα της πεθεράς μπροστά στο γιό της. Γυρίζει με ύφος και μου λέει: "Εγώ ήξερα τόσα χρόνια τι φίδι είσαι". Κάγκελο εγώ. Την έστειλα στον διάολο και σηκώθηκα κι έφυγα. Το παιδί πήρε το όνομα του πεθερού μου. Εγώ μετά από ένα εξάμηνο έκανα μια ύστατη προσπάθεια για χάρη του άντρα μου να έχω μία τυπική σχέση μαζί της, αλλά κατέληξε σε φιάσκο. Τη μικρή την έβλεπε μία φορά στο τόσο, όταν της την πήγαινε ο άντρας μου. Τώρα πια και με τον άντρα μου δεν έχουν ιδιαίτερες σχέσεις, γιατί η κυρία συνεχίζει να ρίχνει το φαρμάκι της για μένα και φυσικά έχει περίπου 6 μήνες να δει τη μικρή. Χαίρομαι γιατί ο άντρας μου κατάλαβε ότι τελικά είχα δίκιο όταν του έλεγα ότι η μητέρα του δεν με θέλει και δεν ήταν της φαντασίας μου, αφού του το επιβεβαίωσε με τα λεγόμενά της η ίδια. Και φυσίκα σε όλη αυτή την ιστορία ήταν με το μέρος μου. Με τον εαυτό μου επίσης είμαι μια χαρά, γιατί παρόλα τα όσα έγιναν έκανα κι άλλη προσπάθεια, αλλά κι αυτή γύρισε εναντίον μου, οπότε δεν θέλω πλέον να έχω καμία επαφή μαζί τους, ούτε εγώ ούτε το παιδί. Στον άντρα μου έχω πει ότι αν ο ίδιος θέλει να έχει επικοινωνία μαζί τους, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα. Είναι γονείς του και σίγουρα δεν του είναι εύκολο όλο αυτό που έχει συμβεί. Αρκεί φυσικά να μην ανακατεύονται στη ζωή μας. Να είσαι σίγουρη ότι, ότι και να κάνει ότι και να λέει, σίγουρα κάποια στιγμή το πραγματικό της πρόσωπο θα φανεί. Εσύ να προσπαθείς να είσαι καλά με τον άντρα σου. Καλώς ή κακώς είναι μητέρα του και σίγουρα αυτό θα επηρεάζει κάπως τα πράγματα. Αν όμως εσείς οι δύο είστε αγαπημένοι και τα "θέλω" σας είναι κοινά τίποτα δεν θα σας χωρίσει. Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Ελπίζω έστω και λίγο να σε βοήθησα.
πως μπορεις να αγαπας και να κανεις οικογενεια με ενα ζωο? μονο αλλο ενα ζωο θα μπορουσε. μηπως ανοικεις σε αυτο το ειδος? α και κατι ακομα. με την πεθερα μου ειχαμε τα θεματακια μας στο παρελθον στο παρον και θα εχουμε και στο μελλον οπως ολοι οι διαφορετικοι ανθρωποι. αλλα παλι θεματακια ειχα και με την μητερα μου οπως ολοι οι διαφορετικοι ανθρωποι. ενα ομως εχω να πω μετα απο 21 χρονια με τον ιδιο ανθρωπο 10 χρονια σχεση και 11 χρονια γαμου. οτι η πεθερα εκανε καλη δουλεια στην ανατροφη του γιου της. και αποτελεσμα ειναι να τον εχω διπλα μου να με αγαπα να με σεβεται να μαλωνουμε να αγαπιομαστε να θυμωνουμε να τσατιζομαστε να αγκαλιαζομαστε να διαφωνουμε να συμφωνουμε. να την βαζει στη θεση της οταν πρεπει και να με βαζει επισης στη δικια μου οταν χρειαζεται. ασε που στις διαφωνιες μας παντα ελεγε βρειτε τα μονες σας μονες σας το ξεκινησατε μονες σας θα το λυσετε. Για τον ανθρωπο που εχεις διπλα σου και αγαπας καποια μανα ευθυνετε και αν ειναι ζωο και εσυ καθεσαι τοτε ενα τετοιο ζωο σου αναλογουσε στη ζωη. ξερεις σε αυτη τη ζωη ο καθενας παιρνει μονο οτι του αξιζει . τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο. και αυτο που πιστευει ο καθενας οτι αξιζει αναλογως κυνηγαει!
Δεν μας λες και πολλά, οπότε θα βασιστώ μόνο σε αυτά που περιγράφεις για να κρίνω και λυπάμαι, αλλά θα είμαι λίγο σκληρή (με κάθε καλή πρόθεση, ωστόσο). Όποια κι αν είναι, είναι η μητέρα του συζύγου σου και το να λες ότι τρελαίνεσαι στη σκέψη ότι θα πρέπει να ...δει κι "αυτή" το ίδιο της το εγγόνι, σαν να μιλάς για κάποια που δεν την αφορά το παιδί του γιού της, δεν σε τιμά ιδιαίτερα. Και δεν έχεις κανένα δικαίωμα να στερήσεις από το παιδάκι σου τη μία γιαγιά του επειδή πετάει (?) μπηχτές σε εσένα. Η σχέση σου με την πεθερά σου δεν αφορά το παιδί σου, και η γιαγιά του δεν σημαίνει ότι δεν θα το λατρεύει επειδή δεν λατρεύει (?) εσένα. Το να θέλει να ονομάσετε το μωρό με το όνομά της, δεν είναι και τόσο τραγικό, οι περισσότεροι παππούδες χαίρονται με κάτι τέτοια, άσχετα αν το εκφράζουν ή όχι. Εφόσον σας είπε ουσιαστικά ότι αντιλαμβάνεται το ότι το όνομα που τελικά θα δώσετε είναι δικό σας θέμα, ειλικρινά δεν βλέπω πού είναι το πρόβλημα. Καταλαβαίνω ότι πιθανώς οι ορμόνες σου κάνουν πάρτυ και είναι δύσκολο να σκεφτείς ψύχραιμα, αλλά πρέπει να ηρεμήσεις. Εφόσον σου φέρεται καλά, δεν έχεις κανένα λόγο να την απομακρύνεις ούτε να χαλάσεις τις σχέσεις του άντρα σου μαζί της (γιατί να την κάνει στην άκρη; Εσύ έχεις κάνει στην άκρη τη μάνα σου;) Υπάρχουν κοπέλες που πραγματικά υποφέρουν από πεθερές και παρόλα αυτά κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους να διατηρήσουν τις ισορροπίες, προτείνω να κάνεις το ίδιο κι εσύ. Να αγνοήσεις τις μπηχτές (που επίτρεψε μου να διατηρώ μια επιφύλαξη, καθώς, λόγω ορμονών, μπορεί να είσαι λίγο ευέξαπτη και να μεγεθύνεις λίγο τις διαστάσεις των λεγόμενών της) και να κοιτάξεις να χαρείς το υπόλοιπο της εγκυμοσύνης σου και μετά το παιδάκι σου και να αφήσεις την πεθερά σου έξω από τις σκέψεις σου. Προσπάθησε να είσαι όσο το δυνατόν τυπικότερη μαζί της και όχι πολλά-πολλά.
γιατί σου φαίνεται τρελό να θέλει η πεθερά σου να δει το εγγόνι της? είναι τόσο παράλογο ας πούμε? α καλά για το όνομα δεν το συζητώ. θα ήταν επίσης τόσο παράλογο να μπει το όνομα της ας πούμε? συνέχεια διαβάζω ιστορίες του τύπου, έχω πρόβλημα με την μαμά του. ας κάνει επιτέλους μια την διαφορά και να λέει: εχω πρόβλημα με την δική μου μαμά. Οι δικές μας ας πούμε είναι τόσο τέλειες που πάντα των αντρών μας είναι προβληματικές; που να μην σου φερότανε δηλαδή και άψογα απορώ τι θα έγραφες! Αν είναι δυνατόν!
Πέρα από αυτό, διαβάζω κάτι τέτοια κι απορώ: Μόνο εγώ αγαπάω και σέβομαι την πεθερά μου; Σίγουρα υπάρχουν πολλές που δεν μπορούν να δεχτούν ότι ο γιόκας τους βρήκε άλλη γυναίκα να αγαπάει και ξέρω το πόσο ενοχλητικές μπορούν να γίνουν και κατά πόσο μπορούν να εισβάλλουν στη ζωή σου και να διαλύσουν τη σχέση σου με τον άντρα σου, αλλά... Το να παραδέχεσαι ότι σου φέρεται καλά και να θες να την απομακρύνεις είναι λίγο ανόητο, δεν είναι; Τι πάει να πει παίζει θέατρο; Ακόμα κι αν στην πραγματικότητα δεν συμπαθεί τη νύφη της, διατηρεί τα προσχήματα η γυναίκα, και βρίσκει και το μπελά της.
Από που να αρχίσω;!Ξεκινάω:1)Αφού σου φαίρεται άψογα τι σε κάνει να πιστεύεις πως όλο αυτό είναι ψεύτικο; 2)Θέλω να καταλαβει και να την κανει στην ακρη γιατι πλεον θα κανει δικη του οικογενεια!! Τι μπορω να κανω;; Και απαντώ:Πας καλά θα κάνει στην άκρη τους γονείς του επειδή έκανε δικιά του οικογένεια;!!Δηλαδή θα κάνεις και εσύ στην άκρη τους δικούς σου γονείς; 3) Οσο σκεφτομαι πως θα γεννηθει το παιδι μου και θα πρεπει να το δει και αυτη, τρελαινομαι! Και απαντώ:Πρέπει να έχεις τεράστια κακία μέσα σου με αυτό που είπες. 4)Συν οτι θελει και να δωσουμε το ονομα της αλλα φυσικα… οτι θελουμε εμεις να κανουμε.Και απαντώ:Για κάθε μητέρα και πατέρα είναι χαρά να ακούσει πως το έγγονάκι του θα πάρει το ονομά του,μπορεί να θέλει αλλά όταν λέει να κάνετε οτι θέλετε εσείς μπορεί και αν το εννοεί,δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κακοί και υποκριτές!! 5)(και το ζωο το δικο μου την πιστευει)!!! και απαντώ:Ωραία εικόνα έχεις για τον άντρα σου,κακός παντρεύτηκες λοιπόν αυτό το ζώο όπως λες θα έπρεπε να βρείς άλλο να κάνει ό,τι του ζητάς εσύ! Συμπέρασμα:ΕΙΣΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
Κι αναρωτηθηκα προς στιγμη,μηπως μονο σε μενα φανηκαν παραλογα οσα διαβασα!Ζωον ο ανθρωπος που επελεξε να κανει η οικογενεια?Βασικο συστατικο επιτυχιας του γαμου ειναι ο σεβασμος και η εκτιμηση.Επιπλεον,εχει αρχισει να μου φαινεται λιγο περιεργη η διαδικασια επιλογης αναμεσα στην οικογενεια που προυπηρχε και σε αυτη που δημιουργειται.Εννοειται οτι πρωτη προτεραιοτητα ειναι η οικογενεια που φτιαχνει καποιος,αλλα αυτο δε σημαινει οτι παυει να υπαρχει η αλλη.Νομιζουμε καμια φορα οι γυναικες οτι κανοντας παιδι,εχουμε δεσει το γαιδαρο,και αν δε συμφωνει με ολα ο συντροφος μας,τον βαφτιζουμε συλληβδην μαμακια.Δεν ειναι διαγωνισμος,για το ποια απο τις δυο θα κερδισει,η μαμα ή η συζυγος!
γιωτα ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ...κι εγω αυτο θα ελεγα ΕΙΣΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΟΚΑΤΕΙΛΗΜΕΝΗ ...ηθελα να ξερα εαν ο αντρας σου κανει και λεει τα ιδια για την μανουλα σου πως θα αισθανοσουνα;
Εγω θα σου έλεγα να πας με τα νερά της και να παίξεις και εσυ στο εργακι της με μεγαλύτερη επιτυχία. ....να είσαι και εσυ πολύ καλη μαζί της και στο παιδάκι σου με το καλό να δώσετε οτι όνομα αποφασίσετε απο κοινού γιατι ετσι κι αλλιώς η μανούλα δεν έχει πρόβλημα. ..Οπότε..... καλο θα ηταν να την έχεις απο κοντά γενικά για να μπορεις να ελέγχεις καλύτερα την κατάσταση
Μάζεψε πολλά κιλά υπομονής, τα πράγματα θα γίνουν 3 φορές χειρότερα όταν με το καλό έρθει το παιδάκι σου. Εκεί να δεις γλέντια...Δεν ξέρω πώς θα καταφέρεις να την αγνοήσεις ενώ θα είσαι λεχώνα, αλλά πρέπει να το κάνεις. Και τώρα αυτό πρέπει να κάνεις. Φαίνεται ακατόρθωτο, το ξέρω, αλλά δεν είναι. Ασ' τη να λέει τα δικά της και κάνε τα δικά σου. Τώρα το πόσο επηρεάζει τον άντρα σου....είναι κι αυτό ένα θέμα. Αν είναι έστω και λίγο μαμάκιας, την πάτησες. Συγκεντρώσου στο παιδί σου και μόνο και γράψε τους υπόλοιπους.
Σκέψου αύριο να παρακαλάει η δική σου νύφη/γαμπρός να σε κάνει πέρα το παιδί σου και να τρελαίνεται στην ιδέα ότι θα πλησιάσεις το εγγόνι σου. Και αν ο άντρας σου στο μυαλό σου είναι ένα ζώον, γιατί δε σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να τον χωρίσεις? Αν είναι πολύ επεμβατική μπορείς να της βάλεις όρια, αλλά το να σε ενοχλεί η ύπαρξή της είναι πρόβλημα μέσα στο γάμο. Ο άντρας σου έχει τη δική σας οικογένεια, αλλά έχει και τη μαμά του η οποία όσο κακιά κι αν είναι λίγο σεβασμό αξίζει ως ανθρώπινο ον και ως μάνα του ανθρώπου που αγαπάς. Επίσης να ξέρεις ότι τα παιδιά θέλουν όλη την οικογένεια αγαπημένη και να μην κακολογεί ο ένας τον άλλον. Εγώ κάποια στιγμή που δυσανασχετούσα με κάποια πράγματα που έλεγε και έκανε η μητέρα μου είχα την αντίδραση της 2,5 χρ. κόρης μου να με μαλώνει πως τη γιαγιά της την αγαπάει και αν ξαναπώ ότι δεν είναι καλή θα με βάλει τιμωρία. Το μικρό με έβαλε στη θέση μου. Εξήγησα στη μαμά μου πόσο πρόβλημα μου δημιουργεί με αυτά που έλεγε και ζήτησα να με σέβεται. Και ήταν τόσο απλό αυτό. Γιατί το φοβομουν παλιότερα και προτιμούσα να με φορτίζει και να την αφήνω να με επηρεάζει? Όποτε της ξεφεύγει της θυμίζω ήπια ότι με το να μου λέει τα δικά της δε με βοηθάει καθόλου. Αν θέλει να με βοηθήσει ας κάνει αυτό κι αυτό κι εκείνο (και της τα απαριθμώ). Μην τη φοβάσαι την πεθερά, μίλησέ της και κυρίως βγάλε από το μυαλό σου ότι μπορεί μια μέρα να εξαφανιστεί από τη ζωή σας. Θα είναι γιαγιά και έχει πολύ σπουδαίο ρόλο. Αν δεν το κάνει καλά, να τη βοηθήσετε σε αυτό. Το όνομα του παιδιού είναι πολύ δευτερεύον θέμα. Αν δεν τα βρίσκετε μεταξύ σας, κληρώστε το για να ησυχάσετε. Να ξέρεις πως όσα θέλεις να μάθεις στο παιδί σου (π.χ. ευγένεια, σεβασμό) θα του τα μάθεις μέσα από τις δικές σου πράξεις. Και για τα παιδιά πράξεις δεν είναι μόνο αυτά που κάνεις αλλά και αυτά που πιστεύεις και νιώθεις, γιατί έχουν τη μοναδική ικανότητα να κατανοούν το συναίσθημά μας. Eτοιμάσου να υποδεχτείς τον πιο αυστηρό αλλά και δίκαιο κριτή της ζωής σου :-). Με το καλό να σας έρθει το παιδάκι!
Δεν καταλαβαίνω, αν είναι καλή μαζί σου και σου φέρεται άψογα, και δε δημιουργεί κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, μήπως πρέπει να εξετάσεις και τη δικιά σου στάση; Λες ότι θέλεις να την κάνει στην άκρη ο γιος της, ότι τρελαίνεσαι που θα δει το παιδί, δεν ξέρω αν είχει συμβεί κάτι παραπάνω αλλά μου φαίνεται λίγο υπερβολική η στάση σου. Και πολύ περισσότερο αν αυτή η άρνηση βγαίνει και στη συμπεριφορά απέναντι της, πως περιμένεις να έχετε καλή σχέση; Λες ότι σου φαίνεται θέατρο- εσύ πως της φέρεσαι άραγε; Γιατί αν δεν έχεις παίξει και λίγο θέατρο, κι έχεις εκφράσει τα συναισθήματα σου. το περίεργο είναι οτι σου φέρεται καλά... Το πιο πιθανό είναι ότι είστε δυό διαφορετικές γυναίκες, υπό άλλες συνθηκες δε θα μιλάγατε αλλά τώρα είστε καλές η μία στην άλλη γιατί αγαπάτε τον ίδιο άνθρωπο (τον άντρα σου και γιο της). Ίσως έσυ να ήθελες άλλη πεθερά, ίσως αυτή να ήθελε άλλη νύφη, τι να κάνουμε τώρα; Ελάχιστες μανούλες έχουν την τέλεια σχεση με την πεθερά τους, δεν είναι φίλη μας, η μαμά του άντρα μας είναι. Ολες έχουμε τις διαφωνίες και τις γκρίνιες μας. Και όλες προσπαθούμε να έχουμε μια καλή πολιτισμένη σχέση (όπου είναι δυνατό γιατί θα διαβάσεις τρελές πεθεροιστορίες).
Η λύση ειναι ο άντρας σου.ξεκαθαρισε την θεση σου διακριτικά και κάνε αυτό που θεωρείς καλύτερο για το παιδι σου απερίσπαστη διότι εσύ θα πιστωθεις η θα χρεωθεις την οποία επιλογή αργοτερα από το ιδιο.