Κρυολογούν πιο εύκολα όσοι μεγάλωσαν στα λίγα;

Είναι δυνατόν η βιολογία και ως συνέπεια η υγεία μας, να επηρεάζεται από το αν μας ανήκε το σπίτι στο οποίο μεγαλώσαμε ή όχι; Κι όμως!

Τα παιδιά οικογενειών χαμηλότερου κοινωνικοοικονομικού επιπέδου μπορεί μεγαλώνοντας να είναι πιο επιρρεπή στο κοινό κρυολόγημα.

Οι ερευνητές λένε πως υπάρχει μία σχέση μεταξύ κοινονικοοικονομικού επιπέδου κατά την περίοδο των παιδικών χρόνων και του μεγέθους των τελομερών στα μετέπειτα στάδια ζωής, Τα τελομερή είναι προστατευτικά «καλύμματα» από συμπλέγματα πρωτεϊνών που βρίσκονται στις άκρες των χρωμοσωμάτων και τα μικρότερα τελομερή μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες κάποιου να αρρωστήσει.

Το μήκος των τελομερών αποτελεί βιολογικό δείκτη γήρανσης, καθώς αυτά μικραίνουν με τα χρόνια. Καθώς κονταίνει το τελομερές ενός κυττάρου, χάνει την ικανότητά του να λειτουργεί φυσιολογικά και στο τέλος πεθαίνει. Η ύπαρξη μικρότερων τελομερών συνδέεται με την πρώιμη εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων και καρκίνου – και μας κάνει επιρρεπείς σε οξεία λοιμώδη νοσήματα στην ενήλικη ζωή μας.

Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Brain, Behavior and Immunity συνδέει το χαμηλό κοινονικοοικονομικό επίπεδο στην παιδική ηλικία με τα μικρότερα τελομερή και την αυξημένη ευαισθησία στο κοινό κρυολόγημα.

«Αυτό μας δείνει μία εικόνα του πώς επηρεάζει το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά την ενήλικη ζωή τους», λέει ο Sheldon Cohen,  καθηγητής ψυχολογίας στο Carnegie Mellon University.

Στην έρευνα, ο Cohen και η ομάδα του μέτρησαν το μήκος των τελομερών στα λευκά αιμοσφαίρια 152 υγιών εθελοντών ηλικίας από 18 έως 55. Για να μετρήσουν το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο της παιδικής τους ηλικίας, όπως και το σημερινό, οι συμμετέχοντες ανέφεραν αν τους ανήκει το σπίτι στο οποίο κατοικούν σήμερα και αν ανήκε στους γονείς τους το σπίτι στο οποίο μεγάλωσαν μεταξύ 1 και 18 ετών.

Τους εξέθεσαν έπειτα σε έναν ρινοϊό, ο οποίος προκαλεί το κοινό κρυολόγημα και τους άφησαν σε καραντίνα για πέντε ημέρες, ώστε να διαπιστώσουν αν ανέπτυξαν κάποια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι συμμετέχοντες με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο – οι οποίοι έμεναν λιγότερα χρόνια σε δικό τους σπίτι ως παιδιά – είχαν μικρότερα σε μήκος τελομερή από το συνηθισμένο.

Το μήκος των τελομερών μειωνόταν κατά 5% κάθε χρόνο που οι γονείς των συμμετεχόντων δεν έμεναν σε δικό τους σπίτι.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης πως η ιδιοκτησία της οικογενειακής κατοικίας τόσο στην πρώιμη παιδική ηλικία όσο και στην εφηβεία σχετίζονταν με το μήκος των τελομερών στους ενήλικες.

Οι συμμετέχοντες χαμηλότερου κοινωνικοοικονομικού επιπέδου είχαν επίσης τις περισσότερες πιθανότητες να κρυολογήσουν. Πιο συγκεκριμένα, για κάθε χρόνο που οι γονείς δεν έμεναν σε σπίτι που τους ανήκε ως και την ηλικία των 18 ετών, οι πιθανότητες οι συμμετέχοντες να κρυολογήσουν αυξάνονταν κατά 9%.

«Έχουμε βρει τις πρώτες ενδείξεις που εξηγούν τη σημασία που έχουν για τη βιολογία μας οι εμπειρίες στην παιδική ηλικία κατά την ενήλικη ζωή», λέει ο Cohen.

πηγή: futurity.org