Δεν μοιάζεις μόνο 14 μηνών! Όχι δεν μοιάζεις… Μωρά πολλά έχω δει στη ζωή μου, άλλα μωρό να τα κάνει όλα τόσο… ώριμα δεν έχω ξαναδεί!
Ειναι απίστευτο το πώς μπορούμε πια να σου μιλήσουμε για τα πάντα (σχεδόν :P) και να καταλάβεις. Μοιάζεις με παιδί 2 ετών και όχι μόλις ενός έτους. Είναι ο τρόπος που περπατάς, που τρως, που ανταποκρίνεσαι, που συμμετέχεις, ακόμα και ο τρόπος που αγκαλιάζεις που καμιά φορά μας κάνει να ανατριχιάζουμε από δέος. Σαν να είναι ένας άνθρωπος μεγάλος φυλακισμένος σε διαστάσεις μωρού!
Τις προάλλες έφυγε ο φίλος μας ο Θωμάς για Θεσσαλονίκη. Λίγα λεπτά αργότερα χτύπησε το κουδούνι για να ξανανέβει.
«Κάτι ξέχασε», μονολόγησα και εσύ ξέρεις τι έκανες; Πήγες στο γραφείο μου, πήρες την σπαστή ομπρέλα του και στεκόσουν με τα χέρια μπροστά κρατώντας την και περιμένοντας τον να φανεί να του τη δώσεις.
«Θέλω τον φορτιστή μου!», φωνάζω και εσύ τον ανακαλύπτεις και τρέχεις να τον βάλεις στην πρίζα (και του μπαμπά του πέφτουν και τα λίγα μαλλιά που του έμειναν από τον φόβο μήπως πάθεις ηλεκτροπληξια :P)
Bρίσκεις λύση για τα πάντα! Δεν φτάνεις στο πόμολο της πόρτας; Παίρνεις το καλάθι αχρήστων (ευτυχώς άδειο), το αναποδογυρίζεις και… ανεβαίνεις.
Τραγουδάς! Τραγουδάς τις μελωδίες με λαλαλα. Λατρεύεις το Frère Jacques και το λες τόσο γλυκά!
Λατρεύεις τα φρούτα! Μπορείς να φας και δέκα μανταρίνια στην καθισιά σου.
Κλαις σπάνια εως ποτέ.
Καταλαβαίνεις το «όχι» και το «μη». Μπράβο σου που δεν πειράζεις το δεντράκι μας το χριστουγεννιάτικο!
Παίζεις άνετα με μεγαλύτερα παιδιά. Τα λατρεύεις! Στον παιδότοπο δεν μασάς μία. Μπαίνεις μέσα κανονικά και είσαι αυτός που ζητάει λιγότερο τη μαμά του.
Πόσα άλλα να πω πριν μου κολλήσουν οι φίλες εδώ την ταμπέλα της κουκουβάγιας και την άλλη της υπερβολικής μάνας;
Θα πω μόνο αυτό και κλείνω: λατρεύεις την Αθηνά και σε λατρεύει και αυτή. Εσύ την κοιτάς με λατρεία και αυτή σου κάνει όλα τα χατήρια. Παίρνει και το μέρος σου πολλές φορές όταν κάνεις ζημιά. Σας κοιτάμε με τον μπαμπά πώς σκαρώνετε μια ιδέα για παιχνίδι και καμαρώνουμε με αγάπη.
Είσαι μόλις 14 μήνες στη ζωή μας και όμως το χαμόγελό σου είναι λες και ήταν πάντα στα μάτια μου μπροστά!
Σε λατρεύω, μικρέ μου!!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Κέλλυ μου, το μηνυματάκι σου έβγαλε κακία... δεν ξέρω τι ακριβώς εννοούσες και αν όντως είναι έτσι όπως το εξηγείς... Πάντως απο τα μυνήματα που διάβασες όλα τα κορίτσια το ίδιο κατάλαβαν... Κατά τη γνώμη μου ήταν άκυρο και άστοχο,όποια και αν ήταν η προθεσή σου...
οτι και να πω πεφτω σε ντουβαρια, λυπαμαι, αλλα εννοείται πως δε θα με φιμώσει κατι που δεν ειπα με το τροπο που εσεις συνεχίζετε να θελετε να βλεπετε. γιατι οσο το συνεχιζετε τοσο με στεναχωρει αλλα την ιδια στιγμη με πισμώνει, εκανα μια ερωτηση ισα ισα γιατι εχω δει μεσα απο τα κειμενα τι ανθρωποι ειναι και λογο του επιπεδου τους, ηθελα την αποψη της το καταλαβατε ή θα καταστρεψουμε κι αλλο τ αρθρο?????????
κελλυ μην αγχωνεσαι για το παιδακι μας με το υπεροχο ονομα.εχει βρει ηδη νυφη.κ μαλιστα νυφες πολλες που δεν δινουν σημασια στο ονομα αλλα στη ψυχη ενος ανθρωπου.μαλλον δεν ξερεις τι εστι ολιβια κ μανος σαν οικογενεια κ μαλλον δεν ξερεις τιποτα για τη σχεση μας μαζι τους.γιαυτο βαλε το αδειο σου κεφαλι να δουλεψει πριν γραψεις ξανα τετοιου ειδους παπαρια.ασε που δεν θα τολμησεις να ξαναγραψεις αλλα λεμε τωρα.τα παιδακια σου λυπαμαι που εχουν τετοια μανα.
Κελυ...δεν ξέρω αν είσαι η μόνη, αλλά σίγουρα είναι τρομερά κομπλεξικό να αγχώνεσαι για το όνομα ενός μωρού-ίσως και του δικού σου- και αν αυτό θα επηρεάζει την ψψυχολογία του στο μέλλον....τον σύζυγο μου τον λένε καρπουζακη! Τόσο αστείο για κάποιους, τόσο γλυκό για εμένα....ένα είναι όμως το σίγουρο.......κανείς δεν ξεχνάει το όνομα του....μα κανείς!πρόσεξε αυτά σου τα θέματα...μην τα μεταφέρεις στο παιδί σου....είναι κρίμα...γιατί δεν είναι το όνομα...είναι η εμφάνιση...είναι η πρόοδος...είναι η συμπεριφορά...θα πρέπει να του ενισχύεις την αυτοπεποίθηση και όχι να κολας και να αγχώνεσαι για κάτι που μπορεί να είναι διαφορετικό!
πραγματικα δε πιστευω στα ματια μου τις απαντησεις σας, ποσο μα ποσο λαθος γουσταρατε να παρετε την ερωτηση που εκανα, δεν υπαρχει ο τροπος σας σε κατι που δε σας αρεσε, ειπατε τοσες μλκς μαζεμενες μονο και μονο γιατι θεωρήσατε την δικη μου ερωτηση μλκ.. ουτε οτι οποιος εχει ασχημο ονομα ειναι ασχημος, ουτε οτι δε βρισκει τομ ανθρωπο του, ουτε τιποτα ρωτησα απλα πως αντιμετοπιζεις αυτη την ερωτηση που σε κανει αμηχανο στο πως ειπαμε σε λενε??? ελεος, σε τι χωρα ζουμε?? πρεπει δηλαδη για να εισαι αρεστός να ζουζουνιζεις καθε απο κατε τι????? ακύρωνω πουθενα το κειμενο ή την οντότητα αυτου του μωρου, που ιδέα δεν εχει το τι γινεται κατω απο αυτο το κειμενο??? αν εγω ειμαι κομπλεξικη και δε παω καλα, τοτε εσεις ειστε ακομα χειροτερες που καθίσατε και βγαλατε τη χολη σας σε εναν ανθρωπο απο μια προταση γραπτου λογου που την ερμηνεύσατε οπως εσας σας βολεψε
Κελυ φανηκε πολυ κακιασμενο το σχολιο σου....Γιατι να βαλεις σε μια διασικασια μια μανουλα να νιωσει ασχημα?????ΓΙΑΤΙ???Αθελα σου την πληγωσες....για αυτο ολη η επιθεση απο εμας...Την αγαπαμε πολυ την Ολιβια...χαρη σε εκεινη εμεις εχουμε δημιουργησει φιλιες....της χρωσταμε...και ας μην το ξερει....Τελος παντων....προστατεψε το παιδι σου απο πραγματα που ενοχλουν εσενα...μην τα περασεις στο ιδιο το παιδι.....και καλο ειναι πριν πουμε οτιδηποτε να σκεφτομαστε πρωτα...
καθομαι εδω και αρκετη ωρα και διαβαζω τις απαντησεις σας , μηπως αναρωτηθήκατε εστω για μια στιγμη ποσο τελικα εσεις ειστε κομπλεξικες και μερικες για τον π@@@@ καβαλα οπως ειπατε??? με ειδατε πουθενα να γραφω οτι δε μου αρεσει??? με ποιο δικαιωμα θα πω σε ξενο ανθρωπο τι θα κανει με το παιδι του???? ρωτησα απλα γιατι πιστευω πως θα απαντησει η ολιβια με σοβαρο και εμπιραστατομενο τροπο, το πως αντιμετοπιζεις ενα δυσκολο ονομα στη κοινωνια που το καθε τι μη γνωριμο το ονομαζει ''περιεργο'' τωρα αν εσεις ειστε τοσο ''γλυκουλες και σωστες'' που το μονο που ειχατε να απαντησετε ειναι ενταση και βρισίδια ε τοτε τι να σας πω..... ααα και δεν εχετε κανενα δικαιωμα ουτε τον ανδρα μου να πιανετε στο στομα σας ουτε το παιδι μου. εδω μιλατε μαζι μου και με κανεναν απο αυτους τους 2.
Όπως είπε και η Ολίβια το θέμα τελείωσε. Δεν θέλω αν ρίξω λάδι στην φωτιά αλλά με όλο τον σεβασμό αυτά που έγραψες "εγω εχω ισως μια ακυρη ερωτηση με το ποσο »μεγαλο» μωρο ειναι ο αρχελαος αλλα οσο αφορα τ ονομα του δε σε εκανε να σκεφθεις το ποσο δυσκολο ειναι??τ ποσο περιεργο?? το αν θα τον κοροιδευουν, το πως θα τον κοιταζει μια γυναικα αυριο μεθαυριο??? μονο εγω ειμαι τοσο κομπλεξικη που ο γιος μου θελω να εχει ονομα που δε θα προκαλεσει απολύτως τιποτα στο ψυχισμο του?",ουδεμία σχέση με την δεύτερη απαντησή σου "το πως αντιμετοπιζεις ενα δυσκολο ονομα στη κοινωνια που το καθε τι μη γνωριμο το ονομαζει »" Ελπίζω όντως να το διατύπωσες λάθος,σέβομαι απόλυτα πως δεν μπορύμε να συμφωνούμε όλες ούτε να μας αρέσουν σώνει και καλά τα ίδια πράγματα αλλά δεν μπορώ να σκέφτομαι πως υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται έτσι. Δηλάδή αν θα διαταραχθεί ο ψυχικός κόσμος ενος παιδιού απο το όνομα του. Είτε Γιωργο είτε Μανώλη είτε Αρχέλαο τα παιδιά μεγαλώνουν με τις αξίες και τα ερεθίσματα που παίρνουν μεσα απο το σπίτι. Αν εσυ η εγω η η καθε γυναικα περάσουμε στα παιδιά μας μια τέτοια σκέψη τότε πιστευώ πως ναι θα διαταραχθεί ο ψυχικός τους κόσμος. Αυτά είχα να πώ και κλείνω κι εγώ εδώ το θέμα γιατί πραγματικά με πείραξε πολύ που διάβασα μια τέτοια άποψη. Καλημέρα σας!