Ειμαι η Ματινα και εχω μια κορουλα που παει φετος πρωτη φορα σχολειο στα προνηπια. Το προβλημα μου ειναι οτι στην ταξη της μικρης υπαρχει ενα κοριτσακι το οποιο ειναι επιθετικο. Ειναι ενα χρονο μεγαλυτερο και παει νηπια.
Στην αρχη η μικρη μου παραπονιοταν οτι αυτο το κοριτσι την χτυπαει, την σπρωχνει, οχι μονο εκεινη, αλλα και αλλα παιδια. Δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια, λεω παιδακια ειναι, θα μαλωσουν, παρ’ ολο που η δικια μου δεν εχει σηκωσει ποτε χερι σε παιδι, ακομα και να τη χτυπησουν. Συζητησα με τη νηπιαγωγο για το κοριτσι αυτο και μου ειπε οτι εχει ασχημες αντιδρασεις οταν νευριαζει, το ηξερε και απο περσι που το ειχε προνηπιο.
Με αποκορυφωμα τις προαλλες να ερθει η μικρη με το χερακι της δαγκωμενο!!!! Μιλαμε για ασχημο δαγκωμα, της ειχε βγαλει πετσα!
Ρωτησα τη νηπιαγωγο τι συνεβη και ειπε οτι επειδη η δικια μου ειχε μυξουλες, το κοριτσακι αυτο την κοροιδευε και της ελεγε «Εχεις μυξες» και της… δαγκωσε το χερι!
Το καλυτερο βεβαια σας το κραταω για το τελος… Οταν η δασκαλα τη μαλωσε, εκεινη γυρισε και της τραβηξε κλωτσια και τη χτυπησε στο προσωπο!!!
Τι να κανω; Εχω αρχισει να φοβαμαι μηπως της κανει τιποτα χειροτερο… Εχουν στην ταξη μολυβια, ψαλιδια, ποιος μου λεει οτι δε θα αρπαξει κανενα ψαλιδι να της το καρφωσει;
Μιλαμε για παιδακια 5 ετων, αν ειναι δυνατον!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Παιδια ειχαμε και εμεις παρομοιο συμβαν στο σχολειο. Οταν η μεγαλη μου ηταν νηπιαγωγειο ειχαν εναι παιδι, που ηταν πολυ επιθετικο, ειδικα στην αρχη της χρονιας! Εβριζε λες και ηταν σε γήπεδο, δαγκωνε και αφηνε σημαδι στα παιδια, πετουσε πραγματα και τα χτηπούσε εβριζε τη δασκαλα του, τα υπολοιπα παιδια και αλλα πολλα! Προεκυψε πολλες φορες θεμα και το παιδι το πηγαν σε ειδικο, ειχε νομιζω κατι σε δεπυ! Σιγα σιγα βεβαια αλλαξε η σταση του! Ειχαν στειλει νομιζω και ειδικο παιδαγωγο για να ειναι μαζι του! Αλλα μεχρι να ερθει η νηπιαγωγος ηταν μονη της τελειως!! Παντως απο ενα σημειο κι επειτα το παιδακι αλλαξε αρκετα και σταματησε να χτυπάει παιδια! Μηπως υπαρχει κατι αλλο που πρεπει να κοιταξουν; Ειναι πολυ πιθανο να μην εχει φιλους αυτο το παιδι και να προσπαθει ετσι να τραβηξει την προσοχη!
Ρώτησα για αυτό στο σχολείο, την παιδοψυχολόγο και μου είπε να τους μαθαίνουμε να υπερασπίζονται τον εαυτό τους. π.χ. πάει το άλλο παιδάκι να τη χτυπήσει ή να τη βρίσει, να λες στη δικιά σου να απλώνει το χέρι μπροστά της λέγοντας stop (όπως ο τροχονόμος φαντάσου). Σταμάτα, δε σου επιτρέπω. Αυτή τη φράση να την κάνετε πρόβα και στο σπίτι. Πειράζουν συνήθως τα παιδιά με χαμηλότερη αυτοπεποίθηση ή αυτά που φαίνονται πιο αδύναμα. Κι αν κρίνω κι από το δικό μου παιδί που τις τρώει λίγο στο σταθμό, είναι πράγματι ένα από τα πιο μικροκαμωμένα. Πρέπει να τους μάθουμε να βάζουν όριο σε όποιον τους ενοχλεί. Όταν ορθώσουν το ανάστημά τους θα σταματήσουν και τα πειράγματα. Έτσι μου είπε και μάλλον έχει δίκιο γιατί κι εγώ στο σχολείο την έτρωγα την κοροϊδία μου, αλλά αντιδρούσα πολύ και έμπαινε πράγματι φρένο όταν ακουγόταν η φωνή μου. Συνήθως πειράζουν εκεί που τους παίρνει.
Αλήθεια η μαμά του αλλου παιδιού γνωρίζει το περιστατικό ;; Αν ναι δεν επιχείρησε να επικοινωνήσει μαζι σου έστω απο ενδιαφέρον ;;;!! Μάλιστα θα επιχειρούσα (αν ήμουν η αλλη μαμά ) τα παιδια να τα έφερνα κοντα εκτός σχολειου... Ίσως αν έδειχναν οι γονείς οτι ειναι φίλοι μεταξύ τους κ βρίσκονται και σε οικογενειακές συναντήσεις κατα διαστήματα μπορει να μην έβλεπε πια εχθρικά το ενα το αλλο. Ίσως έτσι το επιθετικό παιδι να άλλαζε στάση. Δε ξέρω μια ιδέα λέω. Αλλα αυτο θέλει τη διάθεση κ των γονιών .. Προσπάθεια απο όλους. Εύχομαι να βρεθεί λύση αμεσα. Κ οι εγγραφές αναφορές ειναι απαραίτητες καμία φορα. Ευθύνη σίγουρα εχει κ ο παιδαγωγός. Οπως το λέει κ η ίδια η λέξη ...
Πριν από 20+ χρόνια στην α΄δημοτικού σε ιδιωτικό (ταξη του αδερφού μου) υπήρχε παιδί που προκαλούσε πολλά προβλήματα με τραυματισμους άλλων παιδιών. Οι γονείς διαμαρτύρονταν και το σχολείο δεν έκανε τίποτα γιατί το παιδί είχε ισχυρό πολιτικό μέσον. Κάποια στιγμή ένα παιδί χρειάστηκε ράματα, οι γονείς μαζεύτηκαν έκαναν χαρτί ότι θέτουν σε γνώση της διεύθυνσης ότι υπάρχει συγκεκριμένος μαθητής που αποτελεί κίνδυνο (με συγκεκριμένα περιστατικά) για τα υπόλοιπα παιδιά και από εδώ και στο εξής για ό,τι συμβεί θεωρούν ευθύνη του σχολείου που δε μερίμνησε για την αποφυγή του όποιου ατυχήματος. Τελικά το παιδί απομακρύνθηκε από το σχολείο, πριν καλά-καλά τελειώσει ο Οκτώβρης. Βάρβαρο μπορεί να ακούγεται. Πάντως οι γονείς δε ζήτησαν να διωχτεί το παιδί από το σχολείο, αλλά να ληφθούν μέτρα ώστε να μην προκαλέσει αλλο ατύχημα στο μέλλον. Θα μπορούσε το σχολείο να του έχει μόνιμη συνοδό στα διαλείμματα ώστε να προλαμβάνει τις καταστάσεις, μέχρι το παιδί να ξεπεράσει τη βίαιη συμπεριφορά του (λέμε τώρα μια ιδέα). Σε εσάς δεν ξέρω τι μέτρα μπορούν να πάρουν, αλλά σίγουρα πρέπει να ενημερώσετε και κάποιον πιο υπεύθυνο, γιατί έτσι όπως τα λες το να γίνει ή να μη γίνει σοβαρό ατύχημα είναι καθαρά θέμα τύχης.
Για όλα αυτά τα πολύ σοβαρά περιστατικά να κάνεις πάντα γραπτές ενημερώσεις ή ερωτήσεις στους αρμοδίους. Αν δε σου δώσουν απάντηση μέσα σε 15 μέρες (τόσο νομίζω πως είναι, δες το κι όλας) να ξαναοχλήσεις και να δεις και σε ποιον άλλον μπορείς να απευθυνθείς για αυτό. Αποτελεί παράλειψη, πρέπει οπωσδήποτε να σου δώσουν απάντηση ή έστω μια ενημέρωση για τις ενέργειες που έγιναν. Τα προφορικά τους είπες και σου είπαν να ξέρεις πως τις κρίσιμες ώρες δεν έχουν καμία αξία. Εγώ δε θα το άφηνα έτσι, όπως δε θα περίμενα να το αφήσει έτσι και άλλος γονιός του οποίου το παιδί ενδεχομένως ενοχλούσε το δικό μου. Υπάρχουν τρόποι να περιοριστούν οι επιθετικές συμπεριφορές. Δε φταίει το δικό σου παιδί αν μια άλλη μάνα δε φροντίζει για το δικό της. Όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν, το να βοηθήσουν το παιδί τους στο να ξεπεράσει αυτή την επιθετική συμπεριφορά είναι υποχρέωσή τους. Η δασκάλα να συνδράμει μόνο μπορεί, δεν μπορεί να κάνει μόνη της όλο αυτο το έργο. Πάντως πριν κάνω το οτιδήποτε "επίσημο" θα κοίταζα μήπως μπορούσα να συνεργαστώ με τη δασκάλα και ακόμη και τη μάνα του παιδιού για να λύσουμε το θέμα όλοι μαζί. Εγώ σε αντίστοιχη περίπτωση που είχαμε φέτος, πολύ πολύ πιο light από αυτό που περιγράφεις, κάλεσα το παιδάκι με τη μαμά του για να παίξουν τα παιδιά μας μαζί και να έρθουν πιο κοντά. Μετά ρώταγα καθημερινώς τη δικιά μου τι κάνει το παιδάκι αυτό, θέλεις να ξαναέρθει να παίξουμε και κρατήσαμε μια στοιχειώδη επαφή και τελικά λύθηκε το πρόβλημα. Όχι, εντελώς. Παράπονα μπορεί να μου ξανακάνει. Αλλά είναι πολύ σπάνια πια και θεωρεί πως έχουν γίνει φίλοι. Μακάρι να μπορέσετε να το λύσετε κι εσείς έτσι εύκολα.
Η ευθυνη είναι της νηπιαγωγου. Για ο,τι γίνεται μέσα στην ταξη είναι υπευθυνη και θα πρεπει να βρει τροπο να το αντιμετωπίσει. Εσύ πώς μπορείς να το αντιμετωπίσεις εξωσχολικα; Θα μαλώσεις το ξένο παιδακι; Θα λογοφερεις με τους γονείς του; Οι συνθηκες που μεγαλώνει ενα παιδι μπορεί να μην είναι αυτες που φαντάζεσαι, ωστοσο αυτό δεν αποτελει προβλημα σου, αλλα προβλημα της εκπαιδευτικού και του σχολείου. Εγω εκει θα επικεντρωνόμουν. Ελπίζω ντο προβλημα σας να λυθεί άμεσα. Σίγουρα δεν είναι ευχαριστο να μην ξέρεις πως θα γυρισει το παιδι σου απο το σχολείο και να ανησυχείς για την ασφαλεια του.