Στιγμή: το ψίχουλο!

Τώρα τελευταία όλο και περισσότερο μένω μόνος με τον γιόκα μου, τον Αρχέλαο.

Συνήθως όταν η Ολιβ μου πηγαίνει με την Αθηνά στο θέατρο ή στον κινηματογράφο και εκείνος λόγω ηλικίας δεν μπορεί να τους ακολουθήσει.

Οι πρώτες φορές της συνύπαρξης μας ήταν σχετικά δύσκολες.

Έκλαιγε και ζητούσε τη μαμά του.

Τον έπαιρνα αγκαλιά, τον τάιζα, τον άλλαζα… αλλά εκείνος ήταν μέσα στην μίρλα… και κάθε φορά που ακουγε κάποιον θόρυβο από τον διάδρομο στον όροφο της πολυκατοικίας μας έτρεχε με ελπίδα κι ακουμπούσε την εξώπορτα.

Προχθές ξαναβρεθήκαμε οι δυό μας…

Τα κορίτσια είχαν φύγει από νωρίς για τις καλλιτεχνικές τους αναζητήσεις και έτσι κοιμόμαστε και οι δυο μας του καλού καιρού. Ο καθένας στο δωμάτιο του…

Με ξύπνησε ένα… τραγούδι…

Λαλαλαλαλαλαλα! (νομίζω ότι ήταν το ώ έλατο-ώ έλατοοοο)

-Ωραία! Σκέφτηκα και γυρισα πλευρό.

Λαλαλαλαλαλαλα!

Μετα από λίγο… ήρθε το ψευτοκλάμα…

Σηκώθηκα και πήγα στο δωμάτιο του.

Με περίμενε όρθιος στο κραββατάκι του κρατωντας τα κάγκελα…

-Βρεεεεε!

-Πα-πα (ή “μπαμπά” με έλεγε ή “μην ξανακάνεις την πάπια!”)

Τον σήκωσα, τον πήρα αγκαλιά, τον πλάκωσα στα φιλιά, τον άλλαξα , του έφτιαξα το γάλα του, έφτιαξα τον δικό μου καφέ και πήγαμε μαζί στο σαλόνι.

Κάθισε στο πάτωμα κι άρχισε να παίζει με τα παιχνιδάκια του.

Πέρασε ένα τέταρτο σχεδόν τον ξέχασα.

Τον είδα δίπλα μου να μου χαμογελά.

-Τί θες βρε;

Μου χαμογέλασε.

Του έδωσα έναν ανενεργό remote control που τόσο ποθεί.

Το πήρε διστακτικά, χαμογέλασε κι έφυγε με τα μικρά του βηματάκια.

Τον “ξαναξέχασα”

Μετά από λίγο νατον πάλι.

-Τί άλλο θες;

Μου ξαναχαμογέλασε.

Του έδωσα ενα μικρό πολύχρωμο χάρτινο κουτάκι που επίσης ζαχαρώνει.

Το πήρε χαρούμενος και την ξανακανε.

Σε λίγο πάλι δίπλα μου…

-Τι θ…;

Δεν ήθελε τίποτα… αντιθέτως μου έδινε κάτι…

Με την πρώτη ματιά… δεν καταλαβα… ήταν άδειο το χεράκι του…

-Τί είναι βρε;

Επέμενε… δίνοντας μου κάτι.

Πρόσεξα καλύτερα.

Μου έδινε ένα… ψίχουλο.. που κρατούσε με μεγάλη προσοχή αναμεσα στον αντίχειρα και τον δείκτη.

Το πήρα στην παλάμη μου…

Τι να κάνω μ’ αυτό;

Με κοίταξε με τις ματάρες του και είπε: “μααααααααμ”

Το΄φαγα!

Εκανε μεγάλη χαρά κι έφυγε χοροπηδώντας.

[divider]

Ο Μάνος Αντώναρος είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς και του Αρχέλαου.

Είναι δημοσιογράφος.

Θα τον βρείτε εδώ στο eimaimama αλλά και στο προσωπικό του blog στο gazzetta.gr