Ένα μεγάλο γιατί…
Ειμαι η Αντωνια και εχω ενα αγορακι 2.5 ετων. Πριν ενα χρονο περιπου εμεινα εγκυος στο δευτερο παιδι και ολα ηταν εναντιον μου.
Ενω ολες οι εξετασεις ηταν φυσιολογικες, το μωρακι μου χαθηκε. Ημουν 23 εβδομαδων οταν δυστυχως απεβαλα μεσα στο νοσοκομειο με φυσιολογικο τροπο. Το πρωτο μου παιδι το γεννησα σε δημοσιο νοσοκομειο των Αθηνων ενω στο δευτερο πηγα σε νοσοκομειο της περιφερειας καθως μενουμε στο Ναυπλιο.
Οι γιατροι αδιαφοροι και απομακροι, ουτε καν δεν καταλαβαν οτι ειχα πονους γεννας μολις εφτασα εκει. Γιατι πηγα εκει ενω ο γιατρος μου ειναι στην Αθηνα; ΔΕΝ ΘΕΩΡΗΣΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ… ΝΑ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΜΟΥ ΣΤΟΙΧΗΣΕ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΖΩΟΥΛΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ. Ξαφνικα ενοιωσα οτι ηθελα να παω στην τουαλετα και καθως φτανω εκει, σφιχτηκα και βγηκε το παιδι.
Κανενας δεν μπορει να μου διευκρινησει πως γινεται αυτο. Συμβαινει; Εχει περασει ενας χρονος σχεδον και ακομα αναρωτιεμαι… Τι εφταιξε;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αχ τι άσχημο θεέ μου! Κουράγιο καλη μου λυπάμαι τόσο πολυ ! Κ η νύφη μου είχε θέμα με τον τράχηλο κ τον δεσανε κ στις δυο εγκυμοσύνες της κ όοοολη μέρα κρεβάτι μονο για τουαλέτα σηκωνόταν κ αυτό πολύ προσεχτικά. Προφανώς κάτι τέτοιο είχες κ εσύ απλα δεν στον είχε ανακαλύψει ο γιατρός σου. Το καλυτερο για σένα είναι να μην το τσιγκλας πια προχωρά τη ζωή σου κ αστο τι να πω ο Θεουλης ξέρει! Να είσαι πολύ προσεχτική στην επόμενη εγκυμοσύνη σου κ όλα θα πάνε καλά πραγματικα πολύ άσχημη κ βαριά εμπειρία αλλά τι να κάνουμε συμβαίνουν κ αυτά! Ιατρικά θέματα είναι κ με την ιατρική κ την υγεια ποτε τίποτα δεν είναι σίγουρο προσοχή προσοχή όλες η μέλλουσες μανουλες καλυτερα να μην κάνετε τίποτα όλη μέρα κ να είστε σε εναν καναπέ παρα να κινδυνεψετε τα μωρακια σας κ το λέω εγώ που κ την μέρα της γέννας μου εκανα πρωτα γενικη το σπιτι αλλά τέρμα αυτά με τοσα που έχω ακούσει! Κουραγιο !
γρηγορα να προσπαθησεις και για αλλο παιδακι... ξερω πολυ καλα πως ειναι η απωλεια ενος μωρου....τον Αυγουστο εχασα το μπεμπη μου στην 36η εβδομαδα...λιγες μερες πριν τον παρω αγκαλια....ευτυχως εχω ενα κοριτσακι 2ετων.αλλα δεν μπορω να κανω αλλο για λογους υγειας.εσυ μην το αφησεις.μονο ενα 3ο μωρακι θα γιατρεψει τη ψυχη σου.ξεκινα αμεσως και μη φοβασαι.
Το έπαθα και εγώ στην 20η εβδομάδα σε ιδιωτικό νοσοκομείο, σε καταλαβαίνω, δύναμη θέλει και επιμονή.είχα έναν εκπληκτικό γιατρό που με στήριξε και με πρόσεξε πολύ στο επόμενο και έτσι τώρα έχουμε δύο κούκλες έξι και τέσσερα.ο τραχηλος είναι αυτός που θέλει προσοχή ανάλογα με την περίπτωση ίσως χρειαστεί και περιδεση εύχομαι σύντομα να πας για το επόμενο!!!!
Πω...συγγενικό μου πρόσωπο πριν περίπου 1 χρόνο που τη λένε και Αντωνία γέννησε νεκρό το παιδάκι της στον 8 μήνα. Αφού πριν διαβάσω το άρθρο έπαθα πανικό, λέω η Αντωνία έγραψε στο σάιτ... Δεν μπορείς να παρηγορήσεις με κανέναν τρόπο μια μάνα που χάνει το παιδί της κατα αυτό τον τρόπο...Εγώ "απλά" είχα μία παλίνδρομη όχι κάτι τέτοιο και στεναχωριόμουν... Το μόνο που σκεφτόμουν και το συζήταγα και μαζί της είναι πως τα παιδάκια μας είναι αγγελουδάκια στον ουρανό και πως μεσιτεύουν για μας στον Θεό...
Λυπάμαι αφάνταστα!!!