Σταματηστε να μας ζαλίζετε!
Πριν γίνω μαμά, παρατηρούσα άλλες μαμάδες (φιλες, γνωστές, άγνωστες) να μεγαλώνουν τα παιδιά τους και με άλλες συμφωνούσα με τον τρόπο που τα μεγάλωναν, με άλλες διαφωνούσα, αλλά πάντα σιωπηλά. Hκριτική και η κρίση ήτανε μόνο για δική μου «εσωτερική χρήση», όπως συνηθίζω να λέω.
Οταν πλέον έγινα μαμά συνέχισα να κάνω το ίδιο και πάντα ακολουθούσα το ένστικτό μου, τις συμβουλές της παιδιάτρου και την γνώμη του συζύγου μου. Αυτό που με ενοχλούσε από την αρχή και συνεχίζει να με ενοχλεί αφόρητα είναι αυτή η συνεχής κριτική του περίγυρου για το τι κάνω εγω με το παιδί μου.
Εγω έγινα μαμά στα 36, μέχρι τότε είχα ζήσει μια ζωή γεμάτη έρωτες, ταξίδια, ξενύχτια, γλέντια,επαγγελματικές επιτυχίες, οικονομική άνοδο και λίγα χρόνια πριν μείνω έγκυος είχα αποτραβηχτεί λίγο απο τα πολλά γλεντια και τις πολλές εξόδους και είχα αποφασισει με τον αντρα μου να ακολουθησουμε ενα πιο χαλαρό τρόπο ζωής. Δουλεiα, σπίτι, εξω για κανα ποτό ή φαγητό οι δυο μας, συνήθως ή με λίγους φίλους και ταξιδάκια.
Οταν ηρθε η μικρή είχα αποφασίσει ότι θα έκανα αυτό που έκανε με έμενα η μαμά μου και μου άρεσε πολύ, θα ήμουνα συνέχεια μαζί της εκτός από τις ώρες που δούλευα. Συμφωνούσε και ο σύζυγος οπότε το ξεκινήσαμε. Εχουν περάσει δύομιση χρόνια, έχουμε κάνει τα ταξιδια μας, βγαίνουμε τις βόλτες μας, πάμε παντού μαζί και μας αρέσει. Δεν έχουμε παραπονεθεί σε κανέναν και παρόλα αυτά συνεχως ακούω: “αυτή η μικρή ειναι κολλημένη με την μάνα της», «καλά να πάθεις που δεν κάθεσαι καθόλου αφού έτσι την έχεις μαθει», «πρέπει να την ξεκολλήσεις από πάνω σας δεν πηγαίνει σε κανέναν», «κακώς δεν βγαίνεται οι δυό σας σαν ζευγάρι θα έχετε πρόβλημα” , «μην της αγοραζεις πολλά παιχνίδια», «τι της διαβάζεις παραμύθια, ειναι ακόμα μικρή» και άλλα τέτοια από ανθρώπους που δεν ειναι η μάνα μας ή τα αδερφια μας, αλλά από τον κάθε κακόβουλο φίλο, γνωστό ή άγνωστο που δεν έχει παιδιά ή που έχει αλλά έχουν μεγαλώσει και ξεχνάει τι και πώς ήτανε και σου ζαλίζει τον ερωτα κάθε φορά που σε βλέπει. Παλια τα άκουγα και στεναχωριόμουνα, τωρα τα ακούω και με πιάνουν τα νεύρα μου και μερικές φορες θέλω να απάντησω «ΤΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΠΩΣ ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΕΓΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΘΑ ΒΓΩ Η ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!!»
Ημαρτον, ασχοληθείτε με τα δικά σας παιδιά και με την δική σας οικογένεια και πείτε την γνώμη σας ΜΟΝΟ οταν σας ρωτήσουν!!! Δεν μπορεί να πινουμε τον καφέ μας και να πετάγεται η άλλη από το διπλανό τραπεζι φωνάζοντας να προσέξουμε μην χτυπήσει η μικρή το κεφάλι της στο τραπέζι γιατί ήταν πολύ κοντά, οταν βλέπεις οτι είναι εκει παρόντες και οι δύο γονείς. Τι ανακατεύεσαι μαντάμ!!!
ΧΑ-ΛΑ-ΡΩ-ΣΤΕ και ας μεγαλώσει ο καθένας το παιδί του όπως νομίζει, τα λάθη του θα τα «λουστεί» ο ιδιος. Ας λέμε την γνώμη μας ΜΟΝΟ οταν μας ρωτάνε.
Μια μαμά που την έχουν πρήξει.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Έχουμε φταςει την κάθε κουβέντα να την θεωρούμε "κακοπροαίρετο σχόλιο" ! Μήπως να χαλαρώναμε ολες αυτές οι μανούλες? Κρατήστε οτι θελετε και πετάξτε τα υπόλοιπα. Εμενα μου εχει τύχει να πηγαίνει νήπιο σε παιδική χαρα κοντα σε κούνια που κουνιόταν μεγαλύτερο παιδί! Επρεπε να το αγνοήσω γιατι η "μανούλα του ξέρει καλύτερα", ή να το βούτηξω να μην χτυπήσει και να χτυπήσω εγω με την κούνια της κόρης μου που έκανε αμέριμνη και να τ ακούσω μετα και άπ τη μανούλα που αφηνει το παιδί της να "μαζεύει εμπειριες' ; Άντε γιατι εχουμε ξεφύγει μου φαινεται! Κρατήστε οτι σας χρειάζεται-τα υπόλοιπα πετάξτε τα - και πεςτε και κανενα ευχαριστώ για όσους ενδιαφέρθηκαν χωρις να έχουν καμμια υποχρέωση!
Μηπως να χαλαρωσεις εσυ λιγακι; Δεν ειναι κ εγκλημα να σου πει η διπλανη κυρια να προσεχεις μη χτυπησει το παιδι σου... εχει τυχει να πω σε μπαμπα που ειχε λυμενο το μωρο στο καροτσι οτι προσεχτε το μωρο ειναι λυμενο ισως δε το προσεξατε Επρεπε να τσατιστει; Χαλαρωστε λιγο κυριες μου
Εγώ τι να πω που ο γιος μου ο οποίος είναι αυτιστικός και όταν ξεφεύγει λιγάκι (και το εννοώ λιγάκι, γιατί λόγω της πρώιμης παρέμβασης πάει πολύ καλά!!!) όλοι οι συγγενείς του άντρα μου τον θεωρούν κακομαθημένο και με συμβουλεύουν να τον συναιτώ με ξύλο!!! και τη συμβουλευτική που κάνουμε για το μικρό τη θεωρούν αναποτελεσματική χαζομάρα.... Το να συμβουλεύεις κάποιον να δέρνει το παιδί του, το θεωρώ τουλάχιστον ανήθικο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
εχεις δικιο!! αλλα δυστηχως παντα θα γινεται αυτο!! πριν μερικες μερες πηγα στο σχολειο ν παρω την κορη μου με τον 7 μηνων γιο μου να κοιμαται στο καροτσι, και του ειχα κατεβασμενη μεχρι κατω την ηλιοπροστασια !!! δεν προλαβα καλα καλα να σταματησω κ πεταγεται ενα χερι καποιας που εχουμε μονο ενα γεια πει, κ σηκωνει την ηλιοπροστασια!! -αντε σηκωσε το να βλεπει το παιδι!! τι με ηθελες εμενα! τα ακουσε κανονικα μην τολμησεις ξανα της λεω κ το ξανακανεις καηκες!!! χιχιχι!! ειχα κ τα νευρα μου τα ακουσε μια χαρα!! αμαν πια με την καθε ξερολα που γεννηθηκε απο οτι φαινεται μανα κ εμεις οι περισσοτερες δεν ξερουμε που μας παει μια!!!
ειλικρινά όμως πόσο δίκιο έχεις.... και φαντάσου όλα αυτά τα σχόλια να τα κάνουν οι άσχετοι αλλά κ δικά σου άτομα.. ΣΥΝΕΧΩΣ! Εγω έχω απο πεθερά,σόι πεθεράς εννοείται.. αλλά κ δικές μου φίλες, ξαδέρφες και δε συμμαζεύεται που δε με έχουν πρήξει απλώς.. αλλά ανακατεύονται καθημερινά στην οικογένεια μου κ το σπίτι μου, τους λες ενα ΑΝΤΕ ΠΑΡΑΤΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ..ε μα πιαααα
Υπέροχο το άρθρο σου!Η μικρή μου είναι σχεδόν 5 και όταν παμε σε κάποιο σπίτι για πρώτη φορά ή οπουδήποτε για πρώτη φορά, συνήθως θα 'ερθει στην αγκαλιά μου για λίγη ώρα μέχρι να αποφασίσει να παίξει... θέλει τον χρόνο της μέχρι να της γίνει οικείο το περιβάλλον???δεν ξέρω, , σταμάτησε να με απασχολεί πλέον...όπως σταμάτησα να απολογούμαι στα σχόλια τύπου "άσε πια τη μάνα σου την έφαγες(???!!!!!)" "αμάν πια όλο στην ποδιά σου είναι"... η αγκαλιά μου είναι εκεί για όση ώρα την χρειάζεται.
Πολύ σωστά κινεμενα ο γιος μου μέχρι 4ετων όταν πηγαίναμε σε περιβάλλον που δεν ήξερε κανέναν δεν πήγαινε να παίξει με άλλα παιδιά και καθόταν μαζί μας.και μου λέγανε ένα σωρό βλακειες.ε μετά καθώς μεγάλωσε το απέβαλε μόνος του σιγά σιγά...
μην δινεις σημασια μια απο τα ιδια και σε μενα μου λενε....και τους λεω οτι ποσο θα απολαμβανουμε τα παιδακια μας???στα 15 και στα 16 θα μας λενε ασε με βρε μανα παω για καφε με τους φιλους μου....τοτε και τα ταξιδακια και τα καφεδακια μας θα τα απολαυσουμε!!
ΑΧ....ΑΧ!!!!!!Μια απο τα ίδια . . . Αλλά απο δικούς μας αυταρχικούς ανθρώπους που επειδή έτσι έκαναν αυτοί στα δικά τους παιδιά,τα παρατούσαν στη μαμά-γιαγια και συνέχιζαν τη ζωούλα τους,πρέπει κι εγώ να πραττω έτσι!Αμ δε!Η μεγάλη μου είναι 26 μηνών δεν την έχουμε αφήσει ΠΟΤΕ πέρα απο τις μέρες που γέννησα και την μικρή μας,3,5 μηνών που ακριβώς το ίδιο θα κάνω!Δε δουλεύω.η δουλειά μου είναι είναι να μεγαλώσω τα παιδιά μας!Και ως απάντηση σε αυτούς που έλεγαν και εσενα οτι θα είναι κολλημένο το παιδί απανω σου πρέπει να σου πω πως πιο ανεξαρτητητο παιδί απο την μεγαλη μου δεν υπάρχει!Νιώθει ασφάλεια,δεν φοβάται κλπ!Γι'αυτο ασ΄τους να λένε!Δεν υποχρεωτικό να παρατας το παιδί σου για την ευχαρίστηση των άλλων,σίγουρα το θέλουν αλλά εσύ δεν θα περάσεις καλά!
παντως να σου πω κατι; Το ξερω το πρηξιμο, αλλα προσωπικα, οταν μου κανουν παρατηρησεις, τις λαμβανω υποψιν μου και το ψαχνω, μην τυχον και εχουν δικιο. Ακομη και κακοβουλες να ειναι, μπορει να εχουν καποια βαση, και σκεφτομαι οτι δε χανω τιποτε να τις ακολουθησω. Οι μονες παρατηρησεις που μ εκνευριζουν ειναι απο ατομα που σπευδουν να πουν τη μαλακια τους ενω δεν εχουν παιδια, και η απαντηση μου ειναι παντα: καλη η θεωρια, αλλα οταν κανεις παιδια θα δεις οτι δεν ειναι τοσο ευκολα τα πραματα στην πραξη.
Εγω τα ακούω βερεσέ όλα! Δεν με νοιάζει πια! Αν και δεν μου λένε πολλά. Οι περισσότεροι επειδή έχω αγόρια κάτι πετάνε ότι είναι μαμάκηδες, ότι τρέχουν πίσω μου και θέλουν όλο αγκαλιά (τί να θέλει ένα ενός έτους μωρό κι ένα 3χρονο; να παίξει τάβλι;) αν μου την πουν πολύ τους λέω "καλύτερα μαμάκηδες μικρά παρά στα τριάντα κάτι" και το κόβουν!
ΣΩΣΤΗΗΗ!!! ΟΞΩ ΝΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ!!! ΚΟΙΝΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΑΥΤΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ!!!
χαχαχαχα πολύ καλό το άρθρο σου. Όλοι ξέρουν όλα και όλοι μιλάνε για όλα λες και είναι αυθεντίες. Κλείσε τα αυτιά σου σε όλους...Οι γονείς είναι οι μόνοι που ξέρουν πώς πρέπει να φερθούν στο παιδί τους
Όσο για το δέσιμο της μαμάς με το παιδί, για το οποίο από ό,τι κατάλαβα όλες λίγο πολύ έχουμε ακούσει κάτι, έχω καταλήξει ότι σε μεγάλο βαθμό η δική μας γενιά είναι στερημένη από αγκαλιές και πολύ προσοχή στην παιδική ηλικία, γιατί οι περισσότεροι γονείς, με όλες τις καλές προθέσεις που είχαν, πείστηκαν από τους "ειδικούς" που έλεγαν ότι τα μωρά πρέπει από μικρά να γίνονται ανεξάρτητα. Πολλοί το κουβαλάμε αυτό πιστεύω. Άλλοι όταν γίνονται γονείς αποφασίζουν να προσφέρουν στα παιδιά τους αυτό που θεωρούν και οι ίδιοι ότι θα ήθελαν σαν παιδιά. Άλλοι μένουν κολλημένοι στο πώς "πρέπει" να μεγαλώνει ένα παιδί. Και κατά βάθος τους τρώει... Και απλά το βγάζουν στους άλλους! Καλή καρδιά να έχουμε και φίλτρο στα αυτιά, γιατί δεν μπορείς να παίρνεις σοβαρά όλες τις (αντικρουόμενες πολλές φορές) συμβουλές!
Να σας πω και κάτι που με τρώει συνέχεια η γλώσσα μου να το πω και δεν το έχω πει ποτέ. Όχι κινητά στα παιδιά μέχρι 10 χρονών. Ούτε για ένα γεια, ούτε για λίγο. Πολλοί δεν το ξέρουν αυτό, όμως επειδή δεν ξέρεις ποιος το γνωρίζει και το αγνοεί και ποιος το κάνει γιατί δεν το γνωρίζει δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις. Και στα μαιευτήρια που μέσα στα δωμάτια μιλάνε 5 άνθρωποι ταυτόχρονα στο κινητό είναι για να σου σηκωθεί η τρίχα. Αν ψάξετε τα επιτρεπόμενα όρια ομιλίας στο κινητο, που έχουν οριστεί επισήμως, θα δείτε πως για ενήλικα δεν ξεπερνούν το 1 λεπτό τη μέρα. Σκεφτείτε πόσο μιλάμε εμείς.
Οσο ναι να τους βαζουμε στη θεση τους παντα αυτοι οι "καλοπροαιρετοι" θα μπαινουν σφηνα και θα λενε τα δικα τους. Και καλα οταν ειναι φιλοι η μακρινοι συγγενεις που δε σε πολυνοιαζει κιολας αλλα οταν πεθερικα και τα συναφη τι κανεις; Εδω ειναι το θεμα. Εγω εχω ενα κοριτσακι 14 μηνων και ακομα τρωει αλεσμενα οχι ολα αλλα το κρεας και μερικα λαχανικα και της μαγειρευω καθε μερα φρεσκο ακομα και αργα το βραδυ επειδη δουλευω και ερχεται η καλη πεθερα και σου λεει μην της δινεις ολο αλεσμενα δωσε της φρουτα να τρωει μονη της. Τα χαλια που θα κανει οωμς στο σπιτι δεν θα τα καθαρισεις εσυ κυρα μου αλλα εγω και αν πνιγει το παιδι τι γινεται; Αχ πολλες φορες γινομαι τουρμπο αλλα συγκρατουμαι και φερομαι ευγενικα το ποτε θα ξεσπασω φοβαμαι και πως; Αυτα κοριτσια. κατα τα αλλα συμφωνω με το κειμενο πολλες φορες γινονται ενοχλητικοι.
Εγώ μέσα σε όλα όσα έχω ακούσει (συνήθως προειδοποιήσεις για ατυχήματα), πάνω από τα μισά μου φάνηκαν χρήσιμα. Βέβαια μου τα είπαν πάρα πολύ ευγενικά και δεν μπορούσες παρά να ευχαριστήσεις. Και αν πεις ευχαριστώ συνήθως ακούς μετά από τον άλλον ότι ήταν κάτι που ούτε αυτός το είχε σκεφτεί μέχρι να του τύχει, αλλά να συνέβη και χτύπησε το παιδάκι και θα ήθελε πάρα πολύ να του το είχε πει πρώτα κάποιος άλλος. Όμως, μου συμβαίνει και το άλλο κάποιες φορές που το αντιμετωπίζω με ένα ξερό ναι. Το μικρό έχει λίγο περίεργο χαρακτήρα και αυτό συμβαίνει είτε γιατί είναι χειριστικό παιδί, είτε επειδή έχει κάποιο πρόβλημα. Επειδή δεν το ξέρω ακόμη στα σίγουρα προτιμώ να είμαι λίγο διαλλακτική μαζί του. Όταν λοιπόν στις κούνιες δείχνει τον καλό του χαρακτήρα επεμβαίνει η κάθε γιαγιά (συνήθως) και μου λέει "Α, αν σε χειρίζεται έτσι από τώρα άντε να δούμε μετά τι θα κάνει. Πολύ λάσκα το έχεις, κακώς." Όταν τελειώσει ο λόγος που βγάζει λέω ναι και συνεχίζουμε. Το θέμα είναι να μην ανοίξεις κουβέντα. Αν αρχίσεις να συνδυαλέγεσαι το έχεις χάσει το παιχνίδι από χέρι. Σε όσους τα λένε ευγενικά, απαντώ κανονικά, όσοι απλά μιλάνε μόνοι τους για να πουν όσα θέλουν συνήθως θα δεις ότι είναι για πράγματα που εφαρμόζουν και στα δικά τους παιδιά. Λίγες φορές που έχω ακούσει το είσαι πολύ χαλαρή ήταν από ανθρώπους που φώναζαν πάρα πολύ στα παιδιά/εγγόνια τους. Τέλος, μεγάλη χαζομάρα είναι αυτο που λένε για τις αγκαλιές. Μη μασάτε, μην ακούτε και αν οι άντρες σας διαφωνούνε γράψτε τους και κάντε τη δουλειά σας. Μεγάλο λάθος. Το έκανα επειδή με πρήξανε κάποια στιγμή. Κλείστε τα αυτιά, πείτε ευχαριστώ και συνεχίστε τις αγκαλιές και τα φιλιά.
Πραγματικά, σε θέματα ασφάλειας -κάθε είδους- ο ένας καλό είναι να βοηθάει τον άλλο. Όσο για τις παιδαγωγικές παρεμβάσεις τρίτων αρκεί να μην το επιτρέπουμε. Με σοβαρό και ευγενικό ύφος μπορούμε ν' αποκλείσουμε κάποιον από τις σχετικές κρίσεις για την οικογένειά μας. Εξάλλου, τόσο οι ρυθμοί όσο και οι συναισθηματικές ανάγκες ανήλικων και ενήλικων σε κάθε οικογένεια διαφέρουν. Ας δείξουμε λοιπόν σε όλους με τρόπο απόλυτο ότι τις απόψεις τους τις ακούμε, όταν τις ζητάμε. Είναι δική μας υποχρέωση να βάζουμε όρια...
Πες τα χρυσόστομη..εγώ απο το πολύ πες πες ψυχαναγκάστηκα κι άρχισα όντως να αναρωτιέμαι..μήπως δεν κάνω καλά??μήπως κουράζομαι??μήπως δεν κάνω καλό στο παιδί? Γιατί ρε παιδιά?'Οταν κάνεις παιδί συνειδητοποιημένη δεν έχεις ανάγκη απο αυτά και ΝΑΙ γουστάρεις να σαι με το παιδί σου γιατί κάθε μέρα μαζί του είναι σαν να ναι Χριστούγεννα!!Και όντως νυσάφι πια με τις συμβουλές!Στην Ελλάδα είναι σαν τους κ@λους (σόρυ Ολίβια)-όλοι έχουν απο έναν..
Σε γενικες γραμμες εχεις δικιο. Αλλα υπαρχει μια μεγάλη εξαίρεση. Σε θέματα ασφάλειας οχι μόνο πρέπει να μας νοιάζει τί κάνει η διπλανή μάνα, αλλά επιβαλεται να λεμε και τη γνώμη μας. Η κυρία στο διπλανό τραπέζι νομιζε οτι θα χτυπησει το παιδακι σου, αρα καλα εκανε και μιλησε. Να σου πω μερικα παραδείγματα; - ο ξαδελφος που ανεβαζει το νηπιακι του στη μηχανη και μαλιστα χωρις κρανος - η κολλητη που βαζει τα παιδακια της στο αμαξι χωρις καθισματακια γιατι τα κακομοιρα ειναι υπερκινητικα και δεν γουσταρουν τις ζωνες -το γειτονοπουλο που το βλεπουν ολοι καθε μερα με μωλωπες και το ακουν να ουρλιαζει. Κι εγω αν δω στην παιδικη χαρα ενα μωρο να βαζει πετραδακια στο στομα δεν θα πω "δεν βαριεσαι βρε αδελφε, εδω δεν νοιαζεται η μανα του, εγώ θα νοιαστώ;"
Και λίγα λες!!!Εγώ που μετά από μια επιλόχεια καταθλιψάρα βγήκα με το παιδί μου βόλτα στις 35 μέρες και κάτι "άκυρες" γριες μου έλεγαν"Αχ,τι γλυκό πόσο είναι;"και φυσικά μετά"δεν έπρεπε να το βγάλεις έξω το παιδί" - ναι κι εσύ δεν έπρεπε να είσαι τόσο αγενής και αδιάκριτη.'Ελεος!!!!!Και άμα το ακούς και από μαμάδες εκεί είναι που σου γυρίζει το μάτι!!!
Σαν να ακούω εμένα! Κοιτά, έχω εμπεδώσει πλέον ότι όλοι έχουν μια γνώμη που 99 στις 100 φορές είναι σχετική με το δέσιμο μάνας-παιδιού το οποίο χαρακτηρίζεται υπερβολικό και απαιτείται να χαλαρώσει! Πραγματικά δεν έχω καταλάβει γιατί οι άνθρωποι τραβάνε τέτοιο ζόρι που μια μαμά είναι δεμένη με το παιδάκι της, το πηγαίνει βόλτες, το αγκαλιάζει, το αγαπάει και δε θέλει να το αποχωρίζεται! Νομίζω είναι άξιο μελέτης αυτό! Μελέτη ανθρώπινης συμπεριφοράς. Θα σου πω μόνο οτι όοοοολοι μου οι φίλοι (που είναι οοοοοοοολοι γονείς νηπίων) με προγκάνε τόσο καιρό που "έχω την μικρή μου κολλημένη στη φούστα μου" και παίζανε στοιχήματα πόσο καιρό θα της πάρει να προσαρμοστεί στον παιδικό που πήγε Σεπτέμβριο! Προς μεγάλη έκπληξη όλων της πήρε......... 5 ΛΕΠΤΑ! Ακόμα είναι θέμα συζήτησης το πόσο μεγάλη έκπληξη ήταν! Αν διάολοστείλω εγώ τώρα κανέναν δεν θα είμαι η κακιά?? Γι'αυτό σου λέω, κλείσε αυτιά και γραψε τους όλους! Κι αν ζοριστείς πολύ ρίξε κι ένα καντήλι, μερικές φορές είναι απαραίτητο!
Έλα ρε Ιωάννα, αυτό με τις αγκαλιές είναι πασιφανές γιατί ισχύει. Όποιος δεν το έχει εφαρμόσει θεωρεί πως πρέπει και οι άλλοι να κάνουν το ίδιο. Μπορεί γιατί ενδόμυχα νιώθει κάποιες τύψεις. Μπορεί γιατί πιέστηκε και ο ίδιος από το περιβάλλον του να κρατήσει πιο απόμακρη στάση. Μαμά που να είναι της αγκαλιάς δεν έχω ακούσει ποτέ μα ποτέ να ασκεί κριτική στις άλλες που δεν είναι. Κι εμένα με έπρηξαν με το μην το έχεις συνέχεια αγκαλιά και λυπάμαι πάρα πολύ που το εφάρμοσα στο ένα παιδί όταν ήταν μικρό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία από αυτή. Μην το κάνετε. Ειδικά αν μέσα σας νιώθετε πως είναι λάθος. Άλλο δίνω στοργή, τρυφερότητα και ασφάλεια και άλλο κακομαθαίνω ένα παιδί ή το κάνω μαμάκικο. Δες την ταινία που προτείνανε την τελευταία εβδομάδα στο eimaimama και θα δεις την τεράστια διαφορά. Τέλεια ταινία, αξίζει να τη δούμε όλες.
και εμενα με ενοχλει αρλετες φορες αυτο.αλλα εχθες εγινα εγω το ακριβως αντιθετο.ημασταν με τα παιδια μου στην παρελαση στην θεσσαλονικη,ακριβως πισω μου ενας πατερας με τον γιο του και την μαμα του(γιαγια του μικρου).οταν περασαν τα πολεμικα αεροσκαφη,ο μικρος φοβηθηκε αρκετα.τοτε πεταγεται η γιαγια και του λεει-μην φοβασαι,γιατι κλαις;;;τον βλεπεις τον αστυνομο;αν κλαις θα ερθει και θα σε συλλαβει.κοκαλο εγω.γυριζω και της λεω.συγνωμη κυρια,με ολο τον σεβασμο,το παιδι ειναι ηδη τρομαγμενο,και δευτερον σε περιπτωση που θεος φυλαξει,χαθει το παιδι η του συμβει οτιδηποτε αν δει αστυνομικο δε θα ζητησει βοηθεια.κατι μουρμουρισε η γιαγια και της λεει ο γιος της,σταματα εχει δικιο η κοπελα.ενιωσα αμηχανα που μιλησα,αλλα απο την αλλη το θεωρησα εντελως ηλιθιο να τρομοκρατει το παιδι.
Ν´αγιασει το στόμα σου!!!! Πες τα Χρυσοστομη!!!! Ειδικά που μερικοί φίλοι-συγγενείς ξεχνάνε τα δικα του χαλια με τα παιδια τους-που τους τα προςεχες για να χαλαρώσουν λιγο και αυτα να κανου λες και εχει μπει ο έξω απο'δω μεςα τους-που δεν παράγε κανένας σπιτι τους (εκτός απο εμάς) γιατι δεν άντεχαν τα παιδια τους, να έρχονται να σου την λένε για το πως τα μεγαλώνεις, οτι ειναι κακομαθημένα και ενοχλητικά. Εγινε τώρα το 3ήμερο και είμαι ακομα στο να γδάρω άνθρωπο!!!!
**Για το πως μεγαλώνω τα παιδια μου και οτι ειναι ενοχλητικά
Πόσο δίκιο έχεις!
Πραγματικα κατανταει αηδια, πιο αηδια δεν γινεται ( κ γω απηυδισμενη ειμαι!)
Πες τα χρυσόστομη!!!!
Καλα... αυτο με το διπλανο τραπεζι ηταν υπερβολη... Να βοηθησει θελει ο καθενας που καθεται διπλα... Δεν παει για καφε για να προσεχει τα παιδια των αλλων..