Το όνομα μου είναι Βίβιαν. Μέσα από τις διάφορες ιστορίες που διάβασα από μητέρες ή από κόρες προς τις μητέρες, αποφάσισα να γράψω και εγω την δική μου ιστορία μια ιστορία που είναι λίγο διαφορετική…
Είμαι 21 ετών και έγκυος στον 6ο μήνα, το αναφέρω γιατί τον τελευταίο καιρό κατάλαβα πως νιώθει μια μάνα και ας μην το έχω κράτησει ακόμα το αγγελούδι μου στην αγκαλιά μου. Η ιστορία μου έχει να κάνει με την μαμά μου, η μαμά μου είναι η ηρωίδα μου, είναι ένας άνθρωπος που αξίζει να παραδειγματιστουν από εκείνη πολλές γυναίκες, το λέω αυτό και το εννοώ!
Η μαμά μου η Κατερίνα είναι πολύ ήρεμη και ήσυχη γυναίκα, έχει 3 παιδιά, 2 αγόρια και εμένα την πριγκίπισσα, όπως λέει. Είναι σήμερα 50 χρονών και όσο την θυμάμαι ήταν πάντα αφοσιωμένη στην οικογένεια και στον άντρα της. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει και να είναι ψηλά στα μάτια μου δεν είναι ότι απλα είναι η μαμά μου είναι ότι είναι η μαμά μου από επιλογή! Ναι, ναι, το λέω και το εννοώ!
Ας το πάρω από την αρχή: μόλις γεννήθηκα, η βιολογική μου μητέρα μου με εγκατέλειψε και με μεγάλωνε η γιαγιά, ο παππούς και ο μπαμπάς, ο οποίος σκοτώθηκε σε εργατικό ατύχημ,α όταν ήμουν 2,5 χρόνων. Τότε ήταν που η Κατερίνα έγινε μαμά μου! Η Κατερίνα είναι αδερφή του μπαμπά μου και πήγαινα τα καλοκαίρια με τον πατέρα. Με αγαπούσε από την αρχή παρά πολύ και είπε στην γιαγιά να με πάρει εκείνη. Αυτό ήταν, από εκείνη την μέρα ήταν η μαμά μου και είχα 2 αδερφούς που με φρόντιζαν σαν να ήμουν κούκλα! Δεν το σκέφτηκε στιγμή ουτε εκείνη, ουτε ο άντρας της, ο μπαμπάκας μου. Ακόμα και που τα παιδιά τους ήταν μεγάλα, 12 και 10 χρόνια μεγαλύτερα, μέσα σε μια μέρα έγιναν 3ή φορά γονείς, έτσι λένε οι γονείς μου!
Δεν ήταν πλούσιοι , ο μπαμπάς οικοδόμος και η μαμά λατσιερα τα καλοκαίρια για να τα βγάζει βόλτα και παλι δεν το σκέφτηκαν με μεγάλωσαν καλύτερα και από παιδί τους. Μου μιλούσαν και για τον μπαμπά μου τον κανονικό, μου εξηγούσαν, πάντα ήξερα από την αρχή ότι δεν με γέννησε η μανούλα μου. Εγω ζήτησα μόνη μου να τους λέω μαμά και μπαμπά λίγο καιρό αφού έμεινα μαζί τους, γιατί ζήλευα από τα αδέρφια μου. Ποτέ δε με ξεχώρισαν.
Η μαμά μου με επέλεξε, με διάλεξε για παιδί της, μου έδωσε όλη την αγάπη του κόσμου, αυτή την αγάπη αισθάνομαι πως θέλω να δώσω στο παιδάκι μου και εγω.
Ευχαριστώ την μαμά μου για ολα όσα μου έχει προσφέρει για το ότι επέλεξε να είναι μαμά μου και να μεγαλώσει ένα παιδί που δεν ήταν δικό της.
Σε ευχαριστώ μανούλα μου, εισαι το παράδειγμα μάνας για εμένα!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αυτοι οι ανθρωποι ειναι οι πραγματικοι γονει σου κ ασ μην σε γεννησαν γιατι γονιος δεν ειναι αυτοσ που γεννα αλλα αυτος που μεγαλωνει ενα παιδι.εισαι ποιο τυχερη απο πολλους που χουν γονεις βιολογικους
Μπράβο σου!! Πόσο συγκινήθηκα με τα τόσο καλά σου λόγια! Είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις καταπληκτική μανούλα! Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και ευτυχισμένη και με το καλό να υποδεχτείς το μωράκι σου!
Εύχομαι αυτοί οι γονείς να ζήσουν 1000 χρόνια πάντα γέροι κ δυνατοί να σε καμαρώνουν γιατι εχουν κάνει θαυμάσια δουλειά!Ισως ακουστεί γελοίο αλλα άμα η βιολογική σου σε ψάξει σε κανα πακέτο μην πας....χαχαχα
Μπράβο.. Μπράβο.. Μπράβο!!! Μπραβο σε εκείνους τους εξαιρετικους ανθρωπους.. Μπραβο στα αδερφια σου.Μπραβο σε εσενα!!!! Κ φυσικα με το καλο το αγγελουδι σου!!!
Με το καλό να αποκτήσεις το μωράκι σου και να είναι γερό και δυνατό.Πόσο γλυκιά πρέπει να είναι η μαμά σου η Κατερίνα, για να μιλάς με αυτά τα λόγια για εκείνη σημαίνει ότι πήρες πολύ αγάπη..Να σαι καλά και να μεγαλώσεις το μωράκι σου με την ίδια αγάπη και στοργή που σε μεγάλωσαν αυτοί οι άνθρωποι
Ένα μεγαλο μπράβο σε αυτους τους γονείς γιατί είναι αξιέπαινοι και πάνω απ όλα ανθρωποι! !!!είσαι πολύ τυχερή που τους έχεις και αυτοι πολύ τυχεροί που τους τιμας κοπέλα μου.. .
Κλαιω :'( ρε Βιβιαν.....Γιατι μου το εκανες αυτο;;;;;Πριγκιπισσα εισαι κοπελαρα μου ΜΠΡΑΒΟ....Της μανουλας σου γιατι αυτη ειναι η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ....Σου ευχομαι με το καλο να γεννηθει το μωρακι σου κ να εισαι η πιο ευτυχισμενη μανουλα του κοσμου...Με αγαπη Στελλα <3
Γονεις ειναι αυτοι που μας μεγαλωνουν οχι απαραιτητα αυτοι που μας γεννάνε. ..ευχομαι να γεννησεις με το καλο κ να γινεις τοσο καλη μανουλα οσο ειναι η μανουλα σου.....που σε εχει κανει εναν ωριμο ανθρωπο απο μικρο παιδι!!!!!
Πολυ συγκινητικη η ιστορια σου κ περισσοτερο για εμας που εχουμε μωρακια.Με το καλο να ερθει το παιδακι σου...κ συγχαρητηρια για την οικογενεια που σε μεγαλωσε!!! Ειναι παραδειγμα για ολους μας...
μπραβο και παλι μπραβο σ'αυτους τους γονεις,μπαβο σ'αυτη την αδερφη του μπαμπα σου-γιατι εκεινος εχει καθε δικαιωμα να ονομαζεται μπαμπας σου,δεν σε παρατησε αλλα εκανε ο,τι μπορουσε να σε μεγαλωσει-μπραβο σ'αυτη τη μανα που ειχε δικα της παιδια,και δε σε ξεχωρισε λεπτο.η αγαπη της για το παιδι του αδερφου της ηταν τοσο μεγαλη οσο η αγαπη της για τον ιδιο της τον αδερφο!!!γιατι και αυτο εχει σημασια,απο αυτην την αγαπη εμαθαν τα αδερφια σου να μην σε ξεχωρισουν ποτε.γιατι ετσι ειχε μεγαλωσει εκεινη,και ετσι τα μεγαλωσε και αυτα!!!ενα ακομα μπραβο στον αντρα της,που δεν ειχε καμια υποχρεωση απλα αισθανθηκε ανθρωπος με Α κεφαλαιο,και ενιωσε την αγαπη ολων οσων τον περιβαλλουν. με το καλο το μωρακι σου.ειμαι σιγουρη πως και συ θα το μεγαλωσεις με τα ιδια ωραια "πιστευω"
Να είστε πάντα καλά! Είσαι πολύ τυχερή που έχεις τέτοια μαμά!
Αγάπη αγάπη αγάπη! Μπράβο σας! Μονο ευτυχία να σας περιβάλλει κ με το καλο το μωρακι σου!
Η μαμα κ ο μπαμπας σου πρεπει να ειναι πολυ περήφανοι που έχουν μια κορη σαν κ σένα ! Σε αναθρεψαν σωστα , σου δωσανε χωρο στην καρδια τους (και πιστεψε με θελει πολυ δυναμη κατι τετοιο) και τους το ανταποδιδεις με τον καλυτερο τρόπο, απλα κ μονο αναγνωριζοντας το μεγαλο τους εργο!! <3<3 με το καλο το νινακι σου <3
εγώ εδώ προσκυνώ......ειλικρινά δεν υπάρχουν λόγια!!!!
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ συγκινητική ιστορία!!! Με το καλό το μωράκι σου και πάντα να είστε όλοι τόσο αγαπημένοι. Μέσα απ΄την καρδιά μου!!!! Αν διαβάσει η μαμά σου αυτό το κείμενο δεν μπορώ καν να εκφρασω ή και να φανταστώ τι θα νιώσει... ίσως ό,τι πιο μεγαλειώδες μπορεί να νιώσει άνθρωπος σ'αυτή τη ζωή...
Πολύ συγκινητική η ιστορία σου! Καλή Λευτεριά να έχεις και συγχαρητήρια στους ανθρώπους που σε μεγάλωσαν και σε ανέθρεψαν τόσο σωστά!