Σηκώνοντας την κουρτίνα τί βλέπουμε; Μια εταιρεία εσωρούχων που μιλάει για ομορφιά (ομορφιά για όνομα του θεού, ενώ θέτει -υποτίθεται- ένα σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα) και της οποίας ο κεντρικός κατασκευαστής-προμηθευτής χαρακτηρίζεται με μια λέξη ως sweatshop από το China Labor Watch. Τα σουτιέν της γουακόαλ πουλάνε σε όλον τον κόσμο, η εταιρεία είναι πολυεθνική με ακόμα και την Όπρα Γουίνφρι να κάνει endorse τα προϊόντα της που δεν τα λες και οικονομικά –τουναντίον-, δεδομένου ότι οι κινέζοι εργάτες δουλεύουν νυχθημερόν για τρεις κι εξήντα και κάτω από τις γνωστές πια άθλιες συνθήκες. Τα δικά τους παιδιά δεν είναι λευκά (σημείο ομορφιάς στην Ασία) και καλοντυμένα, ούτε τυχερά όπως αυτό του βίντεο (γιατί, ποιός θα τα σώσει από τη φτώχεια;). Επίσης, δεν έχουν πρόσβαση σε περίθαλψη και μόρφωση λόγω της κοινωνικής/οικονομικής κατάστασης των γονιών τους και κατά βάση καταδικασμένα στην ίδια ζωή. Ακούγονται λίγο κάπως αυτά που γράφω, το ξέρω, αλλά να ξέρουμε τι βλέπουμε κάθε φορά. Αυτά, για όποιον θέλει να δει πίσω από το "μήνυμα".