Οι εντυπώσεις μιας μετανάστευσης
Καιρό τώρα έλεγα να γράψω για την μετανάστευση (ίσως κάποιοι να βοηθηθούν) αλλά όλο το ανεβαλα. Στις 30/01 κλείσαμε 1 χρόνο λοιπόν στην Γερμανία και είπα, άντε παρτο απόφαση…
Το καλοκαίρι του 2012 καθώς ο γιος μου έκλεινε τα 5 και η κόρη μου είχε ήδη κλείσει τα 3 είπα στον σύζυγο μου ότι αποφάσισα ότι θέλω να φύγω και να αρχίσει τις ετοιμασίες… Να προσθέσω εδώ ότι ο σύζυγος μου είναι γεννημένος στην Γερμανία (Έλληνας) και ήρθε στην Ελλάδα όταν ήταν τεσσάρων. Με παρακαλούσε από την ημέρα που παντρεύτηκαμε να φύγουμε, αλλά εγώ ανένδοτη! Ένα σοκ λοιπόν το έπαθε αφού ήμουν πάντα αρνητική. Το μόνο που του είπα είναι ότι δεν θα περιμένουμε να πεινάσουν τα παιδιά μας για να φύγουμε… Ίσως τότε να είναι αργά! Δεν θα σας κουράσω με το τι ακούσαμε όταν είπαμε φεύγουμε, κλείσαμε τα αυτιά μας και αποφασίσαμε ότι φεύγουμε (οκ, θα σας πω μόνο ότι στην φράση «Θα χάσετε τον ήλιο και την θάλασσα», απάντησα «Δεν έχω φωτοβολταϊκά και δεν είμαι ψαράς για να ταΐσω τα παιδιά μου»)
Στις 03.10 ο άντρας μου μας χαιρετά και φεύγει για τη Κολωνία… Εκεί ευτυχώς υπάρχουν συγγενείς που τον φιλοξενούν και τον βοηθούν στην εύρεση εργασίας… Τα γερμανικά του δεν ήταν καλά και δυσκολεύτηκε αρκετά… Συμβουλή: αν το αποφασίσετε μαθαίνετε όσο καλύτερα μπορείτε την γλώσσα!!!
Μετά από 3 μήνες βρίσκει ένα μικρό σπίτι, περίπου 40τμ και είναι έτοιμος να μας υποδεχθεί… Τα βοηθήματα από το κράτος ξεκινάνε μετά από 3 μήνες άλλα εφόσον τα παιδιά και εγώ είμαστε Ελλάδα δικαιούται μόνο κάποιο βοήθημα σαν εργένης και μόνο αν έχεις part-time job. Αυτό λίγο μας ενδιέφερε φυσικά γιατί εμείς θέλαμε οπωσδήποτε να είμαστε πάλι όλοι μαζί γιατί και εγώ περνούσα φρίκη μόνη με 2 παιδιά και αυτός μόνος του μακριά από εμάς!!!!
30/01 στις 13.00 τοπική ώρα κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο και ξεκινάμε την νέα μας ζωή!
Τι έχω δει, καταλάβει, αποφασίσει αυτόν τον χρονο…
Η Γερμανία έχει… ήλιο!! Σοκ έτσι; Τουλάχιστον εδώ που είμαστε εμείς έχουμε 4 φορές την εβδομάδα λιακάδα!! Oκ έχει περάσει και περίοδος που ένα μήνα έβρεχε, ψιχαλίζε αλλά αυτό το ζούσα και στην Θεσσαλονίκη.
Οι άνθρωποι λένε σε όλους Καλημέρα!!!!! Επίσης απίστευτο!!! Σε χαιρετάει όποιος σε κοιτάξει… και πάντα με χαμόγελο!!!
Οι Γερμανοί δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους… Βασικά δεν ξέρω αν ενδιαφέρονται ή όχι αλλά δεν το δείχνουν… Τα παιδιά τα κάνουν όλα μόνα τους. Εγώ το βρίσκω αυτό το λιγότερο τραγικό.
Στην Γερμανία τα σχολεία είναι καλύτερα… Ναι!!! Και στις εγκαταστάσεις και στην παιδεία… Προσέχουν κάθε παιδί χωριστά και τις ανάγκες του… Εμένα το μόνο που ήξεραν τα παιδιά μου όταν πήγαν στην 1η Δημοτικού και στον παιδικό αντίστοιχα ήταν το ναι και το όχι στα γερμανικά κι όμως οι δάσκαλοι τα βοήθησαν παρά πολύ…
«Η Γερμανία δεν έχει φεγγάρι!» Μην γελάτε το άκουσα και αυτό!!! Ενημερώνω λοιπόν ότι το φεγγάρι δεν είναι ελληνικό!!! Είναι παγκόσμιο!!!!
«Στην Γερμανία έχει κρύο…» hello Βόρεια χώρα;
«Στην Γερμανία όλα κινούνται ρόλοι!» Ναι σιγά!!! Και καθυστερήσεις έχουν και λακκούβες στους δρόμους έχουν και όταν χιονίζει αποκλείονται οι δρόμοι και και και…..
«Στην Γερμανία είναι αλκοολικοί…» Ναι είναι… τουλάχιστον αυτοί που πίνουν…
«Στην Γερμανία δεν μπορείς να διασκεδάσεις…» αναλόγως πως θες να διασκεδάσεις… αν θες μπουζούκι τότε όχι… αλλά έχει πολλές μορφές διασκέδασης την Παρασκευή και το Σάββατο!
«Η Υγεία δεν παίζεται..!» Ναι η Υγεία δεν παίζεται… από εγκατάστασεις μέχρι εξυπηρέτηση και χρόνος αναμονής!!! Το πολύ 10 λεπτά…
«Τα σπίτια είναι ακριβά…» αν σκεφτείς ότι με τα λεφτά του ενοικίου πληρώνεις και θέρμανση και νερό νομίζω ότι είναι πολύ καλές τιμές.
«Το σουπερμάρκετ είναι φθηνό» Ναι είναι… ψωνίζεις χωρίς ενδοιασμούς!!
Δεν θα σας κουράσω άλλο… Τελικά το μόνο που μου έχει μείνει τον τελευταίο χρόνο είναι δύο ευτυχισμένα παιδιά, δύο ήρεμοι γονείς, μια ευτυχισμένη οικογένεια…
Συμβουλή: εκτός από το να μάθετε την γλώσσα, όταν το αποφασίσετε να το αποφασίσετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, να δείτε την θετική πλευρά και να διακωμωδειτε την αρνητική… Δεν είναι εύκολη η μετανάστευση και πραγματικά εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να μην χρειάζεται κανένας να φύγει από το σπίτι του, όπου και αν ήταν αυτό… Κουράγιο σε όλους και ειδικά σε αυτούς που περνάνε δύσκολα στην Ελλάδα!!!!
Φιλιά σε όλες τις μανούλες!!!!
Νάνσυ
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μαρία σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κ εγω με τον άντρα μου το ίδιο ακριβώς. Εκείνος έφυγε για Ντίσελντορφ τέλη γενάρη του13 κ εγώ με τον μόλις 3 μηνών γιο μου 8.6.13. Κ εμείς ακούσαμε τα πάντα αλλά είμαστε οι τρεις μας ευτυχισμένοι κ με όλα τα καλά. Το μόνο που έχει σημασία είναι η οικογένεια μας να είναι καλά. Να είστε πάντα ευτυχισμένοι!!!
Μαρία μου, καταλαβαίνω την δυσκολία σου, η Αγγλία είναι όντως δύσκολη χώρα για δουλειά. Αλλά το χειρότερο από όλα θα έιναι να καταστρέψεις και τον γάμο σου!!Δώσε χρόνο στα πράγματα, αφού και οικονομικά δεν είστε πιεσμένοι, προσπάθησε να βρεις ενδιαφέροντα, ώστε να γνωρίζεις νέο κόσμο, μήπως και σιγά σιγά προκύψει έτσι, κάποια ευκαιρία για δουλειά. Και πάνω από όλα αισιοδοξία.Αν μέσα σου δεν είσαι καλά, σίγουρα αυτό αντανακλά, πέρα από τον άντρα σου και στα υποψήφια αφεντικά σου!
Κατ αρχας ευχομαι οτι το καλυτερο στην καινουρια σας ζωη.Διακρινω απο τα λεγομενα σου αυτο π αποκομισατε ως τωρα ειναι μεγαλυτερη αισιοδοξια κ μια πιο ηρεμη κ ευτυχισμενη οικογένεια κ σας συγχαίρω . Δυστυχώς για μενα τα πραγματα ειναι λίγο διαφορετικα.Κοντευω σχεδον χρονο στην Αγγλία κ προσωπικα η ζωη μ εχει γινει μαυρη κ αραχνη.δε μπορω να δω τπτ με αισιοδοξια αφου ταλαιπωριεμαι επι τοσους μηνες να αναγνωριστει το πτυχιο μ κ εχω πληρωσει ενα σωρο λεφτα χωρις αποτελεσμα ακομα.Προσπαθω απεγνωσμενα να βρω οποιαδηποτε δουλεια.εχω στειλει εκατονταδες βιογραφικα κ το τηλ μου δεν εχει χτυπησει ποτε αν κ γνωριζω απταιστα την γλωσσα κ εχω ριξει κατα πολυ τα standards μου.Ο καιρος ειναι πραγματικά απαισιος κ οι ηλιολουστες μερες σπανιζουν.το φαγητο ειναι πραγματικα απαίσιο κ οτι κι αν μαγειρεψω δεν θα βγει το ιδιο νοστιμο αφου οι πρωτες υλες δεν ειναι καλες.Ωρες ωρες ξυπναω κ νομιζω οτι χανομαι.Δε συνειδητοποιω οτι εχω αλλαξει χωρα κι ας εχει περασει κοντα ενας χρονος.Η μονη μ παρηγορια ειναι ο αντρας μ που ευτυχως δουλευει κ μου τα παρεχει όλα δηλ αξιοπρεπες σπιτι, αυτοκινητο για να πηγαινω καμια βολτα μπας κ ξεσκαω κ γενικα δεν εχω παραπονο αλλα ποσο να αντεξει κ αυτος ο αμοιρος με τη δικη μ μιρλα??? Με λιγα λογια δε μ λείπει τπτ σε οικονομικο επιπεδο αλλα νιωθω αποτυχημενη εγω ως ατομο γτ δεν εχω καταφερει τπτ ως τωρα κ αρνούμαι να προσαρμοστω.σας παρακαλώ πειτε μ κατι ενθαρρυντικό γιατι νιωθω πως ο γαμος μ καταρρέει με τη συμπεριφορα μ κ την εμμονη μ να γυρισω μονη μ στην Ελλάδα μιας που ο σύζυγός εχει μια καλη δουλεια κ δεν γυριζει πισω για να ειναι ανεργος
Η αδερφη μου σπουδαζει αγγλια και αυτο που εχω να πω ειναι οτι οντως ειναι λιγο μουντος ο καιρος αλλα οχι πολυ διαφορετικος απο τη θεσσαλονικη πχ σε περιοδο βροχης και το φαγητο δεν θα το ελεγα απαισιο αν και το καθαρα αγγλικο δυσκολα το βρισκεις παρολαυτα εχει απειρες επιλογες απο κινεζικο μεχρι κουβανεζικο.Το φαγητο που φτιαχνετε σας φαινεται αθλιο πολυ απλα γιατι εχουν διαφορετικες πρωτες υλες απο εμας και σας φαινεται διαφορετικο απο το δικο μας.αυτο δεν σημαινει οτι ειναι χαλια ομως.Για να μη μιλησω για το ποσο φτηνα ειναι πχ τα ρουχα και τα αντικειμενα για το σπιτι.Οσον αφορα το πτυχιο και την αναγνωριση του αν ειναι απο ελληνικο πανεπιστημιο τοτε προφανως φταιει το δικο μας κρατος αλλα αν ειναι απο ιδιωτικο ιδρυμα δεν νομιζω οτι ειναι σε καμια περιπτωση υποχρεωμενοι να το αναγνωρισουν.Παρολα αυτα μου κανει εντυπωση το γεγονος οτι πρωτα πηγατε εκει μη εχοντας τιποτα στα χερια σας αναγνωρισμενο περα απο το πτυχιο ξενης γλωσσας και περιμενατε να σας δεχτουν με ανοιχτες αγκαλες.Μην γινομαστε υπερβολικοι κιολας.Ολα αυτα τα λεω τελειως φιλικα χωρις να θελω να σας προσβαλω απλα θεωρω λιγο υπερβολικη την αντιδραση σας και λιιιιγο παραπανω αρνητικη.
Φυσικα κ δεν περιμενα να μ στρώσουν κοκκινο χαλι στο αεροδρομιο.το πτυχιο μ ειναι απο ελληνικο δημοσιο πανεπιστημιο κ παλι εχω μεγαλο πρόβλημα.το φαγητο που φτιάχνω ναι ειναι κακο γτ οπως ειπες οι πρώτες υλες δεν ειναι απλα διαφορετικες.ειναι επιεικώς άχρηστες. Καλε μαγειρευω κρεας κ αντι να μυρίζει ωραια το σπίτι βρομοκοπαει.τον πρωτο καιρο κιολας εκανα εμετο μονο απο την μυρωδια, δεν το αγγιζα καν.ειχα σκεφτει σοβαρα κ εγω κ ο αντρας μ να γινουμε χορτοφαγοι αλλα τωρα απλα το συνηθίσαμε χωρις να τρελαινομαστε οταν βλεπουμε μπριζολα.τεσπα σε επιπεδο δουλειας.τα πραγματα ειναι χαλια.ενω εχω ενα πτυχιο, ξερω τη γλώσσα κτλ κανεις μας κανεις δε με παιρνει για δουλεια κ μιλαμε οτι ειμαι ενα χρονο εδω.να φανταστεις εχω ζητησει να παω εθελοντικα γ κάποιες δουλειες μηπως ενισχυσω περισσοτερο το βιογραφικο κ ακομα με ειδοποιούν. Κοινως εφαγα πορτα! Που και να με πλήρωναν δηλαδη!!! Πραγματικα ισως αυτα ακούγονται υπερβολικα αλλα ειναι η δικη μ αληθεια κ οι δικες μ εμπειριες μεχρι τωρα
Καταλαβαινω οτι ειδικα χωρις δουλεια και μετα απο την απορριψη απο τις εταιριες που στειλατε τα βιογραφικα απλα μην απογοητευεστε και ειδικα μη σταματατε να στελνετε βιογραφικα.για το φαγητο γιατι δεν προσπαθειτε να κανετε κατι μη ελληνικο?πχ κινεζικα νουντλς,σπιτικο σουσι,ιταλικο κλπ?δοκιμαστε.και αν μπορειτε την επομενη φορα φερτε κατι κατεψυγμενο απο ελλαδα.μικρη ποσοτητα παντα.και κουραγιο.
είσαι με τον άνδρα σου χωρίς παιδία στην Αγγλία με οικονομική δυνατότητα και μεταφορικό μέσο ...δεν ακούγεται άσχημο...έχοντας ζήσει σε αυτήν την χώρα αυτό που θα σου πω είναι πως πρέπει να πάψεις να σκέφτεσαι ως μετανάστης Έλληνας, αλλά σαν κάτοικος Αγγλίας ,το κρέας τους δεν είναι κοκκινιστό είναι με gravy sauce ή ότι άλλο θες, υπέροχη η μπουγάτσα δεν λέω αλλά και η ταχινόπιτα που είχα δοκιμάσει σε λιβανέζικο νομίζω τοπικό φούρνο αξέχαστη, ακόμη υπάρχουν υπαίθριες αγορές και μαγαζιά με πολύ ιδιαίτερες πρώτες ύλες, επίσης για αυτά τα χρόνια που ζεις εκεί δοκίμασε άλλες κουζίνες... άλλωστε σε κάθε σούπερ μάρκετ υπάρχει πληθώρα υλικών που δεν βρίσκεις στην Ελλάδα, το να βρεις και να προσαρμοστείς σε δουλεία είναι δύσκολο αλλά αφού δεν βιάζεσαι οικονομικά σκέψου να κάνεις ένα μεταπτυχιακό, σεμινάριο κτλ σε κάτι που σε ενδιαφέρει-όχι απαραίτητα σε σχέση με το πτυχίο που έχεις, εκμεταλλεύσου ότι βρίσκεσαι σε μια χώρα που σου δίνει πολλούς τρόπους να μορφωθείς , υπάρχουν πολλά διπλώματα που οδηγούν άμεσα σε αποκατάσταση, ψώνισε, ταξιδέψε, δοκίμασε όλα όσα δεν θα μπορείς εαν επιστρέψεις τουλάχιστον όχι τόσο εύκολα....φτιάξε ένα μπλογκ, ενα eshop με δικές σου δημιουργίες ...αλλά κυρίως δέξου το ότι είσαι εκεί και ναι ο άνδρας σου μπορεί να έχει βολευτεί καλύτερα από εσένα όμως αυτό δεν σημαίνει ότι και εσύ δεν μπορείς να επωφεληθείς εξίσου...μην κοιτάς μόνο το θέμα δουλείας....κατανοώ ότι πιθανότατα νιώθεις μοναξιά, όμως δεν είσαι και απόλυτα μόνη και έχεις και ευκολίες να επικοινωνείς με όλους στην Ελλάδα όσο θέλεις… ζήσε το...μην το μετανίωσεις μετά όπως εγώ!
Πόσο σε καταλαβαίνω Μαρία. Στην Αγγλία η κρίση είχε αρχίσει από το 2008 αλλά είχαμε δουλειά μέχρι το 2012. Μετά και εμείς (εγώ και ο άντρας μου) φύγαμε ύστερα από 7 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων σπουδάσαμε (διδακτορικά) και δουλέψαμε, αλλά δυστυχώς νέα συμβόλαια δεν ήρθαν και έτσι ήρθαμε στην Ολλανδία. Ο άντρας μου έχει ένα συμβόλαιο το οποίο ανανεώνεται κάθε χρόνο αλλά εγώ εδώ σχεδόν δυο χρόνια δεν είχα ούτε μια συνέντευξη! Δούλεψα εθελοντικά σε διάφορους οργανισμούς ακόμα και στο πανεπιστήμιο, δούλευα σε εργαστήριο εθελοντικά για να μην τρελαθώ. Αλλά είδα ανθρώπους με μόνιμα συμβόλαια να χάνουν τη δουλειά τους οπότε και εγώ δεν είχα καμιά ελπίδα να βρω δουλειά μέσω του εθελοντισμού. Η κρίση δυστυχώς δεν είναι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι δυσκολίες πολλές και πολλές φορές αναπολώ την Αγγλία να φανταστείς. Τουλάχιστον στην Αγγλία δεν υπάρχουν διακρίσεις, ενώ εδώ θα χρειαστώ σελίδες για να απαριθμήσω το τι έχουμε αντιμετωπίσει οικογενειακώς. Στην Αγγλία εγώ έμενα κοντά στο Λονδίνο σε μια πόλη 50 μίλια δυτικά (στο Reading) και έχω πολλές φίλες με παιδιά ή χωρίς που θα μπορούσες να επικοινωνήσεις μαζί τους σε διάφορα μέρη της Μεγάλης Βρετανίας. Έχει πολλά γκρουπ που μπορείς να πας με το παιδί και είναι δωρεάν από το δήμο. Οι βιβλιοθήκες είναι μια πολύ καλή λύση για να γνωρίσεις και άλλες μαμάδες αλλά και για τα παιδιά σου. Μια λύση για τις πρώτες ύλες στο μαγείρεμα είναι να ψωνίζεις από Πακιστανούς ή από Τούρκους (αν βρεις εκεί κοντά που μένεις). Επίσης το κρέας και το ψάρι από τα Morrison’s ήταν καλό, ενώ το κοτόπουλο από τα M&S. Λαχανικά και φρούτα είχαν καλά τα Sainsbury’s αλλά και τα M&S (πολύ πιο ακριβά πάντα αλλά μερικές φορές άξιζε τον κόπο). Να δεις πως σιγά σιγά το φαγητό σου θα γίνεται όλο και πιο νόστιμο! Καλό κουράγιο και καλή δύναμη σου εύχομαι!
εγω σου εχω αλλη συμβουλη. γιατι δεν βαζεις το κρεας για λιγο σε νεροξυδο πριν το μαγειρεψεις? εξουδετερωνει σε μεγαλο βαθμο την οποια μυρωδια.
kala 8ewro ipervoli ta osa les gia tin agglia... apla 8es na giriseis ellada... eimai misi agglida alla megalosa ellada k ss pliroforo oti to kreas tus einai arketa kalitero apoti edw... mipos na epsaxnes ligo kana kreopolio??, episeis ama protimas tin mizeria k tin anergia tis elladas gt exei ilio eisai a3ia tis moiras s... lipame p sta lew oma alla kapios prepei na sta pei.. egw eimai se mia xora p den milaw kan tin glossa me 1 pedi 6 minon k den odigaw... 8a edina polla gia na eimun stin 8esi s
Αυτό με το καλοκαίρι και τον ήλιο βαρέθηκα να το ακούω πια.. Και που είμαστε εδώ στον ήλιο τι χαιρόμαστε από αυτόν, όταν είμαστε κλεισμένοι σε ένα γραφείο μέχρι τις 10 το βράδυ (όσοι εργάζονται) ή είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι λόγω αφραγκίας (όσοι είναι άνεργοι)!? Μπούρδες λέω εγώ. 'Σπίτι' και 'Πατρίδα' είναι εκεί που μπορείς να ζήσεις μια αξιοπρεπή ζωή ευτυχισμένος! Και τον ήλιο τον κυνηγάς στις διακοπές σου, αν σου αρέσει.. Και δεν αρέσει σε όλους ο ήλιος και η ζέστη! Επίσης έχω την άποψη ότι όταν κάποιος σκέφτεται να μεταναστεύσει, δεν πρέπει να το συζητάει με κανέναν άλλο εκτός από τους άμεσα ενδιαφερόμενους (δηλαδή αυτούς που θα τον ακολουθήσουν). Δεν είναι ένα θέμα που κάποιος μπορεί να πει γνώμη, αυτό. Είναι αυστηρά και απόλυτα προσωπικό.
Κορίτσια μου καλησπέρα...να διορθώσω λίγο και να εξηγήσω αυτό που εννοούσα...ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ ότι οι Γερμανίδες, σουηδεζες κτλ μανούλες αγαπάνε τα παιδιά τους...το να είσαι μάνα δεν είναι ελληνικό προνόμιο!!!!αυτό που εννοούσα ήταν ότι καθώς περνάνε οι γενεές οι μητέρες έχουν γίνει λίγο πιο...παρτακιδες???? Δυστυχώς είδα πολλά 4χρονα χωρίς επίβλεψη στο πάρκο και έπαθα σοκ όταν είδα ότι έμεναν αρκετά μακριά, έχω ακούσει επανειλημμένως τις δασκάλες να τονίζουν ότι μέχρι τς 8 τΑ παιδιά θα έρχονται σχολείο με σύνοδο και μια Μαμα απάντησε σιγά μην ντύνομαι για να το φέρω,επίσης δεν μένει κοντά στο σχολείο και το χειρότερο να ακούω παιδάκια στο σχολείο ότι εμένα η μαμά μου νοιάζεται μόνο για το make up και καθόλου για εμένα και να συμφωνούν 3-4 παιδάκια μαζί του!!!! Στην τελική παντού υπάρχουν τέτοιες μαμάδες και ούτε συμφωνώ και με το να είναι το παιδί μου κρεμασμένο από πάνω μου μέχρι τα 18!!! Είδα όμως και παρά πολλές μανούλες που υπεραγαπαν τα παιδάκια τους,που τα αγκαλιάζουν και τα φιλανε πριν το σχολείο και όταν αυτά ξυνηζουν τα μούτρα τους, τους απαντάνε χαμογελαστά " τώρα που ακόμα σε πιάνω γιατί σε λίγο καιρό θα φεύγεις πιο γρήγορα".Κρατάω ακριβώς αυτό που είπε μια προλαλλησασα Μαμα...από τις 2 νοοτροπίες κρατάμε μόνο τα θετικά και προσαρμόζονται όλα σε κάθε οικογένεια... Σας φιλώ γλυκά!!!
και εγώ έχω την εμπειρία της Γερμανίας καθότι έχω γεννηθεί και έχω τελειώσει σχολεία εκεί το σύστημα τους δεν παίζεται!! στα σχολεία υπάρχουν ψυχολόγοι για τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα για τις σχέσεις τους είτε ερωτικές, είτε με τους γονείς, μαθήματα κλπ.., ...θυμάμαι είχαν έρθει στο σχολείο αστυνομικοί και μας έκαναν μάθημα για τα ναρκωτικά και μας εξηγούσαν τι είναι το καθένα, μας τα έδειχναν (αν αργότερα κάποιος έμπλεκε, κακού του κεφαλιού του οκ, είχε ενημερωθεί πρώτα). ..υπάρχει μάθημα οδικής συμπεριφοράς για το ποδήλατο, με ειδικούς δασκάλους, με σημάνσεις, κράνος,.., όπου παίρνεις το δίπλωμα οδήγησης, εκεί κοντά στην Τετάρτη δημοτικού. ...επίσης στους παιδικούς υπάρχει δασκάλα που έχει 4 παιδάκια το πολύ και τους μαθαίνει τα φανάρια(βγαίνει στον δρόμο και γίνεται μάθημα, πως να περπατάνε, να περνάνε το φανάρι κλπ., φοράνε μάλιστα και κίτρινο γιλεκάκι και.., πολλά άλλα. σαφώς υπάρχουν εξαιρέσεις και υπάρχουν και οι αδιάφοροι, οι σκάρτοι, οι ανώμαλοι κ.α όπως σε όλη την υφήλιο!! μιλάμε όμως για την πλειοψηφία και πως λειτουργεί μία κοινωνία στο σύνολό της ακόμα και στους ξένους!! ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΙΔΙΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ (αρκεί να είσαι εργατικός, φιλικός και να ξέρεις τη γλώσσα) βεβαίως υπάρχουν και οι αντιπάθειες για τους ξένους, αλλά και εμείς εδώ δεν έχουμε συμπάθειες και αντιπάθειες;;
Καλα έκανες! Εμας εδω μας έχει σκοτώσει η μαλακία γύρω μας... και δε μιλάω μόνο για το κράτος, μιλάω για την απογοήτευση του οτι σε περίοδο εθνικής αφραγκίας ο καθένας πατάει τον αλλον αντι να υπάρχει αλληλεγγύη...
Σας ευχομαι τα καλυτερα! Ειμαι ελληνογερμανιδα και εχω ζησει στο παρελθον στη Γερμανια. Συμφωνω σε ολα σχεδον που γραφεις, ιδιες παρατηρησεις ειχα κανει κι εγω, η ευγενεια του κοσμου στον δρομο (μια φορα εσπρωξα καποιον καταλαθος στο μετρο, και καθως γυρισε, λεω θα με βρισει, και μου..ζητησε συγνωμη! εμεινα!) τα φτηνα σουπερμαρκετ, η οργανωση στις δημοσιες υπηρεσιες και οι παροχες υγειας ( η θεια μου γεννησε διδυμα και εκτος οτι δεν πληρωσε ουτε 1 ευρω στην κλινικη, οταν γυρισε στο σπιτι η ασφαλεια της παρειχε μαια-συμβουλο θηλασμου ΚΑΙ γυναικα για τις δουλειες του σπιτιου! και παλι εμεινα!) Ωστοσο θελω να πω κατι πανω σ αυτο που λες οτι δεν ενδιαφερονται για τα παιδια τους. .θα διορθωσω οτι δεν ΚΑΚΟΜΑΘΑΙΝΟΥΝ τα παιδα τους, οπως εμεις. Μπορει βεβαια απο τη σκοπια μας, των Ελληνιδων να μην το πολυκαταλαβαινουμε -βεβαια ολες οι περιπτωσεις φυσικα δεν ειναι οι ιδιες- αλλα αν δεν αφησουμε τα παιδια μας να πραξουν μονα τους (οπως λες, τα γερμανακια τα κανουν οντως ολα μονα τους απο πολυ μικρη ηλικια, ντυνονται, τρωνε κτλ) δεν θα δημιουργησουμε ανεξαρτητους ανθρωπους στην κοινωνια. Στη γερμανια τα παιδια δεν τα εχουν ολα στο πιατο. Υπαρχει ΕΝΑ φαγητο(κι αν δεν το τρως, απλα θα πεινασεις) ΕΝΑ χαρτζηλικι απ το οποιο αγοραζεις ως παιδι αυτο που θελεις(ετσι μαθαινουν την εννοια της οικονομιας απο νωρις και διαχειριζονται τα χρηματα τους, δεν τους τα παιρνουν ολα οι γονεις τους, οτι θελουν) Ας μην πλατυασω, δεν ειναι τυχαιο που στη χωρα μας τα παιδια μενουν με τους γονεις τους ωσπου να παντρευτουν πολλες φορες, αυτα στη γερμανια δεν υπαρχουν. Κατα τη γνωμη μου ειναι καλο συστημα διαπαιδαγωγησης και μεγαλωνει ανεξαρτητα και λειτουργικα ατομα στην κοινωνια. Βεβαια, κι εγω μεγαλωνοντας τα παιδια μου υποκυπτω σε "ελληνικα" να το πω, νταντεματα και τα κακομαθαινω μερικες φορες..ο καθε γονιος, παρατηρωντας κραταει τα θετικα και τα υιοθετει για τον εαυτο του και τα παιδια, και τα αρνητικα τα απορριπτει. Μην καταδικαζουμε ομως τις Γερμανιδες μαμαδες οτι δεν ενδιαφερονται για τα παιδια τους επειδη δεν ειναι ολη την ωρα απο πανω τους να τους κανουν τα χατηρια! Σας ευχομαι τα καλυτερα! Καλη αποφαση και τα παιδια θα μεγαλωσουν σ ενα πιο ασφαλες περιβαλλον. Εδω τα τελευατια χρονια ζουμε ενα θεατρο του παραλογου, που, δεν ξερουμε που θα καταληξει και μας εχει τσακισει την ψυχολογια.
Το πως μεγαλώνεις τα παιδιά σου είναι θεμα χαρακτήρα των γονιών κατά την γνώμη μου. Εγώ σε καλοκαιρινές διακοπές σε νησι είχα δει ένα ζευγάρι γερμανων με δύο παιδιά, το αγοράκι τους(μικρότερο) ούρλιαζε, κυριολεκτικά σπαραζε, ειχε πρησμένο πόδι και κούτσαινε, δεν ξέρω τι είχε πάθει ακριβώς. Ο πατέρας έκανε βουτιές με μάσκα με την μεγαλύτερη κόρη πιο περα και η μάνα διάβαζε βιβλίο ξάπλα. Μέχρι που εμείς φύγαμε το παιδί ακόμα έκλαιγε. Δηλαδή τώρα αυτό σημαίνει ανεξάρτητο παιδί; Εντάξει συμφωνώ ζούμε στην χειρότερη χώρα του κόσμου, παντού είναι καλύτερα, είμαστε όλοι κάφροι, ο χειρότερος λαός αλλά δεν θα δικαιολογώ ότι παράξενο συμβαίνει αλλού και στις άλλες χώρες γίνονται στραβά και άλλοι λαοί είναι λάθος σε πολλά πράγματα. Δεν έχω ζήσει στην Γερμανία, έχω συγγενείς εκεί και ξέρω αρκετά για την ζωή εκεί. Μπράβο σας που φύγατε και είστε πολύ καλύτερα εκεί Να έχετε μια υπέροχη ζωή εκεί.
Δε νομιζω οτι ειπε η προλαλησασα κοπελα οτι ειμαστε οι χειροτεροι, "καφροι" κτλ. Πουθενα δεν ειδα στην απαντηση της κατι τετοιο. Και εγω εξωτερικο μενω, Βορεια Ευρωπη και συμφωνω απολυτα με την Ερασμια. Ολες οι μαμαδες του κοσμου νοιαζονται και πονανε για τα παιδια τους, παρα την εντελως ηλιθια καραμελα οτι εμεις οι Ελληνιδες, νοιαζομαστε περισσοτερο απο τις υπολοιπες. Εχω ζησει Ελλαδα και εχω ζησει -και ζω- εξω και θα πω οτι προτιμω μια μαμα η οποια αφηνει περιθωρια στο παιδι της να εξερευνησει και να ειναι ελευθερο και να ανακαλυπτει τα ορια του μονο του (μεσα σε λογικα πλαισια) απο τις μαμαδες που συνηθως βλεπω στην Ελλαδα που ειναι μεσα στην υπερβολη για ολα. "Μη, θα πεσεις", "ελα εδω" κτλ και αυτη η εμμονη με το φαι και τα κιλα, ειναι εξοργιστικη το λιγοτερο. Και να παθαινουν σχεδον καρδια αν ενα παιδακι πεσει λιγο και να πανικοβαλλονται αν χτυπησει ή αρρωστησει και λιγακι κτλ κτλ.Τελος παντων, ο καθενας εχει τις αποψεις του και υπαρχουν γονεις και απο τις 2 πλευρες παντου, σε ολο τον κοσμο. Απλα εγω προσωπικα προτιμω την χαλαροτητα και την ελευθερια απο την καταπιεση, την επιμονη, την εμμονη και το φυλακισμα. Η υπερβολη και ολο αυτο το "θεατρο" (με την εννοια της υπερβολης, οχι της υποκρισιας) που κανουν οι Ελληνιδες με τα παιδια τους, δε σημαινει παραπανω αγαπη. Για αυτο, οπως ειπε και η Ερασμια, βλεπουμε τοσες ιστοριες και τοσες και τοσες κοπελες (και ανδρες) με ψυχολογικα απο μαμαδες στην Ελλαδα και να μη μπορουν να απαγκιστρωθουν και να νιωσουν ελευθερες. Γνωμη μου.
Ελβα μου αφού έζησες εδώ ξέρεις πολύ καλά πόσο πανέμορφη είναι η Κολωνία!!!!Την αγαπώ πολύ και την ονομάζω η δεύτερη Θεσσαλονίκη μου!!! Μια πόλη έτοιμη για εξερεύνηση!!! Olin's Μην αγχώνεσαι καθόλου...θα την αγαπήσεις την ζωή εδώ...όπως προείπα διακωμώδηση των αρνητικών στοιχείων και θετική σκέψη..τώρα για τα παιδιά...Ο δικός μου πάει 1η Δημοτικού και ακόμα δεν μιλάει γερμανικά!!!!καταλαβαίνει τα πάντα αλλά δεν μιλάει!!!εχθές είχαμε την συνάντηση γονιού - δασκάλου και η δασκάλα μας είπε ότι η 1 και η 2 τάξη είναι μια και γίνεται σε 3 χρόνια!!! Οπότε μην αγχώνεσαι καθόλου για το μεγάλο γιατί έχει αρκετό χρόνο να προσαρμοστει...το μικρό αν θέλεις για παιδικό να ξέρεις ότι είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί θέση!!! Είναι υπερπληρης οι παιδικοί σταθμοί!!!Ότι απορία έχεις όσο αφορά τα παιδιά ευχαρίστως να σε βοηθήσω!!όσο για εσένα τα γερμανικά σου θα επανέλθουν κατευθείαν,στο εγγυώμαι!!!
Εγώ καλή μου θα έφευγα αμέσως!!! Και είπα ναι και σε εντελώς κουφή χώρα που όποιος το άκουγε έλεγε είσαι τρελή. Και ξέρεις που στράβωσε το πράγμα? Είχε την απαίτηση να πάω εκεί που δεν ξέρουμε καθόλου τι παίζει και να πιάσω αμέσως δουλειά. Του έδιναν τόσα που δε θα χρειαζόταν να δουλέψω ποτέ μου - αν και δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Αλλά φυσικά δε μοιράζεται ποτέ του. Σκέψου τώρα να πας στο εντελώς άγνωστο μέρος, καμία σχέση με τον πολιτισμό της Ευρώπης, και να πρέπει να αφήσεις παιδί με άγνωστο άνθρωπο χωρίς πρώτα να έχεις τσεκάρει τι παίζει εκεί. Καλύτερα εδώ που σε λίγο ή θα πρέπει να αφήσω εντελώς (και ίσως για πάντα...για γραφειοκρατικούς λόγους) το επάγγελμά μου, γιατί τα πάγια έξοδα πια υπερβαίνουν τα έσοδα ή να αρχίσω να αφήνω χρωστούμενα. Αλλιώς δε βλέπω κάτι άλλο να παίζει. Σημασία έχει η ομάδα. Η δικιά μας πάσχει από όπου και να την πιάσεις. Βοήθεια στην οποία να βασιστείς ούτε από τους γονείς μου. Έστω κάνοντας babysitting. Και χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Τώρα, όμως, μου έβαλες φιτιλιές και θα αρχίσω να ψάχνω δουλειά στο εξωτερικό. Κι αν βρω και βγαίνω οικονομικά, ας μην ακολουθήσει αυτός μετά αν δε θέλει κι ας πάμε οι υπόλοιποι.
Σε μια τέτοια περίεργη φάση είμαστε κι εμείς... Ο σύζυγος είναι ήδη Κολωνία ( Κολωνία βλέπω και στη φωτογραφία ) και προσπαθεί να βελτιώσει τα γερμανικά του, αν και έχει ήδη το Β2 πτυχίο. Εμείς ( εγώ και παιδιά), αν όλα παν καλά, θα μετακομίσουμε το καλοκαίρι. Εγώ ήμουν πολύ αρνητική για το εξωτερικό, αλλά βλέπω την κατάσταση εδώ κι εφόσον μου άρεσε η συγκεκριμένη πόλη, έδωσα το οk. Δε μιλώ γερμανικά παρόλο που γεννήθηκα Γερμανία (ήρθα 6 ετών στην Ελλάδα) και έχω ήδη το απαιτούμενο πτυχίο γλώσσας ( το πήρα το 1990!!). Πρέπει να κάνω χοντρό φρεσκάρισμα. Τα παιδιά, το ένα 7 ετών (τον στέλνουμε απο πέρσι σε φροντιστήριο για την εκμάθηση της γλώσσας, αλλά μόνο σκόρπιες λέξεις ξέρει) και το άλλο 2,5...
Νάνσυ σου εύχομαι τα καλύτερα.......... Η Κολωνία είναι μια υπέροχη πόλη. Έζησα εκεί 6 χρόνια και πήγα ελληνικό σχολείο....... αυτή η εικόνα της εκκλησίας, γέφυρας.... με πάει 16 χρονια πίσω............ πηγαίνω για διακοπές όμως.......... είναι όλη οικογένεια μου εκεί.........