Γεια σας και από εμένα μαμάδες και μπαμπάδες.
Με λένε Δώρα, είμαι 35 και είμαι έγκυος στην 18η εβδομάδα.
Είμαι λοιπόν η μαμά το be Δώρα, αλλά τα τελευταία 7 χρόνια είμαι και η θεία Δώρα της γλυκιάς μου Χρυσάνας και εδώ και 3,5 χρόνια η θεία/νονά Δώρα της γλυκιάς μου Αλεξάνδρας.
Από την ημέρα της γένησης των κοριτσιών ζω τον καθημερινό αγώνα της αδερφούλας μου, σκληρά εργαζόμενης μανούλας, χωρίς γιαγιαδοβοήθεια κοντά. Ο αγώνας αυτός μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και την γνωστή καθημερινή αγωνία: τι θα φάμε αύριο; Όοοοολη μερα; (πρωινό, σνακ στο σχολείο, φαγητό στο ολοήμερο για την Χρυσάνα, βραδυνό, κολατσιό για τον σύζυγο για το γραφείο) Αγώνας φαγητού για όοοοολη την οικογένεια.
Σε αυτόν τον στίβο λοιπόν «μπαίνω» και εγώ! Επιστήμονας Τροφίμων με 10 χρόνια επαγγελματική εμπειρία στην βιομαχανία τροφίμων, υστερική με την δουλειά μου και πάνω από όλα προβληματισμένη από τις ανησυχίες της μαμάς που θέλει να δώσει το καλύτερο στο παιδί της αλλά: α) δεν μπορεί να αξιολογήσει ποιο είναι αυτό, β) ξέρει αλλά δεν μπορεί να το βρει πουθενά, γ) δεν ξέρει από πού επιτέλους να ενημερωθεί ΣΩΣΤΑ, δ) και τελικά καταλήγει να ψωνίσει βάσει διαίσθησης; Βάσει πείρας; Συσκευασίας; Marketing;
Για να μην παραξηγηθώ: Παραδέχομαι ότι είμαι ον παμφάγο, περιδρομιάζω κοινώς τα πάντα, λατρεύω μεταξύ άλλων τα γαριδάκια, την πίτσα (την οποία παραγγέλνω από delivery) και το παγωτό βανίλια…. μπορώ να φάω 2 κιλά στην καθησιά. Αλλά προσπαθώ αυτά να τα αποφεύγω και να τρώω κυρίως φαγάκι μαγειρεμένο, σπιτικό που λέμε.
Αφού λοιπόν εξομολογήθηκα και εγώ τις «αδυναμίες» μου θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου, μετά από χρόνια συναναστροφής με καταναλωτές.
Α) Τα τρόφιμα που κυκλοφορούν στα ράφια είναι σε γενικές γραμμές ασφαλή, εάν φυσικά έχουν τηρηθεί από τους παραγωγούς και λιανεμπόρους κάποιες βασικές, ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ αρχές: συνθήκες υγιεινής, εφαρμογή της νομοθεσίας που αφορά στην χρήση των προσθέτων (επιτρεπόμενα πρόσθετα και όρια χρήσης τους), σωστές συνθήκες μεταφοράς, αποθήκευσης και διατήρησης, κτλ κτλ κτλ – δεν θέλω να σας κουράσω με λεπτομέρειες. Σε αυτά να προσθέσω φυσικά και την αρχή της μη παραπλάνησης του καταναλωτή.
Β) Φυσικά και δεν είναι δική σας αρμοδιότητα να παίζετε τον ρόλο του «αστυνόμου Σαϊνη» και να στέλενετε σε εργαστήρια για αναλύσεις οτιδήποτε αγοράζετε για να ελέγξετε αν είναι σύνομο… Αυτό εξάλλου θα σας στοίχιζε μία περιουσία….
Όμως είναι δική σας αρμοδιότητα να ελέγχετε και να διαβάζετε προσεκτικά τις ετικέτες των συσκευασμένων τροφίμων που αγοράζετε. Και αν κάτι δεν καταλαβαίνετε να μην διστάζετε να επικοινωνείτε με τους ειδικούς. Να τους ρωτάτε για ποιο λόγο έχουν χρησιμοποιηθεί τα συστατικά που δεν καταλαβαίνετε και αν θα μπορούσε το ίδιο προϊόν να παραχθεί και χωρίς αυτά.
Όχι να ανατρέχετε σε googlaρισμα που συχνά μπορεί να σας οδηγήσει σε πληροφορίες – urban legends, μη επιστημονικά τεκμηριωμένες.
Γ) Αν από την μαμαδοεμπειρία σας γνωρίζετε τις βασικές αρχές παρασκευής ενός προϊόντος στο σπίτι, κρίνετε από μόνες σας αν το αντίστοιχο στο ράφι σας ικανοποιεί βάσει της ετικέτας του… (π.χ. ψωμί στο σπίτι = αλεύρι, μαγιά, νερό, αλάτι…. στο ράφι;)
Δ) Ενημερωθείτε για τις έννοιες! Παράδειγμα: άλλο γιαούρτι και άλλο επιδόρπιο γιαουρτιού… άλλο άρτος και άλλο αρτοπαρασκεύασμα, άλλο παγωτό και άλλο παγωμένο γλύκισμα (το marketing που λέγαμε)
Ε) Παν μέτρον άριστον! Καλή και η φουξ γρανίτα φράουλα (μετάφαση: παγωμένο ζαχαρόνερο με πηκτικά, χρωστική και άρωμα, χωρίς ίχνος πραγματικής φράουλας) αλλά μην ξεχνάμε και την στιμμένη πορτοκαλάδα από φρέσκα πορτοκάλια που μόλις εσείς στίψατε.
ΣΤ) Ακόμα και αν προτιμάτε τα χύμα ή ασυσκεύαστα τρόφιμα μη διστάζετε να ρωτάτε για τα συστατικά τους. Στον φούρνο για παράδειγμα οι τυρόπιτες δεν έχουν ετικέτα…. Δεν είναι όμως δικαίωμά σας να γνωρίζετε αν η τυρόπιτα έχει μέσα πραγματικό τυρί; Εσείς εξάλλου αυτό πληρώνετε. Στον χασάπη που κρέμονται τα λαχταριστά λουκάνικα και έτοιμα μπιφτέκια: τι έχουν μέσα; Γιατί δεν φέρουν ετικέτα όπως τα αντίστοιχα συσκευασμένα του σούπερ μάρκετ/μπακάλη κτλ. Για να μην μιλήσω για τα αλλεργιογόνα συστατικά που ακόμα και αν περιέχονται στα χύμα τρόφιμα, εσείς δεν μπορείτε να τα γνωρίζετε αφού δεν έχουν ετικέτα… άρα: ΡΩΤΗΣΤΕ, ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ να μάθετε.
Ζ) Τα χαρακτηριστικά ενός τροφίμου στο ράφι τα καθορίζει πάντα η προσταγή του καταναλωτή: Γιατί στην ταβέρνα το μπιφτέκι το θέλετε ζουμερό και κατακόκκινο, το φιλέτο να λιώνει, ενώ στο σπίτι όταν εσείς το μαγειρεύετε ξέρετε ότι μετά το ψήσιμο πιθανά να στεγνώσει και θα γίνει καφέ…. Γιατί το ψωμί πρέπει να είναι αφρός και να διατηρείται αφρός για 10 μέρες ενώ αυτό που ζυμώνετε στο σπίτι την 2η ημέρα αρχίζει και «μπαγιατεύει» και είσαστε ok με αυτό;
Η) Μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις από τους παραγωγούς… Γιατί θα αναγκαστούν να ψάξουν τον τρόπο να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις μας! Λογικό δεν είναι;
Γιατί να ζητάμε σούπερ τρόφιμα, που να αντέχουν στο ψυγείο ή εκτός τις άπειρες ημέρες, ασφαλή προς κατανάλωση και χωρίς ίχνος αλλοίωσης των ποιοτικών τους χαρακτηριστικών ως την λήξη τους… Φταίμε μήπως και εμείς;
Θ) Και επειδή ζω στην Ελλάδα και ξέρω πώς έχει η κατάσταση…. ακόμα και αν εσάς σας πιάσει οίστρος ενδιαφέροντος και αρχίσετε να ρωτάτε τον κάθε εργαζόμενο σούπερ μάρκετ/μπακάλικου/φούρνου/σερβιτόρο γυράδικου να σας δώσει πληροφορίες για τα παρεχόμενα προϊόντα – απάντηση κατά 99% δεν θα πάρετε….
Γιατί δεν είναι δική τους δουλειά να γνωρίζουν, αλλά του ειδικού με τον οποίο επιβάλλεται να συνεργάζονται. Και άρα να σας παραπέμψουν αντίστοιχα.
Εγώ λοιπόν θα επιμένω και θα φωνάζω και θα χτυπιέμαι….
Στην Ελλάδα του 2014 που η μόνη αγορά που κινείται είναι αυτή του τροφίμου και τα μόνα μαγαζιά που ανοίγουν είναι φαγάδικα κάθε τύπου τουλάχιστον ας κινείται σωστά…. Διεκδικήστε τις ΣΩΣΤΕΣ απαντήσεις σας….
Ταϊζουμε τα παιδιά μας και τρώμε και εμείς…. Τα λίγα χρήματα που κερδίζουμε με τόσο κόπο ή που μας έχουν απομείνει τα διαθέτουμε πλέον μόνο στο βασικό αγαθό: στην τροφή μας! Σε όσους λοιπόν καταθέτουμε τον οβολό μας είναι υποχρεωμένοι να μας παρέχουν αγόγγυστα όποια πληροφορία χρειαστούμε.
Και ναι βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί μπορεί να γνωρίζω κατιτίς παραπάνω, αλλά και τι μ’ αυτό; Είμαι και εγώ καταναλώτρια και μαμά to be, που επιθυμεί και αξίζει σωστής αντιμετώπισης και πληροφόρησης.
Σας φιλώ,
Μαμά to be Δώρα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εγω καταλαβα τι εννοεις γιατι εχω ψιλοψαχτει με τη διατροφη απο τοτε που εγινα μαμα αλλα οχι πολλα πραγματα γιατι δεν ετυχε να βρω ενα blog πχ που να μου αρεσει σε ολα οπως το ειμαι μαμα και να το διαβαζω συστηματικα. Κανε εσυ ενα και δωσε μας τα φωτα σου!
Εξαιρετικό άρθρο! Ευχαριστούμε!
Πολύ ωραία αυτά που μας γράφεις. Εγώ πάντως θα ήθελα να μας γράψεις ένα άρθρο -εμάς τις άσχετες- ώστε να καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα από αυτά που διαβάζουμε (π.χ. θα διαβάσω τα συστατικά από ένα τυποποιημένο προϊόν αλλά δεν θα καταλάβω και πολλά πράγματα). Επίσης, γράφεις παραπάνω: άλλο γιαούρτι και άλλο επιδόρπιο γιαουρτιού… άλλο άρτος και άλλο αρτοπαρασκεύασμα, άλλο παγωτό και άλλο παγωμένο γλύκισμα, τι εννοείς όμως? Επίσης, τώρα τελευταία διάβασα το παρακάτω άρθρο: http://www.spartacus.gr/diet/item/47-gala-o-leykos-xrysos Ποια η γνώμη σου ως ειδικός?
Είσαι Θεά! Με το καλό!
με το καλό να έρθει το παιδάκι σου!! και εγώ σε αυτήν την κατεύθυνση κινούμε, χωρίς όμως να έχω και τη σωστή ενημέρωση όπως έχεις εσύ (σπουδές..) γιατί όντως την αλήθειά 100% δεν την έχω.
Ευχαριστώ πολύ Ρ.! Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος και να έχεις όπως λες την αλήθεια. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι πρέπει σιγά σιγά οι καταναλωτές στην χώρα μας, και ειδικά οι μαμάδες, να αρχίσουν να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους προς τις σωστές κατευθύνσεις και όχι επειδή "κάπου το άκουσαν". Πίστεψέ με λόγω της δουλειάς μου μιλάω καθημερινά με πολύ κόσμο που έχει τεράστια πλάνη σε πολλά θέματα, και κυκλοφορούν πολλοί "αστικοί μύθοι" που νομίζω ότι ήρθε ή ώρα να καταρριφθούν...Δεν μπαίνω σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί δεν θα ήθελα να πλατιάσουμε. Συγχαρητήρια πάντως που είσαι ευαισθητοποιημένη!!!