Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down στις 21 Μαρτίου, 15 άτομα με σύνδρομο Down στέλνουν ένα μήνυμα σε κάθε μέλλουσα μαμά που μαθαίνει ότι το παιδί της πάσχει από το σύνδρομο. Ενα βίντεο που αγγίζει καρδιές και ελπίζει να ενημερώσει και να αφυπνίσει.
Τα άτομα με σύνδρομο Down μπορούν να είναι ευτυχισμένα! Το ίδιο και οι γονείς τους!
[divider]
Στις 9 Φεβρουαρίου λάβαμε αυτό το e-mail από μια μέλλουσα μαμά:
«Είμαι έγκυος. Ανακαλύψαμε ότι έχει σύνδρομο Down. Φοβάμαι. Τι είδους ζωή θα έχει το παιδί μου;»
Σήμερα της απαντάμε έτσι:
Αγαπητή μέλλουσα μαμά,
μη φοβάσαι. Το παιδί σου θα μπορεί να κάνει πολλά πράγματα.
Θα μπορεί να σ’ αγκαλιάσει.
Θα μπορεί να τρέξει καταπάνω σου.
Θα μπορεί να μιλάει και να σου λέει πόσο σ’ αγαπάει.
Θα μπορεί να πηγαίνει στο σχολείο όπως όλοι.
Θα μπορεί να μάθει να γράφει.
Και θα μπορεί να σου γράφει, αν κάποια μέρει φύγει μακριά από εσένα.
Γιατί θα μπορεί μάλιστα να ταξιδεύει.
Θα μπορεί να βοηθήσει τον πατέρα του να διορθώσουν το ποδήλατό του.
Θα μπορεί να δουλεύει και να βγάζει λεφτά.
Και μ’ αυτά τα λεφτά, θα μπορεί να σε βγάζει για δειπνο.
Ή να νοικιάσει ένα διαμέρισμα και να μένει μόνος του.
Καμιά φορά θα είναι δύσκολα.
Πολύ δύσκολα.
Σχεδόν αδύνατα.
Όμως έτσι δεν είναι για όλες τις μαμάδες;
Αγαπητή μέλλουσα μαμά,
το παιδί σου θα μπορεί να είναι ευτυχισμένο.
Όπως είμαι εγώ!
Και θα είσαι και εσύ χαρούμενη.
Έτσι δεν είναι, μαμά;
Ε μαμά;
Τα άτομα με σύνδρομο Down μπορούν να έχουν μια ευτυχισμένη ζωή.
Μαζί θα το κάνουμε δυνατό.
(γιατί ο καθένας έχει το δικαίωμα να είναι ευτυχισμένος)
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λεμε.Δεν ξερουμε τις αληθινες δυσκολιες που εχει.Τα πραγματα δεν ειναι τοσοροδινα. Υπαρχουν περιπτωσεις οου ειναι πραγματικα απελπιστικες.Οι περισσοτερες απο εμας εχουν υγιη παιδια και παλι χριαζομαστε βοηθεια απο παντου για να τα καταφερουμε. Ζουμε σε μια χωρα που δυστυχως δεν ''επιτρεπει''αυτα τα ατομα να ζουν ευτυχισμενα.Η παιδεια μμας πρωτα απο ολα.Θα πρεοει να εισαι σχεδον πλουσιος για να αντεπεξελθεις στα αυτονοητα.Το κρατος δεν υποστηριζει τις οικογενειες που εχουν ενα ατομο με αναπηρια.Λυπαμαι που δεν ημουν τοσο δυνατη να φερω εις γνωσην μου ενα τεοιο παιδι στο κοσμο.Δεν ντρεπομαι καθολου.
τι να πω...κλαίω ακόμα....και δοξάζω τον Θεό που έχει το παιδάκι μου γερό ....κ μακάρι να έχει όοοοοοολα τα παιδιά του κόσμου.....
Εκπληκτικό!!!!! Τόσο ανθρώπινο κ αληθινό!!! Συγκινητικό!!!
Σίγουρα αλήθεια είναι όλα αυτά! Μακάρι απλά να υπήρχαν και στην Ελλάδα οι κατάλληλες δομές για να διευκολύνουν τη ζωή αυτών των οικογενειών και να μην αφήνουν τους γονείς να αγωνίζονται μόνοι τους να τα στηρίξουν.
Δυστυχώς το "σύνδρομο" το έχουμε όλοι οι υπόλοιποι...Δυστυχώς....
Ήθελα να γράψω κάτι και όταν διάβασα και το θέμα για το παιδάκι με νανισμό, δυστυχώς η εικόνα που έχω είναι ότι στην Ελλάδα αυτά τα πλάσματα δεν χωράνε. Μόλις υπάρξει μια υποψία ότι το παιδί έχει κάποιο σύνδρομο η πίεση να διακόψεις την κύηση είναι πολύ μεγάλη. Και όταν δεν θέλεις όλοι σε κοιτάνε σαν να είσαι εξωγήινος. Ίσως να φταίνε τα ταμπού μας ή και το ότι δεν υπάρχει κρατική μέριμνα για τους ανθρώπους με διαφορετικότητα. Δε ξέρω αν αυτό που σκέφτομαι είναι υπερβολικό,αλλά νομίζω ότι ο αποκλεισμός αυτών των ατόμων ξεκινά από όταν είναι ακόμα στην κοιλιά της μάνας τους.
Mετά από αυτό που είδα ντρέπομαι που έκανα αμνιοπαρακέντηση όταν μου είπαν ότι μπορεί να έχει. Και σου λένε δεν είναι μόνο το down σαν εικόνα ή δυσκολία στην καθημερινότητα αλλά ότι συνδέεται συχνά με καρδιακές παθήσεις και δε θες το παιδί να υποφέρει. Αλήθεια έτσι είναι? Γιατί αυτά τα παιδιά μια χαρά τα είδα. Στην Ελλάδα πάω στοίχημα ότι οι περισσότεροι θα έπεφταν να σε φάνε αν αποφάσιζες να γεννήσεις ένα παιδί που ήξερες ότι έχει down. Ευτυχώς που για τον αυτισμό δεν υπάρχει ακόμη τρόπος να τον εξακριβώσουμε από τη μήτρα και έτσι γλιτώνουν πολλά τέλεια παιδάκια. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που ένιωσα ντροπή για κάτι που έκανα.
Ναι μαμά Νίνα... θα συμπληρώσω όμως στο τελευταίο κομμάτι που αναφέρεσαι στη μη ανίχνευση του αυτισμού πως ευτυχώς που έτσι γλυτώνουν και πολλά "μη τέλεια" παιδάκια. Για να δούμε πόσο ατελείς είμαστε εμείς...
Αυτα που εχουν αυτισμο ειπα τελεια γιατι ειναι! Μαζι σου κι εγω σε αυτο που λες
Δε χρειαζεται να νιωθεις ντροπη.η καθεμια μας θα εκανε αμνιοπαρακεντηση...δεν ειναι κακη η αγνοια...το θεμα ειναι οτι ειναι αποφαση του καθενος αφου μαθει να πραξει αναλογως...καλημερα σας
Ξερεις γιατι νιωθω ετσι; Γιατι εχω ενα παιδι που δεν ειναι 100% οπως τα υπολοιπα που βλεπεις. Δεν ξερω ακομη τι τρεχει η δεν τρεχει μαζι του κι αν θα ειναι για παντα πιο πισω απο τους αλλους. Αλλα ειναι το τελειο μωρο. Και δεν το λεω εγω που ειμαι μαμα του και δεν ειμαι αντικειμενικη. Σε τραβαει βρε παιδι μου. Αν μου ελεγες σημερα οτι μπορει να μην το ειχα απο επιλογη μου επειδη ισως να μπορουσαν να το προβλεψουν αυτο πριν γεννηθει θα εψαχνα 100 τοιχους να βαραω το κεφαλι μου ολη μερα. Αυτος ειναι ο μονος λογος που νιωθω τυψεις που εκανα αμνιοπαρακεντηση στο αλλο παιδι. Γιατι για να την κανω παει να πει πως ημουν μαλλον με το δεν το κραταω αν εχει κατι. Σπανια νιωθω τυψεις. Αυτο το βιντεο με ισοπεδωσε ομως.
yυπέροχο!ας ελπίσουμε να κλείσει ο σύγχρονος καιαδας,ο μεγαλύτερος όλων των εποχών,που θανατωνει οσους δεν ειναι τελειοι