Είναι τελικά τόσο κακό το μπουκάλι; Μια νέα έρευνα μας εκπλήσσει.

γράφει η Rebecca από το Fosterhood για το babble

Τους τελευταίους 17 μήνες έχω πήξει με τη φόρμουλα (ξένο γάλα) για το μωρό – «φτυαρίζω» 24 με 32 κουταλιές σκόνης την ημέρα για την ακρίβεια. Και δεν πιστεύω πως τα παιδιά μου θα είναι κατώτερα σε βάθος χρόνου. Ως ανάδοχος μητέρα, πίστευα πως η διαμάχη μεταξύ θηλασμού και μπιμπερό ήταν ένας μαμαδοπόλεμος τον οποίο θα απέφευγα. Κι όμως.

Σοκάρομαι από το πόση κριτική και πόση απαξίωση έχω εκλάβει επειδή ταΐζω δημόσια τις κόρες μου με φόρμουλα. Λες και έβαλα δυναμίτη στο στόμα τους. Μερικούς μήνες νωρίτερα, βόλταρα όλο χαρά σε μια υπαίθρια αγορά και σταμάτησα για να φτιάξω το γάλα για το ανήσυχο μωρό μου. Μια γυναίκα που με είδε με ενημέρωσε συγκαταβατικά: «Υπάρχει χώρος ΘΗΛΑΣΜΟΥ λίγο παρακάτω, για να ΘΗΛΑΣΕΙΣ». «Τέλεια! Δίνουν και δωρεάν δείγματα;» της ανταπάντησα. Η φίλη μου είδε τις φλόγες στα μάτια μου και με πήρε μακριά.

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα από το Ohio State University η οποία μελέτησε τις διαφορές σε 8237 παιδιά, 7319 αδέλφια και 1773 ζευγάρια παιδιών από τα οποία το ένα τρεφόταν με φόρμουλα και το άλλο θήλαζε, οι παρακάτω συνήθεις παράγοντες που φερόταν πως διαφέρουν δραματικά λόγω θηλασμού, δεν δείχνουν να παρουσιάζουν διαφορά.

1. Δείκτης Σωματικής Μάζας (BMI)

2. Παχυσαρκία

3. Υπερκινητικότητα

4. Γονεϊκή προσκόλληση (ασφαλής συναισθηματική σχέση μεταξύ γονέων και παιδιού)

5. Συμμόρφωση συμπεριφοράς

6. Λεξιλογικές ικανότητες

7. Δυνατότητα ανάγνωσης

8. Μαθηματικές ικανότητες

9. Νοημοσύνη

10. Σχολαστική ικανότητα

(Ο 11^ος παράγοντας μάλιστα, το άσθμα, φαίνεται πως έχει μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης αν το παιδί θηλάζει αντί αν τρέφεται με το μπουκάλι).

Τα ευρήματα αυτά συμφωνούν με μία παρόμοια έρευνα επάνω στον θηλασμό του 2005 (στην οποία μελετήθηκε διπλάσιο δείγμα αδελφών που τρέφονταν με διαφορετικό τρόπο) η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Health Services Research. Συνήθως, οι έρευνες στο θέμα του θηλασμού συγκρίνουν παιδιά διαφορετικά μεταξύ τους παρά μέσα στην ίδια οικογένεια, κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει άλλες μεταβλητές που μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα όπως το εισόδημα της οικογένειας, το μορφωτικό επίπεδο των γονέων και τη φυλή/εθνικότητα.

Η σπουδαιότητα της έρευνας αυτής είναι προφανής και δημιουργεί αντιδράσεις που θα ωφελήσουν την επιστήμη. Η επικεφαλής της έρευνας του Ohio State University, Dr. Cynthia Colon, δήλωσε: «Αν ο θηλασμός δεν έχει το αποτέλεσμα που πιστεύουμε πως θα έχει μακροχρόνια για το παιδί, όσο σημαντικός και αν είναι βραχυχρόνια, καλό θα ήταν να εστιάσουμε σε άλλα πράγματα», λέει. «Χρειάζεται να εξετάσουμε την ποιότητα των σχολείων, την επάρκεια της στέγης και το είδος της εργασίας που έχουν οι γονείς όσο μεγαλώνουν τα παιδιά τους».

Η αλήθεια είναι πως αν είχα γεννήσει η ίδια κάποια από τις κόρες μου θα τις θήλαζα αν το σώμα μου με βοηθούσε. Όχι επειδή πιστεύω πως θα ήταν ευεργετικό για το μωρό (ζω κατά βάση πίνοντας Coca Cola light, μπανάνες και Snickers) αλλά επειδή, όπως οι περισσότεροι, θέλω να αισθάνομαι ανώτερος άνθρωπος. Για καλό ή για κακό, ο θηλασμός βρίσκεται στην κορυφή του μέτρου που μετράει το πόσο τέλεια μαμά είσαι. Επίσης, θέλω να αισθάνομαι πως αν υπάρχει κάτι που θα βοηθήσει το παιδί μου και τις πιθανότητές του να ζήσει, θα το έκανα.

Ίσως να έβρισκα μαγικό τον θηλασμό, ίσως και όχι. Είναι τόσο προσωπική αυτή η επιλογή. Ελπίζω αυτή η νέα μελέτη να στρέψει την κοινή γνώμη κάπου στη μέση, ώστε να αισθάνονται όλες οι μαμάδες τη στήριξη που χρειάζονται.