Ήμουν σίγουρη ότι θα πετύχει!
Με λενε Ρανια. Με τον αντρα μου τον Δημητρη ειμαστε μαζι 11 χρονια. Αγαπιομαστε παρα πολυ και καποιες δυσκολες καταστασεις υγειας που περασαμε μας εκαναν να αγαπηθουμε ακομη περισσοτερο και να ειμαστε ενα απο τα πιο αγαπημενα ζευγαρια. Και οταν λεω δυσκολες καταστασεις, εννοω εναν καρκινο που περασε ο Δημητρης και που τελικα ολα πηγαν καλα! Αλλα και τρια χειρουργεια γυναικολογικα δικα μου που τελικα επισης ολα καλα! Α! Και μια εξωσωματικη!
Η ιστορια μου δεν διαφερει πολυ απο τις ιστοριες εξωσωματικης που ακουμε απο γνωστους και φιλους. Η μονη διαφορα ειναι οτι ενω ο γιατρος μου ελεγε να σταματησουμε την διαδικασια καπου στην μεση της θεραπειας γιατι ηταν πολυ δυσκολο να πετυχει, εγω μαζι με τον αντρα μου αποφασισαμε να συνεχισουμε με μηδαμινες πιθανοτητες επιτυχιας… Ο λογος ηταν οτι ειχα χαμηλη αποκριση των ωοθηκων μετα την διεγερση τους απο τα φαρμακα και το αποτελεσμα ηταν να εχω κανει μονο ενα ωαριο… Για να εχουμε καποιες ελπιδες επρεπε να εχει τουλαχιστον 4-5 ωαρια ο γιατρος για να δουλεψει…. Εμεις ομως ημασταν σχεδον σιγουροι, οχι 100%, αλλα κατι μου το ελεγε μεσα μου… Και ναι, το ενστικτο μου δεν με ξεγελασε! Πετυχε!
Ημουν εγκυος με την πρωτη προσπαθεια και αρκετα δυσκολη περιπτωση!
Τα συναισθηματα ηταν απεριγραπτα. Οταν εμαθα το αποτελεσμα της χοριακης, πιστευω δεν εχω υπαρξει πιο ευτυχισμενη και χαρουμενη ποτε στην ζωη μου! Η εγκυμοσυνη εξελιχτηκε ομαλα μεχρι την 32η εβδομαδα που επαθα προεκλαμψια και γεννησα προωρα….
Το βαρος του μπεμπακο μου 1490γρ. κατα τα αλλα υγιεστατος….. 29 μερες στην ΜΕΝΝ… 29 ατελειωτες μερες που δεν θα ξεχασουμε ποτε στην ζωη μας ουτε εγω ουτε ο αντρας μου… Κλαμα, πολυ κλαμα, αγωνια και αρνητικες σκεψεις… Δεν μου αρεσει που το λεω αυτο, αλλα ετσι ενιωθα… Φοβομουν, φοβομουν παρα πολυ για ολα αυτα που ακουγα γυρω μου… Ηθελα να φυγουμε απο εκει μεσα, να εχω το παιδι μου εγω, να το φροντιζω εγω, να το εχω συνεχεια στην αγκαλια μου!!
Τελος καλο, ολα καλα! Αυτη την στιγμη ο μπεμπακος μας ειναι τριων μηνων, ειναι ενας κουκλος και ειναι πραγματικα δωρο ΘΕΟΥ για εμας!!! Για εμας που η ζωη μας εδωσε πολλες δυσκολιες και πολλη στεναχωρια αλλά μας εδωσε ενα αισιο τελος!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
Μπραβο σου πανω απο ολα για την αισιοδοξια σου!!!! Να ζησει το μωρακι σας παντα γερο !!!@
Η αισιόδοξη πλευρά που βλέπεις τα πράγματα μου έφτιαξαν τη μέρα. Να είσαι καλά.
Να τον χαίρεσαι κούκλα μου, και τον μπεμπάκο και τον άντρα σου. Να είστε πάντα καλά και αγαπημένοι.
να χαιρεστε τον κουκλο σας και ποτε μα ποτε ξανα να μην αντιμετωπισετε τετοιες δυσκολιες!!!
Να σας ζήσει ο μπεμπάκος σας, να έχετε πάντα υγεία, αγάπη και να βλέπετε το σποράκι σας να μεγαλώνει και να γίνεται άντρας. Έχω κι εγώ με εξωσωματική ένα αγοράκι δυόμισι χρονων και μπορώ να πω, τώρα έχω αρχίσει να ηρεμώ και να είμαι πιο ψύχραιμη όταν αρρωσταίνει ή συμβαίνει το οτιδήποτε. Νομίζω ότι οι γυναίκες που δυσκολεύτηκαν με εξωσωματικές έχουν ένα εσωτερικό άγχος παραπάνω, περνούν διάφορα απο το μυαλό τους. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να κάνω άλλο παιδί λόγω οικονομικών προβλημάτων. Σου εύχομαι να καταφέρεις το ίδιο εύκολα και δεύτερο και τρίτο παιδάκι, είναι μεγάλη χαρά μέσα στο σπίτι και στη ζωή του ανθρώπου. Και τα μόνα προβλήματα που θα έχετε να αντιμετωπίσετε απο δω και μπρος να είναι απλά και καθημερινά.