Μεταναστεύουμε και… φοβάμαι!
Καλησπέρα σε όλες τις μανούλες και ειδικά σε αυτές του εξωτερικού, την πολύτιμη βοήθεια των οποίων θα ζητήσω σήμερα.
Σε λίγους μήνες θα φύγουμε οικογενειακώς για το εξωτερικό (σε μία πόλη της Τουρκίας). Ο άντρας μου είναι ήδη εκεί από τον Σεπτέμβρη και εμείς θα φύγουμε στο τέλος του καλοκαιριού. Έχω δύο παιδιά, 4 και 2 ετών σήμερα, και οι σκέψεις πολλές.
Θα προσαρμοστούν εύκολα; Πως θα τους φανεί το αγγλόφωνο σχολείο; Τι θα απαντώ σε τυχόν ερωτήματα του τύπου «γιατί είμαστε εδώ, μακριά από φίλους και συγγενείς», «πότε θα γυρίσουμε σπίτι μας» και άλλα τέτοια; Αλλά και πιο πρακτικά θέματα. Τι θα γίνει με το σπίτι μας; Είναι εύκολο να μετακομίσουμε με το «νοικοκυριό» μας και τα έπιπλά μας; Αν όχι τι θα τα κάνουμε;
Σκέφτομαι πριν φύγουμε να επισκεφτώ κάποιον παιδοψυχολόγο που θα με βοηθήσει, ελπίζω, με την ψυχολογία των παιδιών, αλλά πραγματικά όσο πλησιάζει ο καιρός τόσο μεγαλώνει το άγχος.
Περιμένω τα σχόλιά σας!
Μαμά Αθηνά
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ευχαριστώ βρε κορίτσια! μου δώσατε πολύ κουράγιο:) θα σας ενημερώσω όταν με το καλό έρθει η στιγμή.
τα παιδια δεν εχουν απολυτος κανενα προβληματο μονο που χρειαζετε ειναι να μην τους μεταδοσης το δικο σου στρες, τομονο που χρειαζονται ειναι να νοιωσουν ασφαλεια. Τα δικα σου ειναι πολυ μικρα δεν εχουν ξεκινησει καν σχολειο στην ελλαδα στο νηπιαγωγειο θα μαθουν την γλωσσα τοσο γρηγορα που δεν θα το πυστευεις. Ζω στο εξωτερικο και ερχονται πολυ ελληνες καινουργιοι, εδω υπαρχει η δυνατοτητα ελληνικου σχολειου πολυ ομως δεν το επιλεγουν. Δεν χρειαζετε παιδοψυχολογος μην ειμαστε υπερβολικη αν μπορεσεις να προετοιμαστεις εσυ καλα ψυχολογικα γιαυτη την αλλαγη θα ακολουθησουν και τα παιδια. Αν η μανουλα ειναι αγχωμενη θα αγχωθουν και τα παιδι, αν η μαμα ειναι στεναχωρημενη στεναχωριουνται και τα παιδια, αν η μανουλα ειναι χαρουμενη χαιρονται και τα παιδια κτλ. Ξερω ποσο στρες νοιωθεις το περασα πριν καποια χρονια χωρις παιδια... αλλα ολα θα παρουν τον δρομο τους... Ευχομε τα καλυτερα ......
Για τα παιδιά μην στεναχωριέσαι καθόλου!!Αυτά δεν θα έχουν πρόβλημα καθόλου!!Οι μεγάλοι προσαρμόζονται λίγο πιο δύσκολα!!Εμείς έχουμε φύγει στην Αυστραλία εδώ και δύο χρόνια!!Ο γιος μου τέσσερα χρόνων και ήδη έχει μάθει την γλώσσα!!Όλα θα πάνε καλά μην ανησυχείς!!Λίγο υπομονή χρειάζεται!!Σου εύχομαι λοιπόν τα καλύτερα!!
Για τα παιδιά μην εχεις κανενα αγχος! Εμεις μενουμε εδω και δύο χρονια Γερμανία, τα παιδιά ηταν 3 και 5 και προσαρμοστηκαν πολυ καλα. Πηγαινουν σε γερμανικο σχολείο, μιλανε ηδη την γλωσσα και ποτε δεν μου δημιουργησαν προβληματα ουτε μου εκαναν ερωτησεις τύπου 'γιατι ειμαστε εδώ'. Και σκεψου οτι έμειναν 4 μήνες Ελλαδα στους γονεις μου!!! τα παιδια εχουν αμυντικους μηχανισμους και δεχονται τις αλλαγες πιπ ευκολα απο εμας τους μεγαλους! Ολα καλα θα πανε λοιπόν λαι προσπαθησε να απολαύσεις λι εσυ την εμπειρία αυτη!
Καλημέρα! ειμαστε και εμεις οικογένεια που άλλαξε τόπο διαμονής, όχι εξωτερικό αλλά στην αλλη άκρη της Ελλάδας απο αυτή που ήμασταν. Εχω ενα παιδάκι που ηταν ακριβώς ανάμεσα στα δικά σου ηλικιακά όταν ηρθαμε εδώ και ειχα τους ίδιους προβληματισμούς. Αυτό που είδα είναι οτι από τους τρεις μας ο μικρός ηταν που προσαρμόστηκε πιο γρήγορα..Θες η ηλικία,θες που τα παιδιά τα βλέπουν όλα σα μια νέα εμπειρία-περιπέτεια -που μεταξύ μας έτσι πρέπει να τα βλέπουμε και εμείς :). του είπαμε οτι εδώ ειναι η δουλειά του μπαμπά και είπε ενταξει... Αυτό που είχα σαν προτεραιότητα ήταν να πάει στο σχολείο και σε 1-2 δραστηριότητες ώστε να δημιουργήσει έναν κύκλο γνωστών και φίλων μιας και δεν θα είχε πλέον γυρω του συγγενείς και φίλους όπως πριν. Όντως εκανε παρέες, γέμισε ο χρόνος του και ειδα μια μεγάλη αλλαγή στην συμπεριφορά του . Δηλαδή ενω ηταν πάντα κλειστός και επιφυλακτικός από τη φύση του έγινε πολύ ανοιχτός και κοινωνικός. Σα να ανοιξαν οι οριζοντές του, να ωρίμασε, να έπεσε στα βαθιά και αναγκάστηκε να κολυμπήσει. Σε αυτόν τον τομέα τα πήγε πολύ καλύτερα από εμένα πχ. Τα παιδιά σου έχουν βέβαια και τη γλώσσα να αντιμετωπίσουν αλλά είναι σφουγγαράκια, νομίζω θα εκπλαγεις με το πόσο γρήγορα θα ανταπεξέλθουν . Αυτό μου εχουν πει και γονείς που πήγαν εξωτερικό και κυρίως με παιδιά προσχολικής ηλικίας. Στα πρακτικά τώρα νομίζω θα είναι καθαρά οικονομικά τα κριτήρια σου. Αν το σπίτι που έχεις τωρα ειναι ιδιόκτητο, τι θες να το κάνεις -κρατήσεις για όταν θα έρχεστε ή νοικιάσεις , αν τα έξοδα της μεταφοράς όλου του νοικοκυριου θα είναι περισσότερα από το να βρεις ενα επιπλωμένο σπίτι. Εγώ πχ διάλεξα αυτή τη λύση και έφερα μόνο ρούχα και λευκά είδη. Θα μάθεις πάντως να λειτουργείς με λιγότερα στο σπίτι και αλήθεια σου λέω μετα απο λίγο θα αναρωτιέσαι γιατί ειχες τρεις κουταλες αντί μιας. Καλή αρχή!
Και να συμπληρώσω και κάτι. Επειδή και εμεις περάσαμε σχεδόν ενα χρόνο χώρια - λόγω δουλειάς- ήταν για όλους μας πολύ πιο ευκολο να είμαστε σε ενα ξενο μέρος όλοι μαζί παρά ο χρόνος που περάσαμε χωριστά και το παιδί ηταν 'σπίτι του'