Ποιο αγοράκι έχει σήμερα τη γιορτή του; Το δικό μου!

Να δω για πόσα χρόνια ακόμα θα πιπιλάω την ίδια καραμέλα του καημένου του παιδιού που ποτέ δεν γιόρτασε ονομαστική γιορτή (Ολυμπία ντε!), η μαμά του ποτέ δεν δέχτηκε κόσμο στο σπίτι να κεράσει φοντάν, κεράσματα ποτέ δεν πήγα στο σχολείο να κάνουν πάρτι οι συμμαθητές και κάπως έτσι να δικαιολογηθώ για το ότι είμαι άσχετη, εντελώς άσχετη όμως με τις ονομαστικές γιορτές. Τόσο άσχετη που ούτε πότε γιορτάζουν τα παιδιά μου καλά καλά δεν ξέρω! Τόσο!

Ευτυχώς βέβαια μου το θύμισε ο Μάνος ότι σήμερα το απίθανο αγόρι μας, ο ήλιος μας ο φωτεινός, ο ΑΡΧΕΛΑΟΣ μας έχει τη γιορτή του! Πού να το φανταζόμουν εγώ η Ολίβια/Ολυμπία που χάρη στο internet ανακάλυψα ότι έχω τέσσερις-πέντε γιορτές, ενώ πιο πριν ιδέα δεν είχα, ότι ο Αρχέλαος όχι μόνο θα είχε γιορτή, αλλά θα ήταν, σου λέει, και γνωστή, καθώς ο πεθερός μου το γιόρταζε το όνομά του πάντα!

Και έτσι καλούμαι τώρα εγώ η μάνα να ψήσω κανένα καπκέικ, να φτιάξω κανένα πιτάκι, να γιορτάσω το φως των ματιών μου!

Αρχέλαε μου… χρόνια σου πολλά, καμάρι μου!

«Φοράς» το όνομά σου όπως του αξίζει! Και σου πάει τόσο!

Σ’ ΑΓΑΠΩ, φατσάκι μου!