Με αφορμή ένα βερυκοκί μαλλί!
Άλλαξα πάλι το μαλλί μου! Κλασική εγώ…
Και αυτή τη φορά τα άφησα οοοοοόλα πάνω στα χέρια των κομμωτών και δεν έβγαλα κιχ. Τους είπα μόνο πως θέλω μέχρι το καλοκαίρι να το γυρίσω στον κλασικό ξανθό εαυτό μου, άρα να απαλλαγώ από το μαύρο που με συνόδευε τον τελευταίο καιρό και ότι μου αρέσουν τα τρελά! Και έτσι έγινε!
Ξεκίνησα έτσι…
Μπήκε αυτό…
Έγινα έτσι σαν καναρίνι…
Μετά μπήκε αυτό…
Ήρθε και το ψαλίδι…
Και έγινα έτσι!
Aνέβασα φωτό στο Facebook και έγινε χαμος από σχόλια και Likes. Ακριβώς επειδή είναι αρκετά εξτρίμ και το χρώμα αλλά και το κούρεμα, περίμενα μέτριες αντιδράσεις, αλλά να που τελικά άρεσε πολύ! Μου έφτιαξαν τη μέρα τα τόσο όμορφα σχόλια! Σας ευχαριστώ, ρε παιδιά, πραγματικά όμως!
Και όταν αυτά κόπασαν, έσκασαν μύτη και τα άλλα, χαχα, όχι που θα έλειπαν!
Σας προλαβαίνω, για να μην παρεξηγήσετε το μήνυμα που θέλω να περάσω: στα 30 μου και μετά από τόση επαφή με τοοοοοόσους ανθρώπους μέσω του eimaimama, είμαι πια αρκετά ώριμη για να γνωρίζω ότι δεν γίνεται να αρέσουν όλοι και όλα σε όλους. Εκτός αυτού κατανοώ ότι ως άνθρωπος έχω επιλέξει ένα έξω από τα συνηθισμένα στιλ, άρα είναι λογικό και επόμενο να υπάρχουν ΠΟΛΛΟΙ που διαφωνούν με τις επιλογές μου. Επίσης, ναι, γνωρίζω ότι έχουμε δημοκρατία και όχι δεν μου αρέσει να μου λένε μόνο θετικά.
Τα καλύψαμε αυτά;
Πάμε λοιπόν στο θέμα:
Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να κρατήσουν τη γνώμη τους για τον εαυτό τους; Δεν σου άρεσε το μαλλί μου, το δέχομαι και το σέβομαι. Πιθανότατα έχουμε εντελώς διαφορετικό στιλ και έτσι μάλλον ούτε εγώ θα επέλεγα το δικό σου μαλλί για μαλλί μου. Η διαφορά μας ξέρεις ποια είναι; Ότι ΔΕΝ θα στο πω. Όχι μόνο δεν θα στο πω με τον τρόπο που το λες εσύ (διάβασα από «Μπλιαχ!» εως -το κορυφαίο!- «Εντάξει… απλά χάλια! Και το κούρεμα και το χρώμα! sorry«), αλλά δεν θα στο πω ΚΑΝ! ΚΑΝ! Το καταλαβαίνεις; Υπάρχει μια μικρή λεξούλα που αν όλη την είχαμε και την χρησιμοποιούσαμε, όχι ως λέξη, αλλά ως έννοια, ο κόσμος μας θα γινόταν πολύ πολύ πιο όμορφος: είναι το «τακτ» και βοηθά τους ανθρώπους να ζουν πιο αρμονικά, να σέβονται την διαφορετικότητα και να μην πληγώνουν τους άλλους. ΤΑΚΤ. Μπορείς να το χρησιμοποιήσεις ακόμα και αν σου ζητήσουν την άποψη (στην προκειμένη περίπτωση εγώ δεν την ζήτησα καν, απλά ανέβασα μια φωτο μου!)
Αν με πλήγωσαν;
Καλέ σιγά μην με πλήγωσαν! Καταρχάς θα ήμουν χαζή και αχάριστη αν προσπερνούσα τα 100 θετικά σχόλια και έμενα στα 5 σχόλια αυτού του τύπου. Υπήρχαν και 10 που έλεγαν «Δεν είναι το στιλ μου, αλλά με γεια!», μια χαρά και αυτά, σεβαστά και επιθυμητά. Αλλά επειδή δεν είναι όλοι εγώ και δεν έχουν όλοι την εμπειρία που έχω εγώ βασικά λόγω του eimaimama (όσοι έχουν περάσει από διαδικασία έγκρισης σχολιων σε μεγάλο site ή blog, καταλαβαίνουν τι θα πει ΚΑΚΟ σχόλιο) και επειδή όλα αυτά είναι καθρέφτης και της κοινωνίας μας, σκέφτομαι: Τι κάνει έναν άνθρωπο τόσο στριμμένο; Το έχω δει και άλλες φορές, πολλές φορές, και στο Facebook και εδώ στο eimaimama σε σχόλια. Ανέβασε π.χ. μια έρμη μάνα το φόρεμα που διάλεξε για τη βάπτιση του παιδιού της και η άλλη της έγραψε ότι τέτοιο φόρεμα κάνει μόνο για να πάει στη… λαϊκή! Δηλαδή πόσο άσχημα μεγάλωσες βρε άνθρωπε για να πληγώνεις έτσι; Κανένας δεν βρέθηκε στο δρόμο σου να βάλει λίγο φως στην ψυχή σου; (τα έχω ξαναγράψει και εδώ. Στεναχωριέμαι πραγματικά για αυτούς τους ανθρώπους. Για αυτό και δεν τους κακιώνω)
Και ξέρετε τι με πονάει; Ότι οι νεότερες γενιές -τα παιδιά που σήμερα είναι στην εφηβεία- το κάνουν πια αυτόματα. Ανεβάζει μια πιτσιρίκα μια φωτο της και οι φίλες αυτόματα αφήνουν σχόλιο, άλλες υπερτονώνοντας το εγώ της, άλλες ισοπεδώνοντάς την τάχα μου όμως παιχνιδιάρικα («Πώς είσαι έτσι εδώ ρε;», «Κατέβασέ την, είσαι βλαμμένη;»).
Σκέψου λοιπόν αν εμείς οι γονείς αρχίσουμε πια με σημαία την ελευθερία του internet να γράφουμε ότι σκεφτόμαστε, τι θα κάνουν τα παιδιά μας μεγαλώνοντας… Από τη μία υπάρχουμε εμείς που προσπαθούμε να χτίσουμε ένα μέλλον αγάπης μεγαλώνοντας παιδιά που δεν γνωρίζουν τι θα πει «ξεχωρίζω», «κρίνω άδικα», «βάζω ταμπέλες», «χαρακτηρίζω», από την άλλη έχουμε τους γονείς «δεν-έχω-τακτ-θα-πω-ότι-θέλω-ελευθερία-δεν-έχουμε»;
Δεν ξέρω, προβληματίζομαι πολύ… Είμαι η μόνη που δεν λέω/γράφω ότι γουστάρω, αλλά επιλέγω να μην πληγώσω κανέναν; Δεν είναι ότι δεν είμαι ειλικρινής, είναι ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ρε φίλε!
Αυτά τα λίγα λοιπόν με αφορμή το νέο μου βερικοκί μαλλί.
Εσείς τι λέτε; Πιστεύετε ότι ο κόσμος θα γίνονταν καλύτερος αν εκφραζομασταν όλοι ελεύθερα ή αν είχαμε όλοι αυτό που λέμε «τακτ»;
Υ.Γ. Ξέρω ότι και σε αυτό το κείμενο τώρα το ίδιο θα γίνει, χαχα!
εμένα πάντως αυτό που σε ενοχλούν 5-10 αρνητικά σχόλια και δεν σε ''ενοχλεί'' η ΄τόσο μεγάλη έκθεση και προβολή της ζωής σου και ΚΥΡΙΩΣ των παιδιών σου, πραγματικά με ξεπερνάει!
Με αυτήν την έννοια να μην κυκλοφορεί στον δρόμο, γιατί κι εκεί εκτίθεται υπερβολικά και μπορεί να ακούσει σχόλια...Έχεις σκεφτεί ότι και 20 ατομα να είχε στις επαφές της, μπορεί ένα και μόνο ένα να έβρισκε ευκαιρία να ρίξει τρελή κακία;
χμ.. μάλλον δεν κατάλαβες το point μου.... δεν είναι το ίδιο πράγμα να κάνεις την ζωή σου reality στο Internet (πράγμα θλιβερό για μένα), με το να κυκλοφορείς στο δρόμο.....άσχημο πράγμα η ματαιοδοξία φίλη μου...
Η δουλειά της είναι το blog αυτό...Και επειδή δεν βρίσκεις ομοιότητα, θα σου πω απλά ότι ο κακοπροέραιτος κόσμος θα βρει να πει το σχόλιό του είτε κυκλοφορείς στον δρόμο, είτε κάνεις αναρτήσεις στο διαδίκτυο. Οι αναρτήσεις δικές της, τα πικρόχολα σχόλια δικά τους. Να αναλαμβάνει επιτέλους καθένας την ευθύνη του και να μην ψάχνει δικαιολογίες. Γιατί όπως είπα παραπάνω, αν δεν ήταν η Ολίβια και το blog της για να ασχοληθούν, θα ήμουν εγώ που θηλάζω την κόρη μου 18 μηνών γαϊδούρα ή εσύ που φοράς πχ ρούχα που θεωρούν ότι δεν σου πάνε...
όταν λοιπόν από επιλογή εκτίθεσαι ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ, τότε δέχεσαι και τις συνέπειες...και η δουλειά της ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ να κάνει reality την ζωή της sorry, δεν ''ξεπουλάς'' την ζωή σου για ένα blog...... γνώμη μου πάντα αλλά θα έπρεπε να προστατεύει ΚΥΡΙΩΣ τα παιδάκια της από το διαδίκτυο.. .για μένα αυτό είναι σοβαρό κι όχι εάν δέχτηκε 5-10 αρνητικά σχόλια χωρίς τακτ... κοιτάτε το δέντρο και δεν βλέπεται το δάσος.......
Συμφωνώ για τα παιδιά της και το διαδίκτυο. Θες να μου πεις δλδ ότι τα αρνητικά σχόλια για το μαλλί της ήταν επειδή θεωρούν ότι εκθέτει τα παιδιά της στο διαδίκτυο; Κι έπειτα στο ξαναλέω. Οι δημοσιεύσεις δικές της, τα πικρόχολα (και γενικά όλα) τα σχόλια των υπολοίπων. Όχι να λέμε ότι επειδή εκτίθεται θα πρέπει να τα δέχεται, γιατί είναι σαν να λες ότι προκαλεί. Έτσι έχουμε τον λεγόμενο τραμπουκισμό και μπορεί πολύ εύκολα να ξεφύγει από το διαδίκτυο (όπου ψευτόμαγκες υπάρχουν πολλοί να κρυφτούν πίσω από την ανωνυμία ενός ποστ) και να βγει στον δρόμο η κριτική αυτή. Θεωρείς δλδ ότι αν αύριο την πετύχω στον δρόμο και της πω μπροστά σε άλλους "Πως κυκλοφορείς έτσι;" θα έχω κάποιο ελαφρυντικό; Επειδή έχω δει τις δημοσιεύεσεις της εδώ; Ξαναλέω...Η έκθεση δική της....Η κακία των υπολοίπων. Αν λοιπόν κάποιος έχει το θράσσος ή το θάρρος να πει την κακία του έτσι φάτσα φόρα να έχει και την μαγκιά να την δεχτεί ως είναι....Ως κακία δλδ...Πες κυρά μου (όχι εσύ, η όποια) "Ναι! Είμαι ξινή και πικρόχολη και το μαλλί σου εξακολυθώ να πιστεύω πως είναι χάλια" ...Όχι να μαζεύουν την ουρά στα σκέλια και να κρύβονται πίσω από "δικαιώματα" και "δημοκρατίες"! ΕΥΘΥΝΗ! Όση ευθύνη έχει η Ολίβια για τη υπερέκθεσή της, άλλη τόση έχουν οι πικρόχολοι κομπλεξικοί για τα σχόλιά τους.
το μαλλι τα σπαειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι απλα και ομορφα.....σου παει απιιιιιιστευτα ...εαν μπορουσα λογω δουλειασ θα το εκανα κι εγω ετσι...ασε τον κοσμο να λεει μανα μου...εσενα σου αρεσει; εαν σου αρεσει εσενα χεστηκες για την γνωμη των αλλων.....αυτα τα λενε κατι μαμαδες που ειναι συντηρητικουρες και φοβουντε να κανουνε το ασυνηθιστο το περιεργο....και κατι τελευταιο για να κανεις αυτο το μαλλι θα πρεπει να το υποστηριζεις κι εσυ το καρα υποστηριζεις
Eίναι πολύ αστείο το γεγονός ότι - πέραν από το μαλλί - βρέθηκε κάποια να πει και ότι χρειάζεσαι ενυδάτωση χαχαχαχαχαχαχααααα.......!!! Μη μου πεις ότι φαίνονται και οι πόροι του προσώπου απο΄τις φωτογραφίες! χαχαχαχα Εντάξει, ίσως οι Ελληνίδες πάσχουμε από το σύνδρομο της Κατίνας. Και μένα μου αρέσει το κουτσομπολιό, αλλά όλα με ένα μέτρο και πάνω απ'όλα να μην είμαστε άδικοι με τον απέναντί μας, ούτε να του γράφουμε (ή να του λέμε) ξεκάθαρες κακίες. Άνθρωπος που θα γράψει επώνυμα "το μαλλί σου είναι χάλια", αύριο θα εμφανίσει ρατσισμό στον ανάπηρο ή τον ξένο. Με μαθηματική ακρίβεια, γιατί όπως δεν του αρέσει το κόκκινο μαλλί, μπορεί να του χαλάει την αισθητική και ένα άτομο που κουτσαίνει ή ένας έγχωμος στο λεωφορείο ή μια γιαγιά που καμπουριάζει. Τα χάλια της μικροπρεπούς κοινωνίας μας πρέπει να βλέπουμε και να προσπαθήσουμε τα παιδιά μας να μη γίνουν έτσι. Και κάτι άλλο: έχω σιχαθεί να ακούω γύρω μου "α, εγώ είμαι ειλικρινής, σου λέω κατάμουτρα την αλήθεια, είμαι ντόμπρος εγώ". Εγώ δεν τους γουστάρω τους ντόμπρους ανθρώπους. Να πάνε να πνιγούνε. Δεν θεωρώ προσόν τη ντομπροσύνη. Άσε που οι "ντόμπροι" κριτικάρουν μεν αδιακρίτως, αλλά δεν δέχονται την κριτική. Προτιμώ τους γλυκομίλητους, οι οποίοι μπορεί να λένε και κανένα ωραίο και αθώο ψέμα.
Ολίβια, αν υπήρχε στην κοινωνία μας το τακτ και η ευγένια (όχι η κολακεία) που πηγάζει από την ψυχή του ανθρώπου θα είμασταν κοινωνία αγγέλων...Μακάρι όλοι μας να κρίναμε πρώτα τον εαυτό μας και να προσπαθούσαμε να διορθώσουμε τα ελαττώματα μας και μετά να αξιολογούσαμε (όχι να κατακρίναμε) τους γύρω μας.Πάντως θεωρώ ότι ένας έξυπνος νους γνωρίζει από χιούμορ και ευγένεια και δεν πληγώνει τους γύρω του.Συνήθως η ημιμάθεια και η μικροψυχία θολώνουν το νου και οδηγούν σε κατάκριση χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα.Τα άτομα που ισχυρίζονται ότι στο βωμό της ειλικρίνειας μπορούν να μιλούν όπως θέλουν και να λιθοβολούν με τη γλώσσα έχουν πολλά απωθημένα και προσπαθούν να ξεσπάσουν με αυτό τον τρόπο.Ας σκεφτόμαστε, πριν μιλήσουμε ή πληκτρολογήσουμε, ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να δημιουργούμε κακίες και άσχημα συναισθήματα στους διπλανούς και άγνωστους συνανθρώπους μας. Και κάτι άσχετο..Δεν μπορώ να μη ρωτήσω...Πες μας Ολίβια (έστω με pm τι μάρκα μάσκαρα χρησιμοποιείς;;)Τέλειες οι βλεφαρίδες!!!!
Είσαι, τόσο μέσα στο μυαλό και στο συναίσθημα μου στην στάση, σε σχέση με το τακτ! Τι κρίμα, που οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν τόσο προκλητικοί, τόσο πολύ σκληροί για να δηλώσουν κάτι τόσο απλό. Αναρωτιέμαι γιατί έχουν την ανάγκη να φανούν σκληροί, γιατί επιλέγουν με προκλητικότητα, να χαρακτηριστούν γκρινιάρηδες και σκουντούφληδες και με πολλά άλλα πολύ πιο "σκοτεινά" επίθετα....Το μαλλί εμένα μου άρεσε τόσο που θα ήθελα να είχα τα κότσια να το επιλέξω...όμως δεν τα έχω οπότε μένω στην ασφαλή μου εικόνα, ελπίζοντας τα παιδιά μου να γίνουν πιο τολμηρά από εμένα....Σου πάει πολύ! και το κούρεμα και το χρώμα...