πω πω, εισαι δυσκολα... Κοιταξε, ειμαι σιγουρη πως αν σου πω να κατσεις και να συζητησεις μαζι του ολα αυτα που κανει κ που προφανως σε ενοχλουν θα μου πεις πως δεν περιμενες εμενα για να το σκεφτεις.. Αν αυτο ισχυει σημαινει πως ο αντρας σου δεν σε υπολογιζει ισοτιμα και δεν συμπεριφερεται οπως θα επρεπε απεναντι στη γυναικα του..Ζω και εγω με την πεθερα μου απο κατω και εχω τα ιδια και χειροτερα προβληματα μην σου πω αλλα πλεον, τον εχω με το μερος μου(οταν δεν ειμαι παραλογη)...ΠΟΤΕ δεν θα ελεγα σε μια γυναικα για αυτους τους λογους να χαλασει το σπιτι της και την οικογενεια που με τοοοσο κοπο και κοινη προσπαθεια καταφερε να αποκτησει. το σλογκαν μου ειναι χαρουμενη μαμα, χαρουμενα παιδια..αυτο να σκεφτεις, αμα δεν εισαι χαρουμενη και νιωθεις μειονεκτικα μεσα ιδιο ΣΟΥ το σπιτι τοτε θα κανεις αυτο που λεει η καρδουλα σου...γνωμη μου ειναι να μετακομισεις και να πας σε ενα σπιτι που θα αγορασετε απο κοινου η θα νοικιασετε..ας νοικιασετε το σπιτι ΣΑΣ που ειναι πανω κατω απ την μανα του και πατε σε ενα σπιτι που θα ειστε χαλαροι και προπαντων ισοτιμοι... απ οτι καταλαβαινω δεν εχετε κανει τα παντα για να κρατησετε αυτο τον γαμο και οταν υπαρχουν και 2 παιδακια στην μεση τοτε πρεπει για εκεινα και μονο και κανετε τα παντα!!! στα λεω εντελως φιλικα και ευχομαι μεσα απ την καρδια μου να βρεις αυτο που θα σε κανει χαρουμενη και εσενα και την οικογενεια σου!!!

Σε ότι αφορά την πεθερά, (που είναι τραγική, όπως πάρα πολλές), θα σου έλεγα να τη γράψεις -κατά πόσο είναι εύκολο αυτό τώρα, είναι μια θεματάρα-, διότι σε λίγο καιρό θα βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. Το θέμα εδώ όμως δεν είναι η πεθερά. Είναι ο άντρας σου. Με τα λίγα που διαβάζω, τον βρίσκω κομματάκι πειραγμένο να τον πω? Βλαμμένο ίσως? Κάτι ανάμεσα τέλος πάντων. Δε φέρεται και με τον καλύτερο τρόπο. Το άλλο θέμα είναι και οι ορμόνες οι κακούργες της λοχείας...3μήνες έχεις που γέννησες, σίγουρα κι εσύ δε θα' σαι στα καλύτερά σου με τα ξενύχτια και ένα 3,5 ετών βλαστάρι να κάνει τα δικά του. Προσθέτουμε λοιπόν κούραση+ορμόνες= ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. 1.Θα σε συμβουλέψω να κάνεις λίγη ακόμα υπομονή, μέχρι να περάσει τουλάχιστον το πανηγύρι της λοχείας, για να είσαι έστω λίγο πιο ήρεμη. 2. Όταν έρχεται η γριέντζω, βάλε μωρό στο καρότσι (άνοιξε κι ο καιρός πλέον) και τον μεγάλο απ' το χέρι και πιάσ' τε τα πάρκα της περιοχής. Αν αντέχεις δηλ. Όσο λείπεις απ' το σπίτι, τόσο το καλύτερο για σένα. Τί θα κάνει, θα' ρχεται μαζί το σάψαλο? Δε νομίζω να μπορεί, αλλά και να μπορεί, ασ' τη να' ρθει, μπας και χαιρετήσει το μάταιο τούτο κόσμο απ' το ξεποδάριασμα και λυτρωθείς απ' αυτή. 3. Με το σύζυγο είναι το θέμα, δεν ξέρω πώς να χειριστείς σε αυτή τη φάση που βρίσκεσαι, το γεγονός ότι σε διώχνει απ' το σπίτι. Δε ρωτάς κανα δικηγόρο πρώτα? Κι ας τον μετά να πληρώνει διατροφές. Επίσης, είπες ότι δουλεύεις και έχεις κι ένα ακίνητο. Στο δρόμο δε θα μείνεις πάντως. Υπάρχουν πολλές χειρότερες καταστάσεις που βιώνουν γυναίκες που δεν έχουν ούτε δουλειά, ούτε σπίτι. Οπότε ΔΕΝ είσαι οικονομικά εξαρτημένη από αυτόν. Αυτό τουλάχιστον μην το λες ούτε γι' αστείο...Απλά φοβάσαι μη χάσεις τα περισσότερα που σαφώς έχεις τώρα. 4. Εγώ πάντως, αν μου έλεγε ο σύζυγος να φύγω απ' το σπίτι, θα τον είχα σιχαθεί.

Δεν θεωρώ οτι εχεις σοβαρά θέματα για να χωρισεις.Πιστεύω οτι με μια ουσιαστική συζήτηση με τον συζυγό σου θα λυθούν ολα.Όσο για την πεθερά, αστην κάνε οτι δεν ακούς και κάνε εσυ αυτό που θες.Υπομονή και διάλογος και ολά θαλυθουν. Επίσης καλό είναι στον σύζυγο να δείχνεις δυναμική και οτι δεν φοβάσαι ακόμα και να φύγεις. Αυτός νομιζω έχει το θέμα.Τι θα κανει σε αυτήν την ηλικια τώρα; Αλλη οικογένεια;Δε νομιζω!!!!!