Είμαι η μαμά Εύη και έχω ένα αγοράκι 10 μηνών. Από την ημέρα που γεννήθηκε δεν το έχω αποχωριστεί, εκτός από όταν πάω στη δουλειά (είμαι ελεύθερη επαγγελματίας και επιλέγω το ωράριο μου) ή για καμιά βόλτα με τον σύζυγο ή με φίλους. Γενικά περνάμε πολύ χρόνο μαζί, όμως δεν είναι κολλημένος πάνω μου. Μου αρέσει να τον πέρνω μαζί μου, στα ψώνια, σε φίλους, σε παιδικές χαρές κλπ.. Μένει με τον μπαμπά του ή με τις γιαγιάδες του και δεν γκρινιάζει όταν λείπω.
Μου παρουσιάστηκε ευκαιρία για πενθήμερο ταξίδι στο εξωτερικό με την ομάδα χορού στην οποία συμμετέχω και μου δημιουργήθηκε δίλλημα, να πάω ή όχι; Να προσθέσω ότι είμαι φανατική των ταξιδιών….
Τα έβαλα κάτω και είπα: Οι δύο γιαγιάδες είναι πρόθυμες να τον κρατήσουν. Τρώει ευτυχώς όλα τα φαγητά και δεν είναι ζόρικο μωρό. Έχω την δυνατότητα να αφήσω τράπεζα γάλακτος διότι τον θηλάζω και να πάρω το θήλαστρο μαζί μου για να αντλώ ώστε να μην οδηγηθώ σε απογαλακτισμό. Ο σύζυγος δεν έχει πρόβλημα, μου είπε να κάνω ότι θέλω.
Τι αποφάσισα;;
Ότι δεν θα πάω διότι δεν μπορώ να αποχωριστώ το μωρό μου τόσες πολλές μέρες. Θεωρώ ότι είναι πολύ μικρό για να το αφήσω.
Δεν σας ρωτάω αν πήρα τη σωστή απόφαση, γιατί όταν γίνεσαι μανούλα αλλάζουν οι προτεραιότητες σου, απλά ρωτάω αν πιστεύετε ότι είμαι εξαρτημένη από το μωρό μου, γιατί κάποιοι με προβλημάτισαν όταν μου το είπαν.. Προτιμώ χίλιες φορές να ταξιδέψουμε οικογενειακώς αλλά να μεγαλώσει ακόμα λίγο…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
λοιπόν κορίτσια για να χαλαρώσετε , δώστε στα παιδιά σας την ευκαιρία να γνωρίσουν και κάποιον άλλο (γιαγιά θεία νταντά ) γιατί έτσι και εγώ τον πρώτο μου γιο τον άφηνα μόνο για τη δουλειά ....και έπαθα ένα τροχαίο και έμεινα ένα μήνα στο κατ και έπαθε το παιδάκι μου (20 μηνών τότε) μεγάλο κακό γιατί του έλειπα πολύ και δεν είχε ξαναγίνει ....αν καθότανε με την γιαγιά ποιο πολύ ίσως και να το πέρναγε ποιο ανώδυνα....φυσικά και εύχομαι να μην συμβεί σε κανέναν ...απλά δείχνω και μια άλλη οπτική που δεν είμαστε σε θέση να αποφασίσουμε αν θα το αφήσουμε ή όχι
Πφφφ κ εγώ κουφάθηκα,δεν θεωρώ οτι είσαι εξαρτημένη,ολα οσα είπες μου ακούγονται νορμάλ.Να κάνεις αυτό που θέλεις,αν πραγματικά ήθελες πολύ να πας το ταξίδι θα πήγαινες.Τελεια και παύλα.Εξάρτημενή είμαι εγω αλλα ευτυχως δεν είμαι η μόνη απο οτι διαβάζω.Δεν τον εχω αφήσει ΠΟΤΕ μόνο(με συζυγο.παπουδογιαγιάδες κλπ)ακόμα κ οταν χρειάστηκε να πάω στη γυναικολόγο για ΠΑΠ τον είχα μαζί (στο αυτοκίνητο με το μπαμπα).Κ αν με πουν εξαρτημένη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ως κομπλεξικο άτομο που είμαι ειναι η μοναδική φορά που ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ!
8 μηνες και 5 μερες δεν τον εχω αφησει ουτε μια ωρα!! αν αυτο που περιγραφεις ονομαζεται εξαρτηση τοτε η δικη μου κατασταση πως ονομαζεται??? μαλλον παρανοια!! δεν πορω να τον αφησω πουθενα!! παντου βλεπω κινδυνους!! βεβαια ολοι μ λενε πως ειμαι υπερβολικη αλλα δεν με ενδιαφερει τι λενε γιατι εγω ξερω ποτε θα ειμαι και εγω αλλα και το μωρο μου ετοιμο για να τον αφησω!! προς το παρων, παω παντου με το μωρο μου!!!
μπράβο κοπέλα μου..κ εγώ σαν εσενα είμαι δεν μπορώ να τα αφήσω τα παιδιά...
Είναι 10,5 μηνών και ούτε εγώ θα την άφηνα. Άντε ένα σκ, αλλά είναι μικρο μωρέ. Δε νομίζω οτι είσαι εξαρτημένη. Δεν είναι έτσι η εξαρτηση.
xaxaxaxa!!! θεα!αληθεια πιστευεις οτι εισαι εξαρτημενη?? και μονο τις 3 πρωτες γραμμες που διαβασα απο το αρθρο σου,προσπαθω να δω που ακριβως ειναι η ....εξαρτηση! διαβασε τι θα πει εξαρτηση: παρατησα δουλεια για να μην παει πριν τα 3 παιδικο δεν τον αφησα ποτε για να βγω εξω με συζυγο δεν τον εχω αφησει ποτε με παπουδογιαγιαδες,αδερφια,μπειμπι σιτερ κτλ δεν εχω παει ταξιδι χωρις αυτον ολα αυτα τα τελευταια 3,5 χρονια -μονο!!!!
Πες τα βρε ελσα γιατι μονο εμενα φανηκε οτι δεν ειναι ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ...μαλιστα εχει πολλα περιθωρια να γινει και πολυ περισσοτερο εξαρτημενη;-) Eσυ δεν το συζητω παραεισαι!!
Χαχαχα και εγω εδω μια απο τα ιδια!!! Με το που γεννησα σταματησα δουλεια, περα απο τον γυναικολογο μου που χρειαστηκε να παω λογω ενος θεματος που προεκυψε μετα την γεννα και τοτε τον ειχα αφησει μια φορα στην μαμα μου και μια στην πεθερα μου, δεν τον εχω αφησει πουθενα αλλου και ποτε οπου παμε μαζι!!! Σιαμαιοι ενα πραγμα!!! Εμενα ολοι μου λενε οτι ειμαστε αυτοκολλητοι αλλα προσωπικα δεν με νοιαζει!!! Ηθελα οπως ειπε η κοπελα να τον αναλαβω εγω μεχρι και να παει νηπειο, μπορουσαμε και το κανω!!! Εμας λοιπον μας λες ανετα εξαρτημενες!!! Εσυ εισαι μια χαρουλα!!!
Εμένα μου αρέσει να τον παίρνω παντού μαζί μου. Δεν περνάω ωραία όταν πάω κάπου κ τον αφήνω πίσω. Μπορεί να φύγω γρήγορα επειδή θα γκρινιάζει,πεινάει,νυστάζει αλλά δεν με πειράζει. Δεν μπορώ να είμαι κάπου κ να γκρινιάζει κ εγώ να είμαι αμεριμνη. Μου λένε ότι είμαι υπερβολική που τον παίρνω παντού μαζί. Εγώ απαντώ ότι θα έρθει μια εποχή που δεν θα θέλει πια να με ακολουθεί. Ας το ευχάριστηθώ λοιπόν τώρα.
Θα σου πω το εξης: εγω τη μικρη μου δεν την ειχα αφησει σε κανεναν εκτος του μπαμπα της μεχρι 19 μηνων κι αυτο για το πολυ 2 ωρες. Ολοι μου ελεγαν οτι δεν θα μαθει να μενει και στις γιαγιαδες κι οτι θα εχω προβλημα. Απ'το ενα αυτι εμπαιναν κι απο το αλλο εβγαιναν!!! Αυτο παντως θα μπορουσα να το πω εξαρτηση. Οχι λοιπον δεν θεωρω οτι εισαι εξαρτημενη και σκεφτεσαι (κατα τη δικη μου γνωμη παντα) πολυ πολυ σωστα που δεν θες να το αφησεις ακομα για τοσες μερες. Ευκαιριες για ταξιδια σιγουρα θα σου ξαναδωθουν και σιγουρα θα πας οταν και το μικρουλι σου ε ει ξεπεταχτει λιγο και θα νιωθεις κι εσυ πιο ανετα να το αφησεις.
ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ 8 ΜΗΝΩΝ ΠΗΓΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ 4 ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΗ ΜΗΛΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ 15 ΜΗΝΩΝ 8 ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ!ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΥΠΗΡΞΑ ΚΑΚΗ ΜΑΝΑ ..ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ,ΠΟΥ ΕΔΩΣΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ..ΣΤΟ "ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ"..ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ ΣΑΦΩΣ ΠΙΟ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ,ΦΟΡΤΩΜΕΝΗ ΜΕ ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ!ΤΟ ΕΤΟΣ ΔΛΔ 2010 ΗΜΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥ (365-4) ΚΑΙ ΤΟ ΕΤΟΣ 2011 (365-8)!!!ΟΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ΑΝ ΛΕΙΨΟΥΜΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ! ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΦΥΣΙΚΑ ΞΑΝΑΛΕΙΨΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ 3 ΜΑΣ ΠΙΑ..ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 4 ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΜΑΣ!!ΤΟ ΚΑΚΟ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΕΛΕΙΨΑ ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΞΑ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΗΓΕ..ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΡΗΓΟΡΑ!
Εγώ νομίζω ότι απλά έχεις μπει σε άλλη φάση τώρα, κάτι που για μένα είναι απόλυτα λογικό. Δηλαδή γράφεις ότι είσαι φανατική των ταξιδιών, άρα θα έχεις κάνει αρκετά. Τώρα όμως έχεις το παιδί και απλά δεν βρίσκεις τόσο ελκυστικό ένα ταξίδι χωρίς αυτό. Κάπως έτσι είμαι και εγώ, δεν τρελαίνομαι να πάω κάπου χωρίς το παιδί, γιατί απλούστατα για πάρα πολλά χρόνια, που δεν είχα παιδί έκανα ταξίδια και εκδρομές. Και παρόλο που και εγώ διατηρώ τα χόμπυ μου για να αποφορτίζομαι , γενικά αισθάνομαι ότι τώρα πια είμαι σε άλλη φάση. Αν αυτό κάποιοι το λένε εξάρτηση άποψη τους...
Ούτε εγώ θα έφευγα. Οι πέντε μέρες για το μωράκι μου θα ήταν αιωνιότητα και δεν θα ήθελα να του δημιουργήσω αυτό το στρες.
Ευχαριστώ κορίτσια μου που μου απαντήσατε! Να χαίρεστε τα παιδάκια σας!!
Γιατί πρέπει κάποιοι ντε και καλά να σου βάλουν μία ταμπέλα, ότι είσαι ή δεν είσαι εξαρτημένη από το μωρό σου???Απλά θέλεις να μείνεις μαζί του..αυτό θέλεις και αυτό κάνεις.Δεν είσαι τίποτα..δεν υπάρχει λόγος να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου..Κοίτα να χαίρεσαι το μπουμπουκάκι σου κάθε στιγμή -όπως το νιώθεις- και θα έρθει η ώρα, που θα είσαι έτοιμη να κάνεις πράγματα και χωρίς αυτό!!!
Δε σε ξέρω και φυσικά δε μπορώ να σου πω αν είσαι εξαρτημένη από το μωρό σου ή όχι, αλλά το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να μην ακούς κανένα πέρα από τον εαυτό σου και τον άντρα σου. Αν εσύ αισθάνεσαι καλά και αν το συζητήσεις με τον άντρα σου και σου πει ότι είναι ευχαριστημένος από τις συνήθειές σας, τότε όλα είναι μια χαρά. Το κάθε ζευγάρι έχει τις δικές του αντιλήψεις, κριτήρια, αντοχές κλπ. για το συγκεκριμένο ζήτημα, οπότε μην πολυακούτε όσους είναι έξω από το σπίτι σας. Όσον αφορά το συγκεκριμένο ταξίδι, ίσως να μη θες να πας γιατί είναι αρκετές οι μέρες. Κρίνοντας από τη δική μου εμπειρία, όταν την αφήσαμε για πρώτη φορά στις γιαγιάδες, ήταν στην ίδια ηλικία και ήταν πάλι για 5 μέρες. Το μετανιώσαμε, γιατί μετά την τρίτη μέρα πάθαμε στερητικό σύνδρομο και δε βλέπαμε την ώρα να γυρίσουμε...
Αυτό σκέφτομαι και εγώ το στερητικό σύνδρομο!!!
Εξαρτημένη δεν νομίζω ότι είσαι. Είσαι μαμά, και τις μαμάδες πάντα τις οδηγεί το ένστικτό τους για να παίρνουν κάποιες αποφάσεις. Πιστεύω ότι αν ήταν πραγματικά το μωράκι σου έτοιμο να σε αποχωριστεί για αυτές τις 5 μέρες θα το ένιωθες και θα πήγαινες το ταξιδάκι σου. Προφανώς δεν είναι κι εσύ το ένιωσες. Αρά πήρες σωστή απόφαση. Έχετε άπειρο χρόνο να πάτε ταξίδια όλοι μαζί αλλά και χωρίς το παιδάκι σας, που πίστεψέ με θα το χρειαστείτε!!!
Οπως σε διάβασα κατάλαβα οτι θα πας . Μου ηταν τρομερα ευχαριστη εκπληξη το οτι αποφασισες να μην πας ! Αυτες τις ανοησίες για εξαρτήσεις κλπ , για οποια μερια και αν ακουγονται , καλα θα κανεις να μην τις λαμβανεις καθολου υποψιν σου .
Με ολα οσα εγραψες οτι κανεις μονο εξαρτημενη απο το μωρο σου δε φαινεσαι να εισαι...εργαζεσαι, βγαινεις, χορευεις τι αλλο θα μπορουσες να κανεις χωρις το μωρο? Αν φοβασαι μηπως εισαι εξαρτημενη λοιπον και γι αυτο δε πας στο ταξιδι, μη φοβασαι καθολου! Πηγαινε στο ταξιδι και μετα θα μας γραψεις...εργαζομαι, βγαινω , παω χορο, ταξειδευω, ειμαι πολυ εξαρτημενη μηπως απο το μωρο μου που το σκεφτομαι να παω να ζησω μακρια και να το αφησω εδω ωστε να μη του χαλαω και εκεινου το προγραμμα του?!!! Με δοση χιουμορ ολα αυτα...!
Χαχαχα συμφωνω απολυτα!
Καλά τα λες! Έχεις απόλυτο δίκιο. Τελικά αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο λόγος που δεν πάω στο ταξίδι είναι επειδή θα πάθω σύνδρομο στέρησης και θα περάσω χάλια....
Δεν ξέρω αν είσαι εξαρτημένη από το μωρό σου.Δεν μπορώ να κρίνω μόνο και μόνο από αυτό το γεγονός,ούτε και από αυτά που μας περιγράφεις ως γενικότερη εικόνα,γιατί δε σε έχω ζήσει για να καταλάβω.Δεν είμαι εγω στην καθημερινότητά σου για να ξέρω.Αυτό που σίγουρα ξέρω,είναι ότι ακόμα κι αν είσαι εξαρτημένη όντως από το μωρό σου.....Ε,ΚΑΙ;;;;;;;;;;Τι πιο φυσιολογικό!!!Οι γνώμες είναι σαν τους πισινούς!Όλοι έχουν από έναν!Σημασία έχει να αισθάνεσαι εσύ καλά!Τι να το κάνεις να πας κάπου και το μυαλό σου να είναι συνέχεια στο μωρό η' να θες να γυρίσεις αυθημερών πίσω;Όταν θα είσαι έτοιμη θα το κάνεις.Τέλος!Μέχρι τότε ζήσε την πιο γλυκιά εξάρτηση της ζωής σου χωρίς τύψεις!Να σου ζήσει!!!
εσυ ξερεις καλυτερα. εφοσον αισθανεσαι ανετα με την επιλογη σου. παντως και να πηγαινες δεν ειναι τραγικο. υπαρχει ο αντρας σου, θα χε βοηθεια απο γιαγιαδες, το μωρο ειναι σε καλα χερια.
Δεν σε θεωρώ κολλημένη. Μια χαρά μου φαίνεται τα λες. Αν οι γιαγιάδες όπως λες είναι τόσο πρόθυμες να τον κρατήσουν, τότε φαντάζομαι ότι αν αργότερα το επιθυμήσεις περισσότερο τότε θα μπορέσουν να τον κρατήσουν για να πας όπου θες μερικές μερούλες. Νομίζω ότι απλά θες να ευχαριστηθείς το μωράκι σου! Κι εγώ δουλεύω, έχω σχετικά ευέλικτο ωράριο αλλά και τις λίγες ώρες που λείπω από το σπίτι νιώθω χάλια. Υπάρχουν μέρες που με κουράζει πολύ και θέλω έστω και μιση ώρα ησυχία, αλλά χωρίς την ταλιμπανίτσα μου νιώθω μισή...Είναι 19 μηνών και σκέψου όταν μου λένε να κάνω 2ο, τους λέω θέλω πρώτα να την ευχαριστηθώ και να μπορώ να την παίρνω αγκαλιά όσο καιρό θέλει ακόμα. Απλά εμένα παιρνάει τώρα μια φάση μαμακίασης (νιώθω ακόμα χειρότερα που με ψάχνει και λείπω...) και είναι πιο δύσκολο τώρα να την αφήσω για πολλές μέρες. Είναι και δύσκολο παιδάκι...Αν λοιπόν θες την συμβουλή μου: Αν θες όντως ένα τριημεράκι να χαλαρώσεις κάποια στιγμή εκμεταλλεύσου το πριν πιάσει την φάση κολλήματος με την μαμά...
Φυσικά και ΔΕΝ είσαι εξαρτημένη απο το μωρό σου. Η σχέση μωρού - μητέρας είναι πολύ ιδιαίτερη και ειδικά τα πρώτα χρόνια το δέσιμο είναι τεράστιο. 5 μέρες να είναι μια μαμά μακριά απο το μωράκι της δεν είναι λίγες. Ειδικά μια μαμά που θηλάζει. Ο θηλασμός δεν είναι μόνο γάλα είσαι το λιμάνι αυτού του παιδιού η ασφάλεια του... Εγώ πάλι δεν κατάλαβα ποτέ τις μαμάδες που αφήνουν τόσο μικρά μωρά με παππούδες και γιαγιάδες...
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να βασανίζεις τον εαυτό σου με το αν η επιλογή σου είναι σωστή ή όχι σύμφωνα με το πώς θα έκαναν άλλοι. Κάνε αυτό που εσένα ευχαριστεί και που εσένα καλύπτει ψυχολογικά. Αυτό είναι το σωστό! Να το χαίρεσαι!
Δεν εισαι εξαρτημενη απο το μωρο σου,εισαι απλα η μαμα του και ειναι εκεινο εξαρτημενο απο εσενα. Απλα οι γυρω δεν το καταλαβαινουν αυτο,ζηλευουν ειδικα οι γιαγιαδες (και σε εμενα και ο πατερας). Ουτε εγω θα εφευγα μονη μου με 10 μηνων μωρο, ειναι αρκετα μικρο ακομα.. Θα εφευγα μολις μπορουσα να του εξηγησω οτι η μαμα θα λειψει για 2 μερες και θα ξαναρθει.