Για όλες τις μανούλες που έχουν δοκιμάσει τη θλίψη μιας αποβολής
Με αφορμή την αποβολή που βίωσε πρόσφατα η αδερφή μου, ένιωσα την ανάγκη να στείλω αυτό το μήνυμα σε όλες τις μανούλες που είχαν την ίδια εμπειρία για να τις στηρίξω ίσως λιγάκι.
Το να βιώσεις μια αποβολή, ειδικά όταν μένεις έγκυος για πρώτη φορά και το θέλεις πολύ, δεν είναι εύκολο πράγμα.
Θα πρέπει όμως όλες οι μανούλες που έχουν βιώσει μια τέτοια εμπειρία να γνωρίζουν ότι το έμβρυο έχει ψυχή απο τη στιγμή της σύλληψης και ότι η ψυχούλα του είναι αθάνατη. Οι ψυχούλες λοιπόν αυτές που δεν κατάφεραν τελικά να γεννηθούν, υπάρχουν! Όλες λοιπόν οι μανούλες που έχουν περάσει τη δοκιμασία της αποβολής θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τα παιδάκια τους υπάρχουν, απλά είναι στον ουρανό!
Είναι και αυτές μανούλες και είναι και αυτές μοναδικές για τα μωράκια τους!
Καλή δύναμη σε όλες!
Εμμέλεια
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κορίτσια ένα θα σας πω ,πέρασαν 4 χρόνια από την αποβολή που είχα και είναι σαν χτες ,ναι ο Θεός μου έδωσε ένα υγιέστατο αγοράκι ,άλλα δεν μπορώ να μην αναρωτιέμαι ....γιατί να φτάσω στον έκτο μηνά για να χάσω τα μωράκια μου ?θα είχα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι τώρα διδυμάκια !!! Αναρωτιέμαι πως να ήταν τα προσωπάκια τους.....τα μωράκια μου είχαν έρθει με εξωσωματική ....εκεί να δείτε χαρά ,αγωνία κτλ. και μετά την αποβολή ήρθαν και τα αποτελέσματα ότι είχα ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι.....εκεί να δείτε κλάμα .......άλλα 3 μήνες μετά πήγα και πάλι για εξωσωματική και έκανα τον γιο μου .Κάθε βράδυ λέω στον γιο μου αφού κάνει την προσευχή του ,ότι έρχονται τα αδερφάκια του να τον προσέχουν !!!! και το πιστεύω ,είναι άγγελοι στον ουρανό και μια μέρα θα τα δω !!!!!!ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΔΩ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΆΚΙΑ ΤΟΥΣ !!
Αυτό ακριβώς!!! Σκέφτομαι συνέχεια πως θα ήταν το προσωπακι της!!! Την έχασα την 27η εβδομάδα!!! Δεν έχω κλείσει μήνα ακόμα!!! Πρώτη εγκυμοσύνη!!! Λαχτάρα κ φόβος για την επόμενη φορά! Σκέφτομαι τους υπερήχους, τα χερακια,όλα!!! Λυπάμαι που το λέω αλλά κλονιστηκε η πίστη μ!!! Μία γέννα κ μία άδεια αγκαλιά...
αποβολη ειναι και οταν χανουμε το μωρο στις 36 εβδομαδες?οχι ακριβως αλλα σας γραφω για να ακουστουν και χειροτερα μηπως λιιιιγο απαλυνουν το πονο μιας μαμας που χανει το μωρο στο 1ο τριμηνο....οπως υπαρχουν και τα χειροτερα απο τα δικα μου,μαμαδες που πηραν τα μωρακια σπιτι και τα εχασαν μετα απο 10μερες....ναι δεν μπορει να απαλυνει ο πονος καμιας μαμας επειδη καποια αλλη επαθε κατι χειροτερο,αλλα ολες στη τελικη μαλλον εχουμε αναγκη να ακουσουμε τα ιδια πανω κατω.δεν μπορω να κανω αλλο μωρο λογω υγειας αλλα ποτε δεν ξεχνας εστω και αν ο χαμος ηταν πολυ νωρις,εχεις δικαιωμα να κλαψεις και να χτυπηθεις οσο χρειαζεσαι.ναι μπορει να ερθει αλλο μωρο μπορει και οχι.πρεπει να βιωνουμε αυτο που μας συμβαινει εκεινη τη στιγμη,και κανενας δεν μπορει να σου πει "πότε" θα "πρεπει" να το ξεπερασεις.συμβαν που χαραζει τη καρδουλα καθε μαμας.ευχες σε ολες για τα καλυτερα!!!
Ειχα 2 παιδια οταν απεβαλα για πρωτη φορα κι ακομα κλαιω για αυτα τα μωρακια που φανταστειτε το ενα ηταν κενος σακος και το 2ο εξωμητριο δεν ακουσα καρδια κτλ ολα εγιναν γρηγορα αλλα για παντα θα κλαιω εκεινες τις μερες...θελω πολυ να χαρισω αδερφακια στα 2 μου αγορια φοβαμαι πολυ μην ξανααποβαλλω ο γιατρος μου πε ηταν τυχαιο γεγοονος εκανα εξετασεις ολα οκ ......ισως η φυση, ο Θεος οπως θελετε πειτε το επελεξε να μην ερθουν σε αυτο τον κοσμο εκεινη τη στιγμη....οποτε ο πονος ειτε εχεις παιδια ειτε οχι ειναι δυνατος της αποβολης κοριτσια ,,,,ευχομαι οσα κοριτσια εχουν βιωσει αυτη την εμπειρια συντομα να βρεθουν με πολλα μωρακια στην αγκαλια τους ειναι ομορφο να εισαι μαμα
Τα πικρόχολα σχόλια Ζούμε σε μια κοινωνία που οι άνθρωποι πλέον εκτονώνονται με το να ρίχνουν χολή ακόμη και σε άτομα που απλώς θέλουν να πουν μια καλή κουβέντα ή να δώσουν κάποια στήριξη σε άλλα άτομα που περνούν κάποια δυσκολία. Έχω βαρεθεί να διαβάζω κακίες και άθλια σχόλια σε άρθρα και προσωπικές ιστορίες. Και αναρωτιέμαι γιατί τόση κακία μεταξύ μας; Τι θα κερδίσουμε στην τελική ρίχνοντας χολή ο ένας στον άλλο; Είναι διασκεδαστικό μάλλον για κάποιους! Συμφωνώ ότι κάποια άτομα δεν γνώρισαν στοργή και αγάπη από το οικογενειακό τους περιβάλλον και γι’αυτό φέρονται έτσι αλλά πιστεύω ότι από κάποια ηλικία και μετά όλοι πρέπει να κάνουμε μια «αυτοεξέταση» και να προσπαθούμε να διορθώνουμε ότι στραβό έχουμε μέσα μας είτε το έχουμε κληρονομήσει είτε όχι. Όλοι έχουμε ανάγκη από μια καλή κουβέντα και μια παρηγοριά όταν βρισκόμαστε σε δυσκολίες. Και κάποιοι είναι τόσο μόνοι που περιμένουν ένα γλυκό σχόλιο έστω και μέσω ενός υπολογιστή. Γιατί τόση επιθετικότητα; Όλοι έχουμε προβλήματα αλλά καλό θα ήταν να βρούμε άλλους τρόπους να εκτονώνουμε την οργή μας και όχι να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον! Λίγο έλεος επιτέλους!
καλα τα σχολια πλεον δεν ειναι μονο συμπτωμα του ιντερνετ στα λενε και στη μαπα πλεον καφριλα στο μεγαλειο!!!!
Δυο παλίνδρομες κυήσεις σε διάστημα 2 ετών αλλά τελικά το αγοράκι μου ήρθε στην αγκαλιά μου και σήμερα κλείνει αισίως τους 14 μήνες ζωής.. Θλίβομαι για τις απώλειές μου, σκέφτομαι την πιθανότητα ύπαρξής τους κάπου εκεί ψηλά αλλά τώρα ζω για το παιδάκι μου και χαίρομαι την ύπαρξή του με όλη μου την ψυχή...