Ήταν ενα βράδυ του Απρίλη το 2011 όπου έγκυος στο πρώτο παιδάκι μου ένιωσα κατι ενοχλήσεις. Αμέσως πήρα τηλεφωνο τον γιατρο μου και έφυγα απο επαρχία όπου μένω για το δημοσιο νοσοκομείο της Αθήνας όπου θα γεννούσα το βλαστάρι μου! Είχα φυσικά πει στον γιατρο μου οτι ήθελα να κάνουμε επισκληριδιο και είχε συμφωνήσει εφόσον δεν ήθελα να πονεσω πολυ.
Έφτασα στο νοσοκομείο 6 το πρωι και με βάζουν κατω να μου κανουν μια εξέταση να δουν λεει αν πονάω… Δεν πονάς κοπέλα μου, μου λένε, δεν γέννας!
Μα, λεω, ειναι δυνατόν; Ήρθα απο επαρχία επειδή πονάω!
Παιρνω τον γιατρο μου τηλεφωνο, τον είχαν ήδη ενημερώσει φυσικά και μου λεει «Φύγε και ελα την Κυριακη όπως εχουμε πει!«
Ήταν Πέμπτη πρωι. Φυσικά δεν έφυγα απο αθηνα και το μεσημέρι αφου είχα γυρίσει όλη την πρωτεύουσα οι πόνοι ήταν εντονοτεροι. Πάω λοιπόν στον γιατρο στο ιατρείο του και μου λεει στις 8 το βράδυ να κανω εισαγωγή, γεννούσα!!! Του υπενθυμίζω την επισκληριδιο και μου λεει φυσικά και θα κάνουμε.
Μπαίνω στο νοσοκομείο, με βάζουν σε ενα δωμάτιο να περιμένω όπου ερχόταν κάθε μια ώρα μια κοπέλα και μου μετρούσε τη διαστολής. Ευτυχώς είχα μαζί μου μια εξαιρετική κοπέλα, Μαια στο επάγγελμα, που με βοηθούσε με τις αναπνοες γιατί όσο περνούσε η ώρα οι πόνοι ήταν αφορητοι. Ερχεται λοιπόν στις 10 το βράδυ, βλέπει 3 εκατοστά διαστολη. Στο ενδιάμεσο εγώ έκοβα βόλτες στους διαδρομους να δω τον άντρα μου και τη μαμα μου που περίμεναν έξω αλλα οι πόνοι ήταν εντονοτεροι. Σκεφτείτε οταν περπατούσα και μου ερχόταν πόνος γονατίζω και με κράταγε ο άντρας μου να μην πέσω κατω. Εγώ ομως δεν ήξερα…. Δεν είχα ξαναγεννησει… Ερχεται λοιπόν η κυρία μετα απο 2 ώρες…
Με κοιτάει και λεει παμε γρήγορα κατω. Με βάζουν σε ενα καροτσάκι, παμε στο χειρουργείο, με γδύνουν με ξαπλωνουμε και ξεκινάμε τις εξωθησεις…. Η Μαια μου μαζί μου με στηρίζει με βοηθάει. Ερχεται και ο γιατρός μου….
Λεω «Γιατρέ επισκληριδιο δε θα κάνουμε;«
Και λεει την ατάκα «Τι επισκληριδιο κοπελα μου, γεννας!!!!«
Επαθα ΣΟΚ. Αφου το είχαμε πει γιατί με αφήσατε να φτάσω σε αυτο το σημείο;;; Καμία απάντηση. Μόνο οτι ειναι επικυνδινη και εχει παρενέργειες. Τελος πάντων γέννησα ούτε ξέρω πως…
Πάω στο δωμάτιο μου και διπλα μου μια κοπελα που είχε γεννήσει με καισαρικη. Αρχίζουμε να μιλαμε για τις γέννες μας και μου λεει οτι ηθελε να κανει καισαρικη με επισκληριδιο και όχι με ολική νάρκωση για να βλέπει την διαδικασία. Και λεω και εγώ γιατί δε σου έκαναν;; Γιατί δεν είχαν πολυ απλα!!!!!!
Τελος πάντων, ήταν ωραια εμπειρία άσχετα με τους πόνους που αντρικος νους δεν τους χωράει… Στο δεύτερο παιδί με τον ιδιο γιατρο και στο ιδιο νοσοκομείο είχα προμηθευτεί οι άνθρωποι και ξεχάστηκαν και οι παρενέργειες και ολα!!!! Και ευτυχώς πήγαν ολα καλα!
Αθηνά
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εγώ μπήκα για πρόκληση και είχαμε συμφωνήσει φυσικά ότι θα κάνουμε επισκληριδιο.έμεινα πολύ ευχαριστημένη.Άσχετα που τελικά καταληξαμε σε καισαρική... Από ότι έμαθα όμως στην συγκεκριμένη κλινική κάνουν πάντα επισκληριδιο!
Μεγάλο θεμα η επισκληριδιος....και δεν θα έπρεπε να ειναι....δεν μιλάω βεβαια για τα μεγάλα ιδιωτικά μαιευτήρια της Αθήνας ...εγω γεννησα στο Ρεα και έκανα και ολα πήγαν μια χαρά...ουτε παρενέργειες ουτε τίποτα και ευχαριστήθηκα και τον τοκετό...συζητώντας με Φιλη απο επαρχιακή πόλη μου ειπε οτι εννοείται και κάνουν επισκληριδιο στις εκεί κλινικές...στα λόγια μονο..γιατί όταν έρχεται η ωρα πάντα κατι γίνεται και δεν χρειάζεται ,λεει,να κάνουν επισκληριδιο...και στις καισαρικές παααααντα ολική!!!!!!δεν υπάρχουν γιατροί εκπαιδευμένοι,λεει!!!και αναρωτιέμαι...το 2014 γίνεται να υπάρχουν αναισθησιολογοι που δεν αναλαμβάνουν να κάνουν επισκληριδιο????????
καλύτερα να μην αναλαμβάνουν παρα να σου την κανει κομπογιαννίτης που τον χρυσοπληρωνεις κ στο τέλος να σε κόβουν στη μέση κ να πονάς ως που να λιποθυμισεις!