«Γιατί είναι τόσο μακριά τα μαλλιά του;»

γράφει η Jennifer Canvasser στο MicahSmiles.com

Ο γιος μου είναι 2 ετών και έχει μακριά μαλλιά. Συχνά τον περνάνε για κοριτσάκι. Δεν με ενοχλεί αυτό. Αν με ενοχλούσε, θα του έκοβα τα μαλλιά. Πάνω από ένα χρόνο τώρα, πολλοί με παρότρυναν να κουρέψω τον Zachary. Αστειεύονται. Με πειράζουν. Με κατακρίνουν. Με πιέζουν. Κι αυτό είναι εντάξει, δεν αφήνω να με επηρεάσει. Πολύ λίγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν τι έχω περάσει εγώ και η οικογένειά μου και πως τα φαινομενικά ασήμαντα πράγματα όπως τα μαλλιά ενός αγοριού, λίγη σημασία έχουν για μια μητέρα που έχασε τον γιο της.

«Γιατί είναι τόσο μακριά τα μαλλιά του;»

Πρόσφατα πήγαμε στο νοσοκομείο που νοσηλεύονταν ο Micah. Πήγαμε παιδικά βιβλία για τα μωρά στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών και πήγαμε στην παιδιατρική μονάδα όπου ο Micah παρέμεινε περίπου 10 μήνες και επισκεφτήκαμε τον νοσοκόμο του τον Nick. Γεμίσαμε τη φωτογραφία του στο θάλαμο με φιλιά και χαμόγελα, λέγοντάς του πόσο πολύ μας λείπει και πόσο αγαπάμε τον γιόκα μας. Πήγαμε έπειτα στα γενικά ιατρεία για να συναντήσουμε φίλους μας, οι οποίοι έχουν μία κόρη 9 μηνών που δίνει τη δική της μάχη με μια θανατηφόρο ασθένεια.

Ανέβασα φωτογραφίες από αυτή μας την επίσκεψη και στα σχόλια εμφανίστηκε αυτό:

«Γιατί είναι τόσο μακριά τα μαλλιά του;»

«Γιατί είναι πανέμορφα», απάντησα.

Αυτό που ήθελα πραγματικά να πω ήταν το εξής…

Τα μαλλιά του Zachary είναι μακριά επειδή ο Micah δεν θα μπορέσει ποτέ του να έχει μακριά μαλλιά. Όταν γεννήθηκε ο Micah, είχε ένα κεφάλι γεμάτο όμορφα, πλούσια μαλλιά. Όταν όμως αρρώστησε σοβαρά από νεκρωτική εντεροκολίτιδα και έφτασε στα τελικά στάδια νεφρικής νόσου, έχασε όλα του τα μαλλιά. Ο Micah έμεινε φαλακρός. Βλέποντας το κεφάλι του φαλακρό, χωρίς τα υπέροχα μαλλιά του, θυμόμουν διαρκώς το πόσο ευαλισθητος και άρρωστος ήταν. Όσο βελτιωνόταν η κατάσταση της υγείας του Micah, τόσο φύτρωναν και πάλι τα μαλλιά του και πύκνωναν. Όταν η υγεία του χειροτέρεψε, έπεσαν πάλι τα μαλλιά του και αραίωσαν.

Την τελευταία του νύχτα επάνω στη γη την πέρασε στην αγκαλιά μας. Τον κρατούσαμε σφιχτά και ήξερε πόσο πολύ τον αγαπούσαμε και θα τον αγαπούσαμε για πάντα. Προτού αποχαιρετήσω τον γιο μου με ένα τελευταίο φιλί, του έπλεξα και του έστρωσα τα μαλλάκια που είχε στο σβέρκο του. Πήρα προσεκτικά ένα ψαλίδι και τα έκοψα για να έχω να τον θυμάμαι πάντα. Ένα χρόνο μετά το θάνατο του Micah, πήρα πάλι στα χέρια μου εκείνον τον φάκελο, έβγαλα την τούφα και τη φίλησα, αποζητώντας και πάλι τον γιο μου στην αγκαλιά μου.

Για μένα, τα μαλλιά του Zachary είναι σύμβολο υγείας. Ο Zachary είναι υγιέστατος, ζωντανός και λαμπερός – αυτό μαρτυρούν τα μακριά μαλλιά του. Έχουν ζήσει μαζί του όλες τις εμπειρίες και τις περιπέτειές μας: την τρομακτική του νοσηλεία στη ΜΕΘΝ όταν ήταν εκείνος τριών μηνών. Την πρώτη μέρα που ο Micah ήρθε σπίτι. Την πρώτη μας βόλτα μαζί, σαν οικογένεια. Το τελευταίο αντίο στον Micah.

Προτού λοιπόν κρίνετε μία μαμά που αφήνει μακριά τα μαλλιά του γιου της, κάντε ένα βήμα πίσω και προσπαθήστε να δείτε ολόκληρη την εικόνα. Τι έχει περάσει αυτή η οικογένεια; Τι έχει περάσει αυτό το αγοράκι;

Γιατί δηλαδή θα έπρεπε να μην είναι μακριά τα μαλλιά του;

Τα μαλλιά ενός αγοριού μπορεί να κρύβουν ένα βαθύτερο, πολύτιμο νόημα για τη μητέρα του.